Cléo de 5 a 7 op Moviemeter (3,61)
Er zijn meerdere "grande dames" te benoemen in de Franse Cinema, maar meestal staan die aan de voorkant van de camera. Draai je het beeld om en ga je áchter de camera zitten, dan kom je onherroepelijk op de naam van Agnès Varda uit. Een onconventioneel cineaste die met zowel documentaires als speelfilms verandering bracht in de tot dan toe vrij traditionele wereld van de Franse film. Ik zag er enkele van haar hand, maar toen ik las dat er op dit moment een retrospectief van haar werk draait, greep ik direct even de kans. Deze titel, die ik lekker op de zondagmiddag in een rustige filmzaal bekeek, wordt vaak genoemd als een van de startpunten van de Nouvelle Vague. Vlijmscherp zwart-wit geschoten, een niet-voor-de-hand-liggende vertelwijze die de kijker vooral dwingt tot introspectie.
We gaan namelijk met zijn allen een reisje maken in het hoofd van de vermoeid ogende Cléo. Het reisje duurt maar twee uur, maar we krijgen inzicht in de problemen én de geluksmomenten van een succesvolle vrouw. What's up? Helemaal precies weten we dat niet (aan het eind van de film pas) maar we snappen dat Cléo in grote onzekerheid zit. Ze heeft enkele weken een medisch onderzoek gehad, vandaag is de dag dat ze moet gaan bellen voor de uitslag. Vandaag dus, maar wát een lange dag is dat.
Cléo weet niet waar ze het zoeken moet: de succesvolle zangeres heeft een repetitie met haar muzikanten maar die verloopt in ruziënde sfeer. Ze gaat troostwinkelen en doet daarbij onnodige aankopen, ze drinkt koffie in een karakteristiek Parijs' cafeetje maar ergert zich stevig aan het constante gekakel van haar personal assistent. De tijd kruipt voort, ze besluit hem te vullen met onnodige activiteiten: een ritje met de bus, een walk in the park. Alle ontmoetingen die ze daarbij doet, kunnen haar niet afleiden van die dwingende gedachte: wat als het straks een slechtnieuwsgesprek is?
Met: Corinne Marchand, Dominique Davray, Antoine Bourseiller, Michel Legrand, Dorothee Blanck
Geen opmerkingen:
Een reactie posten