Recensie Paradies:Glaube uit 2013
Herzien, in het kader van de filmclub. Opnieuw heftig en prachtig.
Recensie Paradies:Glaube uit 2013
Herzien, in het kader van de filmclub. Opnieuw heftig en prachtig.
Heus waar, ik doe echt mijn best om somtijds ook de films te bekijken waarbij ik vooraf al weet dat ik ze maar matig waardeer. Gewoon , om te kijken of ik nieuwe acteurs ontdek, of ik verrast wordt door cameravoering of plotwendingen, of er een stijl is toegepast waar ik wel iets mee kan. Voor de rest weet ik dat formulefilms (en dit is er een, mind you) bij mij al snel in de vergetelheid raken. Verhaal is vaak inwisselbaar, het gaat om de adrenaline die de film weet op te roepen. Zo zat ik dus gisteren met mijn vrouw op de bank , zij had óók een forse werkweek achter de rug en er ging gekozen worden voor simpel vermaak. Niet diep, niet denken: gewoon kijken.
Ethan Hunt is opnieuw de stoere agent op missie, die stuntend en knokkend de wereld veilig houdt. Ditmaal vecht hij tegen zijn oude vijand Solomon Lane , een anarchist die gek genoeg een organisatie opgetuigd heeft. Die organisatie moet natuurlijk de wereld vernietigen. En Hunt moet dat met zijn compagnons gaan tegenhouden, Dat gaat zomaar niet.
In eerste instantie loopt hun missie vol in de soep: de overhandiging van gestolen plutonium loopt mis wanneer dit een ripdeal blijkt. De verdwenen nucleaire materialen belanden hierna uiteraard in de verkeerde handen , die van een foute dame die zichzelf de Witte Weduwe noemt. Zij is bereid het plutonium te overhandigen maar alleen in ruil voor overhandiging van genoemde schurk Solomon Lane.
Het wordt een race tegen de klok, zoals gebruikelijk speelt het verhaal zich in meerdere landen en fameuze binnensteden af , er komt zelfs een virusuitbraak van pokken aan te pas en het gaat uiteindelijk natuurlijk om tijd , wanneer Hunt nog maar een kwartiertje heeft om de ingeschakelde bommen te (laten detoneren). Oef.
Met : Tom Cruise, Henry Cavill, Vanessa Kirby, Simon Pegg, Ving Rhames, Angela Bassett, Alec Baldwin , Rebecca Ferguson , Sean Harris
Wat film betreft, heeft iedereen zijn eigen smaak. Best natuurlijk, ik ben blij dat ik veel films niet hoef te bekijken omdat ze niet aan mijn gevoel appeleren. Technisch knap vaak, lekker tempo ook , maar niet alles daarvan komt bij mij binnen. Nee, dan films als deze. Klein, traag, persoonlijk, verstild maar met een heimelijk verborgen emotie. Ik voel me erg thuis in de arthouse-hoek, meer dan bij Hollywood. Ik vond deze kleine Australische film een parel (en daar hoef je het niet mee eens te zijn, maar als je buiten Hollywood en grote film durft te cenken, beveel ik deze van harte aan).
Hoewel de twee hoofdpersonen twee vroegere schoolvrienden zijn, draait het verhaal om de vader van een van hen. Die vader (Geoffrey Rush) is een ouderwetse zakenman en landheer. Eigenaar van de grote lokale fabriek, die hij dicht gaat gooien. Het dorp in rep en roer omdat er grote werkloosheid zal ontstaan en er daarop een leegloop zal volgen.
Onder dat gesternte is de zakenman bezig met de voorbereidingen van zijn tweede huwelijk, zijn veel jongere huishoudster is de gelukkige aanstaande bruid. Zoon Christian komt over uit de VS en er blijkt aardig wat te wringen tussen vader en zoon. Dat heeft uiteraard veel met zijn "nieuwe mamma" te maken, een vrouw die jonger is dan hij, maar er is meer. Zoonlief hoort zijn vriendin telefonisch haar komst naar het huwelijk afzeggen, er is van alles mis in die relatie.
Om zich af te laten leiden spreekt Christian af met zijn oude vriend Oliver, die weer de zoon is van een oude zakenpartner van zijn vader. Ook daarin heeft zich iets schimmigs afgespeeld, dus de beide families zijn op verschillende manieren met elkaar verbonden
Terwijl de vrienden een keer ouderwets doorzakken en de vader zich voorbereidt op het huwelijk, ontrafelt zich een gruwelijk geheim, dat het gehele feest in de war dreigt te schoppen.
