Ongemakkelijke film. Maar dat komt volledig door de onderwerpkeuze, zeker niet door het spel. Dat laatste is namelijk in uitstekende handen bij Rooney Mara en Ben Mendelssohn. Het ongeloofwaardige verhaal wordt daardoor juist uitermate geloofwaardig gebracht.
Middels tijdssprongen weten we al snel dat er met Una, een mooie jonge vrouw, iets gebeurd is waardoor ze is zoals ze is. We leren van misbruik in haar tienerjaren. Maar we leren ook dat er toch ook een zekere mate van bewust gedrag in zat bij deze puber (voor zover je op die leeftijd van bewust gedrag kunt praten, that is).
Ze is rebels naar haar beschermende moeder en we weten waarom: in haar hoofd is het plan gerijpt om de dader, buurman Ray, op te sporen. Als dat gebeurt, merken we al snel dat het verhaal genuanceerder ligt dan je instinctief zou willen oordelen. De rol van Una in die verhouding is dubbel, buurman Ray heeft een aantal jaren in de cel doorgebracht en lijkt gelouterd aan een nieuw leven te zijn begonnen. Een leven dat nu door de komst van Una weer op zijn kop wordt gezet.
De confrontatie tussen de twee scheert langs alle kanten van het emotionele spectrum, wat maakt dat je als kijker niet moet oordelen voordat je alles hebt gehoord en gezien. Dat is sterk aan deze film.
Met : Rooney Mara, Ben Mendelssohn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten