dinsdag, februari 06, 2018

The Post - Steven Spielberg

The Post op IMDb (7,4)
Ik ben nogal geporteerd van historisch verantwoorde films. Zolang ze maar handelen over een bepaald omslagpunt in de geschiedenis, heb je aan mij al gauw een geboeide kijker. Zo ook deze.
Het spel kon me matig bekoren, maar precies het moment waarop de besluitvorming de climax bereikt, werkte spannend en intrigerend.

De film begint in de jaren 60. Daniel Ellsberg is een "method journalist": hij neemt actief deel aan de Vietnam-oorlog om op die manier te weten waarover hij schrijft. Als hij de hoge politieke heren hem het ene hoort beloven, maar de pers het andere te vertellen, komt bij hem het omslagpunt. Al zijn informatie en al zijn kennis moet in de openbaarheid, net zoals al die andere kennis en documentatie die over de oorlog is vergaard. Hij speelt hoog spel: hij smokkelt geheime informatie het pand uit, kopieert het en rubriceert het. Pas begin jaren 70 heeft hij zoveel informatie dat hij contact zoekt met belangrijke persmensen.
Op datzelfde moment is het dagblad The Washington Post bezig in een overlevingsstrijd: het familiebedrijf moet worden getransformeerd naar een bedrijf met aandeelhouders. Het geld is nodig om bij te kunnen blijven , om mee te kunnen doen. De directrice van het bedrijf is op die plek gekomen na het overlijden van haar man en ze is weifelend en twijfelend. Concurrent New York Times heeft de première van de informatie over Vietnam en het regeringsbeleid, op haar redactie is men jaloers. Wanneer de regering verdere publicaties door NYT verbiedt, ruikt Post-hoofdredacteur Bradley zijn kans: áls we er als krant toe willen doen, dan moeten wij de publicaties doorzetten. Niet alleen uit solidariteit, niet alleen uit naam van de vrijheid van meningsuiting, nee ook uit louter overlevingsdrang: waartoe zijn wij als krant op aarde?
Het wordt een periode van zware afwegingen: commerciële belangen, juridische belangen en journalistieke belangen botsen allemaal met elkaar. Het uiteindelijk go/no go besluit is aan Post-directeur Kay Graham. En het valt haar zwaar.

Zoals gezegd: het spel beviel me matig, maar het script is intrigerend en de kanteling van alle meningen wordt sterk in beeld gebracht. Film is oké!

Met : Meryl Streep, Tom HanksBob Odenkirk

Geen opmerkingen:

C'e ancora domani (aka There is still tomorrow) - Paola Cortellesi

C'e ancora domani op IMDb (7,8)   C'e ancora domani op Moviemeter (3,67) Een schoonheid van een film. Verhaal is sterk. Beelden zijn...