En hilt almindelig familie (aka A perfectly normal family) - Malou Reymann

A Perfectly Normal family op IMDb (6,8)
 A Perfectly Normal Family op Moviemeter (3,28)

Ze krijgt de schrik van haar leven, de jonge Emma, als haar ouders vertellen dat ze uit elkaar gaan. En het is niet de scheiding zelf, nee, het is de reden waarom waar Emma zo van ontdaan is. Haar vader vertelt zijn dochters dat hij als vrouw verder wil in het leven. Háár vader? Die zo trots langs de lijn staat als zij met haar voetbalteam successen boekt? Háár vader? Die zijn oogappeltjes continu op film vastlegt ? 

Terwijl haar oudere zus Caro de fysieke én contactuele veranderingen van haar vader al snel instemmend ondersteunt, blijft Emma de nodige scepsis houden. Papa is niet eerlijk, papa gedraagt zich niet alleen vreemd, papa is ook oneerlijk over dingen die hij vroeger wél leuk vond en nu opeens niet meer. Ze schaamt zich.
Vader Thomas wordt langzamerhand Elena, maar Emma weigert hem elders aan te kondigen als "moeder". Immers, haar moeder is er ook nog. En die doet wel normaal. Er gaat behoorlijk wat water naar de zee voordat Emma haar pappamoeder toestaat zich weer eens op het voetbalcomplex te vertonen. Hoezeer Elena ook haar best doet, ze moet echt enorm bewijzen dat ze er voor de kinderen wil zijn, dat er aan die geborgenheid niets verandert. Het is een dunne vrede die gesloten wordt, een breekbare vrede. 

Met: Kaya Toft Loholt, Mikkel Boe Folsgaard, Rigmor Ranthe, Neel Ronholt, Hadewych Minis

 FIN - song : Abba - Hey Hey Helen

Suspiria - Luca Guadagnino

Suspiria op IMDb (6,7)

Suspiria op Moviemeter (3,14)
 Wegens te spaarzaam gebruik gaan wij de Amazonprime - app weldra weer opzeggen. Omdat hij nu nog werkte, ging ik gistermiddag de titellijst langs om te kijken of er nog titels waren die ik móést kijken. Deze Suspiria is vaak genoemd  in lijstjes, ik weet dat Thom Yorke achter de soundtrack zit, maar toch hikte ik er altijd tegen aan. Zal met mijn gebrek aan anklang te maken hebben zodra het om horror gaat, bij mij werkt dat op een of andere manier niet. Gisteren toch maar op "klik" gedrukt voor deze, omdat het er anders sowieso nooit meer van komt. 

Het gaat lang goed, zeker het begin herbergt voor mij veel goeds: een fraai politiek beladen onderwerp (Oost- en west Berlijn, RAF-terrorisme), een gestileerde vormgeving die past bij het tijdsgewricht waar we naar kijken ; het lijkt allemaal wel met elkaar te kloppen. 
Susie Bannion is een jong Amerikaans meisje dat auditie wil doen bij de gerenommeerde dansschool Markos Tanz Company, waar de stijlvolle madame Blanc de tirannieke scepter zwaait. Susie is haar Amish-achtergrond ontvlucht en is - zoekende naar vrijheid en zelfexpressie - gestuit op de voorstellingen van Madame Blanc. 

Susie is goed, zo oordeelt ook Blanc. Ze wordt aangenomen en trekt in bij haar ensemble-genoten. Al snel werpt ze zich op als degene die de leading role zou kunnen dansen in het experimentele stuk "Volk" , waarmee Blanc furore maakte. In nauw contact met haar collega's traint ze voor de aangekondigde voorstellingen, maar in de tussentijd maken ze zich allen toch veel zorgen om de plotselinge verdwijning van danseres Patricia. Eerst wordt haar verdwijning nog geweten aan de politieke ontwikkelingen in de stad, maar als vervolgens ook danseres Olga verdwijnt, beseffen de ballerina's dat er iets mysterieus gaande is binnen dit gezelschap. Vanaf hier ontspoort (wat mij betreft) de film en belanden we in heksenverhaaltjes en bloederige offeringen. Susie draagt haar steentje bij. 

Met : Dakota Johnsonn, Tilda Swinton, Chloe Grace Moretz , Angela Winkler 

 FIN - song : Thom Yorke - Suspirium Finale

Infinity Polar Bear - Maya Forbes

Infinity Polar Bear op IMDb (7,0)

Infinity Polar Bear op Moviemeter (3,20)

Tamelijk rechtlijnige, doch best wel sympathieke film. Probleem is dat het verhaaltje eigenlijk in twee of drie zinnnen verteld is, maar dat het over de gehele film is uitgesmeerd. Dat is jammer.

Cam is manisch-depressief. Heeft er in sommige tijden wat minder last van, maar te vaak zorgt hij voor situaties die onveilig zijn voor zijn twee dochters. Hij wordt een tijdje opgenomen en krijgt het met fors medicijngebruik onder controle, maar het doet de kinderen pijn aan de ogen hun vader zo te zien. 

Omdat er toch brood op de plank moet komen en er huur betaald moet worden, neemt zijn vrouw Maggie de stomste baantjes aan, allen met onbevredigend resultaat. Hun enige uitweg naar een beter leven is het aangaan van een studie , die Maggie echter wel ver weg in New York moet gaan doen. Dat kan alleen als Cam voor de kinderen blijft zorgen en dat is best een grote gok. Gaat hij dat anderhalf jaar redden, gaat hij niet verzaken? Er volgt een achtbaan aan situaties, die Cam chaotisch maar liefdevol aangaat. 

Met : Mark Ruffalo, Zoe Saldana, Imogene Wolodrarsky , Ashley Aufderheide

 FIN - song : George Harrison- Run of the mill

Nightmare Alley - Guillermo del Toro

Nightmare Alley op IMDb (7,4)
 Nightmare Alley op Moviemeter (3,56)

Visueel helemaal dik voor elkaar, deze film. Maar dat weet je natuurlijk vooraf, als je naar een film van Guillermo del Toro gaat. Zijn eerdere werk was voor mij aardig buiten mijn league, maar toch kon ik bijvoorbeeld "The Shape of Water" wel hebben. Dat komt doordat meneer Del Toro een verhalenverteller is, dat krijg je als kijker echt wel mee. De combinatie van prachtig beeld en een naar een climax toewerkend verhaal legitimeerde de 2,5 uur die deze film duurt volkomen (het valt niet heel erg op dat het eigenlijk een lange zit is). 

Een rariteitenkabinet, daar kijken we naar, eind jaren 30 van de vorige eeuw. Een uitgebreid circusgezelschap paradeert voorbij: de sterke man, de slangenmens, de waarzegger, de monstermens en nog andere menselijke extremiteiten. Stanley Carlisle raakt - na het overlijden van zijn vader- plotseling verzeild in deze vreemde mengelmoes. Hij pakt een baantje aan als sjouwer en werkt zich al snel op tot medewerker van het waarzeggers-echtpaar. Stanley let goed op en leert al gauw de finesses van het bedrog. 

Naast de vooruitzichten op een goede financiële toekomst voorziet hij ook op amoureus vlak de nodige voorspoed: hij papt aan met het stuntmeisje Molly, de "elektrische vrouw" van het circus. Nadat hij de man van het waarzeggersechtpaar, een zwaar alcoholicus, het laatste zetje heeft gegeven , acht hij het tijd om met Molly te vertrekken. De twee beginnen een "mentalist" act, Stanley claimt bovennatuurlijke gaven te hebben en veinst contact met overleden familieleden van zijn publiek. Hij is een oplichter, maar wel een hele goede. Als er bij een voorstelling een stijlvolle vrouw opstaat, gaat Stanley ook hier volledig in zijn rol op. Het lijkt overtuigend, maar deze dr Lillith Ritter - een psychiater - wacht hem na afloop op. Ze heeft een opdracht die niet alleen zijn gedrag, maar ook zijn leven voorgoed zal veranderen. 

Met : Bradley Cooper. Rooney Mara, Cate Blanchett, Willem Dafoe, Toni Colette, Ron Perlman, Richard Jenkins

 FIN - song : Hoagy Carmichael - Stardust

Licorice Pizza - Paul Thomas Anderson

Licorice Pizza op IMDb (7,9)

Licorice Pizza op Moviemeter (3,85)

Op geen mijlen afstand benadert deze film de impact van "Magnolia" of "There will be blood"  maar toch he: wat maakte PT Anderson weer een heerlijke film. Anders dan in genoemde voorgangers kiest Anderson hier voor een lichtvoetig verhaal waarbij het vooral draait om sfeer. En, het moet gezegd: hij slaagt daar volledig in. Vermakelijk, onderhoudend, de vaart erin en ook nog eens ontwapenend acteerwerk van twee nieuwe sterren. Aandoenlijk is het om Cooper Hoffmann te zien bewegen en blikken als twee druppels water met zijn betreurde vader Philip Seymour Hoffmann. Maar de absolute ster van deze film, de tintelfrisse spil van deze ruim 2 uur vermaak is Alana Haim, een van de zingende zusjes die de folkpop-band HAIM vormen. (de zussen spelen overigens ook in deze film de zussen, zoals de filmouders van de Haimpjes ook in het echt de ouders zijn). Alana zorgt voor een glimlach, zorgt voor tempo en lijkt onbevreesd de battle met de camera aan te gaan. 

Het verhaal is oersimpel, doch meeslepend: een 15-jarige jongen ziet bij de jaarlijkse schoolfotosessie de vrouw van zijn dromen. Hij is er zeker van dat zij later als Mrs Gary Valentine zal worden aangekondigd. Maar de leeftijd is het grote probleem: Gary is 15 , Alana is 25.
Aanvankelijk vindt ze hem een grote praatjesmaker, maar verdomd: Gary maakt wel bepaalde dingen waar. Hij is een acteur in wording, heeft al enig geld om handen en is kind aan huis in de plaatselijke restaurants. Cola in plaats van alcohol, maar Gary weet dat dit slechts een kwestie van tijd is. Onvermoeibaar maakt hij Alana het hof, maar zij kan en mag niet toehappen: een relatie met een minderjarige zou strafbaar zijn, ook in het wat vrijere Los Angeles van de jaren 70. Ze vindt Gary echter wel heerlijk als gezelschap, de jongen is inventief en lief, hij durft te dromen. 
Terwijl Alana moeite doet om liefde en waardering te zoeken bij volwassener mensen, keert ze steeds weer teleurgesteld terug bij dat lieve en aandachtige jochie en zijn vriendjes. Onophoudelijk verzint Gary bezigheden en zelfs bedrijfjes om Alana maar duidelijk te tonen dat hij het echt helemaal gaat maken. Waarmee, dat blijkt later wel. 

Een visueel feestje, heerlijke soundtrack, vintage kleding en vormgeving. Paar illustere bijrollen van Sean Penn, Tom Waits en een ridicule Bradley Cooper, deze film heeft het allemaal. Het is vermaak, puur vermaak. 

Met : Cooper Hoffmann, Alana Haim. 

 FIN - song : Taj Mahal - Tomorrow may not be your day 

Qian li zou dan qi (aka Riding alone for thousands of miles) - Yimou Zhang (aka Zhang Yimou)

Qian li zou dan qi op IMDb (7,3)
 Riding alone for thousands of miles op Moviemeter (3,53)

In de jaren 90 was ik een verwoed volger van deze regisseur, die in de loop der jaren zijn naam internationaal omgedraaid heeft zien worden. "Het rode korenveld",  "Raise the red lantern" en het indringende "Ju dou" , ik vrat ze allemaal. Daar kwam later de klad in toen de aanvankelijk opstandige regisseur eerst gebrouilleerd raakte met het Chinese regime waarna hij een poosje later zelfs als fervent pleitbezorger van de Chinese zaak naar buiten kwam. Eenmaal ingekapseld mocht hij zelfs de regie van de opening van de Olympische Spelen op zich nemen. Carrière-wendingen alom. 

De film nu, die uit een periode tussen die twee uitersten stamt. 

De Japanse meneer Takata reist van zijn geïsoleerde kustplaats naar Tokio om zijn zoon Kenichi te bezoeken. De twee zijn na het overlijden van Takata's vrouw al jaren met elkaar in onmin, maar de ziekte van de zoon is serieus. Kenichi's vrouw Rie doet wat ze kan, maar ze krijgt haar man niet zover hem toe te laten tot de ziekenzaal, vader kan onverrichter zake retour. Wel krijgt hij van Rie een videoband mee, die hem dingen wat duidelijker moet maken. 

De videoband bevat beelden van Kenichi's reis naar het Chinese Yunnan, waar hij opnamen maakte van het gemaskerde zangtheater dat daar in hoog cultureel aanzien staan. Kenichi was doorgedrongen tot Li Jiamin, de beroemdste zanger van al die gezelschappen , had hem zelfs zover dat hij het beroemde lied "Eenzaam rijden over duizenden mijlen" te zingen. Totdat de overheid ingreep en daar geen tijd meer was, Kenichi moest terugkeren naar Japan. 

Vader is vastbesloten om Kenichi te verrassen: hij gaat dezelfde reis maken en zal zijn zoon alsnog de opnamen bezorgen. In een busje met een tolk reist vader Takata naar Yunnan, maar hij bemerkt dat het buurland nog bureaucratischer is geworden dan tijdens de reis van zijn zoon.  Li Jiamin blijkt in de gevangenis te zitten en zal dus voorlopig niet kunnen zingen. Vader Takata legt zich daar niet bij neer en weet een bezoek te regelen. Daar blijkt er een verwantschap te zijn tussen hem en de zanger: ook Li Jiamin heeft een zoon op afstand, een zoon die hij niet mag zien. Takata dringt door tot de kern van de zaak, hetgeen uiteraard ook veel met zijn eigen gevoelens doet. 

Met : Ken Takatura, Shinobu Terajima , Jiamin Li , Jiang Wen

The Pirates of Somalia (aka Dabka) - Bryan Buckley

The Pirates of Somalia op IMDb (6,8)

The Pirates of Somalia (3,18)
 Veel te lang doet de film zich voor als komedie, terwijl er toch echt een bloedserieuze (en zelfs waargebeurde) ondertoon in zit. Dat maakt het geheel tamelijk halfslachtig en doet afbreuk aan de waardering. Idee een voldoende, uitvoering matig. 

Gesjeesde student Jay Bahadur verdoet zijn tijd met het afnemen van interviews bij supermarktbazen waar hij naar het wel en wee van de rekken met kwaliteitsservetten vraagt. Het betaalt slecht, maar dat hindert Jay niet: eens worden zijn schrijfsels ontdekt, eens zal hij worden genomineerd voor de Pulitzer-prijs. Daar ziet het heel lang niet naar uit, met verve kwalificeert Jay zich als loser. 

Tot hij de intrigerende journalist Seymour Tolbin ontmoet, die hem op het spoor van groter denken zet. De bekende motivaties ( "Wees uniek" , 'onderzoek wat niemand onderzoekt") hebben een activerende werking op Jay, die dat aangrijpt om zijn mislukte scriptie verder te gaan uitwerken. Die ging over de vredelievende machtsoverdracht in Somalië. En precies daar lijken grote veranderingen aan te komen. 

Jay trekt naar het tamelijk onbekende Afrikaanse land en krijgt daar - als enige buitenlander - de kans om embedded te raken in de uit de hand gelopen piraterij. Met de ontwapenende (sic) tolk Abdi aan zijn zijde krijgt hij langzamerhand toegang tot clanleiders en bendeleiders, steeds dichter nadert hij de daadwerkelijke piratengroepen.
Ondertussen weet hij eindelijk enkele Canadese en zelfs Amerikaanse media geïnteresseerd te krijgen in wat hier gebeurt, hetgeen in een stroomversnelling komt als er Amerikaanse zeelieden worden gegijzeld, met een VS-bevrijdingsactie tot gevolg. Jay zit in het epicentrum van deze ontwikkelingen en zit er ambivalent in: hij vreest voor zijn leven maar geniet tegelijkertijd van zijn eigen gelijk. Hij wilde groots denken, hij wilde belangrijk worden, hij wilde spraakmakende stukken maken. Die kans krijgt hij. 

Met : Evan Peters, Al Pacino, Barkhad Abdi, Melanie Griffith , Sabrina Hassan

 FIN - song : Alex Boyé - Royals

Dragged across concrete - S. Craig Zahler

Dragged across concrete op IMDb (6,9)

Dragged across concrete op Moviemeter (3,44)

Wanneer Henry na enige tijd vrijkomt uit de gevangenis, merkt hij dat er in zijn thuissituatie nog niet veel veranderd is. Moeder prostitueert zichzelf nog steeds om haar verslaving te financieren, haar broertje zit nog steeds eenzaam in zijn rolstoel op zijn kamer omdat medische zorg onbetaalbaar is. Het zijn voor Henry geen gunstige voortekenen om zijn leven te beteren. 
Agenten Brett Ridgemann en Anthony Lurasetti hebben het aan de andere kant van het spectrum wel beter voor elkaar maar niet heel veel beter. Anthony krijgt maar nauwelijks de financiering van zijn verlovingsring rond, Brett is aan het eind van zijn carrière nauwelijks opgeklommen en woont in een shitty omgeving waar zijn dochter continu belaagd wordt door buurtcriminelen en waar zijn vrouw moeilijk uit de voeten kan vanwege haar toenemende MS-klachten. 

Bij de arrestatie van een drugscrimineel worden Brett en Anthony gefilmd door een overbuurman , waarna hun te stevige aanpak van de boef reden blijkt voor een periodieke schorsing. Schorsing betekent ook minder inkomen, het water staat hen dus nog iets nader aan de lippen. Brett denkt de oplossing te hebben: hij volgt een crimineel waarvan hij weet dat er een grote actie op touw staat, hij gaat proberen daar zelf een slagje uit te slaan. Dat kan hij niet zonder Anthony, die na enige aarzeling toch ook de dollartekens in de ogen krijgt. 
De crimineel blijkt hardhandiger en vooral bloediger toe te slaan dan de heren gehoopt hadden, na de overval volgen Brett Anthony de dader naar een afgelegen industrieterrein, waar een kat-en-muis spel volgt. Een van de overvallers blijkt de ingehuurde Henry, die er ook het zijne van denkt. 

Met : Mel Gibson, Vince Vaughn, Tory Kittles 

 FIN - song : The O'Jays ft Eddie Levert - Shotgun Safari 

München - im Angesicht des Krieges (aka Munich: The Edge of War) - Christian Schwochow

Munchen Im Angesicht des Krieges op IMDb (6,9)
 Munchen Im Angesicht des Krieges op Moviemeter (3,37)

Films naar mijn hart zijn het meestal, verantwoorde historische drama's. Vaak met een "zo zou het gegaan kunnen zijn" verhaal, niet altijd is alles 100 procent de waarheid maar het leeuwendeel wel. In deze film zit ook een moment dat, als het een echte situatie is geweest, onze recente geschiedenis totaal veranderd zou kunnen hebben. Dat vind ik boeiend, de werkelijkheid heeft vaak flinterdunne fundamenten. 

