De Wilde Noordzee op Moviemeter (3,47)
Vooraf moet ik zeggen dat ik deze titel niet als documentaire bekeek maar als de televisiebewerking ervan, waardoor de bioscoophit in vier verschillende delen uiteenviel. Maakt voor de boodschap niet uit, maar voor de beleving natuurlijk weer wel. In de serie komt veel materiaal aan bod dat voor de bioscoopversie geskipt moest worden omdat het anders allemaal veel te lang werd. Regisseur Verkerk heeft met zijn cameramensen dermate veel op en onder het water van de Noordzee doorgebracht dat ie het in deze constellatie allemaal wat meer uit kon diepen (sorry voor de woordspeling).
Welnu: de Noordzee blijkt het gróótste natuurgebied van Europa te zijn. Wij kennen dan wel onze kustlijn maar het loopt natuurlijk een aardig stuk naar het noorden en noordoosten door, waardoor er dieren in kunnen huizen die wij nooit aan ons stukje kust zullen ontwaren.
Reuzenhaaien, oerdieren als kwallen, zelfs koraal: het is er allemaal, in die drukbevaren zee aan onze westkant. Er wordt ingegaan op de vitaliteit van de zee, op de bedreigingen die er op af komen: overbevissing, milieuschade, industriële bebouwing als windmolenparken en booreilanden. Maar ook wordt er gewezen op de blijkbaar ingezette kentering van de achteruitgang: er keren ook dieren terug in de Noordzeewateren (een fors deel van de laatste aflevering gaat over de vreugde die biologen ervaren aan de terugkeer van de reusachtige blauwvintonijn.
Het maakt dat de documentaire (die je moet zien als een logisch vervolg op oa De Nieuwe Wildernis een constructieve draai krijgt. En dat is ook wel eens fijn,
Reuzenhaaien, oerdieren als kwallen, zelfs koraal: het is er allemaal, in die drukbevaren zee aan onze westkant. Er wordt ingegaan op de vitaliteit van de zee, op de bedreigingen die er op af komen: overbevissing, milieuschade, industriële bebouwing als windmolenparken en booreilanden. Maar ook wordt er gewezen op de blijkbaar ingezette kentering van de achteruitgang: er keren ook dieren terug in de Noordzeewateren (een fors deel van de laatste aflevering gaat over de vreugde die biologen ervaren aan de terugkeer van de reusachtige blauwvintonijn.
Het maakt dat de documentaire (die je moet zien als een logisch vervolg op oa De Nieuwe Wildernis een constructieve draai krijgt. En dat is ook wel eens fijn,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten