Experimentele cinema, zo mag je dit wel noemen. Een zeer gelaagde film, zo heb ik m ervaren.
Op begin en eind na is het een lineaire vertelling die gebaseerd is op het "Julias Caesar" toneelstuk van William Shakespeare.
Het begin van de film vormt de inleiding op de repetities: onder de zwaarbewaakte gevangenen van de Rebibia-gevangenis in Rome wordt een auditie uitgeschreven voor het jaarlijkse toneelstuk dóór gevangen maar voor gewoon "vrij" publiek.
Voor de langgestrafte mannen is het een verzetje, dus gretig melden zij zich aan. De hoofd- en bijrollen worden verdeeld en de repetities beginnen.
Wat de film razend knap laat zien is dat de machtsstrijd van toen eigenlijk nog een dagelijkse gebeurtenis is in onze tijd, zeker onder de gekooide medemens.
Heel af en toe valt het acteursmasker van de delinquenten af en komen de persoonlijke vetes en spanningen naar boven. Maar tegelijk tonen ze aan dat ze door willen tot aan de voorstelling, omdat de kunst daadwerkelijk hun enige ontsnapping is die ze in hun verdere leven zullen meemaken.
Schitterende vondst van de befaamde regisseurs/broers. Het is geen Kaos, het is simpeler maar het is daarom niet minder diepzinnig. Korte film, maar de volle 5 kwartier de aandacht vasthoudend. Sterk (en daarom waarschijnlijk ook winnaar van de Gouden Beer in Berlijn vorig jaar).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten