donderdag, maart 13, 2025

The Last Victim - Naveen A. Chathapuram

The Last Victim op IMDb (5,0)
 The Last Victim op Moviemeter (2,56)

Het type film waar ik weinig chocola van kan maken, dit soort gewelddadige moderne westerns. Helemaal als het wordt gelardeerd met quasi-filiosofie om er dan aan het eind ook nog een stukje magisch realisme bij te plakken, mij win je er niet mee. Gauw weer door dus, deze ben ik eigenlijk alweer vergeten. 

De openingsscene kent nog wel enige spanning, al weet je vooraf de afloop al. We maken kennis met een gevaarlijke misdadige Yank, die de man die tegenover hem in de diner zit, intimideert en bedreigt. En uiteindelijk gewoon neerknalt. Van deze ene moord komen er meer en de overlevende misdadigers moeten sporen uitwissen. Daartoe dienen de lijken te worden gedumpt in een naburig natuurpark.
Toevallig het natuurpark waar de dwangmatige Susan en haar man enige tijd willen recreëren. Dat gaat mis omdat ze gespot worden door bovengenoemde misdadigers. Susan's man overleeft het niet, maar zij weet te ontkomen door het park in te rennen. Ze is fit, ze is sterk maar ze voelt de hete adem van drie mannen met geweren in haar nek. 
Ondertussen is de politie in de diner beland, waarna ze achteruit werkend op het spoor komen van de misdadigers. En dus ook maar naar het park rijden alwaar de hele club elkaar probeert te pakken te krijgen, zij het elk met een ander doel.

Met: Ali Larter, Ralph Ineson, Ron Perlman, Camille Legg

FIN - song : Sanjara Devarajan- I'll see you again

woensdag, maart 12, 2025

I'm still here (aka Ainda Estou Aqui) - Walter Salles

I'm still here op IMDb (8,5)
 I'm still here op Moviemeter (3,93)

Gedegen politiek drama, dat terecht veel lof oogstte bij de recente Oscar- uitreikingen (het werd verkozen tot "Beste Internationale Film"). De film is op waarheid gebaseerd, regisseur Walter Salles gebruikte voor het script het boek met de memoires van hoofdpersonage Eunice Palva). Beklemmend, beangstigend én bemoedigend is het verhaal, de film sleept je zonder pardon een gruwelijk verhaal in.

We gaan naar 1970, Brazilië. Hoewel het land dan zucht onder een dictatuur merken we daar aanvankelijk nog weinig van: het gezin Palva brengt de dagen grotendeels aan het strand of aan de keukentafel door, zonnigheid is troef. Daar komen echter barstjes in als de oudste- langzaam steeds meer vrijgevochten - dochter thuiskomt met de melding dat ze is aangehouden en gefouilleerd die avond, toen ze met haar vriendin in de auto door de stad reed. Ze brengt daarmee het eerste stukje repressieve spanning in huis, een spanning die al snel vervolg krijgt. Nog diezelfde week wordt vader, ex-parlementslid maar nu al jaren als zakenman actief, thuis opgehaald: hij moet meen aar het bureau, het zal voor een korte ondervraging zijn. Niet dus: vader komt niet meer terug. Als dat twee dagen geduurd heeft, begint het moeder Eunice de keel uit te hangen dat ze maar geen antwoord krijgt op de vraag wanneer haar man weer thuiskomt. Ze begeeft zich meermaals naar het bureau, met als gevolg dat uiteindelijk ook zij en haar middelste dochter worden opgepakt. 

Als ze na een paar nachten in de cel weer thuis terugkeert, lukt het haar niet om het ritme weer op te pakken, hoezeer ze ook probeert om de kinderen onwetend te houden van het drama dat zich over het gezin voltrekt. De centen raken op, Eunice moet een bedelronde beginnen bij de oude vrienden van haar man, ondertussen verzamelt ze steeds meer puzzelstukjes van de gruwelijke werkelijkheid. Ze legt zich niet zonder meer bij de situatie neer, steeds minder lijdzaam wordt haar verzet.

