Na zijn spraakmakende theatershows met Wilfried de Jong is Martin van Waardenberg zich steeds meer gaan richten op het medium film. Met succes ook, trouwens. Hoewel hij een niet al te grote range aan karakters in huis heeft (en dus heel vaak gewoon zichzelf speelt), weet hij toch met enige regelmaat te scoren. In de film "De terugreis" bijvoorbeeld, daar excelleerde hij in naast Leny Breederveld. "Opa Cor" haalt lang niet de kwaliteit van die film, maar is nou ook weer niet heel vervelend om te zien. Opnieuw een combinatie van een tragische mopperende figuur die met sociale problematiek te kampen heeft. Wereldschokkend is het allemaal niet, zeg maar.
Opa Cor is een volkse vent: potje voetbal, kaartje leggen, pilsje erbij. En nog een pilsje, en zo voort. Het grote lichtpunt in zijn leven is zijn kleinzoon Coentje (van wie hij hoopt dat ie later net zo'n grote Feyenoord-ster wordt als zijn naamgever). Cor doet alles met hem, van dierentuin tot voetballen.
Tijdens een zo'n voetbalmiddagje laat Cor zijn aandacht verslappen: hij laat Coentje met andere jongens een balletje trappen terwijl hij in de kantine gaat klaverjassen. En pilsen. En klaverjassen. En pilsen. U snapt: hij verliest Coentje uit het oog en komt beteuterd bij zijn dochter aan. Hoewel de kleinzoon later alsnog komt opdagen, is voor Cor's dochter de maat vol: hij krijgt zijn kleinzoon niet meer te zien.
Het is het begin van de totale aftakeling: Cor weet niet meer wat hij met zijn tijd aan moet en gaat uiteindelijk over tot hele vreemde beslissingen om toch nog wat van zijn leven te maken. Hij levert zijn identiteit in.
Het verhaal kent weinig verrassingen, maar wordt wel degelijk opgeleukt: een lawine aan cameo-rollen van bekende Nederlanders rolt voorbij, met daarbij een aantal hele leuke verrassingen.
Met : Martin van Waardenberg, Floortje van Waardenberg, Lenny van Waardenberg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten