De man uit Rome op Moviemeter (3,19)
Ik kom er maar niet los van. Hoewel ik al sinds het bereiken van de volwassenheid uitgeschreven ben uit het kerkelijk register loop ik toch met enige regelmaat tegen religieuze films aan. Daarbij blijk ik dan nog verdacht veel te weten van de rituelen en handelingen. Het moet zo zijn, het zijn ook vaak verhalen met een goudomrande herinnering. Deze - overigens niet heel geweldige- Limburgs-Nederlandse film voert de kijker terug naar tijden dat de verzuiling nog niet heel erg had toegeslagen, maar weet het wel op redelijk geslaagde wijze te koppelen aan hedendaagse technieken. Zo, voldoende mysterie opgebouwd? Dan gaan we de beschrijving starten.
Op klassieke cinemawijze komt de jonge priester Filippo bij zijn reisdoel aan (in filmland wil dat zeggen dat ie wel met koffer en al -bij daglicht- uit de trein stapt, maar vandaar langs verlaten wegen -in het pikkedonker -richting zijn uiteindelijke bestemming aanklopt. Waarom nemen die mensen nooit een bus voor dat laatste stukkie?). Hij wordt niet al te hartelijk verwelkomd in de pastorie en gaan al snel snappen waarom.
Filippo is door Rome gezonden om een vermeend wonder te onderzoeken: in het dorp zou een huilend Mariabeeld zijn waargenomen door een jonge getroebleerde vrouw, die sinds die gruwelijke dag - een school shooting waarbij zij overleefde maar wel haar broertje en diverse schoolgenoten verloor- geen woord meer heeft gesproken. Wanneer zij met handen en voeten aan haar moeder heeft duidelijk gemaakt dat het beeld voor haar huilde, ziet moeder een gouden toekomst voor zich: de mensen staan in de rij om het beeld te aanschouwen, een bedevaartsoord lijkt te ontstaan. Wil het die laatste stap echt zetten, zal het wonder door Rome moeten worden erkend. En daarvoor is Filippo dus in de trein gestapt.
Met: Michelle Riondino, Emma Bading, Raymond Thiry, Andrea Vass
Geen opmerkingen:
Een reactie posten