The Room Next Door op Moviemeter (3,42)
Gevarieerde reacties gisteravond, toen wij (vrouw, dochter, ik) de goedbezette filmzaal verlieten. Wat had die malle Pedro Almodóvar, die veelzijdige regisseur, ons nu precies voorgezet? Was zijn eerste Engelstalige film niet iets te trouw aan het boek waarop het gebaseerd is? Waar de een het te toneelachtig vond, vond de ander dat de snelheid van het proces , met name de besluitvorming daarop, iets te kort door de bocht ging. Zelf stond ik er iets ruimhartiger in, ik heb inmiddels zoveel Almodóvar-films gezien dat ik weet heb van de bijzondere wijze waarop de productieve Spanjaard heikele onderwerpen aansnijdt (ik moest ook regelmatig aan "Hable con ella" denken tijdens het ondergaan van de film). Waar we het overigens sowieso over eens waren, was het fantastische kleurgebruik in de film én het onverbiddelijk goede acteerwerk van Swinton en Moore. Geen 100-procenter dus, maar zeer zeker een ruime voldoende.
Bij een signeersessie van haar laatste boek hoort Ingrid van een bekende dat haar oud-collega en oude vriendin Martha ziek is, Ernstig ziek zelfs. Jarenlang hebben ze elkaar niet gezien, maar toch komt het bericht bij Ingrid hard binnen. Omdat ze nog niet aan nieuw werk bezig is, besluit Ingrid direct de koe bij de horens te vatten: ze gaat de volgende dag naar het ziekenhuis waar Martha ligt.
Martha, een sterke persoonlijkheid maar helaas gezegend met een zwakke gezondheid, is aangenaam verrast door het weerzien en legt monter de situatie op tafel: ze vertelt over hoe ze als oorlogscorrespondente vele malen de dood in de ogen heeft gekeken, waardoor ze nu op een heel andere manier naar haar eigen naderende dood kijkt. Ingrid is weliswaar gechoqueerd door de openhartigheid van haar oude vriendin maar snapt haar beweegredenen wel. Ze trekt het contact stevig aan en bezoekt Martha wanneer ze kan: ook wanneer die in een periode tussen behandelingen in weer een tijdje naar huis mag.
Daar ten huize stelt Martha opeens haar vriendin voor een duivelse keuze: ze zegt dat ze graag wil dat Ingrid bij haar laatste dagen aanwezig is. Ze wil niet verder aftakelen en heeft voorbereidingen getroffen; op het darkweb heeft ze een euthanasiepil aangeschaft, die wil ze op een onbekende plek innemen waarbij ze dan Ingrid in de kamer ernaast wil hebben. Ze mag er niet in persona bij zijn (de zelfgekozen versnelling van de dood is immers strafbaar in de VS en hulp daarbij verstrekken is dat dus ook), het is voor Martha al voldoend als ze weet dat Ingrid in de kamer ernaast zit zodat zij zich op dat moment niet alleen zal voelen. Martha slikt. En slikt nog eens. Want hoewel ze natuurlijk alles voor haar vriendin over heeft, is dit nogal wat. Zr komt tot een besluit.
Met: Julianne Moore, Tilda Swinton, John Turturro
FIN - song : Alberto Iglesias - Closing CreditsGezien in : Cinema Oostereiland
Geen opmerkingen:
Een reactie posten