Oud nieuws

De laatste tijd gaan veel van de opmerkingen om mij heen over ouder worden. Voor mijn kinderen ben ik een oude man, althans van een paar generaties verder. Voor een aantal van mijn kroegmaten en mensen die ik in de popquizzen tegenkom ben ik een antiquariaat dat nog verhalen kan brengen uit de begintijd van de kroeg of dat liedjes herkent uit een periode dat zij nog niet geboren waren.
Toegegeven, de 50 lonkt en voor sommmige zaken voel ik me ook inderdaad te bedaagd maar afgelopen weekend kwam alles samen.
Stadsdichter en (meer dan) lokale rapheld Engel benaderde me of ik een rol wilde spelen in zijn nieuwe videoclip "Dagdromer (ft. Tim Knol)".
Zaterdag kwam daarbij de aap uit de mouw: ik ben de enige 40/50'er die hij kent! Dáár ligt mijn connectie met de jeugd dus: een wandelend anachronisme dat meehobbelt in de ene tijd maar gevraagd/gezien wordt als representant van de oude.

Maar, en nu komt mijn wraak, welke generatiegenoot wordt er eigenlijk óok hiervoor gevraagd? Welke generatiegenoot krijgt nog jaarlijks de uitnodiging een popfestival te presenteren met stevige rock? Welke generatiegenoot dj't er nog 2 x per maand lustig op los? Kortom: lazemalulle, voorlopig heb ik het gelijk aan mijn zijde en ken ik nog genoeg lenigheid van geest.