Balkan, 1995. De oorlog loopt op zijn eind, maar daar merkt de bevolking nog bitter weing van. Een clubje vredeswerkers/hulpverleners heeft de handen vol aan het lenigen van de nood van de lokale bevolking. Ze rijden van hot naar her en laveren tussen rebellen, VN- troepen en agresssieve dorpsbevolkingen. Vooral proberen ze zich niet uit de tent te laten lokken door de respectievelijke belangengroepen, ze proberen goed te doen waar goed te doen valt. Een dag uit hun leven.
Voor water is de bevolking afhankelijk van de waterputten in de bergachtige omgeving. Het gaat mis als in één van de drie putten een lijk wordt aangetroffen dat als de wiedeweerga omhoog getakeld moet worden voordat het bederf het water gaat besmetten. Haast is geboden, de andere twee putten zijn immers door mijnen omgeven en daardoor niet te benaderen. De hulpverleners doen hun best om te helpen takelen maar het ontbreekt aan normaal goed touw. Een zoektocht door de regio begint, steeds opnieuw stuiten ze op blokkades die hen verhinderen de hulp te verlenen die ze zo graag zouden willen. Regels, belangen en macht: of het nou rebellentroepen zijn of UNPROFOR, vaak blijkt dat de in het nauw gedreven burger de dupe is van alle tegenstrijdigheden.
Dat is de grootste verdienste van deze film, dat het je doet inzien dat wij natuurlijk ook maar de helft horen van wat er zich in oorlogsgebieden afspeelt. Vaak denken we dat niemand iets doet om het leed te stoppen, terwijl er altijd wel mensen en kleine organisaties zijn ter plaatste enige nood proberen te lenigen.
Met: Benicio del Toro, Tim Robbins, Olga Kurylenko , Melanie Thierry
Geen opmerkingen:
Een reactie posten