Miroirs no 3 op Moviemeter (3,06)
Hij staat er nou niet bepaald bekend om dat ie "makkelijke" films maakt. Regisseur Christian Petzold vraagt doorgaans veel van zijn kijker, zijn films verlangen verbeeldingskracht en inlevingsvermogen. Voeg daar nog een beetje psychologie bij en je krijgt ingewikkelde en trage verhalen waarbij de meest gehoorde reactie in de zaal is: "Daar gaan we thuis nog eens even over nadenken.". Precies goed, wat mij betreft: zijn films zijn na 180 minuten nog niet klaar, je moet nog een en ander op een rijtje zetten om jouw interpretatie van het vertoonde tot stand te brengen. Ze zijn niet allemaal even goed, maar ze zijn áltijd boeiend. Hup, Europese Cinema!
Al vanaf de eerste scene straalt ze ongemak uit: het gaat niet oké met Laura. Tegen heug en meug gaat ze desondanks mee met haar vriend die ergens buiten Berlijn een producer gaat ontmoeten. Laura voelt zich ongemakkelijk en wil naar huis, vriendlief zal haar naar de trein brengen. Dat gaat mis: ongeluk!
Terwijl haar vriend bij dit ongeluk het leven laat, overleeft Laura ternauwernood, waarna ze wordt opgevangen door een nabij wonende vrouw.
Deze vrouw, Betty, toont zich uitermate zorgzaam en stort zich op het fysieke en geestelijk herstel van Laura, die ze aanvankelijk per ongeluk "Elena" noemt. Een klein detail dat gaandeweg significant blijkt te zijn. Het kost Laura even om dat in te zien, er gaan meerdere - stuk voor stuk ongemakkelijke -ontmoetingen met de man en de zoon van Elena aan vooraf. Zowel gezin als gast wordt een spiegel voorgehouden.
Met: Paula Beer, Barbara Auer, Enno Trebs, Matthias Brandt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten