Een integere film. We zeiden het nog net niet tegelijk, maar het was de eenduidige conclusie. Op en top Frans: traag, veel gepraat, gewone mensen en gewone onderwerpen. Onthaasting in een aantal frames per seconde. Heerlijk.
Jean-Pierre is dokter. Niet zomaar één, hij is de plattelandsdokter van een uitgestrekte regio op het Franse platteland. Meerdere dorpen bestrijkt hij, al zijn klanten kent hij persoonlijk, alle dossiers kent hij uit zijn hoofd. Voor iedere patiënt een eigen werkwijze, een praktijk vol gebruiksaanwijzingen.
Alles wankelt als JP zélf ziek wordt. Een tumor in het hoofd, de bevriende arts van het stedelijke ziekenhuis draagt hem op de behandeling te ondergaan en voor die periode dan maar een vervangende arts te zoeken. Of op zijn minst een aanvullende arts: hij zou zelf de praktijk kunnen doen terwijl de ander de intensievere huisbezoeken doet.
Het kost hem moeite om zich daaraan over te geven, hoe zeer de charmante Nathalie het ook probeert. Ze is volledig bevoegd, ze heeft veel ervaring. Maar ja, die ervaring is allemaal "uit de stad", plattelandswerk is heel anders. Jean-Pierre is stug, feitelijk behandelt hij haar oneerlijk en bij vlagen zelfs kinderachtig. Maar zij geeft niet op en weet maar haar innemende persoonlijkheid en daadkrachtig handelen langzamerhand enkele dorpelingen voor zich te winnen. De eerste drempel is ze over.
In alle talen zwijgt Jean-Pierre tegen haar over zijn ziekte, het is door een merkwaardig toeval dat zij erachter komt. Op haar beurt zwijgt zij ook en vervolgt ze stoïcijns haar inwerkperiode. Haar persoonlijke aanpak werkt uitstekend bij sommige cliënten van de praktijk en langzaam begint hij in te zien dat het misschien allemaal niet zo'n slecht plan is om meer te verdelen.
Met : Francois Cluzet , Marianne Denicourt, Patrick Descamps
Geen opmerkingen:
Een reactie posten