1932, Oxford, Engeland. Afstudeerfeestje van 3 vrienden, waarvan 2 Duitse gaststudenten zijn. De spanning van verandering is voelbaar voor de twee mannen en een vrouw: er staan grote dingen te gebeuren in Europa. 
1938, London, Engeland. Een van bovengenoemd drietal is Hugh Legat, die na zijn studie als adviseur en communicatie-specialist van de Britse premier is gaan werken. Er wordt driftig gezocht naar een oplossing voor het conflict dat op het Europese vasteland is ontstaan: Hitler heeft Sudetenland bezet en zijn agressieve politiek dient een halt te worden toegeroepen. Chamberlain is bereid daarvoor met de nazi-dictator te gaan onderhandelen. 


1938. München, Duitsland. Paul, een van bovengenoemd drietal , is voor de overheid werkzaam als communicatiespecialist maar is een tamelijke eenling in zijn opvatting dat Hitler een gevaar vormt. Als hij de notulen van een bijeenkomst in handen krijgt waarbij Hitler zijn expansiedrift aan zijn generaals heeft uitgelegd, bedenkt Paul opeens dat hij dit maar op een manier naar buiten kan brengen. Hij zoekt via via contact met zijn oude studiemaat Hugh. Hun oude meningsverschillen zullen even moeten worden opzij gezet, er wacht hen een belangrijke taak. 
De enige manier waarop Hugh invloed zal kunnen uitoefenen, is meereizen met de Britse delegatie die in München met Hitler in overleg zal gaan voor een vredesakkoord. Het is 1939, je weet toch.

Met : George MacKay, JJannis Niewöhner, Jeremy Irons, Sandra Huller, Liv Lisa Fries

 FIN - song : Isobel Waller Bridge- You Dream

Á bout portant (aka Point Blank) - Fred Cavayé

A bout portant op IMDb (6,8)

A bout portant op Moviemeter (3,44)

Lekker spannende thriller waarin echte misdadigers toch een hartje blijken te hebben, waarin onschuldige mensen door omstandigheden opeens voor misdadiger worden aangezien en waarin mensen die nooit misdadig moeten kunnen zijn dat opeens wel blijken te zijn. Goed gevlochten verhaal, goed acteerwerk bovendien.

Samuel Pierret is een eenvoudig ziekenbroeder die het leven op orde lijkt te hebben. Eerste kind is aanstaande en bovendien is zijn opleiding tot hoofdverpleger bijna afgerond. Maar dan.

Op zijn afdeling wordt een gewonde man binnengebracht die Hugo Sartet -een gezochte crimineel- blijkt te zijn. Tijdens Samuel's avonddienst wordt van buitenaf geprobeerd Sartet om te brengen, hetgeen Samuel weet te voorkomen. Deze logische reddingsactie caramboleert terug in Samuel's gezicht: nog tijdens zijn dienst krijgt hij een telefoontje dat zijn hoogzwangere vrouw gegijzeld is en dat hij haar alleen terugziet als hij de crimineel het ziekenhuis uit smokkelt. 

In uiterste wanhoop neemt Samuel de foute stappen: inderdaad smokkelt hij de man het ziekenhuis uit, nadat hij eerst de politiebegeleiding van de zieke buiten westen heeft geslagen. Direct moeten de twee op de vlucht omdat de politie meteen in actie komt. Sartet blijkt ook in een lastig parket te zijn gerommeld: de moord waarvan hij verdacht wordt , heeft niet hij maar een corrupt politieteam gepleegd. 

Met zowel de goede als de slechte kant van het politiekorps op hun hielen proberen de twee zowel Samuel's vrouw te vinden als de ware daders van de moord waar zij nu ineens met zijn tweeën voor verantwoordelijk worden gehouden. 

Met : Gilles Lelouche, Roschdy Zem , Gerard Lanvin , Elena Anaya

 FIN - song : Izia - Back in town

 

Wall Street : Money Never Sleeps - Oliver Stone

Wall Street: Money Never Sleeps op IMDb (6,2)

Wall Street: Money never Sleeps op Moviemeter (2,82)
 

Filmclub-avond gisteren, we zaten weer fijn bij onze nestor-gastheer. Na een aarzelende start en de traditionele inleiding schotelde hij ons het volgende verhaal voor. 

We zijn ongeveer een decennium verder. Gordon Gekko komt vrij na zijn veroordeling voor financiële malversaties. Zijn dochter Winnie is ondertussen een volwassen vrouw die niets van haar vader wil weten sinds het overlijden van haar broer, wiens dood ze haar vader verwijt. 

Winnie's vriendje Jake is gek genoeg net zo'n type als haar vader, maar dan in de dop. Gek op geld, eigenlijk vooral op nog meer geld. Financiën zijn een spel voor dit soort mensen (bijna altijd mannen) die laveren tussen aandelen, investeringen, schulden en kredieten. Ergens in dat schijvenspel vinden ze telkens mogelijkheden om van iets niets te maken , om van een min een dikke plus te maken. Jake is een coming man in dit spel, de directeur van zijn aandelenbank behandelt hem als protegé. 

Een andere grote speler in dat wereld, Bretton James, is de gehaaidste van allemaal. Hij brengt een gerucht in de wereld dat de aandelen van Jake's werkgever in no time dermate doet kelderen dat deze het bedrijf voor veel te weinig geld verkoopt aan James. Waarna hij voor de aanstormende metro springt. 

Jake zint op wraak en heeft door dat hij James maar op één manier kan aanpakken: hij moet hetzelfde doen, hij moet diens vermogen aan het wankelen brengen. Daartoe schakelt hij zijn schoonvader in, heimelijk natuurlijk want dochterlief houdt de oude boef op afstand. Terwijl Jake in geheime ontmoetingen met Gekko langzamerhand de tools in handen krijgt om James te belazeren, probeert hij tegelijk ontmoetingen te regelen tussen zijn aanstaande vrouw en haar vader. Iedereen heeft iedereen nodig, ook Winnie kan voor haar werk wel een investeerder gebruiken. Besmet geld komt van alle kanten, iedereen wordt er beter van. Of nee, laat ik dat anders zeggen: uiteindelijk komt iedereen bedrogen uit en wordt niemand er beter van. Of toch? 

Tussen het best ingewikkelde script door zat ik zeer te genieten van gedegen acteerwerk, niks op aan te merken in deze financiële thriller. Met als cadeautje de superieure mimiek van Carey Mulligan, op wiens gezicht elke keer weer nieuwe emoties te lezen zijn. 

Met : Shia Labeouf , Carey Mulligan , Michael Douglas, Josh Brolin

 FIN - song : David Byrne - Home

The Woman in Black- James Watkins

The Woman in Black op IMDb (6,4)

The Woman in Black op Moviemeter (3,05)

Zo eens in de zoveel tijd probeer ik het. Dan klik ik een film aan waar de producent het label "horror" aan heeft geplakt. Dat kan bij mij gauw mis gaan want ik kan wel wat met spanning en suspense maar niet met geestverschijningen, levende doden en dergelijke misstanden. In dat laatste geval ben ik de aandacht al gauw kwijt en begin ik snel te snakken naar de aftiteling. Dit was er zo een. 

Arthur Kipps is een jong advocaatje die door zijn werkgever naar een afgelegen dorpje wordt gestuurd om de papieren uit te gaan zoeken van een overleden vrouw die op een (ei)landgoed leefde. De papieren moeten goed worden nagekeken omdat de omvang van de nalatenschap ter discussie staat. 

De dorpelingen ontvangen Kipps met grote terughoudendheid, er is blijkbaar iets aan de hand geweest op het landgoed dat op een soort Mont Saint-Michel net buiten de kust ligt. De vrouw had een overleden zoon die in het moeras tussen eiland en kust is verdwenen en nooit meer boven water is gekomen. 

Al snel blijkt dat vele gezinnen in het dorp in hun eigen kring ook met overleden kinderen te maken hebben gehad. Er is iets met die vrouw, er is iets met dat moeras, er is iets met de rijkaard van het dorp die zijn hulp aanbiedt en er is iets met het huis waarin Kipps verder zoekt naar aanknopingspunten. Brrr.

Met : Daniel Radcliffe, Ciaran Hinds, Janet McTeer

The Tender Bar - George Clooney

The Tender Bar op IMDb (6,8)

The Tender Bar op Moviemeter (3,07)

Matige kritieken voor de nieuwe Clooney-film , maar ik vond het wel wat hebben. Lekker lome coming-of-age film , beetje Sundance-sfeertje erin. Enorm Amerikaans, dat wel. Deze film is vast niet voor iedereen te verhapstukken. 

Alweer een verhuizing, de moeder van JR moet toegeven dat haar huwelijk mislukt is en keert terug naar het huis van haar ouders. Zijzelf vindt het een nederlaag, maar JR vindt het fijn bij de eigenwijze negatieveling die zijn opa is. En meer nog: hij vindt het fijn om weer in de buurt van oom Charlie te zijn. De broer van zijn moeder is een lieve man die minder ambitieus lijkt dan zijn zus, maar die in werkelijkheid groot droomt en die bereid is tot het geven van wijze levenslessen aan zijn kleine neefje. 

Charlie runt een café, The Dickens Bar, waar aan de toog ouderwets taaie levenslessen worden gegeven maar waar door de barkeeper uitgestraald wordt dat kennis belangrijk is. Niet alleen de boeken van de naamgever van de kroeg liggen er in de leeskast, er is een uitgebreide bibliotheek aanwezig. Charlie leert JR dat lezen de sleutel is tot alle wijsheden en studies. Zelf heeft Charlie nooit gestudeerd, maar hij heeft wél de antwoorden op de vragen van jongelingen en van oude barhangers. 
JR hangt aan de lippen van zijn oom , die voor hem veel meer een vader is dan de afwezige alcoholische vent op afstand, die hij eigenlijk alleen maar van de radio kent waarop deze te horen is. 
Ondanks alle kansen-achterstanden die JR zo al vroeg oploopt, weet hij het te schoppen tot de Yale-universiteit. Het is hard werken, maar bij elk voorkomend probleem haalt JR in gedachten de lessen van zijn oom erbij. Die rechtenstudie, het mocht wat, JR heeft het plan opgevat dat hij wil schrijven. Want schrijven is het realiseren van dromen. 

Met : Tye Sheridan, Ben Affleck , Lily Rabe, Daniel Ranieri, Christopher Lloyd

 FIN - song : Steely Dan - Do it again

We are the thousand - Anita Rivaroli

We are the thousand op IMDb (7,7)

We are the thousand op Moviemeter (3,50)
 Zo blij werd ik van deze documentaire dat ik m 2 x bekeek. Eerst gistermiddag , daarna 's avonds nog een keer omdat ik vond dat mijn vrouw deze ook moest zien. Ze is groot fan van Foo Fighters, maar is vooral ook een heel sociaal persoon. En die combinatie, dat is precies waar deze documentaire over gaat. 

Een vijftal muziekliefhebbers in het middelgrote Italiaanse stadje Cesena zijn  groot liefheber van de muziek van Dave Grohl en zijn rockband Foo Fighters. Heel graag zouden ze de band een keer in hun stad zien optreden, maar die kans lijkt klein. Tenzij ...tenzij ze de aandacht van de band weten te trekken. 

Ze gaan een experiment aan: ze willen laten zien hoe groot hun liefde voor de band is dat ze besluiten een video te maken waarin ze maar liefst 1000 muzikanten tegelijk een nummer van de band te laten spelen. De keuze voor het nummer, dat is eigenlijk het makkelijkste element: "Learn to fly" is opgebouwd volgens logische, aan te leren akkoorden. Maar ná die keuze volgt de grote uitdaging: hoe vind je muzikanten, hoe doe je het logistiek, hoe financier je het geheel en - niet onbelangrijk - hoe voorkom je kakafonie? 

Crowdfunding leidt al snel tot een startbedrag van 40.000 euro. Krap, maar het is een begin. Dan begint het werven van de muzikanten: na het uitleggen van het plan wordt gevraagd een homevideo op te sturen waarna het rekruteren begint. 250 drummers, 150 bassisten, 250 zangers en 350 gitaristen moeten op de lijst komen te staan. Elk van die groepen krijgt een muziekdocent toegewezen die instructievideo's maakt zodat thuis kan worden gestudeerd. Vervolgens gaat het vijftal verder met de problematiek van de opstelling: hoe ver kunnen de muzikanten van elkaar afstaan, hoe ga je om met de snelheid van het geluid, hoe stel je pauzes in en hoe houdt je de ritmesectie strak? 
De grote dag breekt aan, het veld stroomt vol. Als de vakken met de muzikanten zijn opgesteld begint de repetite die - gezien de bovenstaande problemen -de hele dag zal duren. En dan, aan het einde van de middag is het moment daar: iedereen is gelijkgeschakeld, de opname wordt gestart. Het einde? Nee, het is nog maar een begin. 

Deze docu is niet alleen mooi voor muziekliefhebbers, zeker niet. Het is een belangrijk sociologisch experiment, het gaat om het bereiken van gelukzaligheid. Twijfelende eenlingen worden een onvervangbaar element van een grote groep. Fantastisch, echt fantastisch.

 FIN - song : Rockin'1000 - Bittersweet Symphony live

Kona fer i strid (aka Woman at war) - Benedikt Erlingsson

Woman at war op IMDb (7,4)

Woman at war op Moviemeter (3,27)
 

Wat een fijne film, deze komedie met serieuze ondertoon. Idealisme, natuurbehoud, relaties en kinderwens, zussenliefde, muziek en politiek. Het zit er allemaal in. En dan speelt dit zich ook nog eens allemaal af in de onwaarschijnlijk mooie Ijslandse natuur. Adembenemend gefilmd, bij vlagen. 

Om die natuur is het ook allemaal begonnen, de strijd van Halla, een middelbare vrouw aan wie je het activisme niet afleest maar die doortastender te werk gaat dan menige milieuorganisatie. Halla strijdt tegen de oprukkende industrie in het fraaie Ijslandse landschap. Ze slaat aan op de verkoop van opgewekte energie aan China, volgens Halla het begin van het einde voor IJslands schoonheid én voor IJslands zelfstandigheid. 

Ze saboteert elektriciteitspalen en - draden, waardoor de opwekkingsfabriek stil komt te vallen. Ze verwacht veel steun te krijgen vanuit de lokale bevolking, maar dat valt bitter tegen. Haar wordt zelfs door sommigen terrorisme verweten, ze is een gevaar voor de economie en zet banen op de tocht, het bekende verhaal dat boodschappers "van de vooruitgang" eigenlijk altijd naar voren brengen. 
Het lukt Halla maar net om onder de radar te blijven, waarbij ze enigszins geholpen wordt door een dwarse boer die het ook niet zo op de inmenging heeft. Niemand in haar omgeving kan vermoeden dat de keurige Halla "de Bergvrouw" is waar het hele land naar op zoek is. Niemand, de mensen in haar koor niet. Niemand, de mensen van het adoptiebureau waar ze mee bezig is niet. Niemand, haar tweelingzus niet die zelfs vindt dat Halla af en toe te wereld is. Niemand, waardoor Halla zich bijna onbespied waant als ze besluit om nog één keer te laten zien dat alle mensen het verzet serieus moeten nemen. 

Met : Halldora Geirhardsdottir, Johann Sigurdarsson, 

Anderson falls (aka Darkness falls) - Julien Seri

 

Anderson falls op IMDb (4,6)

Anderson falls op Moviemeter (1,88)

Kort door de bocht-politiethriller. Vrij kort ook, dus ik was er gelukkig zo doorheen. 

De vrouw van rechercheur Jeff Anderson pleegt zelfmoord, maar Jeff weigert dat te geloven. Ze was succesvol kunstenares, hun gezinnetje draaide ok en Jeff maakte kans op promotie. Hoewel alle signalen er op wijzen dat het zelfmoord was, denkt hij er het zijne van. Tegen beter weten in wellicht.

Zes maanden lang onderzoekt hij alle zelfmoorden die in zijn stad plaatsvinden, tot ergernis van de collega's in het rechercheteam, die vinden dat hij meer tijd aan zijn zoontje zou moeten besteden. De collega's kijken echter flink op hun neus wanneer Jeff toch een patroon weet te ontdekken in de gevallen van zelfmoord bij op het oog succesvolle vrouwen. Jeff's baas Kelly Alderman geeft hem iets meer de ruimte in zijn onderzoek en hij komt op het spoor van twee heel nare mannen: een vader en een zoon met een ongekende vrouwenhaat. 

Met : Shawn Ashmore, Gary Cole, Richard Harmon, Daniella Alonso

FIN - song : Sacha Chaban- Mummy will alaways be with us

Herman vermoordt mensen - Joost Reijmers/ Thomas van der Ree

Herman vermoordt mensen op IMDb (7,2)

Herman vermoordt mensen op Moviemeter (3,30)

Opnieuw een telefilm, ik ben er van. Opnieuw een aparte invalshoek (mensen die verstrikt raken in de ambtelijke wereld van formulieren en consulentenbeoordelingen) , hetgeen dit niemendalletje net iets boven de middelmaat uit tilt. Het verhaal:

Herman belandt in een verzorgingstehuis waar hij niet wil zijn. Zijn dochter - een politierechercheur in opleiding-  heeft alles geregeld maar Herman moet er wel een beetje aanpassing voor over hebben om er te kunnen blijven. Daar heeft hij helemaal geen zin in, die andere oudjes met hun roddeltjes en hun kwaaltjes doen hem helemaal niets. Herman steekt zijn energie liever in dagelijkse ritjes naar de slijter, waarna de jeneverflessen hem de troost moeten bieden die hij zoekt. Liever dan hier zou Herman in de gevangenis zitten (hij heeft ervaring) omdat hij daar niets anders hoeft te doen dan op zijn bed liggen om zijn natje en droogje te krijgen. 

Wanneer Herman met zijn rollator vol drankflessen naar huis loopt, komt hij langs een huis van waaruit buurvrouw Kim om hulp roept. Zij wordt mishandeld door haar agressieve man, Herman wil haar helpen. Kort gezegd: de kwartjes vallen. Als hij nog zorgt dat deze nare vent naar een andere wereld wordt geholpen, kan hij zich aangeven en mag ie eindelijk naar de gevangenis. Het ene deel lukt, het andere niet. Niemand gelooft Herman, niemand denkt dat een oude schuifelopa deze moord gepleegd kan hebben. 

Er moet dus iets anders gebeuren, nu Herman de smaak te pakken heeft. Voortvarend gaat hij op zoek naar zijn eigen arrestatie. 

Met : Aus Greidanus sr. , Melody Klaver, Fockeline Ouwerkerk, Leny Breederveld