De Zitting- Saskia Diesing

De Zitting op IMDb (7,0)

De Zitting op Moviemeter (3,16)

Telefilms , ik vind ze altijd fijn. Vorige week werd een nieuwe reeks ingestart, mijn recorder en ik waren erbij. 

De aftrap was meteen een goede: prachtige reeks acteurs, lekker actueel onderwerp en een intrigerend eindshot. Prikkelend dus, en dat is precies wat telefilms moeten doen. 
De alerte kijker ziet in "De zitting:" een aantal spraakmakende zaken van de laatste tijd terugkomen: van het Wilders-proces via Vindicat tot aan Harvey Weinstein-affaire. Van elk van die zaken komt een beetje terug in deze rechtszaal-film. 


Fabian Ploch is politicus, eentje die grote kans maakt de verkiezingen te winnen die over drie weken plaatsvinden. Ploch is arrogant en goedgebekt, hetgeen hem in de rechtszaal op enkele terechtwijzingen komt te staan. Hij is aangeklaagd door schrijfster Amanda Richter, die hem beticht van verkrachting in zijn studentenhuis, meer dan 20 jaar geleden. Richter is een gekwetste vrouw die een gebroken leven heeft geleid, wat waarschijnlijk zijn oorzaak vindt in de gruwelijkheden die haar door toedoen van Ploch overkwamen. Ploch op zijn beurt beticht de vrouw van een opgezet plan om hem te beschadigen, zo kort voor de verkiezingen. Hij bagatelliseert het gebeurde, daarbij overigens een aantal aperte onjuistheden vertellend. Het is aan het ingetogen rechterlijke trio om zich uit te spreken: is hier sprake van onomstotelijk bewijs of komt het niet verder dan vermoedens en beschuldigingen? Hoe het ook zij: beide partijen komen geschonden uit deze strijd. Plochs reputatie krijgt een deuk en het zelfvertrouwen en de geloofwaardigheid van Richter komen ook niet goed uit de verf. 

Met: Jacob Derwig, Kim van Kooten, Jaap Spijkers, Nazmiye Oral , Romana Vrede, Ellen Parren

An Acceptable Loss (aka The Pages) - Joe Chapelle

An Acceptable Loss op IMDb (5,4)
 An Acceptable Loss op Moviemeter (2,46)

Film die veel dieper groef dan ik in eerste instantie voorzag. En dat is een meevaller, nietwaar. 

Elizabeth (die we vanaf hier Libby gaan noemen) Lamm is veiligheidsadviseur van de vice-president van de VS. Deze politica is oorlogszuchtig en radicaal en ze doordrenkt Libby van haar theorie dat Amerika voor de "Total Victory" moet gaan. Pas later in de film leren we wat dat heeft ingehouden.

We leren Libby namelijk pas later in haar carrière kennen , als ze lesgeeft aan hooggewaardeerde instituten. Er kleeft iets aan haar, dat is aan alle kanten duidelijk. Collega's wijken opzij als ze Libby ontwaren. En een van de studenten gaat nog veel verder: die begint een stalking-operatie om te ontdekken waar zijn lerares zich mee bezig houdt. Nou, dat blijkt niet veel te zijn. 

Na haar werk sluit zij zich namelijk volledig af van de wereld , in een bijna hermetisch gesloten huis, zonder telefoon en internet; ze schrijft en schrijft, vele kladblokken vol. Ze schrijft háár verhaal, háár versie op het gebeurde. Zij beschrijft hoe háár advies aan de president van de VS heeft geleid tot een nucleair bombardement op de Syrische stad Homs, omdat daar op dat moment vele internationale terroristische kopstukken aanwezig waren. Een massaslachting, maar wel een vanuit een oorspronkelijk goede bedoeling. 

De stalker blijkt de zoon van 1 van de slachtoffers en - eenmaal in contact met Libby- bereid om haar verhaal aan te horen. Er ontstaat een kromme situatie waarin deze twee elkaar moeten helpen en redden, om uit handen van de klauwen van de veiligheidsdiensten en die van de voormalig vice-president te blijven. 

Met : Tika Sumpter, Jamie Lee Curtis, Ben Tavassoli  

 FIN - song : Ana Fain - Battle Hymn of the Republic

Bumperkleef - Lodewijk Crijns

 Bumperkleef op IMDb (5,7)

Bumperkleef op Moviemeter (2,98)

Agressieve thriller over asociaal rijgedrag , met verstrekkende gevolgen voor de veroorzaker. 

Ze hadden allang op de weg moeten zitten, het gezinnetje dat nog bezig is de auto in te laten. Het gaat maar om een dagje naar oma, maar er moeten te veel spullen mee en er moet nog net iets geregeld worden voordat ze allemaal naar buiten zijn gestapt. Vader Hans raakt opgefokt, hij kent zijn moeder en weet dat ze het niet fijn vindt als de gasten te laat aan tafel zitten.

Hans moet dus de verloren tijd inhalen en jaagt de gezinsauto over de snelweg. Onderweg snauwt hij de boel bij elkaar: zowel de dochters als zijn vrouw moeten het ontgelden. Hij, ja hij stond allang al klaar maar zij, zij moesten nog zo nodig dit en zo nodig dat. 

De kilometerteller tikt de 150 aan , veel verloren tijd wordt ingehaald. Totdat Hans achter een witte bus komt te zitten die op de linkerrijstrook nauwelijks harder gaat dan de vrachtwagen naast hem. Sterker nog: de bus blijft keurig precies op de maximumsnelheid rijden terwijl achter hem de boel opstroopt. Hans kan toeteren en seinen tot ie een ons weegt, de man weigert aan de kant te gaan. 

De beide bestuurders komen elkaar tegen bij een pompstation en het conflict moet worden uitgepraat: de kalme rijzige bestuurder vraagt Hans om excuses en spreekt diens gezin aan op het onverantwoorde gedrag van papa. Hans weigert sorry te zeggen, een ruzie dreigt maar net op tijd stapt hij - onder druk van zijn vrouw- weer in de auto om de weg te vervolgen. Er moet haast worden gemaakt, Hans is nerveus. En hij wordt nog nerveuzer als hij ontdekt dat de witte bus hem volgt. Opzichtig volgt. Geen ontkomen aan: er kleeft iets aan zijn achterkant.

Met : Jeroen Spitzenberger, Aniek Pheifer, Willem de Wolf

The Walk - Robert Zemeckis

The Walk op IMDb (7,3) 

The Walk op Moviemeter (2,53)

Biografische film over de legendarische koorddanser Philippe Petit die al vanaf jonge leeftijd tot grote hoogten wil stijgen. Als klein jongetje vergaapt hij zich in het circus aan de trapeze-act van The White Devils, hij heeft er veel voor over om in de leer te gaan bij hun leider Papa Rudy. 

Die hardvochtige man twijfelt aanvankelijk maar ziet langzamerhand in dat de jonge Philippe wel degelijk meer talenten heeft dan goochelen en éénwielfietsen. Philippe vertelt hem van zijn droom om op grote hoogte over koorden te lopen, hij is bereid om Papa Rudy te betalen voor wat tips & tricks over de nodige bevestigingstechnieken van de koorden. 

Na deze vroege bijspijkering begint Phillipe aan het uitwerken van zijn "coup" : hij heeft plaatjes gezien van het in aanbouw zijnde World Trade Center in New York en hij wil, nu het nog kan, de eerste zijn die over een koord van de ene naar de andere toren loopt. Probleem is natuurlijk dat dit - naast een hachelijk doodsverachtende onderneming - ook illegaal is , dus er moeten vele sluipwegen bedacht worden om Philippe, zijn vriendin en zijn medewerkersgroep de voorbereidingen in New York te kunnen laten treffen. Er moet haast worden gemaakt, want de eerste bedrijven zijn al bezig zich in de Twin Towers te vestigen. Eerst een race tegen de klok, daarna een race tegen evenwicht en hoogte. 

Met : Joseph Gordon-Levitt, Charlotte Le Bon, Ben Kingsley,  

 FIN - song : Bretislav Hofbauer - Calming Down

Ein Lied von Liebe und Tod (aka Gloomy Sunday) - Rolf Schübel

 Ein Lied von Liebe und Tod op IMDb (7,8)

Ein Lied von Liebe und Tod op Moviemeter (3,86)

Een film die 22 jaar na verschijning op een 7,8 op IMDb staat, die laat zijn sporen na. Gek genoeg kende ik het bestaan van deze titel niet, ik was dan ook aangenaam verrast door de gastheer van de filmclub die ons deze gisteravond voorschotelde. Prachtig drama, met evenveel verstilde romantiek als heftige problematiek. En, dat vooral, met muziek die nog heel lang in je hoofd blijft tintelen. 

Boedapest is, kort voor de Tweede Wereldoorlog, een bruisende en statige stad met veel aandacht voor cultuur en culinaire verwennerij. Het restaurant van Laszlo Szabo speelt daar een voorname rol in: bezocht door intellectuelen en high brow zakenlui, met een hoogstaand culinaire kaart en ook nog eens dagelijks muzikale optredens. 

Szabo heeft een verhouding met zijn hoofdbediende, de bekoorlijke Ilona. Ilona doet met haar fraaie verschijning de harten van de bezoekers sneller kloppen, onder andere dat van de Duitse zakenman Kier die duidelijk niet alleen maar voor het heerlijke Rollfleisch in het restaurant komt. Als er na een reeks audities een nieuwe pianist in het restaurant wordt aangenomen, moet ook Szabo een stapje opzij doet. Ilona valt voor de intrigerende mystiek van Andras , die zelf ook moeite heeft zijn gevoelens voor de verkering van de baas te onderdrukken. Hij componeert zelfs een lied voor haar, een lied dat het leven van hen allen drastisch zal veranderen. 

Het "Lied von einen Traurigen Sonntag" krijgt eenieder die het hoort in haar greep. Andras bemachtigt een platencontract, zijn lied gaat frequent over de radio maar heef daarin een onbedoeld effect. De weemoedige klanken en het intense verdriet dat er uit spreekt , maakt dat veel mensen de hand aan zichzelf slaan: honderden mensen worden aangetroffen in hun kamer met het Lied van de Droevige Zondag op de platenspeler. 
Ilona verdeelt haar aandacht en haar fysiek gelijkelijk over haar twee mannen, die beiden de overtuiging hanteren dat ze "liever elk een halve Ilona hebben dan allebei géén Ilona". De drie-eenheid houdt stand, totdat de nazi's binnenvallen in Hongarije om ook daar hun gruwelijke anti-joodse machine in werking te zetten. Voor het trio wordt het extra lastig als de oude klant Kier opeens weer verschijnt, nu echter in een rol als Obersturmbahnfuhrer met een duidelijke opdracht. 
Zowel Laszlo als Andras doen moeite om uit de klauwen van de Duitsers te blijven, maar het net spant zich. Ilona ziet zich gedwongen een spil-rol te spelen, ze probeert de Duitse boot zo lang af te houden dat ze haar mannen in veiligheid kan brengen. 

Met: Erika Maroszan , Joachim Krol, Stefano Dionisi, Ben Becker

 FIN - song : Heather Nova - Gloomy Sunday

Noot: voor de film liet de gastheer ons de Gloomy Sunday versie horen van Billie Holiday. 78 toeren. Kippenvellend, wat een impact. 

Pink Floyd: Behind the Wall - Sonia Anderson

 Pink Floyd:Behind the Wall op IMDb (6,6)

Pink Floyd: Behind the wall op Moviemeter (3,64)

Deze documentaire kan ik niet beschrijven zonder de omstandigheden te beschrijven waaronder ik hem zag. Mijn favoriete filmtheater Cinema Oostereiland bestaat 10 jaar en viert dat met een week van buitenvoorstellingen, die allemaal worden omkleed door livemuziek. In de meeste gevallen vooraf, maar gisteren voor- en vooral achteraf. Er was een lokale tributeband uit de grond gestampt om dit een onvergetelijk evenement te maken. En dat werd het. Ik als niet PF-er genoot mateloos van de virtuoze bewerkingen van nummers die ik achteraf eigenlijk best goed bleek te kennen (ik heb veel oudere broers). Money, Dark side of the moon, On the turning away, One of These Days. Echt goed. En toen het ná de documentaire echt donker was op het plein brachten lichtshow en projectie een perfecte aanvulling. Veel fans genoten zich de versuffing en mijn vrouw en ik gingen daar volledig in mee. Prachtig.

De documentaire zelf is een verhaal over leiderschap. Hoe vier architectuurstudenten opeens een totaal onhippe vorm van muziek begonnen te spelen. De wereld was nog maar net gewend aan popmuziek toen deze vier met lang uitgesponnen improvisaties kwamen die het best genoten konden worden onder intensief gebruik van LSD. 

De eerste jaren ging het vooral over creatief leiderschap: die lag volledig bij het meesterbrein Syd Barrett. Helaas kreeg bij dit muzikale genie zijn schizofrenie de overhand (wellicht aangewakkerd door het vele drugsgebruik) , toen hij echt onhandelbaar werd , zetten zijn vrienden hem met lede ogen uit de band. Daarna ontspon zich een strijd tussen aanjager Roger Waters en nieuwkomer David Gilmour. Een verschillende stijl van songschrijven werkte in eerste instantie fabuleus: het leidde tot meesterlijke albums als "Dark side of the moon" en "Wish you were here". Pink Floyd was geen vloeistofdia-kelderproject meer, het was 's werelds grootste stadionact gewonnen die met een audiovisueel spektakel de wereld veroverden. Twee kapiteins op één schip, het ging uiteindelijk fout. Een lange strijd om de rechten op de naam en het uitvoeren van ouder werk begon. 
Hoewel een bekend verhaal leerde ik ook nog een leuk weetje uit deze documentaire: ik wist niet dat zij ten tijde van de opnamen van hun debuutalbum "Piper at the gates of dawn" in de Abbey Road studio vertoefden, tegelijkertijd met the Beatles die aan hun magnum opus "Sgt. Pepper's lonely hearts club band" werkten. En nu ze het zo zeiden: verdomd ja, je hoort psychedelische invloeden aan de ene en popinvloeden aan de andere kant. Beide bands moeten elkaar door de vele ontmoetingen onbewust beïnvloed hebben. 

Respect - Liesl Tommy

Respect op IMDb (6,6)

Respect op Moviemeter (3,26)
 

De eerste week lukt vaak nog wel, maar op de premièreavond direct de nieuwe film al bekijken, dat gebeurt me dan weer wat minder. Gisteren moest en zou ik echter, vooral vanwege de ambiance: mijn favoriete filmtheater Cinema Oostereiland bestaat 10 jaar en viert dat met een reeks buitenvoorstelling. Op het binnenplein van de voormalige gevangenis in de avondbries kijken naar het grote doek, bovendien nog voorafgegaan door een setje live-muziek dat past bij het thema van de avond. Helemaal prima verzorgd, het publiek genoot aan alle kanten en de film zal op deze manier ook beter beklijven dan bij een kijkbeurt in de zaal. Alom respect dus! Maar oke, u komt hier voor een recensie. 

De kleine Aretha is 7 jaar oud en begiftigd met een fenomenale stem. Ze zingt regelmatig op de feestjes van haar vader, een strenge dominee uit de kringen rond Martin Luther King. Als ze wat ouder wordt, mag ze ook de kerkdiensten van haar vader verzorgen, gospelmuziek is haar op het lijf geschreven. 

Op een van die feestjes thuis wordt ze op haar slaapkamer bezocht door een foute vriend van pappie, met als gevolg dat ze veel te vroeg zwanger wordt. Een alleenstaande moeder maakt niet makkelijk carrière, Aretha snapt dat ze hiermee voor vele jaren aan het huis van haar vader en diens huishoudster vastgeketend zal zitten. Moeder is dan al enkele jaren vertrokken, de ruzies met haar dominante man werden haar te veel. Van de zusjes Franklin mist Aretha haar moeder nog het meest en dat gemis ze niet meer goedmaken als haar moeder al snel overlijdt. Aretha zwijgt lange tijd en krijgt psychische problemen. Problemen die haar hele leven als demonen zullen terugkeren. 

Deze getroebleerde start zorgt ervoor dat Miss Franklin een leven zal leiden vol foute keuzes: van foute mannen in relaties tot foute mensen in de zakelijke begeleiding van haar carrière: ze is beïnvloedbaar en haalt niet het maximale uit haar kunnen. Het duurt jaren voordat ze de boeg weet om te gooien en voordat de hits komen. En wanneer dat eenmaal zover is, krijgt haar persoonlijkheid een serie stevige tests: gaat ze zich losweken van haar vader? Kan ze presteren zonder alcohol? Kan ze onderscheid maken tussen mensen die haar willen gebruiken en zij die haar willen helpen? 

Met : Jennifer Hudson , Forest Whitaker , Marlon Wayans

 FIN - song : Aretha Franklin - (You make me feel like) A natural woman