Un autre monde (aka Another World) - Stéphane Brizé

Un Autre Monde op IMDb (7,0)

Un Autre Monde op Moviemeter (3,33)
 

Crushed by the wheels of industry. Een oude songtitel van Heaven 17. Ik moest eraan denken tijdens het bekijken van deze film. De film is de derde van de arbeidsmarkt- trilogie van regisseur Brizé, waarvan ik er eentje al zag (en nu natuurlijk ook die andere wil zien). Want dit soort sociale films zijn echt helemaal in mijn straatje, met hier ook nog een ijzersterke acteur als icing in the cake. Dik tevreden, uw recensent.

Aan de buitenkant lijkt het of Philippe Lesmelles het allemaal voor elkaar heeft: een gezin, twee huizen en een baan als directeur van een fabriek in huishoudelijke apparatuur. In dat laatste schuilt hem echter zijn probleem , wellicht zelfs zijn tragiek: een paar jaar daarvoor verkocht hij het eigenhandig opgebouwde bedrijf aan een Amerikaans multinational. Hij is een baas, maar lang niet dé baas. 
Zijn werk heeft hem al jarenlang dermate  opgeslokt dat zijn huwelijk op apengapen ligt: met hun wederzijdse advocaten bespreekt het stel de voorwaarden voor de scheiding en het is duidelijk dat Philippe daar niet goed vanaf komt. 
Tegelijkertijd zit hij op de fabriek in een lastig parket: de bezuinigingen die de Amerikaanse eigenaar het bedrijf oplegde, hebben weliswaar een lean &  mean-bedrijf opgeleverd, maar het blijkt voor de aandeelhouders nog niet genoeg. Opnieuw krijgen de vestigingen een opdracht om een fors percentage personeel op straat te zetten om zo hun investeringen nóg beter te laten renderen. 
Philippe hikt tegen deze nieuwe targets aan, maar ziet zichzelf klemgezet tussen zijn werknemers, zijn Franse bazin Claire Bonnet-Guerin én de Amerikaanse hoofddirectie. Het personeel waarschuwt hem dat verdere inkrimping direct gevaarlijke gevolgen zal hebben op de werkvloer: de onveiligheid zal toenemen, het vermoeide personeel zal fouten gaan maken en misschien zelfs ongelukken ondergaan. 
Terwijl Philippe zint op een manier om iedereen tevreden te houden, vraagt zijn thuissituatie ook de nodige aandacht: zoon Lucas krijgt een zenuwinzinking waardoor Philippe en zijn echtgenote veel tijd moeten doorbrengen in de inrichting waar Lucas is opgenomen. Langzaam komen alle lastige facetten in Philippe's leven samen: hij ziet langzaam alles in duigen vallen waar hij altijd zo hard voor heeft gestreden. Hard Target. 

Vincent Lindon, de hoofdrolspeler, is superieur in deze rol: elke blik, elke wanhopige move is raak. Meesterlijk. 

Met : Vincent Lindon , Sandrine Kiberlain, Anthony Bajon, Marie Drucker

  FIN - song : Anne Sylvestre - Les gens qui doutent

The Public- Emilio Estevez

The Public op IMDb (6,6)

The Public op Moviemeter (3,07)

Zeer interessante film. Klein verhaaltje, maar grote intenties. Ik vond m erg goed. 

Stuart Goodson is medewerker van de centrale bibliotheek van Cincinnati. Met engelengeduld vangt hij de dagelijkse horde bezoekers op, beantwoordt hij vragen en wijst hij mensen de weg tussen de vele prachtige werken. Vanwege de snijdende kou staat er elke dag al een grote rij daklozen die weer een dagje willen komen schuilen in de verwarmde leeszalen. 

Ondanks zijn overduidelijk humane insteek hangt Goodson een sanctie boven het hoofd: samen met beveiliger Ernesto heeft hij eerder dat jaar een zwerver de deur gewezen over wie hij meerdere klachten van andere bezoekers had ontvangen. Deze zwerver klaagde de bibliotheek - en Goodson in het bijzonder - aan omdat hem zijn democratische grondrechten op informatie werden ontnomen. De ingezette officier van justitie Josh Davis stelt zich op als een bloedhond: hoewel hij weet dat Goodson an sich juist gehandeld heeft, gaat hij vol op de mensenrechten van de zwerver inzetten om daarmee goede zaak te maken. Al snel blijkt waarom: hij heeft zich kandidaat gesteld voor de rol van burgemeester van de stad, hij kan het imago van "verdediger van de zwakken in de samenleving"goed gebruiken. 
De barre kou eist slachtoffers onder de daklozen , voor hen is de maat vol. Ze besluiten die dag de bibliotheek niet meer te verlaten: alle opvangcentra zitten vol en nu de straat opgaan kan dodelijk zijn. Goodson kan de bezettingsactie goed begrijpen en werpt zich op als woordvoerder van de daklozen. Dat lijkt sympathiek, maar er schuilt voor hem een groot gevaar in: opnieuw bevindt hij zich tegenover de gehaaide officier van justitie, die ditmaal de publiciteit zoekt door het imago van Goodson publiekelijk aan de kaak te stellen. 

Met: Emilio Estevez , Alec Baldwin, Christian Slater, Taylor Schilling, Jena Malone

  FIN - song : Rhymefest/Black Thought - Make noise 

Fire of love - Sara Dosa

Fire of love op IMDb (7,8)
 Fire of love op Moviemeter (3,32)

Ik snap ze wel, dat bijzondere echtpaar Katia en Maurice Kraft. Dusdanig gefascineerd door vulkanen dat ze er hun hele leven aan hebben gewijd, daarbij regelmatig dusdanig grote risico's nemend dat hun leven in gevaar kwam. Ik snap die fascinatie, die bij mij niet wetenschappelijk is maar eerder uit verwondering én bewondering voortkomt. Een aantal vulkanen mocht ik al bezoeken, waarvan de twee Italiaanse vulkanen Etna en Stromboli ook in de documentaire voorkomen. 


Deze twee bekendere vulkanen stippelen in hun jeugd al de toekomst voor ze uti: ze starten een tocht langs een onuitputtende reeks vulkanen in de wereld, waarbij ze gebruik maken van een netwerk van informanten die hen waarschuwen als er gerommel is. 
We leren een onderscheid te maken tussen twee type vulkanen: rode en grijze vulkanen. De rode zijn de vulkanen die met grote regelmaat lava en magna naar buiten spuwen. Deze zijn voorspelbaarder en beter beheersbaar, tevens zijn ze een grote bron van informatie voor wetenschappers. Katia richt zich op de mineralen en grondstoffen die uit het vulkanische gesteente voortkomen, Maurice is de geoloog van de twee. Ze bestuderen de vulkanen van nabij, gaan tot ín de krater en nemen daarbij grote risico's maar het levert natuurlijk veel op aan foto- en filmmateriaal. 
De grijze vulkanen zijn vele malen gevaarlijker : het zijn de grommers, de onderhuidsen die op een gegeven moment met gerommel en rooksignalen beginnen aan te geven dat er iets staat te gebeuren. Oncontroleerbaar, moeilijk in te schatten qua kracht van de erupties. Het echtpaar Kraft richt zich meer en meer op deze groep vulkanen , waarbij ze vooral een punt maken van het waarschuwen van overheden. Regelmatig adviseren ze tot ontruiming om het aantal slachtoffers van grote uitbarstingen tot een minimum te voorkomen. Dat lukt niet altijd. De uitbarsting bij Mount St Helens, een Amerikaanse vulkaan, is een omslagpunt voor ze. Hun druk op de overheid wordt groter, terwijl ze ondertussen zelf steeds grotere risico's nemen. En dan is er het bericht dat in Japan de grijze vulkaan Unmen onrustig is. De Kraft's posteren zich aan de voet van de vulkaan. 

Ongekend spectaculair zijn de beelden. Het maakt helder hoe nietig de mens, hoe machtig de natuur is.

  FIN - song : Nicolas Godin - Orca

Little Joe - Jessica Hausner

Little Joe op IMDb (5,8)
 Little Joe op Moviemeter (2,92)

Vervreemdende film met een bijzonder mooie en scherpe vormgeving. Uw reporter is niet zo erg van science fiction, maar zoals ik al eerder schreef: als de ene component me minder aanspreekt, ga ik altijd op zoek naar beter bevallende delen. Bij "Little Joe" zit de waardering voor mij dus niet zozeer in het verhaal, maar meer in de art direction alsmede in het fijn ingetogen acteerwerk van Emily "Daphne" Beecham. Zij gaat met haar indringende blikken en vlammend rode haar continu op in het decor, wat de vervreemding slechts versterkt. 

Beecham speelt Alice, een begaafde plantkundige wetenschapper , die in een laboratium werkt aan de ontwikkeling van een nieuwe plant. Gebeurt vaak, hoor ik u zeggen, maar Alice is gespecialiseerd in het verwerken van hormonale geuren en stoffen in de ontwikkeling. Ze ontwikkelt een plant die een bepaalde hormonale geur moet afgeven die het geluksgevoel bevordert, die mensen doet terug verlangen naar "vroeger bij moeder thuis". 
Alice is bevoegd op dit gebied want ze is alleenstaande moeder: thuis brengt haar zoon Joe vele uren alleen door omdat Alice te lange dagen maakt op haar werk, maar ze wil ook niet dat haar zoon bij zijn vader gaat wonen. Om Joe tevreden te stellen, doet ze hem een van haar nieuwe planten cadeau. Doet ze stiekem, want het project is nog lang niet goedgekeurd en mag dus eigenlijk het laboratorium niet verlaten. De plant is overigens "Little Joe" genoemd omdat ze veel van haar moederlijke gevoelens op haar nieuwe kindje heeft losgelaten. 
Voor het laboratorium is het welslagen van het project van groot belang, er wacht een prestigieuze plantenbeurs en daar moet door de verkoop een forse financiering uit voortkomen. Alice komt daardoor onder druk te staan van directiezijde, maar ook van enkele collega's . Tegengeluiden zijn er ook: collega Bella (een rol van Kerry Fox, die ooit zo schitterde in "An angel at my table") ondervindt enge effecten van de plant, haar huisdier is van haar vervreemd en op de werkvloer vertrouwt ze ook niet iedereen meer. Alice vangt de signalen ook op en projecteert ze op haar eigen zoon. Doet ie nou zo anders omdat hij pubertrekken vertoont of is het toch onder invloed van die ontwikkelde plant? 

Met : Emily Beecham, Ben Whishaw, Kerry Fox, Kit Connor

  FIN - song : Attwenger - Happinessbisness

Persuasion - Carrie Cracknell

Persuasion op IMDb (5,6)

Persuasion op Moviemeter (1,80)

Vlotgetrokken Jane Austen-verfilming, flink gemoderniseerd om het Netflix-publiek te bedienen. De kostuums zijn minder weelderig en protserig dan in de wat beroemdere boekverfilmingen en er is gekozen voor een zeer persoonlijke aanpak: hoofdpersoon Anne Elliot spreekt een groot gedeelte van de film de kijkers rechtstreeks toe , the fourth wall is overal. 

Anne is de middelste dochter van een edelman in verval. Wanhopig probeert deze zijn oudste dochter te slijten aan gegoede huwbare kandidaten. Zijn jongste heeft hij al weten te koppelen, voor wat betreft Anne heeft hij de moed opgegeven. 

Acht jaar geleden had Anne een intense romance met Frederick Wentworth, een knappe marineman die destijds echter een te lage sociale status had waardoor Anne de onzekere stap niet durfde nemen. Sindsdien heeft ze er louter spijt van gehad, maar gedane zaken nemen geen keer. 
Omdat papa Elliot zijn grote kasteel wegens geldproblemen moet verlaten en verhuren, komt Wentworth echter plots weer te voorschijn: hij is familie van de nieuwe huurders. Opnieuw komt Anne met hem in contact, beiden lijken echter te beschadigd om hun liefde naar elkaar te durven uitspreken. Dat wordt nog bemoeilijkt als er een neef van de familie Elliot ten tonele verschijnt, die als erfgenaam de bezittingen van de familie komt veilig stellen. Wat doet Anne: kiest ze voor een slim huwelijk of kiest ze voor een pijnlijke, doch allesverzengende liefde? 

Met : Dakota Johnson, Cosmo Jarvis, Henry Golding, Richard E. Grant

  FIN - song : Birdy - Quietly yours 

Land of Hope (aka Oma Maa) - Markku Pölönen

Land of Hope op IMDb (6,6)
 Land of Hope op Moviemeter (2,90)

Er had meer in gezeten bij deze film maar knullig acteerwerk zit een goed eindresultaat in de weg. Het verhaal is goed, de beelden zijn bij vlagen fraai maar verder ontstijgt het een veredeld amateurtoneel niet. Gemiste kans, m.i.. 

Finland, halverwege vorige eeuw. Anni is de dochter van een wat stuurse baas van een broodfabriek. Paps is behoorlijk ouderwets qua opvattingen: de dochters mogen hem best even uit de brand helpen in drukke tijden, maar ze hoeven er niet op te rekenen dat de fabriek later in hun handen overgaat. Daarvoor zullen ze slim en geaccpteerd moeten trouwen. Voor Anni heeft papa al een goede sul op het oog, maar zij beslist anders.

Anni's broer is omgekomen in de oorlog, hij liep met een boerenkar in een Russische hinderlaag. Die kar werd getrokken door Anni's paard, het paard dat zij op de kazerne goed verzorgd ziet worden door de stukke Veikko. Deze jongeman blijkt de enige overlevende van de Russische oorlogsdaad waar haar broer bij omkwam. Ze raakt geïnteresseerd in deze zachte jongen die - zwaargewond door de aanval- zoveel liefde voor dieren kan tonen. 
Veikko blijkt boerenzoon en afkomstig uit het Noorden. Als Anni haar liefde voorstelt aan haar vader wordt ze teleurgesteld door de neerbuigende houding van haar vader, die vroeger toch ook met niets begonnen waas. Anni hakt de knoop door: ze trekt uit huis en gaat met Veikko op een onherbergzaam stuk kustgrond haar leven opbouwen. Dat gaat eigenlijk best goed: ze ontginnen de grond, bouwen een fraai huis en langzamerhand breiden ze de veestapel uit en weten ze een boerenbestaan op te bouwen. Zwaar werk, maar dankzaam werk. Anni is zielsgelukkig, totdat de oude wonden van Veikko roet in het eten strooien en alles plots op de helling staat.

Met : Oona Airola, Konsta Laakso, Helmi Linnosma, Arto Heikkila

  FIN - song : Suvi Teräniska - Auringon lapset

Encore (aka En Corps) - Cédric Klapisch

Encore op IMDb (7,4)
 Encore/En corps op Moviemeter (3,33)

Fantastische film, boordevol wervelende dans en dynamiek maar daarnaast ook gevuld met relationele problemen en familie-frictie. Twee uur lang wordt van tempo gewisseld, vaak in prachtige beelden geschoten. Je danst mee vanuit je stoel, waarbij vooral de verschillen tussen het klassieke ballet en de moderne expressieve dans gebruikt worden. Het symboliseert de yin-yang van de hoofdpersoon (en niet alleen van haar). Erg mooi weergegeven. 

Net voordat ze het podium op moet voor haar solodans ziet Elise achter de coulissen haar vriend met een andere danseres voorbijschieten. Het brengt haar uit haar concentratie maar ze weet zich te herpakken. Ze verbreekt de relatie direct na afloop en stort zich op haar ballet. Tijdens een volgende uitvoering gaat het echter mis: ze let niet goed op en maakt een verkeerde landing, waarbij ze een spier scheurt en een lichte enkelbreuk oploopt. Haar wereld stort in. 
Haar arts waarschuwt haar dat ze lang rust moet houden omdat ze anders wellicht nooit meer zal kunnen dansen, haar fysiotherapeut - die overduidelijk gevoelens koestert voor Elise- ziet meer kans dat ze zal herstellen. Elise voelt zich verscheurd en gaat een zware tijd tegemoet. Aanvankelijk gaat ze terug naar haar vader en haar zusjes, maar de moeizame relatie met haar vader maakt dat ze al snel een andere stap maakt: ze gaat een vriendin helpen die met haar partner een foodtruck runt. Ze vestigen zich op het platteland bij een grote villa waar grote groepen creatieve cursussen komen volgen. En daar voltrekt zich het mirakel: als er een groot dansgezelschap arriveert om onder leiding van de befaamde Hofesch Shechter een voorstelling in te studeren, kijkt ze meewarig naar al die vrij bewegende mensen. Langzaam raakt ze bij de groep betrokken en inderdaad wordt ze op een gegeven moment gevraagd om - passief, als object- mee te dansen. Het jeukt , het trekt, het kriebelt maar Elise voelt wat er gebeurt als ze zich over haar pijnen heen zet. 

Met : Marion Barbeau, Hofesch Shechter, Denis Podalydes, Muriel Robin, Francois Civil, Souheila Yacoub

  FIN - song : Hofesch Shechter/Cedric Klapisch - The open

Love, weddings & other disasters - Dennis Dugan

Love, weddings & other disasters op IMDb (4,8)

Love, weddings & other disasters op Moviemeter (2,10)

Eigenlijk had ik m al na twee minuten moeten uitzetten, maar ik zat nog op Jeremy Irons te wachten. Een film met hem (en voormalig Woody Allen-kanon Diane Keaton) erin kon toch niet zó bedroevend slecht zijn? Wel dus, deze film is oervervelend. Of nee, laat ik dat positiever brengen: er is vast een doelgroep voor dit soort romkom-comedy of errors vehikels. Ik hoor daar in ieder geval niet bij. 

Jessie verpest haar aanstaande huwelijk met een knappe tv-presentator door hem tegen zijn wil mee te nemen op een parachutesprong. En ze verpest niet alleen haar eigen huwelijk, ze neemt met haar parachutelanding gelijk een ander aanstaand echtpaar mee het vennetje in waar ze van bovenuit in belandt. Haar reputatie is gezet, ze leeft op social media voort als  "wedding crasher", een verpester van huwelijken. 
Het mag dan ook een wonder heten als ze op door de burgemeesterskandidaat en zijn aanstaande bruid wordt gevraagd om hun huwelijk voor te bereiden. Die twee zitten omhoog omdat de beste wedding planner van de stad, de statige en keurige Lawrence Philips, zojuist is afgehaakt vanwege een ongelukkige botsing met diezelfde Jessie. Volgt u het nog? 
Er volgt een reeks verwikkelingen waarin Jessie toch zo goed en zo kwaad als het gaat een ceremonie op poten zet, waarin Lawrence een blind date krijgt met een ..eh. blinde mevrouw, waarin de burgemeesterskandidaat zijn voorsprong in de peilingen ziet dalen en waarin een stadsgids op zoek is naar zijn Assepoester. Klaar. Voor de liefhebber. 

Met : Maggie Grace, Jeremy Irons, Diane Keaton , Diego Boneta, Andrew Bachelor

  FIN - song : Keaton Simons - Crane city 

Le Jeu (aka Nothing to Hide) - Fred Cavayé

Le Jeu op IMDb (6,8)

Le Jeu op Moviemeter (3,06)
 

Toch wel een bijzonder fenomeen, dit. Ik zag deze film al twee keer eerder, alleen in steeds andere uitvoeringen. Als eerste zag ik het origineel (het Italiaanse "Perfetti Sconosciuti" uit 2016), vorig jaar zag ik de Nederlandse remake ("Alles op tafel" uit 2021) en afgelopen weekend was deze Frans/Waalse versie uit 2018 op televisie. Inmiddels zijn er 21 remakes gemaakt van dit ingenieuze verhaal, and counting. De verschillen zitten hem uiteraard in de nationale opvattingen en de volksaard , waardoor bepaalde issues toch net even anders worden aangevlogen. Dat maakt het een boeiend kijkspel, ook als je het dus voor de derde keer ondergaat. 


Het verhaal: drie stellen van middelbare leeftijd hebben een eetavondje afgesproken, er gaat later die avond nog een vierde stel bij komen, want de onderwijzer Ben gaat volgens zeggen met zijn nieuwe vlam verschijnen. Iedereen is reuze nieuwsgierig. 
Al snel leren we dat elk van de stellen zijn eigen problemen heeft, van uitgedoofde liefde tot achterdocht tot dubbele agenda's. Het gesprek komt op het fenomeen van de mobiele telefoon: scherm jij je telefoon af met een code zodat niemand anders, zelfs je partner niet, erin kan kijken? Anders gezegd: heb jij geheimen voor de mensen met wie je leeft? Ze besluiten een spel te gaan spelen: iedereen legt de telefoon op tafel, verzameld in het midden. Elk binnenkomend bericht, elk telefoontje en elke email zal die avond publiekelijk worden voorgelezen en gedeeld, om er aldus achter te komen welke informatie iedereen voor elkaar verborgen houdt. Het klinkt als een fantastische vorm van openheid, maar al snel blijkt dat ieder voor zich hiermee een ongelukkig reeks momenten gaat kennen. De vriendschappen , de huwelijken, komen onder druk te staan. 

Met: Berenice Bejo, Suzanne Clement, Stéphane de Groot, Gregory Gadebois, Roschdy Zem

  FIN - song : Walker Brothers - After the lights go out

Goud - Rogier Hesp

Goud op IMDb (6,4)

Goud op Moviemeter (2,52)

Timo is een jonge en veelbelovende turner, die keihard aan het trainen is voor de kwalificatie voor de Olympische Spelen. Hij wordt bijgestaan door zijn iets te fanatieke vader, die zelf ooit turner was maar die ongelukkig in een rolstoel is beland. Vader is hinderlijk aanwezig op de trainingen, hij bemoeit zich nadrukkelijk met de aangestelde hoofdtrainer omdat hij zegt te weten wat beter is voor Timo, voor het team en dus ook voor het land. Het verstoort de concentratie van de jonge turner, die dan ook prompt een misstap maakt en een lichte blessure oploopt. 

Hij belandt bij de fysiotherapeute. Daar op de behandelkamer gaat een compleet nieuwe wereld voor hem open. Zelf is hij wel gewend om zijn vader uit zijn stoel te helpen, te masseren of in bad te helpen maar nu hij eenmaal zelf op de tafel ligt, blijkt hij bijzonder gevoelig voor de vaardige handen van zijn behandelaar. Dat komt waarschijnlijk doordat het een knappe jonge vrouw is die zijn spieren en zijn blessure kneedt en knijpt. Er komen krachten en gedachten bij Timo los die hem langzaam gaan domineren. Hij verlegt zijn focus van het turnen naar de romantiek, ook al is het bedachte romantiek. De fysiotherapeute is namelijk alleenstaande moeder en is in haar drukke bestaan helemaal niet bezig met amoureuze gedachten, al helemaal niet van een - in haar ogen- veel te jonge jongen . 
Timo komt knel te zitten tussen ambitie voor de sport, de zorg voor zijn vader en verlangens naar zijn fysiotherapeute. Hij moet zijn best doen zich op elk van deze vlakken te herpakken. 

Met : David Wristers, Loes Haverkort, Marcel Hensema

 

An (aka Sweet Bean) - Naomi Kawase

An op IMDb (7,4)

An op Moviemeter (3,53)

Zachtzoete film die geheel drijft op ingetogen Japanse bescheidenheid , een vorm van menselijke omgang waar wij in het schreeuwerige Westen nog steeds veel van kunnen leren. Waar wij vaak direct en hard ons zegje doen, is het Japanse gebruik om omfloerst en ietwat voorzichtig, welhaast nederig,  met elkaar te communiceren een verademing om naar te kijken. Het maakt kabbelende films als deze een plezier om naar te kijken. 

Sentaro is een eenvoudige koekenbakker. In dit geval letterlijk: hij bakt dorayaki's , een soort dubbelgeklapte pannenkoekjes met een vulling van zoete bonen. Hij verkoopt deze vanuit een kleine cabine, die hij huurt van een bemoeizieke cententeller. Hij werkt kneiterhard en verkoopt net voldoende om er een marginaal bestaan uit te peuren, vooral aan scholieren maar ook een enkele passant staat aan zijn loket. 
Op een dag meldt zich een bejaarde vrouw aan zijn kraam. Tokue, 76 jaar oud en overduidelijk lichamelijk in de problemen, zegt dat ze hem graag wil assisteren. Sentaro ziet nog niet direct het voordeel in van haar aanbod, totdat ze een bakje met een bonenprutje achterlaat. Hij proeft en moet toegeven dat het vele malen beter smaakt dan zijn eigen mengsel. Ze komt terug en hij vraagt haar uit te leggen hoe ze tot dit recept gekomen is. Sentaro krijgt les: ze toont hem het hele proces van behandeling van de zoete bonen, waarna ze uiteindelijk een eerste oplevering in de verkoop doen. Het blijkt een succes, al binnen enkele dagen verkoopt hij keer op keer als zijn dorayaki's uit. Een zonnige toekomst lijkt verzekerd, totdat er mensen bij hem komen met verhalen over Tokue, waarom ze eigenlijk helemaal niet bij hem zou mogen werken. Sentaro krijgt een bezwaard geweten. 

Met : Masatoshi Nagase, Kirin Kiki , Kyara Uchida

  FIN - song : Midnight Monsters - Silver lining