zaterdag, juli 29, 2017

Standby - Rob & Ronan Burke

Standby op IMDb (5,8)
Ik trof het niet gisteren want ook de tweede film was magertjes. Ach, de harde schijf heeft weer ruimte, ik kan weer op zoek naar nieuwe vulling.
Deze film is een 13-in-een-dozijn verhaaltje, waarbij de film werkelijk geen enkele onverwachte wending kent. Dat is jammer. Want qua sfeertje en relativerende humor zitten er best goede bedoelingen in.

Alan is een mislukkeling. Vindt ie in ieder geval van zichzelf en er zijn nog wel een aantal mensen om hem heen wier mening er niet ver vandaan ligt. Hij is door zijn aanstaande bruid laten zitten terwijl hij al met de ringen in de jaszak stond en sindsdien heeft hij de hoop opgegeven. Hij speelt in een bandje en doet zijn verplichte werk op het VVV kantoor van Dublin Airport. En daar staat ze!
Ineens ziet hij in de dagelijkse lange rijen een bekend gezicht: daar staat een dame die nou juist hij ooit heeft laten vallen toen ze in Amerika een zomer lang een relatie hadden. Ze overwogen een huwelijk, ze zouden voor de greencard gaan totdat Alan bezweek onder zijn eigen lafheid en terugvloog naar het Ierland van zijn ouders.
De dame heeft een verplichte tussenlanding op Dublin en kan pas morgen doorvliegen naar New York. Alle kans dus voor de twee om nog één keer samen een avond door te brengen. Maar ja: zij heeft een vriend in New York en hij liegt haar voor dat hij hetzelfde hier heeft. Toch gaan ze een hapje eten en duiken vervolgens het nachtleven in. Wat er verder gebeurt, verklap ik dan toch maar niet.

Met : Brian Gleeson , Jessica Paré
Jessica Paré


Stand clear of the closing doors - Sam Fleischner

Stand clear of the closing doors op IMDb (6,4)
Langdradige film. Gegeven an sich is oke, maar de uitvoering is dusdanig dat je op de aftiteling gaat zitten wachten omdat je het idee hebt dat je het nu allemaal wel weet.

Ricky is een autistische tiener die het moeilijk heeft, zowel thuis als op school. Zijn moeder slooft zich als huishoudster uit om de boel draaiende te houden, vader is langdurig afwezig omdat ie ergens als oproepkracht zijn geld probeert te verdienen en zijn puberzusje heeft echt niet altijd zin om oppas te spelen.
Als zij dan ook op een dag hem niet na school opwacht en met hem naar huis wandelt, neemt hij de benen. Maar waarheen? Hij ziet een man lopen met een mooie afbeelding op zijn jack, de afbeelding lijkt op de tekening die hij altijd zeer gedetailleerd zelf maakt. Hij volgt de man en belandt in de NY-metro. Daar begint een dagenlange tocht onder, over en dwars door de stad.
Moeder raakt wanhopig als hij niet thuiskomt en gaat op zoek. Eerst langs zijn favoriete plekken, daarna in steeds kleinere cirkeltjes. Ze hangt postertjes op, dat helpt. Een medescholier meldt dat hij Ricky gezien heeft in de metro.

De bedoeling is dat de film de struggle for life laat zien van mensen aan de rand van de maatschappij. Dat krijg je wel mee, maar het is allemaal net even te gezapig.

Met : Jesus Sanchez-Velez, Azul Zorilla, Marsha Stephanie Blake

vrijdag, juli 28, 2017

Florence Foster Jenkins - Stephen Frears

Florence Foster Jenkins op IMDb (6,9)
Vermakelijke film. Nee maar echt! Dat komt vooral door de overtuiging waarmee de acteurs hun stuk voor stuk truttige rol op zich nemen. Het is vooral het meesterlijke acteerwerk dat dit knullige verhaaltje handen en voeten geeft.
Want dat is in no time verteld: een society-dame gedraagt zich als filantrope voor de culturele instellingen in het naoorlogse New York. Doordat ze zo dicht op de kunstenaars (dirigenten, componisten, zangers en theatermakers zit) zit, raakt ze er langzamerhand van overtuigd dat ze zelf ook wel wat kan. De duurste zangleraars worden ingehuurd. Zij knipmessen en loven de prestaties van FFJ , terwijl ze in werkelijkheid jaloers moet zijn op de schorheid van de gemiddelde kraai. Het is niet om aan te horen maar niemand zegt het. Ook haar liefhebbende echtgenoot niet.
Deze man is een Britse immigrant , van adellijke afkomst en met gesneefde wensen het te maken in de theaterwereld van Broadway. Hij en zijn vrouw hebben een platonische relatie, omdat FFJ al op jonge leeftijd besmet raakte met syfilis en daar nu nog de vernietigende sporen van draagt. Dus heeft manlief St.Clair een bijvrouw genomen, die hij elke nacht bezoekt als de zangeres uitrust van haar inspanningen.
Derde wiel aan de wagen is de bescheiden pianist Cosm/e McMoon, die graag carrière wil maken en daarom auditeert bij een rijke dame zonder dat ie weet dat haar zang niet om aan te horen is. Wat hij wél ervaart is volle zalen, groot applaus. Allemaal onderdeel van de grote maskerade die de puissant rijke amateurdiva omringen. Florence werkt toe naar een groot optreden in Carnegie Hall, maar de pers begint zich te roeren. De vraag is of haar man haar buiten de kritieken weet te houden.

En vergis je niet: deze dame heeft echt bestaan.

Met : Meryl Streep, Hugh Grant, Simon Helberg

dinsdag, juli 25, 2017

Eddie the Eagle - Dexter Fletcher

Eddie the Eagle op IMDb (7,4)
Van jongs af aan droomt Eddie Edwards al dezelfde droom: ooit wordt hij Olympiër. Klein probleempje: hij heeft zwakke knietjes en is motorisch dan ook tamelijk onhandig. Hoogspringen, hardlopen, speerwerpen: Eddie probeert alles maar het strandt allemaal in goede bedoeling.
Plots krijgt hij de ingeving die hem zijn felbegeerde toekomst moet brengen: er zijn zó weinig Britse wintersport-atleten dat daar wel een niche te vinden moet zijn. Hij ziet de menselijke vogel Mati Nykanen en weet het zeker: hij wordt schansspringer. Het enige wat hij hoeft te doen is een Brits record vestigen en hij is geplaatst.
Hij trekt - ondanks de tegenwerking van zijn vader - naar Garmisch en begint stuntelend aan zijn training. Met vallen en opstaan bouwt hij op van de 15 meter-schans naar 25 en 40 meter. Allemaal nog een eind weg van de wedstrijdschans van 70 meter maar hij weet steeds beter overeind te blijven. Het Olympisch Comité ziet een blamage opdoemen en verscherpt de kwalificatie-eisen. Totaal onterecht, maar Eddie moet eraan geloven. Hij ontmoet een oud-springer die liever koos voor de fles dan voor de medailles. Deze verloren man moet van Eddie een winnaar maken.
De rest is geschiedenis. Op de Olympics van 1988 in Calgary springt Eddie "The Eagle" Edwards tot tweemaal toe naar een Brits en een Brits Olympisch record. Niemand hield het voor mogelijk, maar de sukkel wordt held. En dat ruikt de pers. Met een brede lach laat Edwards het Olympisch Comité een fors poepie ruiken.

Met: Taron Egerton, Hugh Jackman
,

We bought a zoo - Cameron Crowe

We bought a zoo op IMDb (7,1)
Na een stevig weekend en alweer een dag werken was het tijd voor wat luchtiger filmvermaak, ik maakte me er gisteren makkelijk vanaf.
Eerste film was een vriendelijke familiefilm over een verse weduwnaar die vaste grond in zijn leven zoekt. Zowel voor zichzelf (reiziger-avonturier) als voor zijn twee jonge kinderen. Op zoek naar een nieuwe woning stuit hij op een landgoed met slechts één bezwaar: er zit een dierentuin aan vast.
Jongste dochter vindt het prachtig, puberzoon baalt als een stekker en avonturenman stort zich er helemaal in. Geldproblemen, organisatieproblemen, opvoedproblemen en problemen met het personeel: ze vallen allemaal in het niet bij de persoonlijke ontwikkeling die iedereen doormaakt. Ook het reeds bestaande personeel van de dierentuin , waar ook nog eens een warme love interest tussen rondbanjert.
Spoiler alert: alles komt goed.

Met : Matt Damon , Scarlett Johansson , Thomas Haden Church


maandag, juli 24, 2017

Free State of Jones - Gary Ross

Free State of Jones op IMDb (6,9)

Mooie geschiedkundige vertelling. Ik houd er wel van. Dit is het op waarheid gebaseerde verhaal van een oorlog binnen de Burgeroorlog. De zuidelijke staten vechten al tijden een uitzichtloze strijd tegen het noorden en om de troepen gemotiveerd te houden wordt een 10 procentsbelasting ingevoerd op de bezittingen en oogsten van de bevolking. Oorspronkelijk gaat het om het opeisen van 10 procent maar al snel blijkt dat het erop neerkomt dat de bevolking slechts 10 procent van zijn bezittingen (vee, katoen, oogst) mag houden. Dat betekent armoede en uithongering, hetgeen verzet betekent.
Op dat moment is Newt Knight (een bespiegelende doch activistische rol van de steeds meer groeiende acteur Matthew McConaughey) al gedeserteerd. Hij verloor in de strijd het kleine neefje dat hij probeerde te beschermen.
Newt gaat in verzet tegen het leger dat de bevolking kaalplukt. Dat maakt hem tot een opgejaagde, hij vlucht de moerassen in. Waar hij dan weer ontsnapte slaven tegenkomt die geen toekomst meer zagen in het blijven bij hun exploiterende baas, Het komt tot een verbond tussen Knight en de slaven en een klein legertje ontstaat. Terwijl het einde van de burgeroorlog nadert, laait de strijd rondom de vrijstaat op.

Met : Matthew McConaughey, Mahershala Ali. Gugu Mbatha-Raw

donderdag, juli 20, 2017

Viceroy's house - Gurinder Chadha

Viceroy's house op IMDb (6,7)
Er bestaat in de filmkritiek een verschil tussen "waargebeurd" en 'op waarheid gebaseerd". Als een film het eerstgenoemde predikaat is hij doorgaans vrij nauwgezet gemaakt, de tweede is meer een " zo zou het ook gegaan kunnen zijn". De film die ik gisteren zag is er een van de tweede soort. Maar mij maakt het eigenlijk niet echt uit: ik ben een sukker voor historische drama's en ik vertoon ook zeker tekenen van emotie bij de beslissende momenten in de film. En dan is film goed, wat mij betreft. Als het emotioneert, doet het wat het moet doen. Het neemt je mee op een reis door tijd, afstand en geschiedenis. Om al die redenen heb ik me prima thuis gevoeld bij het bekijken van deze film.

Viceroy's house is - we schrijven 1947 - het huis van de Britse onderkoning in India. In een van de meest roerige periodes van de geschiedenis blijkt de interne problematiek vaak opgelost te worden met een "simpele" opdeling van het land. Ze deden het zo bij na-oorlogs Duitsland, ze deden het bij pre-oorlogs Palestina en ze deden het dus ook zo bij het op de rand van burgeroorlog verkerende India. Kolonialisme kan niet meer, dat is probleem nummer 1. Daarnaast kent India ook op dat moment al de tegenstellingen tussen hindoe's , sikhs en moslims en is er nog eens een gruwelijk segregerend kastesysteem. Viceroy Mountbatten is door de Britten aangewezen om het vertrek zo keurig mogelijk te regelen: einde kolonie, India zijn eigen bestuur en eigen land. Maar intern is de bevolking hopeloos verdeeld. Zolang de knoet erover ging, moesten de verschillende religieuze groeperingen wel samen (vereend tegen de bezetter) maar nu ze iets meer vrijheid voelen, willen ze alles. We volgen Mountbatten en zijn oprecht betrokken vrouw in hun pogingen om het voor iedereen zo aanvaardbaar mogelijk te maken. Gandhi, Nehru en Jinna: ze komen er onderling niet uit.
Terwijl de Britten de koffers vullen, breekt een bloedige burgeroorlog uit met een miljoen slachtoffers tot gevolg.
Het zijdelingse verhaaltje binnen de film dat een hindoeman een moslimmeisje wil huwen, noem ik maar even de lucifer om het vuurtje aan te steken. Een aanmaakhoutje voor een jammerlijk verhaal. Inmiddels gaat India ok, gaat Pakistan redelijk ok, maar er is wat bloed vergoten.

Met; Hugh Bonneville, Gillian Anderson, Michael Gambon , Manish Dayal

woensdag, juli 19, 2017

Baby Driver - Edgar Wright

Baby Driver op IMDb (8,3)
Ik houd wel van films waarin muziek een, zoniet dé, hoofdrol speelt. Het betrekt me al gauw dieper bij het verhaal als de soundtrack van belang is, als het onderdeel is de interactie tussen de acteurs. Het is bovendien een samenkomen van mijn twee grootste liefhebberijen.
Bij "Baby Driver" kom ik daarin geheel aan mijn trekken. Al vanaf de openingsscene prevel ik mee met de gortdroge klanken van Jon Spencer Blues Explosion. Diens "Bell Bottoms" staat op de iPod van Baby, een jonge Sven Kramer-lookalike die een begenadigd chauffeur is. Ooit vestigde hij zijn reputatie door nachtraces te verspreiden via het web en ongrijpbaar te blijven voor de jagende politie. Hoewel hij verder een kalme jongen is.
Maar dat is gauw over want juist op die stuurmanskunsten-reputatie wordt hij ingelijfd door een misdaadtycoon die hem inzit bij bank- en andere overvallen. Baby moet klaarstaan en door weg te scheuren de buit veilig bij hem brengen. Dat lukt keer op keer, maar alleen als hij de juiste muziek op het juiste moment weet te draaien. Als er iets niet helemaal top gaat, moet er eerst teruggespoeld worden. Hetgeen de pakkans weer vergroot, hetgeen de adrenaline weer opdrijft. Baby rijdt rondjes.
Als zijn schuld aan de maffiabaas bijna is afbetaald, wil hij het criminele wereldje verlaten, het is niet zijn ding. Hij wil alleen maar met dat leuke serveerstertje gaan toeren, de oneindigheid tegemoet.
Maar ja, hij moet toch - onder druk - eerst nog even die laatste klus doen.

Lekker opgepompt tempo in de film, heerlijke muziekkeuzes en her en der wat onderkoelde humor maken dit een prettige film. Achteraf vergeef je de maker zijn zwakke momenten, het pompeuze einde en enkele ongeloofwaardigheden: de algehele indruk is een prettig ontregelende film waarbij je een zwak krijgt voor het goede hart van een jonge misdadiger. "Baby, ooh Baby. I love for you to call me Baby.  B-A-B-Y, Baby."

Met : Ansel Elgort, Eiza Gonzalez, Jon Hamm, Kevin Spacey, Lily James


The Shallows - Jaume Collet-Serra

The Shallows op IMDb (6,4)
"Weet je wat ik altijd een mooie rampenfilm vond vroeger?
"Nou? "
"Jaws. Vooral die scene met die mooie vrouw die onder water getrokken wordt."
"Kunnen we niet zelf zoiets maken? "

Haaienfilm dus. Blond Amerikaans college-meisje gaat naar een Mexicaans strand om het overlijden van haar moeder te verwerken. Ze gaat surfen maar het strand is niet heel erg druk.
Er zwemt een haai rond die van een maaltje voer (een overleden bultrug) aan het genieten is en die zich verstoord voelt. Dus gaat ie op jacht naar het surfmeissie.
Dat meissie weet net op tijd een rotspunt op 200 m afstand van het strand te bereiken om even van hem af te zijn. Een onrustige nacht begint.

Voor de liefhebber.

Met : Blake Lively , Oscar Jaenada , haai

maandag, juli 17, 2017

Retour en Bourgogne (Ce qui nous lie) - Cedric Klapisch

Retour en Bourgogne op IMDb (7,2)
Ce qui nous lie. De oorspronkelijke Franse titel zegt het eigenlijk nog sterker dan de thans gebruikte: hetgeen ons bindt. Dat is in deze film nog veel meer doorslaggevend dan de terugkeer van Jean.
Na een nogal uit de hand gelopen wereldreis (die uitmondde in een nieuw leven in Australië) keert Jean terug in de wijnstreek waar hij opgegroeid is. De reden van zijn onaangekondigde bezoek is duidelijk: zijn vader is ernstig ziek en hij wil toch nog één keer met hem praten om een en ander te verduidelijken.
Gemengde gevoelens bij zijn achtergebleven broer en zus: uiteraard zijn ze wel blij om hem te zien maar waar was hij toen het erom ging? Toen moeder overleed en begraven werd. toen broer Jeremie trouwde en vader werd en , heel actueel, toen vader te ziek werd om de wijnvelden nog langer succesvol te werken. Jean geeft tekst en uitleg maar het komt maar moeilijk binnen.
Hij weet echter wel een andere manier te vinden om zich weer in de gunsten van zijn familie te brengen: hij pakt volledig aan bij de nieuwe oogst die de familie moet binnenhalen. Er moet strak gepland gewerkt worden om de succeswijnen van de familie ook dit jaar weer gebotteld te krijgen. Zuslief blijkt het meeste inzicht te hebben hoe dat moet, broer Jeremie hinkt ook nog met een been in zijn schoonfamilie, zijn schoonvader is een vervelende wijnconcurrent van het drietal.
Stukje bij beetje leren we wat Jean op zijn wereldreis heeft gedaan en waarom hij uiteindelijk in Australië is blijven hangen: hij blijkt daar zelf wijnboer te zijn en zijn vrouw is achter gebleven om de plantage te runnen. Met hun zoon , overigens. Dat is nog eens een extra verrassing voor de familie, ze blijken ook nog eens oom en tante.
Pa's overlijden brengt nog andere spanningen aan het licht: het is financieel niet allemaal koek en ei en de drie eigenaren moeten gaan beslissen of ze de boel gaan verkopen, of ze dat in onderdelen gaan doen of dat ze het gedrieën proberen te rooien. Het wordt een bereklus, het zet iedereen op scherp maar ze gooien alledrie hun toekomstplannen open op tafel.

Mooi romantisch verfilmd, voorzien van prachtige beelden: Retour en Bourgogne is een heerlijke film om twee uur lang te ondergaan. En inderdaad: als je de zaal verlaat, lust je best wel een glaasje.

Met : Ana Girardot, Pio Marmai , Francois Civil

woensdag, juli 12, 2017

Jack Reacher : Never go back - Edward Zwick

Jack Reacher: Never go back op IMDb (6,1)
Ik probeer het toch, zo eens in de zoveel tijd. Een actiefilm. En ik denk er het mijne van. Goed voor de kwantiteit, dat in ieder geval.

Jack Reacher is een ex-militaire agent die op de vlucht is, ditmaal wordt ie opgejaagd door wapenhandelaren die zich vermengen met de nog wel actieve militaire agenten. In zijn pief-paf-poef en THUD!-BTOOM!-PAW-knokpartijen wordt Jack bijgestaan door een majoor die op bedenkelijke wijze van haar functie ontheven wordt en door een meisje dat vermeend wordt zijn dochter te zijn.
Ze beleven wilde avonturen.

Met : Tom Cruise, Cobie Smulders
,

Donkeyote - Chico Pereira

Donkeyote op IMDb (7,4)
Complete onthaasting. Heerlijk om naar te kijken: anderhalf uur wandelen en babbelen. Maar ondertussen hoor je de meest bijzondere levenslessen van Manuel, de aandoenlijke bejaarde man die nog één keer iets groots wil doen in zijn leven.
Hij is krakkemikkig aan het worden, de oude boer. Zijn leven op het land heeft sporen nagelaten die zijn familie ongerust maken. Ze verplichten hem een telefoontje mee te nemen naar het veld, zodat ze hem kunnen vinden als hij plots een keer neervalt. Maar Manuel is met iets heel anders bezig.
Je ziet hem zijn kudde hoeden met een koptelefoon op: hij is Engels aan het leren. Manuel heeft namelijk een plan: hij wil de tocht maken die de Cherokee-indianen maakten naar de vrijheid: De Tocht der Tranen. Daar bereidt hij zich op voor, hij en zijn onafscheidelijke ezel Gorrión.
Hij zoekt uit hoe hij het beest moet verschepen, hij zoekt sponsors en hij wil op pad. Het wordt hem van alle kanten afgeraden, maar ja: je bent Don Quichote of je bent het niet.
We zien hem op reis gaan, die wonderlijke man. En we reizen in gedachten met hem mee.

Manuel Moleira Aparicio speelt zichzelf.

dinsdag, juli 11, 2017

My Cousin Rachel - Roger Michell

My Cousin Rachel op IMDb (6,4)
Aardig maar niet goed. Dat is een beetje het gevoel als je de zaal uitloopt. Pluspunten zijn het ingetogen acteerwerk van sommige spelers en daarnaast de wel fraaie beeldvoering. Minpunt is dat het een wel heel erg kabbelend verhaaltje is geworden, vast niet zoals schrijfster Daphne Du Maurier het bedoeld had.

Philip is als jonge wees in een landhuis terecht gekomen en door de landlord -zijn oom- opgevoed als ware het zijn eigen zoon. Als oom ziek wordt en voor herstel naar Italië reist, blijft Philip achter en rest alleen nog de briefwisseling. Die wordt steeds verontrustender: oomlief heeft een dame ontmoet die hem duidelijk heeft ingepalmd en gaandeweg de macht overneemt. Philip reist naar Florence, maar oom is al overleden en eenmaal terug zint de jongeman op wraak. Die kans komt snel.
Rachel arriveert op het landgoed en is er ondertussen achter gekomen dat het niet automatisch het hare is: door een onjuist opgesteld nieuw testament geldt nog steeds de oude. En daarin gaat alles naar Philip.
Komt alles toch nog goed , zou u zeggen. Maar nee: langzamerhand raakt Philip in de ban van die mysterieuze dame, hij ontwikkelt amoureuze gevoelens. Die gaan zo ver dat hij besluit om het hele landgoed toch aan haar over te doen. Immers, feitelijk had ze er recht op en als haar minnaar zal hij toch gewoon zijn ding daar kunnen blijven doen? Dat klinkt mooi op papier.

Met : Rachel Weisz , Sam Claflin, Holliday Grainger, Iain Glen

donderdag, juli 06, 2017

The girl on the train - Tate Taylor


The Girl on the train op IMDb (6,5)

Uitermate succesvol boek (iedereen las het in de trein destijds), van de film heb ik minder successen gehoord. Ik heb het boek niet gelezen, weet dus ook niet of ie beter is dan de film. Wel kan ik zeggen dat de film maar net aan een voldoende weg sleept. Of dat nou komt door het moeilijk te geloven gegeven dat de fraai geboetseerde Emily Blunt een verlopen alcoholiste moet spelen, of doordat het komt dat de geoefende filmkijker al snel de vermoedelijke verdachte kan aanwijzen (hetgeen duidt op een niet goed gevlochten script), ik weet het niet. Maar hij kwam niet zo binnen als ie had kunnen binnen komen, in ieder geval.

Rachel reist dagelijks met de trein naar New York. Terwijl ze uit het raam kijkt , droomt ze en fantaseert ze. Ze ziet elke dag diezelfde jonge vrouw in dat fraaie huis, die ogenschijnlijk een temperamentvolle relatie heeft met de man die ook in dat huis woont.
Schijnt bedriegt, dat leren we niet alleen later maar ook horen we dat al snel doordat we te weten komen dat Rachel niet toevallig naar dat huis kijkt. Vroeger namelijk, toen woonde ze in het huis ernaast. Net zo ogenschijnlijk gelukkig en net zo temperamentvol. Maar het ging mis bij een miskraam. Rachel ging drinken, raakte haar baan kwijt en is nu doelloos.
Plots staat dezelfde dame niet meer bij dat huis, via de tv verneemt Rachel dat ze vermist wordt. En ze gaat zich ermee bemoeien. Immers, haar ex-man woont er nog naast, die moet er iets van weten. En zij lette tenslotte elke dag op.
Rachel is zelf ook verdachte, omdat ze die dag dronken in de wijk gesignaleerd is. Gaandeweg lezen wij de reeks verdachten na, om al snel tot de juiste conclusie te komen.

Kijk zelf, zeg ik dan altijd. Wellicht beleeft u het anders.

Met : Emily Blunt, Haley Bennett, Rebecca Ferguson, Justin Theroux

dinsdag, juli 04, 2017

Broers - Bram Schouw

Broers op IMDb (7,4)

Lucas en Alexanders zijn broers, hetgeen ze veel gezamenlijkheid geeft. Echter, wat nog belangrijk is: ze verschillen enorm van elkaar qua karakter. Alexander, de oudste, is een losbol zonder remmingen: durft alles, zegt alles, schijt aan alles, ziet geen gevaar. Lucas is jonger, tobberig, geremd en bescheiden.
Hij ziet enorm op tegen zijn broer die alles voor elkaar lijkt te krijgen wat hij wil. Als Alexander in de problemen raakt door zijn opstandige gedrag, neemt hij de wijk: liftend richting Frankrijk. Lucas gaat hem achterna en ze doen een soort van reis samen. Bij een dorpsfeest ontmoet Lucas een leuk meisje, maar u snapt dat al snel Alex er met haar vandoor gaat.
Het wordt de jongste al snel teveel en hij gaat weer terug naar Nederland. Toch blijft het trekken, hij speurt en zoekt naar tekenen van leven van zijn broer. Al snel krijgt hij die, het laatste teken zelf. Alex is in zijn roekeloosheid verongelukt en Lucas gaat terug naar het dorp. Hoe kon dit allemaal ontstaan en wat kan Josephine, het meisje in kwestie hem erover vertellen?

Stugge film, maar niet onaardig.

Met : Jonas Smulders, Niels Gomperts, Christa Theret

maandag, juli 03, 2017

The Meddler - Lorene Scafaria

The Meddler op IMDb (6,3)
Niemendalletje van de bovenste plank. Maar helemaal niet erg om op een bankhangerige zondagavond te doen. Zeker het acteerwerk maakt de film in ieder geval het uitzitten waard.

Marnie is net weduwe geworden en weet zich geen raad. In haar ogen is het enige wat haar nog doen te doen staat het bijstaan van haar dochter.  Die lijkt een verloren leven te lijden: relatie net opgebroken maar wel verkerend in de huwbare en moederleeftijd, een drukke baan zonder al te veel waardering. Marnie weet daar wel raad mee, zij is immers een Meddler. Een meddler is letterlijk een bemoeial en dat windt nergens doekjes om. Goedbedoelde adviezen , veel aandacht en inmenging in het privéleven van haar dochter; Marnie denkt dat ze er goed aan doet maar uiteraard ziet haar dochter het als inmenging en stoot het eerder af dan dat het verbindt.
In de tussentijd ontmoet Marnie een gepensioneerde politie-agent die haar iets meer met de voeten op de grond zet. Daar bloeit iets moois.

Zoals gezegd: de film komt nergens vandaan en gaat nergens naar toe. Maar op zondagavond doet ie t wel.

Met : Susan Sarandon, Rose Byrne, JK Simmons
  

Sun Children (aka Khorshid/The Sun) - Majid Majidi

Sun Children op IMDb (7,1)   Sun Children op Moviemeter (3,71) Deprimerende film, ondanks dat ie voortdurend naar het licht toe werkt. Natuu...