Animale op Moviemeter (3,40)
Er staat "horror" als label bij, op de filmsites. Dat verklaart waarschijnlijk waarom ik de film voor 80 procent zeer sterk vond en goed waardeerde, waarom ik die andere 20 procent minder trok, verklaart het ook. Hoe dan ook is de film buitengewoon intens, dicht op de huid gefilmd met sterk fysiek spel van de hoofdrolspeelster. Er is geen ontkomen aan, zo wil de regisseur ons duidelijk maken. Hier gaan ambitie en menselijke vermogens elkaar dwarszitten. En voor mezelf was het goed dat ik toevallig afgelopen maand Kafka's "Metamorfose" heb herlezen.
Nejma wil d'r op. D'r vol op, zelfs. Ze neemt niet langer genoegen met een rol aan de zijlijn van de stierenherders met wie ze optrekt. Ze wil in die arena staan, ze wil ook laten zien dat ze de levensgevaarlijke sport van het stierenrennen beheerst. Stierenrennen is iets heel anders dan stierenvechten (gelukkig maar): hier moeten de waaghalzen de arena is om belletjes van de hoorns van de stier te trekken en daarmee geldprijzen in de wacht te slepen. (Wij vinden dat stom, maar in de Camargue is dat blijkbaar echt een sport).
Nejma is sterk en traint zich de versuffing. Haar huisgenoot is herstellende van een verwonding door een stier, maar het schrikt haar niet af. Ze gaat de ring in, ze wil "one of the guys" zijn. Dat lukt haar en ze gaat de volledige ontgroening in: mee zuipen, mee op een nachtelijke tocht om de stieren in hun leefgebied mee te maken. Die combinatie valt niet heel erg goed bij haar: ze wordt de volgende dag te laat wakker: brak en met de nodige verwondingen. Ze kan zich niet herinneren door een stier te grazen te zijn genomen maar kan zich - beneveld als ze is- ook niet goed herinneren wat er wel gebeurd is.
Wanneer er twee mannelijke collega-renners in opeenvolgende nachten aangevallen worden door stieren en de groep dus uit is op wraak, gaat ze stukje bij beetje beseffen wat haar is overkomen. Ze ondergaat een transformatie.
Met: Oulaya Amamra, Damien Rebattel, Vivien Rodriguez
Geen opmerkingen:
Een reactie posten