dinsdag, maart 25, 2025

Danny Collins- Dan Fogelman

Danny Collins op IMDb (7,0)
 Danny Collins op Moviemeter (3,32)

Hoewel er best wat fout is aan deze - op waarheid gebaseerde- film is ie heel goed te verdragen. Dat foute, dat zit m voor een groot deel in Al Pacino, die schmiert in het kwadraat. Tegelijkertijd zorgt die Pacino er met een uitdagend soort humor toch voor dat de film goed te verdragen is. Wat de film heel plezierig maakt, zijn de uitstekende en beeldbepalende bijrollen: Annette Bening (hoe zou je níét van haar kunnen houden), Christopher Plummer en Bobby Cannevalle : als je die op je castlist hebt staan, kun je aan de slag. 

Uitgeblust is ie, de zanger-op-leeftijd die Danny Collins hier weer op een podium staat uit te hangen. Altijd weer zijn grootste hit "Baby Doll" te moeten zingen, is al een opgave maar meer nog baalt Collins ervan dat zijn publiek met zijn succesnummer is meegegroeid. En dan vooral qua leeftijd: hij zit tegen een verzameling krulspeldenkapsels aan te kijken waar hij niet meer blij van kan worden. Als hij dan ook na een volgende avond van optreden, coke snuiven en alcohol slempen zijn veel te jonge vrouw opnieuw met een andere man aantreft, is het genoeg: roer om!

Hij breekt zijn tour af, schenkt zijn huis aan zijn aanstaande ex en vliegt met zijn privéjet naar New Jersey. Daar neemt hij intrek in een hotel alwaar hij afkickt van de drugs (en bijna ook van de drank) en vervolgens gaat proberen een totaal ander repertoire te schrijven: hij wil kleiner, hij wil persoonlijker. Wat we dan namelijk net geleerd hebben: aan het begin van zijn carrière was Collins een veelbelovend songschrijver wiens werk dermate opviel dat hij na zijn eerste- geflopte- album een persoonlijke brief kreeg van John Lennon. Nou ja, hij kreeg die brief niet zelf, de manager hield hem. Na veel omwegen is de brief bij zijn huidige manager belandt, die hem uiteraard aan Collins cadeau doet. De brief brengt de gedachten terug naar die begintijd en Collins wil kijken of hij nog een keer een net zo frisse blik op het leven kan weergeven. Zijn persoonlijke leven is hem tot inspiratie: in New Jersey doet hij ook een nieuwe poging om met zijn zoon in contact te komen, na decennialang niet naar hem te hebben omgekeken. Dat gaat niet makkelijk. Na het eerste desastreuze contact vervalt Collins weer in oude rock-n-roll-patronen, zodanig dat de charmante hoteleigenaar hem weer bij zinnen moet brengen.

Met: Al Pacino, Annette Bening, Christopher Plummer, Bobby Cannevalle, Jennifer Garner

FIN - song : Al Pacino - Don't look down

Geen opmerkingen:

Ghost Trail (aka Les Fantômes) - Jonathan Millet

Ghost Trail op IMDb (6,7)   Ghost Trail op Moviemeter (3,43) Ghost Trail op Wikipedia Ongemakkelijke film, maar jeetje, wat goed. Een op waa...