zaterdag, februari 12, 2011

Flags of Our Fathers- Clint Eastwood

Veel geroemd, altijd gemist dus nu maar s de duobox meegenomen uit de bibliotheek.
Aangezien Clint erom bekend staat nog geen slechte film (als regisseur) op zn naam te hebben staan wilde ik deze graag zien.
En dat was een jammertje. Twee uur is teveel voor het Iwo Jima-epos, het verhaal van de helden en vermeende helden van een van de beroemdste momenten uit het VS-deel van de tweede wereldoorlog had bondiger kunnen worden verteld (precies, ongeveer zoals ik deze zin gebouwd heb).

Drie overlevenden van het planten van de vlag op het veroverde eiland reizen de States door om geld in te zamelen voor het vervolg van de oorlog. De een laat zich feteren, de andere raakt aan de drank als PTSS-vorm en de derde hoort in zijn hoofd steeds maar zijn maten roepen.
Dát deel is goed, maar het wordt mij iets te vaak gelardeerd met de gevechtshandelingen in kwestie. Dat geschiet en geboem maakt het voor mij onoverzichtelijk. ik snap dat het voor een oorlogsfilm nodig is om een aantal battles te tonen, maar dit was mij ff te gortig.

Deze week nog deel 2 ook: dezelfde strijd, maar dan vanuit Japans oogpunt.

Geen opmerkingen:

Un Monde (aka Playground) - Laura Wandel

Un Monde op IMDb (7,3)   Un Monde op Moviemeter (3,57) Oef, wat komt dat toch altijd keihard binnen; films over pestgedrag zijn eigenlijk ve...