donderdag, juli 27, 2006

Punthoofd

Ik krijg er een punthoofd van, soms versta ik zoveel zaken moedwillig verkeerd.

Mijn collega sprak zojuist nl over een Ku-Klux-Klok. Althans, dat hoorde ik.
Xag een hele hoge, driehoekige klok voor me, wit uiteraard, met twee oogjes uitgespaard in de wijzerplaat. En hij draaide extréém rechtsom....

woensdag, juli 26, 2006

Troost

In tijden van nood zoek je steun bij anderen. Praten over je problemen helpt, zeggen ze.
Ik ben er nog niet uit of het nou enige troost biedt, als ik hoor dat zo ongeveer al die mensen die ik in treinen, aan barren of op terrassen spreek allemaal problemen hebben met hun managers.
Managers blijken allemaal dezelfde ziekte te hebben: staatjes, cijfers, managementtechnieken en dito systemen. Ergens in dit rijtje hoorden vroeger ook "mensen" thuis. Geen manager meer die zich daar nog mee bezighoudt. Als zn project loopt, als zijn bedachte systeem maar ingevoerd wordt, dan maakt het niet uit wat dat met de mensen doet.
Tragisch dus, dat ik dus op deze wijze steun moet zien te vinden. Het geeft een beetje Gaza-gevoel. JAJA, we strijden met zn allen voor een goede zaak maar voorlopig krijgen we alleen maar klappen.

Blij dat ik in deze strijd met "geloof" en "hoop" nog altijd de liefde heb.

dinsdag, juli 25, 2006

donderdag, juli 20, 2006

Waterig zonnetje


mijn onvolprezen lief heeft me opnieuw de ogen geopend, ze doet een waterig zonnetje doorbreken tussen mijn sombere buien door.
Haar les: zit niet zo in over je werk, we redden het makkelijk met zijn tweetjes, ga rustig zoeken naar een baan waar je gelukkiger wordt dan je nu bent.

Heeft me vandaag op een iets andere instelling gebracht dan ik vooraf gedacht had.
Nog een uur of zes en het weekend breekt aan, daar ga ik me eens lekker op richten.

dinsdag, juli 18, 2006

Doodsstrijd

Een heel eind bij mij vandaan voert een oude dame haar doodsstrijd en toch ben ik er bij. Mijn oude tante, 89 jaar, is der dagen zat. Ze is het laatst levende familielid van de tak waar mijn moeder uit voortkwam. Haar ouders, twee broers en twee zussen gingen mijn tante voor en nu lijkt ook voor haar het verhaal ten einde. Van de familie was alleen mijn moeder degene die kinderen had, dus het familiespoor loopt daar vast.

Een dynastie ten einde, een einde aan onze link met Gelderland (en een beetje omzwervingen in Overijssel en Limburg).
Tot het definitieve bericht daar ik, toon ik hier alvast digitaal respect!

maandag, juli 17, 2006

Missionada

Zendingswerk, tis niet datgene wat me het beste ligt, maar af en toe kan ik het niet laten. Na een bezoek aan schoonpa gisteren herbemachtigde ik een exemplaar van de beste cd van de laatste jaren. En dan heb ik het natuurlijk over 'Industrial Silence" van Madrugada.
Fraai hoezenprintje, razendsnel op verzoek gedownload, kom daar nog maar s om!
Vandaag de schijf dus weer eens mee naar t werk en verdomd! Voor de achtste of negende keer heb ik het voor elkaar dat iemand de naam van Madrugada op een briefje schrijft om hier eens nader naar te gaan luisteren.
Ze mogen me wel bedanken voor mijn katholieke achtergrond, zo'n missionaris kan Madrugada nog altijd goed gebruiken!

Enneh, wil degene die mijn exemplaar van deze schijf nog steeds in bruikleen heeft niet concluderen dat ie dankzij bovenstaande de plaat niet hoeft te retourneren.
wie het ook moge zijn.....HIER DIE PLAAT!

Oorlogstijd

Burgemeesters hebben we al genoeg, maar bloggers in oorlogstijd zijn er niet zoveel.

"Vrede is zinloos, maar oorlog is zinlozer." zo schreef hij zaterdag. Mooi!

Pigs

Vandaag, uit disrespect, draai ik nog maar een keer "War Pigs" van Black Sabbath

vrijdag, juli 14, 2006

8eruit

"Time waits for no one", maar ik doe moedige pogingen de tijd te trotseren, sterker nog: de tijd backwards te draaien.
Gisteren was een vreemde sequentie: eerst een zakenlunch op de Nieuwmarkt, twee uur lang bij de aloude Waag. Daarna savonds een filmhuis-vergadering die met tweeenhalf uur iets te lang was om na een werkdag te doorstaan.
Niet ik, ik ging daarna niet naar huis, neenee: ik ging als een jonge hond sperend op de fiets naar onze lokale haven, alwaar we op het havenhoofd als tienerhangjongeren tot ruim twaalf uur aan lauwe blikjes bier hebben zitten lurken.
Uitermate tevreden stapte ik omstreeks halféén het mandje in, met de wetenschap dat nog enkele werkuren mij scheidden van een zwemfeestje, een familiefeestje, een...

(ach, de rest leestu later)

donderdag, juli 13, 2006

I wonder

..als ze Zidane nu zijn gouden bal afpakken, moet Materazzi dan zijn wereldkampioens-medaille inleveren???

Verschil

Kon het niet laten om vanmorgen even naar de Volkskrant te reageren op een ingezonden brief. Hiervan de tekst:

Verschil

Een ware zegen was dit kabinet, voor de hogere inkomens. De grote groep daaronder moest dat betalen. nu is het kabinet gevallen, OH HAPPY DAY!
Rechtse mensen (CDA/VVD) houden van dingen, geld, huizen, boten.
Linkse mensen houden van mensen.
Dat is het verschil.


Aldus de brief. En, wat is uw gevoel hierbij?

dinsdag, juli 11, 2006

Ryp Barrett

Voor mij geldt het wat minder, maar voor sommige van mijn -toen nog blowende- broers is er zojuist weer een icoon toegetreden tot the Big Band in the Sky.
Voortaan te beluisteren aan de "dark side of the moon"

Killers

Basajev! Wilhelm S.! Bush! Mohammed B.! Idi Amin! Al-Zarqawi! De meeste Israëli's! Willem H.! Hitler! Lucia de B.! Volkert vd G!

allemaal Killers van formaat. maar geen van allen doen me zo de emoties over de rug trekken als de Engelse popband "the Killers'. Hun debuutplaat "Hot Fuss' heb ik nu weer eens opstaan en opnieuw valt op wat een GE NI A LE plaat dat toch is.
Bovendien maak ik er niet alleen mezelf, maar ook mijn directe collega blij mee!

HOT FUSS! HOT FUSS! HOT FUSS! (gelieve dit te lezen als koopadvies)

maandag, juli 10, 2006

Blond hadn't more fun

Vroeger was ik een spierwit knulleke van kapsel, een echte verdwaalde Scandinaviër.
Wat me gisteren op het kleurriijk multi-cultureel feest overkwam, had ik dan ook in mijn levensdagen niet kunnen voorzien.

Als presentator mocht ik de bos bloemen uitreiken die een wethouder nu eenmaal verdient met zijn openingswoorden. Waarop hij tegen mij zegt: aha, bent u de voorzitter van de Turkse stichting?

Nu ben ik wel donkerder geworden dan in mijn tienerjaren, maar zo veel? ik voelde me helemaal op mijn plek gisteren! (en heb me dus legitiem op de Dürüm Dóner gestort!)

Ik, male caucasian, heb duidelijk turkse invloeden. Kon ik dat mijn ouders nog maar vertellen...

Multus Cultus

Naar blijkt ben ik een man van vele culturen. Vrijdag stontik als pappie tussen alle kindertjes op het schoolplein om de rituele fancy-fair mee te maken. Leuk, gezellig, stukkie "eigen-kinderen-eerst" huisvlijt mee naar huis genomen.
Anderhalf uur na afloop zat ik bij mij buren aan de overkant, in het leukste hoornse kraakpand sinds jaren, om de verjaardag van een onzer jonge buurmannen te vieren. Dat werd nogal zwaar nachtelijk, als ik het eufemistisch zeg.
Zaterdag was een dag van luiertoerisme, en dat bedoel ik niet op zijn "michael jacksons": alle drie de dochters speelden bij vriendinnen, mijn lief deed haar eerbare hoofdstedelijke taak en ik? ik zat in de tuin! graadje of 30, de complete volkskrant en een pagina of veertig Geert Mak, ik kwam mn tijd wel door.
Gisteren presenteerde/dj'de ik op het tweede Kleurrijk Festival van Hoorn Noord, als een vis in het water. Wat lopen er toch een leuke mensen rond in de buurt waar ik vertoef.
Dat moestik vieren: imme eentje op terras, iets na zevenen. Vriendje J. kwam langs, komop: in de kroeg voetbal kijken. Zinderend avondje, dat uiteindelijk aan de bar van mijn stamcafé eindigde, alwaar ik als een smachtend schoothondje heb zitten wachten tot lief haar laatste dienst van de afgelopen week kwam afblussen.
Donker, laat, moe maar oh zo voldaan toog ik ter bedde. Ik sudder nog even na van een fijn weekendje....

vrijdag, juli 07, 2006

Krokodillen

Levensgevaarlijk en dito bedreigend zijn ze, krokodillen. Stond vandaag oog in oog met de ergste soort: de paarse!

Kwas op het gemeentehuis. daar was ik twee weken geleden ook al: ik moet een paspoort hebben waar de kinderen ook bijgeschreven staan ivm grensoverschrijdende praktijken.
Geen probleem, zegt u?
Dan bent u zeker niet gescheiden geweest? En moet u dus niet een formulier halen die zowel u als ex heeft moeten tekenen? En dan heb ik het nog niet over de eerste afspraak die ik gebruikte om te checken of de foto's die ik wilde gebruiken wel correct waren. Want ja, op de site van de gemeente hoorn waarschuwen ze wel dat je daarop letten moet omdat veel formaten niet geaccepteerd worden, maar welke ze dan wél accepteren , dat zeggen ze niet.
Enfin, vanmorgen kwart over negen, kindertjes naar school, zat ik in de wachtruimte mét een ingevuld formulier én vier acceptabele foto's. Ding dong, mijn beurt.
"Fijn meneer, u komt voor het paspoort? JA, formulier keurig ingevuld. JA, foto's zjin goed. Maarreh: wáár zijn de kinderen?' -"Op school, mevrouw'.
"Ja maar die moeten erbij zjin".
- Ja mevrouw, maar als ze uit school komen bent u dicht.
- Ja maar we zijn ook op woensdagmiddag open.
- Dan werk ik, mevrouw
- we zjin ook op donderdagavond van 6 tot 8 open
- dan zijn de kinderen nooit bij mij, mevrouw!
- Ja, dan heeft u een probleem... Ze moeten er echt bij zijn, we moeten echt controleren of het wel uw kinderen zjin en of het de kinderen zijn die u zegt dat ze zijn..

Ik kon weer gaan. GRRR.
Stampvoetend heb ik de kinderen in de pauze vna school gehaald (zul je zien, is er een van de drie 10 minuten te laat uit) en heb de gok maar genomen dat ik het in hun pauze allemaal zou redden. HUP, in de auto, naar het stadhuis gesjeesd, stampensdruk, ruim een half uur gewacht en net op tijd: ding dong!
Met klotsende oksels heb ik het uiteindelijk voor elkaar gekregen: voor 62,50 euro mag ik met ruim een week mijn pas ophalen.
Jippie! Minder Regels! PAAARS zag ik van opwinding

Rukker


Volgens mijn schoonpa komt die pijn in mijn schouder heeeeel ergens anders van...

donderdag, juli 06, 2006

De schouders eronder

Angstige gedachten, gistermiddag. In de loop van de dag begon een stekende pijn in mijn schouder zich te ontwikkelen. Eerste reactie is dan: verkeerd gelegen vannacht, maar dan had ik eerder op dag méér en later minder last moeten hebben.
Die dus uitgesloten. Dan komen er nog maar enkele andere suggesties aan bod:
OF het is een voorbode van mijn eerste hartaanval (klopt ook niet, want de pijn zit er een dag later nog) OF het is een RSI-achtig verhaal (kan nog steeds, ik ben met een "duizenden-records"klussie al een tijdje achter de pc bezig) OF het is een aandoening die bij mij eens in de zoveel tijd blijkt terug te komen: peesschedeontsteking. Ja, lees dat marus goed. Ik moet dus even afwachten hoe het vandaag gaat, anders zalk toch binnenkort aan de ontwaarding van mijn no-claim moeten gaan werken.

Tis niet mijn wereld, de medische...

woensdag, juli 05, 2006

Het verrotte leven van DavidS.

lekker bezig is ie, die davids

Auschwitz aan Zee


Vroeger, heel vroeger leerde ik: "Wat gij niet wil dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet".
De manier waarop Israel de Gaza-strook op dit moment tot verschroeide aarde devalueert, is echter niet anders dan een modern auschwitz creëren, maar dan aan de middellandse zee. De hekken staan er al omheen, de mensen kunnen er niet in of uit en met tanks en bombardementen legt men ze stukje bij beetje plat.

Dat ze het recht hebben om de ontvoerde soldaat te zoeken, zegt u? Mijn mening daarover: was men in Nederland in WO II ook niet blij met het verzet? was men niet blij met de aanslagen bij putten, de aanvallen op administratiekantoren en de pogingen duitse officieren te liquideren?
De ontvoering van dat 19-jarige jochie is een daad van verzet, vanuit een land en een bevolking dat in het nauw is gedreven. Dan maak je dit soort sprongen.
Het is zichtbaar dat het overtrokken geweld dat israel nu toepast, ook geen indruk meer maakt. Wat kan ze immers nog gebeuren? kunnen ze nog anders worden opgesloten en systematisch vermoord dan nu?

De geschiedenis herhaalt zich, slachtoffer wordt dader en dader wordt slachtoffer.
Moedeloos...

dinsdag, juli 04, 2006

Doorpakken

(O)JPB gaat verder op dezelfde weg waar hij gebleven is, hij wil "doorpakken' met een nieuw kabinet. Precies:
- opnieuw een paar maanden de kleine inkomens pakken ten faveure van de hogere
- opnieuw de arbeiders pakken ten faveure van de nog niet genoeg bevoordeelde werkgeverd.
- opnieuw kinderen oppakken en in de cel zetten omdat ze volgens JPIII hier niet mogen blijven.
- opnieuw het milieu pakken ten faveure van meer asfalt.

Een pakkend beleid, dat zeker..

Eerherstel

Gelukkig, mezelf (en een beetje mn reputatie) in ere hersteld gisteravond. Na het dieptepunt van vorige keer, was het gisteren weer eens ouwerwets meedoen!
Ontzettend jammer dat ik de volgende ConXies, samengesteld door mijn eigen kroegbazen, zal moeten missen; ik kan het de kindertjes niet aandoen de vakantie ervoor te laten schieten.
Voordeel is dan weer wel dat ik langer kan nagenieten van gisteravond...

maandag, juli 03, 2006

Verlies

Dat zal vast niet het enige verlies zijn dat ze moeten incalculeren..

GeenItalië?

Ja, voor lul staan we ja. Tis kut, maar tis zo.

Met een minister president die zo veel mogelijk opeenvolgende kabinetten probeert te proppen in één reguliere kabinetsperiode, beginnen we hier aardig op het naoorlogse Italië te lijken.

Bananenland, meer is er niet van over na deze vier jaar...

Sun Children (aka Khorshid/The Sun) - Majid Majidi

Sun Children op IMDb (7,1)   Sun Children op Moviemeter (3,71) Deprimerende film, ondanks dat ie voortdurend naar het licht toe werkt. Natuu...