maandag, december 31, 2007

....And I like it

Gisteren weereens een ouwerwets muziekmiddagje. Ceedeepresentatie van de bevriende band The Real Dolls, voorafgegaan door een fijne sessie van de hoornse hoerahiphoppers Engel & Daniel (beide acts overigens op hyves vertegenwoordigd).
Nog los van het feit dat ik van de optredenden vond dat ze allen duidelijk groei vertonen (een must voor die uiteindelijke doorbraak), was t gewoon ontzettend gezellig: een enorme wirwar van bekenden, stampens druk, en ook nog eens een fijn uitgelaten menigte.
We "lalalalala"den ons het jaar uit!!

Volgend jaar toch weer eens wat meer grote concertjes proberen te pakken: al onderschat ik het belang van regio niet, wat internationale acts zijn ook weer eens welkom!

zondag, december 30, 2007

Afschudden

Voor mijzelf is t jammer dat t alleen in deze periode gebeurt, voor mijn nabijen is het nog jammerder dat ze zien dat ik t wel beheers, doch te weinig toepas.

aan het eind van het jaar lukt me wonderwel wat me in andere periodes minder goed afgaat: de boel de boel te laten, de alertheid laten varen en gewoon lekker losjes richting Garmisch-Partenkirchen te leven.
ik vergeet verjaardagen, ik slaap twee uur te lang uit, ik geef geen donder om de films op tv, ik lees mn krant niet uit, ik blijk plotsklaps al twee uur zonder muziek in de kamer te zitten. Flex is the word is the word is the word is..

Laat ik er zelf in ieder geval maar even van genieten, dan komt t voor de anderen vanzelf.
En pas op: nog maar een halve week en ik houd alles en iedereen weer in de gaat.

"Control"

vrijdag, december 28, 2007

Beroerderij

Zo, lekker ff n midweekje ertussen uit geweest. Ben zelf niet onbekend met de combi "groep" en "kampeerboerderij", maar dit was toch weer heel iets anders.

Was dat ten eerste al vanwege het heftig om zich heen meppende griepvirus, dat een stuk of negen mensen brakend de dag deed doorbrengen, ten tweede was het de niet helemaal vlotte feestkoppeling tussen ouders zonder, ouders mét kinderen en overige volwassenen.
De een ging vol voor de party, de ander ging vol voor zijn gezin en weer een ander speelde het hele weekend schizofreentje tussen die beide keuzes.

Lief en ik hebben ons er voor een groot deel aan kunnen onttrekken door veel te wandelen, veel in de heerlijke Skylger buitenlucht te zijn, zodat het voor ons niet uitliep op een teleurschelling.

Alleen op deze manier is t ons gelukt om het toch wel weer een heel apart tripje te vinden, met achteraf toch een positieve conclusie!!

maandag, december 24, 2007

Doordraaien

De aftrap: kmoest in de laatste dagen van het jaar nog 3 x dj'en.
Gisteren de eerste x; op een 50-ers feestje in het Huis Verloren. Volgens verwachting stonden we de eerste twee uur tegen een muur van teutebellen aan te draaien, iedereen moest blijkbaar nodig even bijpraten. Toch lukte het ons weer om een deel van de mensen in beweging te krijgen. You can't please them all, maar dat clubje van 10-12 mensen dat anderhalf uur uit zijn/haar naadje stond te swingen heeft behoorlijk genoten.
En dan wij ook natuurlijk.

Morgen vertrekken we naar Terschelling, waar ik ook een dansavondje mag aanjagen. Dat wordt lachen, met een lekkere grote club in een kampeerboerderij! bovendien vieren lief en ik ons lustrum, alle reden even goed uit de plaat te gaan.

Bij terugkomst wacht dan asvrijdag nog de maandelijkse Fridays Fabulous-avond, ook met de dans als groot thema. Begt is blij met zn muziekkoffertjes, hopelijk een heleboel anderen ook !!

New Order- Movement


1981, hoogtijdagen van de postpunk.
Begtje scharrelt door Boudisque heen op zoek naar nieuw muziekwerk. Achterin de zaak dendert een enorm videoscherm over de bezoeker heen: loodzware muziek, een schimmig beeld van een bleke man met -godbetert- een melodica trekken je ogen en oren naar zich toe. Bezwerend stamelt hij zijn teksten, leeg zijn zijn ogen, hol is de muziek.

Verpletterd ben ik! Ik vraag de (toen nog jonge, hij werkt er nog steeds) paardestaart achter de balie wat dit is. "New Order" is het blikken antwoord.
Wacht s effe, daar heb ik over gelezen in de toen zo populaire NME. New Order is niet een afsplitsing van het National Front, New Order is niet een clubje van blanke verwende multiculti-haters, nee, New Order is nota bene de rechtstreekse afstammeling van Joy Division, de band die ruim een jaar daarvoor gelijktijdig met ian Curtis is gestorven.

Dit MOET ik hebben, dit bedwelmt me, dit omgordt me met heerlijk zware gevoelens. "The him" heet het nummer en nóg vind ik het het meest imponerende werk dat de heren en (ook even) dame hebben voortgebracht. "The him" klettert over je heen, zoals "Truth" en "Senses" je met boter en suiker inpakken.
Gaandeweg ontpopt New Order zich tot een hip dansorkest, de mannen openen de hipste danstent van Manchester, maar voor mij blijft de band altijd diezelfde van dat bleke mannetje, die loodzware gitaardreun en de hypnotiserende melodica: New Order doet aan Movement!

vrijdag, december 21, 2007

Trots op Nederland

Ik moet t ook maar s eerlijk zeggen: soms ben ik best trots op Nederlanders. Wubbo Ockels bijvoorbeeld. Niet omdat ie nou toevallig uitverkoren was om hoog boven de aarde mee te zweven in een klein hokkie. Nee, om andere redenen.

Wubbo blijkt nu eerst een van die mannen die de minpunten van ons land (en van de tijd)weten om te buigen tot mogelijke pluspunten. Watskeburt?

Vanwege de dreigende stijging van de zeespiegel moet de lage afsluitdijk hoe dan ook opgehoogd. En wubbo zegt: daar kunnen we tweeledig een slag in slaan. Ten eerste: doe die ophoging nou met een complete zonnecellendijk, dan levert de gezichtsvervuiling je in ieder geval energie op.
En wat zegt ie nog? Leg een km of drie buitendijks een tweede afsluitdijk aan, waarmee je tussen die twee een stuwmeer creëert dat voldoende energie oplevert om Neerlands'dag- en nachtstroom-wissel op te vangen.

Ik vind dat constructief denken, ik vind dat vooruitgang, ik vind dat handig omgaan met de lastige omstandigheden waarin ons landje gesitueerd is. En dát is nou net iets waar Nederlanders wel vaker iets goeds mee hebben gedaan.
ik zou kortom zeggen: bestuurders, dúrf iets te doen met plannen als deze!

donderdag, december 20, 2007

Lijstjes

"O la la la lijstjes, ze komen goed van pas" (vrij naar raymond van het groenewoud)

Over tot de orde van de dag, er blijven genoeg belangrijke zaken over. Laatste werkdag van het jaar vandaag, ik ben er aan toe.
En krek op die dag komt mijn huiswerk voor de komende dagen: de voorkeuzelijst van de Volx voor de Film-top-100 over 2007.
Al meer dan vijftien jaar vul ik m in, heb er prachtige dingen op staan. Ben heeeeeel benieuwd welke volgorde ik ga geven aan pareltjes als "Notes on a scandal", "Das Leben der Anderen", "Knallhart" en "Vier minuten". en nog n paar die daarom heen bubblen.
Mijn nummer 1 weet ik al, dat is met afstand het realo-drama van "Irina Palm". Mevrouw hoofdrol Marianne Faithfull is wat mij betreft de onbetwiste Oscar-kandidate in haar rol als de zorgzame oma die wel heeeeeel erg ver gaat om geld te fourneren voor haar doodzieke kleinkind. Prachtig, prachtig, in één woord....juist!

T zal vast niet de nummer 1 worden (ik tip de eerder genoemde Stasi-film!), maar mijn stem krijgt ie!!

maandag, december 17, 2007

Bijnamen

Juten!
smerissen!
Hermandad!
Flikken!
De blauwe machine!
Fasco's!

er zijn nog legio ergere bijnamen bekend van politie-agenten, maar "verwende kereltjes" is toch wel een van de meest schattige.

weet u er meer?


overigens: beiden moeten niet zeuren. door de commotie heeft de politie de aandacht die ze verdient, en kessler zou moeten begrijpen dat voetbal echt niet het allerbelangrijkste op aarde is. Een sociaal of arbeidsconflict is vele malen zwaarwegender dan een of andere "voetbaltopper"...

Naar het front #1

Zo, gisteravond nuttig besteed: mezelf geworpen op het verzamelen van allerlei informatie om beslagen ten ijs te komen in de strijd die gaande is.
Kwam absoluut bruikbare zaken tegen, die ik vanmiddag in gesprek met mijn advocaat kan gaan stroomlijnen om zowel een actieplan als een re-actiebrief op te gaan stellen.

Begt into battle, het wordt hier een vermakelijk forum voor u!!

zondag, december 16, 2007

Madrugada- Industrial Silence


Je hebt van die platen, daar ben je de ambassadeur voor. Die vind je zelf zo goed, dat je het werkelijk iedereen gunt om ervan mee te kunnen genieten. Acht jaar geleden speelde ik die rol na het uitkomen van de debuutplaat van de Noorse doemrockband Madrugada. Iedereen moest hier van horen, vond ik!
De heren komen uit een streek binnen de poolcirkel, waardoor hun leven bijna de gehele dag nacht is, en dat is goed te horen. Zware gitaren, droge drums en rollende bassen begeleiden het allermooiste instrument dat de band bezit± de majestueuze stem van de boomlange zanger Sivert Hoyem.
Wat de mannen aan wanhoop en twijfel uiteenzetten in deze plaat, het doet me nog steeds de rillingen met cohorten tegelijk over mijn rug trekken. Nog steeds kan ik niet onbewogen luisteren naar `Strange colour blue`, het prijsnummer van de plaat. Nog steeds zijn opener `Vocal` en `Quite emotional` dichtgeplamuurd met zwartgalligheid en bieden juist liedjes als `Shine` en `This old house` een beetje licht in de duisternis.
En dat is nou het razend knappe aan de plaat. Aan alles zie je af dat ze half in het licht leven en half in het duister. Zoek maar eens op wat Madrugada betekent, dan snap je t een beetje!!
Overigens leek de band heel lang niet verder te komen dan het huidige repertoire van vier studioalbums, omdat de bassist Robert Buras het inmiddels al niet meer kan navertellen. Of t eigenmoord was wordt nog uitgezocht, maar het zou mooi bij de band passen. However, de bandsite vermeldt een nieuwe single per eind 2007 en een nieuw album per jan 2008, dus er is toch nog iets gaande!!

vrijdag, december 14, 2007

In tense

Zo zeg, dat heb ik lang niet meer gehad. vannacht wakker geworden van de misselijkheid, t een en ander eruit geworpen maar veel hielp t niet.

Ik moest vandaag twee klussen afronden, dus zit toch achter mijn werkdesk. De treinreis was lang, maar ik werd fantastisch ondersteund door de intense muziek van Wende Snijders, die me nog een heerlijke les meegaf vlak voordak t pand in stapte: Mensch, durf te leven!

Dat leven valt me zwaar op dit moment, hoop niet dat de spanningen ee al te grote weerslag leggen op zowel mijn fysiek als die van mijn liefde.

Ik zie wel hoe lang ik het vol houd, er wordt gewacht!

woensdag, december 12, 2007

(Op)Laaiend

Andersom kan ook.

Gisteren zeer onaangename post in de deur gekregen. Onaangenaam, maar niet onverwacht en ook niet onaangekondigd.
Een oude strijd laait weer op, maar ik voel me er goed bij. Motivaties genoeg om compleet de vloer aan te vegen, om bikkelhard into battle te gaan en al dan niet geoorloofde middelen te gebruiken.
De geest is uit de fles en geen rechter die m er meer in terug krijgt. Daar heb ik wel een paar slapeloze nachten voor over.

dinsdag, december 11, 2007

Onder druk #2

En ik word al rechts ingehaald door de "werkelijkheid' van de T., ochtendkracht te A.

wat een stemmingmakerij weer: ik begin echt medelijden te krijgen met de mannen en vrouwen die onze treinen bemensen. is het zoveel gevraagd, die mensen eens te respecteren in plaats van af te kammen?

Van Nu.nl:
'De NS wijkt voor geweld'
Uitgegeven: 11 december 2007 07:24
Laatst gewijzigd: 11 december 2007 07:25

AMSTERDAM - De NS wijkt volgens De Telegraaf voor geweld. De krant schrijft dat agressieve treinreizigers vanaf volgend jaar vrij spel hebben, omdat de NS het personeel in een vertrouwelijke brief opdraagt agressie uit de weg te gaan.

Conducteurs raken vanaf 1 januari hun geweldsbevoegdheid kwijt; een reiziger aanhouden en daarbij eventueel gepast geweld gebruiken is dan niet meer mogelijk. "Lafbekkerij", luidt het oordeel van reizigersorganisatie Rover.

Onder druk

Er wordt een boel geklaagd over en door de leraren: druk, onderbezetting, onderbetaling en gebrek aan motivatie.
Veel is waar,maar vanmorgen kreeg ik toch een beste revelatie op t netvlies: hun problemen zijn een schijntje bij die van de conducteurs in Nederland.

die zijn werkzaam bij een al jaren onderpresterend bedrijf, een bedrijf dat door de privatisering weinig zeggenschap heeft over zn eigen goud: de rails. die zijn namelijk van een ander bedrijf, dat er een reorganisatie (lees: nieuwe dienstregeling) door jast die van meet af aan op kritiek kon rekenen.

ik gebruik m nu twee dagen, die nieuwe dienstregeling: twee dagen de trein te kort, te vol en te laat. En ik zie hoe zwaar de conducteurs het daar mee krijgen: coupe voor coupe worden ze op onbeschofte wijze aangevallen door types die van elk ruimer inzicht gespeend zijn.

Conducteurs, de mijnwerkers van nu. Of, iets begrijpelijker, de leraren van de toekomst.

maandag, december 10, 2007

Afsluiten

Daar is het immers de tijd van het jaar voor, toch?
gisteren sloten mijn lief en ik een hyperhectische week af op de enige manier waarop dat hoort: samen ontspannend.
Uitgeslapen, gewandeld, erg vroeg aan de eettafel en vervolgens de sauna in: the full swing met dompelbaden, stoombaden, houtkachels en infraroodbranders.
hoewel wij beiden minimaal eens in de week in het saunahokje zitten (die van de sportschool dan he), is dit toch elke keer weer een uitermate lekkere ervaring. Alhoewel, dat mag ik niet mee rzeggen tegenwoordig, ik moet het 'wellness'noemen.

wel wel, ik voel me wel.

deze week een stuk minder druk: drie afspraken maar, we bouwen langzaam af.

zaterdag, december 08, 2007

Joy Division- Unknown pleasures / Closer



Ben bij het kopieren aanbeland bij de J. Het was onvermijdelijk, ik moest een keer toe zijn aan de band waarmee ik een pijnlijk mooie liefdesband heb.
en zeg nou zelf, wat kon ik er aan doen: ik wás jong op het moment dat de doemmuziek op kwam, ik ging heel snel en jong het huis uit en woonde op kleine kutkamertjes waar deze muur van zwartgalligheid het uitstekend deed. En, niet onbelangrijk detail: ik verloor inderdaad in die periode zowel mijn vader als mijn moeder, de een wat onverwachter dan de andere.
Door die hele periode heen knalden alleen maar loodzware songs als "new dawn fades", "transmission", "A means to an end" of "Atrocity exhibtion" door mijn platen-afspelende boxen. Totaal verslingerd was ik! Alle maxisingles, bootlegs van 150 gulden en ladingen t-shirts: ik schafte ALLES aan.
Ik mag bekennen dat de impact van de muziek me nog steeds niet loslaat, het is een van de weinige bandjes die ook nu nog een kippenvellende invloed op me kan uitoefenen als ik meer dan 1 los nummertje draai. in tijden van strijd en pijn -which is now- roep ik nog altijd de hulp in van de Manchester Fab Four!
Joy Division, het is voor mij een en al "Atmoshpere".

Altijd lol

"je gaat toch niet zomaar een vreemd wijf staan bekken, man. Je daalt een stuk in mn achting zo".
"Als ik je nou vertel dat ik van de zomer met dat vreemde wijf getrouwd ben, is t dan toegestaan?"

Collega M. maakte zich zorgen over me, toen ik midden in de nacht in een juichend Jordaans café een mooie vrouw kuste. Die vrouw was inderdaad míjn vrouw, die een speurtocht door Amsterdam voltooide en mij en mn collega's aantrof in het "feest"café Nol.
Daar eindigde een lange dag van praatsessies, evaluaties en kerstbijeenkomst. Happie eten in een lekker Italiaanse resto, alwaar we collectief in de maling werden genomen door een uitermate zielige autistische ober. de man kreeg van alle kanten rust en hulp toegeschoven, totdat na drie kwartier bleek dat hij acteur was en dus ingehuurd.
Fabuleuze act, moet gezegd worden.

Daarna dus volop jordanese met een mislukte kloon van Rob Zorn, die op zijn beurt weer een kloon is van Rene Froger, die op zijn beurt..... DROSTE EFFECT!!


mooie avond, gisteren de hele dag nagenoten!!!

donderdag, december 06, 2007

Wijlen mijn bijk

ik doe het niet! ik ga niet voor nog s ruim 100 x fl. 2,20173 mijn oude amsterdam-noordfietsje laten repareren.
spaken vliegen onder me vandaan, een daarvan joeg gelijk mijn ketting eraf en bovendien blijkt de achterband aan reparatie toe.

ik heb de fietsenmaker (prachtig beroep nog steeds ,zo'n oude geoliede loods met immer een flegmatieke beheerder) veel succes gewenst met demonteren van bruikbare onderdelen en heb mijn oude 'Barcelona" een prettig derde leven gewenst.

voorlopig weer even op'vouwen" en ondertussen op zoek naar een nieuw 2ehandsje!

woensdag, december 05, 2007

The Jam- Sound affects


Nee, niet de eerste van deze heren, wellicht ook niet de beste. Maar wel dé plaat die de muzikale veranderingsdrift van Paul Weller voor het eerst weergaf. Na een aantal lekker rockende waveplaten (Setting sons, ik draai hem nog geregeld!) was deze plaat de opmaat voor alle experimenten die de modrocker later heeft toegepast.
Sounds affects indeed, de man oefende op het maken van een warmer, voller en toch gevarieerder geluid.
"Pretty green' is qua impact onverwoestbaar, maar staat gezusterlijk naast stamper "Set the house ablaze" en het onwaarschijlijk romantische "Monday".
Al die ingredienten zie je terug in het latere werk.

ik koester ook een van mijn mooiste concerten ever: na een dag volleybaltoernooi gespeeld te hebben (mede-georganiseerd én gewonnen) togen broer G en ik de stad in om te kijken of er wat lekkers te doen was. quizt dat the JAm in Paradiso speelde, maar het bord meldde "uitverkocht". Teleurgesteld dropen we bijna af, totdat er een man naar ons toe kwam die een kaartje over had. "voor de normale prijs, ik moet er van af'. dat was er nog steeds maar 1tje dus we zeiden nee. Staat daarachter dus iemand die zegt dat ie net in de steek gelaten is door zijn maatje en dus ook een kaartje over heeft. Voor de normale prijs stapten we naar binnen en dit was geweldig overweldigend; heel paradiso was volgehangen met vlaggen over de balustrades. In die dagen reisden bootladingen fans de immens populaire band achterna, 7 singles in de top 10 geloof ik, het had Beatlesque vormen.
Een heerlijk concert in een ontzettend warme ambiance: muziek zoals muziek bedoeld is.

Prachtplaat, prachtband, prachtherinneringen

Endurance

Zo he, wat een aanslag op het uithoudingsvermogen is deze week weer. Maandagavond de reeds genoemde popquiz, gisteren zat ik met lovelief in het filmhuis (sterk trouwens hoor, de duitse dramafilm "Vier minuten"), vanavond moet ik uit eten met mijn duitse collega's en morgen hebben we op het bedrijf de kerstborrel, alwaar ik mij verplicht dien te "bewijzen", aldus een aantal stevig pimpelende collega's.
hoezo, slechte conditie?

Vrijdag vrij, dat dan weer wel!

dinsdag, december 04, 2007

T Bokkie

Ik ben vandaag t bokkie! moet bezuren dat het gisteren te gezellig was bij de Conxie-popquiz. Laat in bed, vroeg eruit, een paar fijne bokbiertjes gedronken; allemaal te pruimen als t resultaat dáár is.
Echter, collega Philip en ik moesten vrede nemen met plek nummer 7. Quiz was goed en gevarieerd, maar we lieten het liggen op de cruciale plekken: wel veel punten gescoord in de tussenrondes, maar op de plaats waar t makkelijk te verdienen was (de conxies tussen de nummers zelf) lieten we het drie van de acht keer liggen.
En da's teveel.

Verbeterpuntjes volop dus. Zoals daar zijn: wakker blijven vandaag enzzzzzzzzzzz....

maandag, december 03, 2007

Paperthin adrenalin

Tjokvol adrenaline stond ik vanmorgen op na een slechte warrige nacht.
Negatieve boze energie om wat aangekondigd is, vocht met positieve blije energie om de leuke dingen die deze en komende weken aanstaande zijn.

Ik voel me strijdbaar, ik voel me gesteund. Die energie vanavond eerst maar eens omzetten in een klinkend hoge positie bij de popquiz, stapje voor stapje naar het licht!



PS: de titel is ontleend aan het eightiescollectief Throbbing Gristle, voor de kenners.

Sun Children (aka Khorshid/The Sun) - Majid Majidi

Sun Children op IMDb (7,1)   Sun Children op Moviemeter (3,71) Deprimerende film, ondanks dat ie voortdurend naar het licht toe werkt. Natuu...