Parthenope op Moviemeter (3,38)
Voordat ik de zaal inging gisteravond, wist ik een paar dingen zeker: ik zou in ieder geval mooie beelden voorgeschoteld krijgen (Sorrentino, je weet toch..), ik zou een kleine rondreis door Napels - en de daaronder gelegen eilanden - krijgen (33 jaar geleden daarlangs een rondtrip gemaakt, hernieuwde kennismaking derhalve) én ik zou een taaie film te zien krijgen qua exegese (een in het filmcafé aanwezige vriendin zei me vooraf: ik wil je na afloop spreken, ben heel benieuwd wat jij hiervan gaat vinden). Dat laatste bespraken we dan ook zo'n 2,5 uur later, ze kon zich wel vinden in mijn visie.
De schoonheid en de stad. Het lijkt de favoriete cocktail van meester-regisseur Paolo Sorrentino te zijn. Onvermijdelijk gingen mijn gedachten tijdens de film dan ook naar het wonderschone "La Grande Bellezza" (nu bij ons filmtheater in de rerun, overigens). In mijn optiek doet de regisseur in "Parthenope" precies het omgekeerde van die prachtige eerdere film: daarin was de stad de schoonheid en hoofdpersoon Jep Gambardella de vergankelijke, in deze film is hoofdpersoon Parthenope de verpersoonlijking van de schoonheid (en hoe, oef) en krijgen we de vergankelijkheid te zien van de oude prachtstad Napels, aan de voet van de Vesuvius.
We volgen - van 1950 tot uiteindelijk 2023- het leven van de onbeschrijfelijke beauty Parthenope, een haast mythologische vrouw die iedereen om haar heen verblindt met haar gratie en haar looks. Ze weet het, maar weigert het te misbruiken: niet alleen wacht ze op de ware liefde, ook heeft ze het veel te druk met de twee belangrijkste dingen in haar leven. Het vergaren van kennis is daar één van: hoewel ze makkelijk voor een leven in de schijnwerpers zou kunnen kiezen, gaat ze liever voor de studie. Ze wil antropologe worden, ze kiest die studie uit omdat ze in contact wil treden met haar favoriete professor. Ze blinkt uit, ze gaat voortvarend op weg naar titels en doctoraat. De professor mag haar, zo zal hij jaren laten ook laten blijken. Die weet immers ook dat schoonheid vergankelijk is, maar dat kennis blijft.
De andere hoofdcomponent van Parthenope's leven is...haar broer. Ze adoreert hem, ze verleidt hem bijna, ze kronkelt om hem heen (zoals hij dat overigens ook bij haar doet). Ze gedraagt zich bij hem als een afgewezen minnares, ook al lijkt dat uit bescherming te gebeuren. Uit arren moede geeft ze haar lichaam dan toch maar aan een wederzijdse vriend, tijdens een tripje dat de drie naar het eiland Capri maken. Hoe onschuldig het verliezen van haar maagdelijkheid ook mag lijken: het blijkt de katalysator van een reeks dramatische gebeurtenissen.
Met: Celesta della Porta, Dario Alta, Gary Oldman, Daniele Rienzo, Silvio Orlando, Napels
FIN - song : Gino Paoli - Che cosa c'èGezien in : Cinema Oostereiland
Geen opmerkingen:
Een reactie posten