Vorm is ongrijpbaar, zo heet het in de sport. Zo heet het overigens ook in de muziek. Live concerten kunnen staan of vallen met de sprankeling die de band weet over te brengen.
Kwas afgelopen woensdag in de Max bij een concert waar op dat moment heeeeel veel mensen bij hadden willen zijn. Daags ervoor was bekend geworden dat "Dear Science' door de vaderlandse popjournalisten was uitgeroepen tot plaat van het jaar en wij gingen fijn aanschouwen hoe dat live klonk.
Dat viel niet mee. Waar de plaat sprankelt, kronkelt en verrast deed TV on the Radio nu lang de indruk wekken dat Amsterdam de laatste plek was van een zeer lange toernee. De uitverkochte zaal werkte ook niet mee, want hoe voller de Max hoe armzaliger het geluid. Er werd dan ook meer gepraat dan geluisterd, ja: boeien!
Pas aan het eind kwam iets over van de vindingrijke brille die de nummers kennen. het laatste half uur toonde het publiek de avontuurlijkheid waar het gezien de voortekenen recht op had.
Een zesje dus, of een krap zeven-minnetje voor de multiculti-ers uit New York, die volgens mij gewoon nog een plaat of twee door moeten groeien. Dán ga ik weer kijken
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
There's always hope - Tim Lewiston
There's always hope op IMDb (5,0) There's always hope op Moviemeter (1,88) Gewoon een zoetsappig filmpje, maar dat kon deze kijker...
-
No one can brush my hair like the wind op IMDb (6,5) Licht-poétische Italiaanse film die bij velen in het bakje "moeilijk" zal v...
-
I am all girls op IMDb (5,6) I am all girls op Moviemeter (3,18) Mensenhandel. Een van de laagste manieren van misdaad die er bestaat, in ...
-
Caged op IMDb (4,9) Caged op Moviemeter (2,74) Vanwege het volgen van een serie namen we weer kortstondig een abonnement op Videoland. Daa...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten