Nowhere op Moviemeter (3,07)
Best pittig Belgisch drama waar ik toevallig tegenaan liep, blij dat ik deze had opgenomen. De acteur kende ik uit diverse Vlaamse films en series: die triggerende kop doet voor mij al aardig wat. Je zou kunnen zeggen dat de film te veel hooi op de vork neemt door veel verschillende sociale problemen op elkaar te stapelen, maar het geeft ook wel een mooi inzicht dat sociale problematiek zelden enkelvoudig is, vaak veroorzaakt het ene drama een of meerdere andere. Pas bij de aftiteling zag ik dat de regisseur de titel speels doch slim schreef als "Now/here": als je leven een overlevingstocht is, kun je het beste maar in het hier en nu leven.
André rommelt in de marge. Trucks rijden doet hij niet meer, hij is nu klusser/bouwopzichter bij een bouwproject aan een wegrestaurant. Bij gebrek aan goede behuizing overnacht hij vaak in de bouwloods, waardoor hij op alert is als er op een nacht een inbreker over de site struint. Hij neemt de (jonge)man te grazen, mept er even op los en levert hem bij het ziekenhuis af. Opgelost, zegt u?
Mooi niet, de volgende dag komt de jongen opnieuw 's nacht de bouwplaats op. Als André opnieuw wil ingrijpen, meldt de jongen hem heel provocatief dat hij niet zal schromen de eerdere mishandeling aan de politie door te geven. André wil zijn baantje niet verliezen en bindt in. Sterker nog: hij merkt dat de jongen eigenlijk dakloos is en biedt hem een slaapplaats op de bank in de loods. De twee zijn tot elkaar veroordeeld, zo lijkt het: gaandeweg vat André vaderlijke gevoelens op voor de jongen, hij wil proberen hem uit zijn foute leventje te trekken. Dat gaat zomaar niet, want er zijn legio verklaringen voor diens gedrag: kleine crimineel, voortvluchtig, agressief, vondeling, wees. Stukje bij beetje krijgt André door dat hij zich geconfronteerd ziet met gruwelijke gebeurtenissen uit zijn eigen verleden: om daarmee in het reine te komen, kan hij niet anders dan proberen in ieder geval andermans leven beter te maken.
Mooi niet, de volgende dag komt de jongen opnieuw 's nacht de bouwplaats op. Als André opnieuw wil ingrijpen, meldt de jongen hem heel provocatief dat hij niet zal schromen de eerdere mishandeling aan de politie door te geven. André wil zijn baantje niet verliezen en bindt in. Sterker nog: hij merkt dat de jongen eigenlijk dakloos is en biedt hem een slaapplaats op de bank in de loods. De twee zijn tot elkaar veroordeeld, zo lijkt het: gaandeweg vat André vaderlijke gevoelens op voor de jongen, hij wil proberen hem uit zijn foute leventje te trekken. Dat gaat zomaar niet, want er zijn legio verklaringen voor diens gedrag: kleine crimineel, voortvluchtig, agressief, vondeling, wees. Stukje bij beetje krijgt André door dat hij zich geconfronteerd ziet met gruwelijke gebeurtenissen uit zijn eigen verleden: om daarmee in het reine te komen, kan hij niet anders dan proberen in ieder geval andermans leven beter te maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten