Doodgewoon op Moviemeter (2,80)
Doodgewoon op Nederlandse Filmacademie
Hier op dit blog heb ik al vaker een lans proberen te breken voor de "korte film". Want zeg nou zelf: veel speelfilms worden maar langer en langer, tweeënhalf uur is geen uitzondering meer. In een korte film kan de regisseur (heel vaak zijn het studenten van de filmacademie) heel veel tonen van de skills die later nog uitvergroot en verbeterd kunnen worden. Doorgaans een kernachtig verhaal met daaromheen de signatuur van de filmmaker, veel langer dan 20 minuten heeft de maker meestal niet.
In het voorliggende "Doodgewoon" betekent dit dat we van Ronald Zuidenga mooie sociale verhalen kunnen verwachten. Verhalen die op een rustige manier verteld worden en die met lekker grove lijnen de personages schetsen. Als volgt:
Terwijl zijn kleindochter Yula aan staat te bellen, ligt opa Herman in doodsnood op de keukenvloer. Hartaanval. Goed dat zijn dochter en kleindochter dus voor de deur stonden, want men is net op tijd. Na de ziekenhuisopname besluit zijn dochter dat Herman voorlopig maar even bij hen in huis moet, hij zorgt immers niet goed genoeg voor zichzelf. Andere eetgewoonten, gezonder leven, dat werk.
Het valt hem zwaar, maar in de gesprekken met Yula leert hij dat ze het echt goed met hem voorhebben terwijl hij zich afvraagt waar hij dat aan verdient: hij is niet zo'n fijne opa en vader geweest, niet zo'n fijn mens eigenlijk. Misschien is het allemaal nog niet te laat.
Met: Bart Klever, Emma Zegeren, Chava voor in 't Holt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten