Achteraf is het verhaal misschien interessanter dan de film zelf. Want die is traag en taai (zelfs voor mij) en gaat slechts mondjesmaat naar het scharnierpunt toe. Wanneer besluit Hana dat ze voortaan als Mark door het leven zal gaan? Wat is de reden dat ze zichzelf tot gezworen maagd maakt en dat nooit een hand haar aan zal raken?
Haar achtergrond is al droevig: haar beide ouders zijn omgekomen en ze wordt als jong meisje opgenomen in een traditioneel boerengezin verderop. Ze krijgt een zusje waarmee ze alles doet en bespreekt. Het gezin is echter traditioneel in de Albanese (of Balkanese) zin van het woord: dat betekent dat meisjes niets waard zijn, moeten luisteren , geen initiatief mogen nemen voordat een man dat doet en , top of the bill, dat ze het risico lopen uitgehuwelijkt te worden.
Het overkomt Lila , de zus van Hana. Dat is het moment dat Hana besluit dat dat haar niet zal overkomen. Ze wordt gezworen maagd: haar haar gaat eraf, ze bindt haar borsten in en kleedt zich in mannenkleding. Dat gaat lang goed totdat ook de omgeving haar te benauwd wordt.
Ze reist haar zus achterna, die de uithuwelijking voor is geweest door met haar vriendje naar Italie te vluchten. Mark komt in Lila's gezin terecht en komt langzamerhand tot bezinning. Lila's dochter ontmaskert direct haar travestie. Mark begint te twijfelen of hij weer Hana moet worden, terug naar zijn eigen vrouwelijke ik.
Moeizame film, maar wel interessant. Niet goed, maar ook niet slecht. En opnieuw stelde Alba Rohrwacher (Io sono l'amore, De eenzaamheid van de priemgetallen) niet teleur, sterke actrice is dat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten