Caravaggio op Moviemeter (2,91)
Voorafgaand aan de zeer aanlokkelijke tentoonstelling "Ongoing" van/door/over Tilda Swinton, vertoont het fenomenale Eye Filmmuseum alvast deze film uit 1986, waarin Swinton een prominente (debuut)rol speelt. Mijn vrouw en ik willen graag naar die tentoonstelling, ter opwarming treinde ik alvast naar onze hoofdstad om de biografische filmklassieker van Derek Jarman als een vorm van aftrap te gebruiken. Jarman moet met minimaal twee ideeën aan deze film zijn begonnen: uiteraard de prachtige werken van de kunstenaar met de dubieuze levensstijl verbeelden, maar daarnaast ook juist die levensstijl wat meer ...eh..belichten. Het maakt de film tot een prachtig kijkspektakel.
Kunstschilders waren wereldsterren, in de tijd waar wij in deze film naar teruggaan. Caravaggio viel op door zijn prachtige belichting en de scherpe lijnen waarmee hij zijn schilderijen neerzette. Destijds waren bijna alle schilderijen nog verbeeldingen van bijbelverhalen, logisch dus dat een schilder van faam in het Vaticaan belandde. Michelangelo Caravaggio - die voornaam is belangrijk want hij moet steeds duidelijk maken dat hij niet díé schilder is- ensceneert zijn werken in zijn "Roomse" atelier, mede dankzij de medewerking en vooral de financiering van op faam beluste kardinalen. Caravaggio raakt ingewijd in de liederlijke feesten die de kardinalen (én de Heilige Vader) op touw zetten. Hoewel de geestelijk zichzelf ook niet onbetuigd laten, veroordelen ze het "bestiale" gedrag van de schilder. Zolang hij echter zorgt dat hij de ganse clerus laat terugkeren op zijn doeken tolereren ze hem echter. Dat gaat natuurlijk mis, we weten wie er aan het langste eind zal trekken. Dat weten we eigenlijk al vanaf het begin, want we starten bij het sterfbed van een verbannen kunstenaar.
Met: Nigel Terry, Sean Bean, Tilda Swinton, Garry Cooper, Nigel Davenport, Robbie Coltrane, Michael Gough
Geen opmerkingen:
Een reactie posten