Pacifiction op Moviemeter (2,96)
Vaagheid alom in deze film die ik om twee redenen tóch uitgezeten heb. Ten eerste de goede bedoelingen die de makers hebben met het verhaal. Ik kan me de ophef nog wel herinneren toen destijds bekend werd dat grote westerse naties - in dit geval Frankrijk- een paradijselijk stuk oceaan verderop gebruikten om nucleaire proeven te doen. Moruroa, de naam zegt u mogelijk ook nog wel iets. De tweede reden om de film af te kijken was hoofdrolspeler Benoit Magimel. Ik heb de man inmiddels in dermate verschillende rollen zien spelen dat ik wel mag concluderen dat hij hét heeft: hij is een acteur die beeldbepalend is, die karakters gestalte geeft en die een magneetwerking op de camera heeft. Niet dat ie altijd sympathieke personen weergeeft, oh nee, maar er zit een goed soort bezieling in die hem tot geloofwaardig acteur maakt.
Dit gezegd hebbende, over naar de vaagheid: we gaan naar Frans-Polynesië, we gaan naar Tahiti. Daar is gouverneur De Roller (op zijn Frans uitspreken, hij heeft niets met Liam Gallagher te maken) in nauw contact met getreden met de lokale bevolking. Er is namelijk een onderzeeër langs de kust gesignaleerd, men is bang dat het Westen weer opnieuw begint met kernproeven. De Roller moet die zorgen wegnemen, maar komt op zijn tocht diverse tegenstrijdige signalen tegen. We raken aan sekstoerisme, we raken aan machtsmisbruik, we raken aan corruptie, De Roller gebruikt zijn goede contacten met sekswerker Shannah en met hoteliers om stukje bij beetje de waarheid boven...eh..boven water te krijgen.
Met: Benoit Magimel, Pahoa Magafanau, Marc Susini
Geen opmerkingen:
Een reactie posten