Met : Geoffrey Rush, Sam Neill, Ewen Leslie, Paul Schneider, Odessa Young
Grotendeels voorspelbare film over een jonge dj die zijn weg moet vinden in de volwassen wereld.
Josh is een succesvol club-dj die met zijn opzwepende mix de dansvloer en de club altijd vol krijgt. Hij slikt daar bij herhaling net een pilletje te veel , hetgeen leidt tot een bijna-overdosis en een ziekenhuis-opname. Hij krijgt nog een kans van de rechter maar daarvoor moet hij wel weg uit de scene: hij moet verhuizen naar zijn vader, die hij tot dan toe nog nooit gezien heeft.
Het stadje waarin hij arriveert is te tam en te saai voor Josh, het blijkt een geliefde recruteerplek voor het Amerikaanse leger. Josh houdt zich afzijdig van iedereen: van zijn vader, van zijn psycholoog en liefst ook van de mensen op school. Maar daar blijkt nou net 1 jongetje rond te lopen dat hem weet te raken: de gesprekken gaan over muziek en al snel ontdekt het jochie dat Josh heel wat mans is met zijn tracks. Of hij de lokale danscrew kan begeleiden, die kunnen wel wat pit gebruiken. Josh doet dat, krijgt langzaam contact met de frontvrouw van het dansteam dat zowaar regionaal begint op te vallen.
Er zit nauwelijks verrassing in de film, maar dit laatste stukje is het enige waarin een sprankje zit: pas wanneer de onderkoelde Josh boos en opgewonden wordt over zijn stadgenoten komt er iets los. Ten goede zelfs.
Met : Lucas Till, Josh Duhamel, Kherington Payne, Laura Dern
Een lastige film om te recenseren: waar heb ik nu naar zitten kijken? Was het een doodgewone mozaïek? Was het een aanklacht tegen (de uitwassen van) religie? Was het een American History? Vooropgesteld: ik ben niet zo gecharmeerd van "de Amerikaan" : de grootspraak , de bigger-better-faster-richer-competitie, de schietgrage mentaliteit en tegelijktertijd de onderwerping aan het ouderwetse christendom: ik kan het maar niet snappen hoe mensen met die explosieve cocktail een samenleving willen runnen.
Een lange inleiding, maar wat mij betreft nodig om deze film aan te kunnen. De film is fragmentarisch en vertellend van opzet, maar gaandeweg komen er toch enkele lijnen bij elkaar. Wat mij betreft, leer je eruit dat een strikte uitleg van de bijbel leidt tot (machts)misbruik, dat schone schijn nog steeds de heersende moraal is en dat de maatschappij de arme kleine man helemaal niet zo veel kansen biedt als wel gezegd wordt.
Als er dan toch een hoofdpersoon is in deze film, dan is het Arvin. Arvin wordt geboren in het kleine plaatsje Coulson Creek , Virginia, waar hij met zijn ouders op de heuvel boven het dorp woont. Vader heeft in het bos een kruis geplaatst waar hij dagelijks bidt: voor een beter leven, voor de gezondheid van zijn vrouw en voor een toekomst voor zijn zoon. Zijn vrouw heeft hij hier in de diner, toen hij op doorreis was na zijn terugkeer uit de Koreaanse oorlog.
Vader is beschadigd door die oorlog en draait volledig door wanneer zijn vrouw ernstig ziek wordt. Arvin trekt naar Knockemstiff (!) in Ohio, waar zijn vader is opgegroeid en zijn oma nog steeds woont. Daar krijgt hij te maken met een griezelige dominee die zijn diepgelovige stiefzusje misbruikt, terwijl er ook nog eens een rondtrekkend 'Natural born killers"echtpaar in de regio rondrijdt dat toevallige passanten oppikt en naargeestig misbruikt.
Ook al geen gezellige en rustgevende omgeving dus. Arvin's onvrede groeit en hij denkt aan de wijze lessen van zijn vader.
Met: Tom Holland, Robert Pattinson, Eliza Scanlen, Bill Skarsgard, Riley Keough, Mia Wasikowski , Jason Clarke
Op waarheid gebaseerde film over 1 van de meest spraakmakende ontvoeringen ooit. Dermate spraakmakend dat ik - destijds een 12 jarig jochie - de krantenkoppen nog weet te herinneren. Dit komt vooral door de lugubere wending die er in deze zaak zaten. Het ging ook echt ergens om.
1973, net vóór de oliecrisis. Paul Getty III woont als 17-jarig jochie in het mondaine Rome. Zijn ouders zijn daar naartoe verhuisd omdat de lanterfantende vader toch maar eens aan een baan moet worden geholpen. Diens vader , John Paul Getty, is de rijkste man op aarde en tevens de rijkste man ooit (op dat moment ). Het lijkt dus dat kleinzoon Paul onder een redelijk gesternte geboren is, maar niets is minder waar.
Opa JP is een hardvochtige man die vindt dat hij het recht heeft om daadkracht en inzet te eisen , daar wordt je immer rijker van dan van medeleven en compassie. Zijn zoon Paul II is een nietsnut en kan die druk niet aan. Al snel na de verhuizing naar Rome trekt hij naar het hippiepark Marokko en slijt zijn dagen in volledige verdwazing , de ene drug na de andere. Kleinzoon Paul moet het volledig hebben van de liefde en inzet van zijn dappere moeder Abigail. Die weet haar zoon nog een beetje bij de familie betrokken te houden , die weet opa af en toe het gevoel te geven dat hij ook naar zijn familie om moet kijken.
Wanneer Paultje dan ook wordt ontvoerd (de kidnappers gaan er van uit dat de hele familie rijk is en dat opa over de brug zal komen). is het zijn moeder die alle onderhandelingen doet , die opa erbij betrekt. Die man ziet in dat er iets moet gebeuren, al is hij niet bereid de portemonnee te trekken. Hij schakelt een van zijn beste medewerkers in : Fletcher Chase zal Abigail moeten helpen de zoon vrij te krijgen zonder dat er losgeld wordt betaald. De spanningen in de driehoek kidnappers- Abigail en fFetcher- opa JP loopt snel op. er lijkt niet anders te resten dan een gruwelijke afloop.
Met : Michelle Williams, Mark Wahlberg, Christopher Plummer, Charlie Plummer , Romain Duris
Mijnwerker wordt ontslagen en zint op wraak. Bedenkt de ideale heist : overval op een drukbezocht racecircuit waar op die dag geld verdiend wordt. Ze kraken de kluis onder het stadion , die in de mijngangen is aangelegd. Daarvoor zorgen ze dat een beroemde kluiskraker een dagje uitbreekt uit de gevangenis om ze te helpen. Na de kraak wordt ie weer keurig teruggebracht.
Klinkt het allemaal fantastisch? Klopt: zit allemaal in deze film.
Met : Channing Tatum, Adam Driver , Daniel Craig, Riley Keough, Katie Holmes
Een bitterzoete symfonie, deze prachtige Australische film. Gruwelijk en mooi tegelijk. Overtuigend acteerwerk van de altijd goede Ben Mendelsohn, maar zeker ook van de jonge Eliza Scanlon en Toby Wallace. De film doet pijn, maar weet zeker ook op positieve wijze te ontroeren.
Daar lijkt het in het begin helemaal niet op: het rommelt in het gezin van Milla, een 16 jarig meisje dat levenslust uitstraalt maar ook een dosis negativisme. Ze is ziek, het spook van een naderende dood door kanker hangt boven haar hoofd. Moeder blijft alleen op de been met een grote dosis kalmeringsmiddelen, vader verstopt zich in zijn werk en legt net iets te veel interesse aan de dag voor de nieuwe - hoogzwangere- buurvrouw.
Tegen haar zin doet Milla de dingen die ze normaal ook zou doen: school en muziekles zijn de verplichtingen waar ze zich -onder lichte dru van haar ouders nog steeds aan onderwerpt. Alles wordt anders als ze Moses ontmoet, een dakloze stuiterbal die alles fout doet wat iemand van zijn leeftijd kan doen: Drugs, inbreken, dealen, zwerven. Maar hij is onmiskenbaar charmant en Milla valt als een blok voor zijn ontwapenende gedrag.
Aanvankelijk staan de ouders de vreemde indringer toe, totdat hij ook bij hen over de schreef gaat. Milla is ontroostbaar en zet zich af tegen haar ouders, met bijna fatale gevolgen. De ouders weten nog maar een ding te doen: Moses in huis nemen om zo de laatste maanden(?), weken(?), dagen (?) van Milla zo draaglijk mogelijk te maken. Het is een beproeving.
Nergens wordt de film larmoyant, de gruwelijke dreiging van de naderende dood is immer aanwezig maar krijgt niet de kans om ieders gemoed te bepalen. Erg sterk.
Met : Eliza Scanlon, Toby Wallace, Ben Mendelsohn , Essie Davis
Een beetje in stijl gebleven bij de vorige titel op dit blog, historisch drama. Niet alleen daarom keek ik het, ik vond de cast vooral interessant: Taron EltonJohn, Jamie Foxx, Jamie Dornan, Ben Mendelsohn en de verleidelijke Eve Hewson (dochter van). Dat kon best een andere invalshoek geven aan dit bekende sprookje. Uiteraard is dit verhaal vaker verfilmd , men moest dus van goede huize komen om er enige verrassing in te brengen.
Die verrassing komt onder andere door de andere insteek van het verhaal: Robin, heer van Loxley, is op kruistocht gestuurd door de sheriff van Nottingham. Samen met een duurbetaald leger moet hij de Arabieren kerstenen (hier nog meer analogie met de vorige filmtitel op dit blog). Hij heeft zijn geliefde Marian beloofd heelhuids terug te keren en haar gevraagd op hem te wachten. Hij is een kundig krijger dus dat zit wel snor. Zijn grote hart speelt op: hij springt in de bres voor een Arabische jongen die door de brute Christenstrijders omgebracht dreigt te worden. Hij kan de dood van de jongen niet voorkomen maar wint daarmee wel de gunst van diens vader Yahya, de krijgsleider van de Arabieren. Loxley wordt verbannen van het krijgstoneel, op de boot gezet terug naar Engeland.
Daar aangekomen ervaart hij dat daar is rondverteld dat hij is omgekomen in de strijd. Zijn kasteel is geplunderd en vervallen, niets is meer over van de eerdere rijkdom. Het blijkt dat de sheriff van Nottingham hier achter zit, die de bevolking afperst en uitbuit om maar geld voor de christenstrijd te fourneren. Het wordt tijd dat Robin daar iets tegen gaat doen: hij gaat, samen met de krijgsgevangen Yahya, ondergronds en begint overvallen tegen de geldtransporten van de sheriff. Want u weet: steal from the rich and give to the poor.
Met: Taron Egerton, Eve Hewson, Jamie Foxx, Jamie Dornan, Ben Mendelsohn
Nou, vooruit: ze gaat met hem mee. Omdat hij het zo graag wil. Ze stapt bij Jake in de auto voor een lange rit: ze rijden naar het platteland alwaar ze zijn ouders gaat ontmoeten. Het sneeuwt behoorlijk, ze heeft de volgende dag afspraken dus Jake moet beloven dat ze 's avonds nog wel terug gaan.
Onderweg spookt er steeds maar één gedachte door haar hoofd: ik moet er mee stoppen. Wat dat precies is, weten we niet precies. En ik zou u een knappe filmkijker vinden als u het aan het einde van de film wel weet.
Vanaf het moment dat ze in de auto stappen ontspinnen zich gesprekken die de kijker doen twijfelen of het over de twee hoofdpersonen dan wel over zijn ouders gaat. Vooral het begrip "tijd" gaat overheersen: hebben ze het nu over vanavond of speelt dit in het verleden dan wel de toekomst?
Het wordt alleen nog maar vreemder wanneer ze bij het ouderlijk huis van Jake belanden. Het is duidelijk het huis van zijn jeugd, het vreemde gedrag van zijn ouders verklaart ook wel een beetje het aparte en daarmee charmante van Jake's gedrag. Maar wat is haar rol hierin? En wat is die van de ouders?
Een sterk vervreemdende film die - ik zeg het eerlijk - voor mij veel te lang duurde. Vaagheid en gekunsteldheid alom. Niet mijn ding.
Met : Jessie Buckley , Jesse Plemons, Toni Colette , David Thewlis
Finding Steve McQueen op IMDb (6,2) Finding Steve McQueen op Moviemeter (2,99) Finding Steve McQueen op Wikipedia Tamelijk niemendallige hei...