Met: Fernanda Torres, Selton Mello, Valentina Herszage, Barbara Luz

FIN - song : Erasmo Carlos- E Preciso dar um Jeito, Meu Amigo

Gezien in : Cinema Oostereiland

dinsdag, maart 11, 2025

Ik ben geen robot (aka I'm not a robot)- Victoria Warmerdam

Ik ben geen robot op IMDb (7,1)
 Ik ben geen robot op Moviemeter (3,33)

Met enige regelmaat ruim ik tijd in voor het bekijken van enkele korte films (er staat nog zo'n weekendje op de harde schijf), maar deze kwam plots op onze eigen NPO voorbij. Ik moest dus snel zijn met "uitgesteld kijken" want films verdwijnen daar doorgaans snel. Deze moest natuurlijk wel een eervolle vertoning krijgen, na het prachtige succes bij de Oscar-uitreikingen van twee weken geleden. Ik snap de prijs wel: korte films zijn vaak al vervreemdend en vragen veel voorstellingsvermogen van de kijker, maar deze is..eeeuh... van een andere dimensie. Boeiend!


Lara pakt even een rustmomentje achter haar bureau. Ietsje achterover leunend luistert ze even naar de muziek op haar koptelefoon. Maar dan: PIEP doet de popup. Ze moet een programmaatje updaten, zegt de melding. Ze klikt, het loopt en net voordat ze wil afronden, gaat het mis. Ze loopt vast bij het bekende setje foto's dat we CAPTCHA noemen (in deze film leerde ik dat dit staat voor completely automated public Turing test to tell computers and humans apart).

Wat ze ook probeert (auto's, verkeersborden, stoplichten): steeds wordt ze door het systeem tegengehouden, hoe vaak ze ook op "Ik ben geen robot" klikt. Haar collega's hebben het probleem blijkbaar niet dus ze besluit de servicedesk te bellen. Die denkt aanvankelijk met haar mee maar al snel volgt daar de onverbiddelijke vraag: "Zou het misschien zo kunnen zijn dat u ..echt een robot bent?"
Lara ontkent, keihard en hardnekkig, ze is toch verdorie niet gek? Ze sluit de laptop en loopt de gang op om stoom af te blazen. Om de paniek enigszins te stelpen, besluit ze haar vriend Daniël te bellen. Dat had ze misschien beter niet kunnen doen.

Met: Ellen Parren, Henry van Loon, Thekla Reuten, Juliette van Ardenne

FIN - song : Skala & Kolacny Brothers- Creep

maandag, maart 10, 2025

La Civil - Teodora Mihai

La Civil op IMDb (7,2)
 La Civil op Moviemeter (3,54)

Zonder mijn abonnement op de filmzenders van Film1 had ik nooit van het bestaan van deze spijkerharde misdaadfilm geweten. Kan me niet herinneren er iets  over gelezen te hebben, terwijl het wel een pittig interessant thema behandelt. Ik zag nog een keer bevestigd dat Mexico in ieder geval niet een van mijn toekomstige reisdoelen gaat worden: mijn angsten met een gewelddadige maatschappij te worden geconfronteerd werden hier weer eens vet bevestigd.

Ze zitten nog even gezellig aan tafel, moeder en dochter, voordat de jongste uitgaat: ze heeft een afspraak met haar vriendje. "Doe je voorzichtig, kijk je uit", dat werk. Het blijkt tevergeefs: dochter komt die nacht niet thuis en moeder Cielo krijgt al snel bezoek van een paar misdadige patsertjes: ze hebben haar ontvoerd, moeder zal met geld (én de patserauto van haar ex-man) over de brug moeten komen als ze haar nog levend terug wil zien. 

Aanvankelijk doet moeder natuurlijk alles om dit te bewerkstelligen, ze gaat ervoor op haar knieën bij haar ex-man en zijn decadente nieuwe vlam. Ze krijgen net niet het geëiste bedrag bij elkaar waardoor de overhandiging en uitwisseling mislukt. De hernieuwde confrontatie met de ontvoerders maakt Cielo niet alleen angstiger, maar ook militanter. Ze gaat op onderzoek uit en stapt met haar bevindingen naar de politie. Die houden aanvankelijk de boot af - kidnappings zijn immers aan de orde van de dag- maar de informatie van Cielo trekt wel de interesse van een specifieke geheime politie-eenheid. Samen werken ze aan een plan, maar eerst moeten ze door een aantal schokkende ontdekkingen heen.

Met: Arciela Ramirez, Alvaro Guerrero, Ayelen Muzo, Jorge A. Jimenez

zondag, maart 09, 2025

The Brutalist - Brady Corbet

The Brutalist op IMDb (7,6)
 The Brutalist op Moviemeter (3,60)

Lag het aan het weer? Lag het aan de lengte van de film? Geen idee, maar feit was dat ik - nog geen week na het binnenslepen van een Oscar voor beste acteur - een hogere opkomst had verwacht voor "The Brutalist". Natuurlijk, hij draait al enkele weken maar toch had ik gehoopt op een betere buzz na dit fijne filmnieuws. Want ondanks genoemde lengte (3,5 uur ruim) heb ik me geen moment verveeld, zelfs niet in de wetenschap dat er heel veel zijpaden in de film worden bewandeld die niet per se noodzakelijk zijn voor het verhaal. Mijn interpretatie is dat de regisseur die extra verhaallijnen gebruikt om de karakters van de hoofdpersonen nog beter te schetsen en vooral: om ze nog beter in de tijd te plaatsen. Voeg daar de verwennerij van fantastische visuals aan toe en je krijgt gewoonweg een sterke film waarvan ik blij ben deze te hebben mogen ondergaan.

Alleen het begin al, de film neemt je direct in de greep. Geen idee waar we zitten maar als na enkele minuten rumoer plots een gekantelde versie van het Vrijheidsbeeld opduikt, kunnen wij the math wel doen: we zitten op een immigrantenschip dat langs Ellis island vaart. WO2 is net voorbij, al zal blijken hoe lang die doorwerkt in hoofden en harten van de hoofdrolspelers. 

We maken kennis met Laszlo Toth, overlever van de Holocaust, die aan het begin staat van een nieuw leven in Amerika (dat kon toen nog). Zijn vrouw moest achterblijven in het door de Russen bezette Hongarije, het is de bedoeling dat ze zich later bij hem gaat voegen. Neef Attila vangt hem op en geeft hem werk op zijn kleine meubelbedrijfje. Al snel ontdekken we dat Laszlo in Europa al een indrukwekkende cv heeft opgebouwd als architect (gestudeerd bij Bauhaus in Dessau, waarna hij al een mooie reeks brutalistische gebouwen heeft neergezet - de meesten overleefden ook nog eens de oorlog).

Maar ja, hij heeft helemaal niets aan dat mooie CV, want hij begint overzee met he-le-maal niets. Zijn eerste grote opdracht in dienst van zijn neef verpest hij, althans in de ogen van de opdrachtgever. Deze steenrijke ondernemer Harrison Van Buren komt er later echter achter dat Toth iets prachtigs heeft ontworpen. Excuses zus, excuses zo en "wil je niet voor mij komen werken? Toth hapt voorzichtig toe en sleept de opdracht voor een megaproject in de wacht: een combinatie van ontmoetingscentrum, kerk, bibliotheek en gemeenschapshuis inéén. Niet vier gebouwen, maar één megacomplex. Onder voorwaarde dat zijn vrouw en nichtje mogen overkomen, accepteert Toth de opdracht. Compromisloos is zijn ontwerp, kosten-verslindend ook maar hij wil niets weten van bezuinigingen of aanpassingen, desnoods betaalt hij uit eigen zak. Terwijl hij iedereen tegen zich opzet met zijn non-conformistische houding blijkt pas gaandeweg hoe Toth tot de vorming van zijn gedachten is gekomen. De epiloog van de film grijpt je bij de keel.

Met: Adrien Brody, Felicity Jones. Guy Pearce, Joe Alwyn, Raffey Cassidy

FIN - song : La Bionda- One for you, one for me

Gezien in : Cinema Oostereiland

zaterdag, maart 08, 2025

Alpha - Jan-Willem van Ewijk

Alpha op IMDb (6,9)
 Alpha op Moviemeter (3,50)

Een jaar of tien geleden maakte ik voor de filmquiz een "generatie-puzzel". Acteurs van wie zowel de ouders als de kinderen in het vak zitten/zaten. Leuk om te maken, lastig om ze in de puzzel aan elkaar te verbinden. De hoofdrolspelers van deze film zaten daar nog niet in en dat is jammer, Jammer omdat ze toch wel een waagstukje doen in deze film: niet alleen spelen ze hier vader en zoon, ze doen dat ook nog eens onder hun eigen voornamen, waardoor er een riskant stukje vereenzelviging ontstaat van acteur en personage. Moedig. En: door de acteerkwaliteiten van vader én zoon pakt het hier ook nog eens goed en geloofwaardig uit. En mooi ook trouwens, want wat een prachtige beelden levert die hooggelegen natuur op.

Als een vogel zo vrij laveert Rein over de Zwitserse berghellingen: zorgeloos, fris maar niet zonder risico schiet hij op zijn snowboardend naar beneden Hij lijkt los te zijn gekomen van de maatschappij: een brede blik, ontspannen en relaxed. Het blijkt schijn.

Beneden in het dal staat namelijk zijn vader hem op te wachten. Vader Gijs is vanuit Nederland komen rijden om te zien hoe het met zijn zoon is. Drie maanden eerder overleed zijn vrouw, Rein's moeder, en de twee hebben elkaar sinds die verschrikkelijke gebeurtenis niet meer gezien of gesproken: Rein vluchtte, óntvluchtte de harde realiteit en vader Gijs komt nu checken of dat wel goed uitpakt. "
Er zit begrip tussen de twee, maar ook heel veel pijn: met ingehouden woede kijkt Rein naar het gedrag van zijn vader in de groep skivrienden die hij hier heeft opgebouwd. Papa is een alfa((!)-mannetje, doet stoer en speelt de charmeur, wat voor Rein een heel rare confrontatie is na het recente drama.
Vader gaat mee op een pittige skitocht (veel klimmen over richeltjes, daarna off-piste naar beneden). Het blijkt voor hem al snel dermate zwaar dat Gijs en Rein de groep moeten laten gaan en met zijn tweeën op de berghelling achterblijven. De onderlinge irritatie komt tot een kookpunt, iets wat levensgevaarlijk kan zijn op die steile bergen. De twee gaan langs een afgrond.

Met: Rein Scholten van Aschat, Gijs Scholten van Aschat.

Gezien in : Cinema Oostereiland

vrijdag, maart 07, 2025

Popoz - Edwin van den Eshof/Martijn Smits

Popoz op IMDb (5,2)
 Popoz op Moviemeter (2,20)

Jammertime! In de zin van: wat jammer dat ik hier tijd aan besteed heb. Alsof de regisseurs al drie keer waren blijven zitten op de Tarantino-academie maar toch afdwongen dat ze examen mochten doen. Wat mij betreft een mislukt besluit: deze film hoefde niet gemaakt te worden. Clichés bestaan niet voor niets (zeker ook filmcliché) maar als je er dan zó slecht mee omgaat had je eigenlijk die kans helemaal niet moeten krijgen. Te karikaturale rollen, te krampachtige humor. Te, alles te. 

Twee klunzige politieagenten vinden zichzelf wel klaar voor het echte werk maar verklunzen tot twee keer toe belangrijke recherche-operaties. Het leidt ertoe dat ze uiteindelijk zelf in de gevangenis belanden waar ze - oh wonder- alsnog de kans krijgen om de hoofdverantwoordelijkheden van genoemde operatie erbij te lappen. Met steun van hun voormalige stagiair krijgen ze zowaar nog dingen voor elkaar, tot ontzetting van hun politiecollega's. 

Met: Edwin Alofs. Uriah Arnhem, Leo Alkemade, Pierre Bokma

FIN - song : Mr. Polska - Vlammen

The Last Victim - Naveen A. Chathapuram

The Last Victim op IMDb (5,0)   The Last Victim op Moviemeter (2,56) Het type film waar ik weinig chocola van kan maken, dit soort gewelddad...