Men op Moviemeter (3,00)
Alles in mij schreeuwde "DOE HET NIET, BERT!" maar hoewel mijn ervaringen met films onder het label "horror" niet al te best zijn, deed ik het toch. En dat ging ook gewoon heel lang goed: de laatste 10 minuten hadden voor mij niet zo gehoeven- weinig toegevoegde waarde ook - maar de weg daar naar toe was prima te belopen. Dat komt mede door het acteerwerk: Jessie Buckley verrast mij doorgaans sowieso positief en ook Rory Kinnear staat hier goed zijn olijke mannetje. Oh nee, zijn strenge mannetje. Wat zeg ik? Zijn doodenge mannetje en zijn pesterige mannetje. Rory Kinnear staat in deze film namelijk een heleboel mannetjes.
Even tot zichzelf komen. Dat is de opdracht die de getraumatiseerde Harper zichzelf heeft gesteld. Ze huurt daarvoor Cotson Manor , een riant "huisje buiten" op het prachtige Britse platteland. Ze wil er herstellen van de ongekend heftige periode die ze net door ging: het verongelukken van haar aanstaande ex-partner (was het wel een ongeluk? Was het geen zelfmoord?) zadelt haar op met een schuldgevoel en dat wil ze helemaal niet. Want ze heeft alles geprobeerd om hun relatie te laten werken maar er was geen ontkomen aan: dit moest en zou fout lopen. Tijd voor bezinning dus.
Tevreden laat ze zich door de excentrieke landlord rondleiden door het prachtige huis. Hij is zeer behulpzaam maar Harper wil toch snel van hem af, hij werkt een beetje op haar zenuwen (terwijl die nou net tot rust moeten komen). Hoe mooi zou het zijn als ze die rust inderdaad krijgt, maar u snapt dat horror niet voor niets horror heet: er staat continu een vreemde naakte man in de tuin, de lokale dominee is verontrustend direct in zijn gesprek, de local pub wordt louter bevolkt door vreemde types die opvallend veel op elkaar lijken. Wij weten: die rust, die gaat Harper helemaal niet vinden.
Met: Jessie Buckley, Rory Kinnear, Paapa Essiedu
Geen opmerkingen:
Een reactie posten