Jaws@50 op Moviemeter (3,58)
Ongeveer 14 zal ik geweest zijn toen de filmklassieker verscheen, ongeveer 15 toen ik m zag: tere zieltjes he, die moest je beschermen vroeger. Dus niet meteen vol d'r op. Ik zal daarmee een van de laatsten van mijn generatie geweest zijn die m zag want de bezoekersstroom was onvoorstelbaar groot. Een wereldsucces, een film die de toon zette en een film die bijna iedereen die ouder is dan 30 wel gezien heeft.
De film werd dus 50 jaar oud dit jaar, dat moet gevierd. Er waren Jaws-feestjes, er waren nieuwe vertoningen van een opgekalefaterde film en er is - gelukkig voor mij dan- deze documentaire. Erg fijn verhaal, erg verhelderend ook. We leren dat de film een breekpunt zou worden in de carrière van misschien wel de grootste regisseur van onze tijd. Het pad om daar te komen waar hij wilde zijn, was bezaaid met prikkeldraad, met valkuilen en met bedreigingen. Ver over het budget, ver over de geplande opnametijd, vlak voor het de-nek-omdraaien van het project: Spielberg scheerde langs de rand van meerdere afgronden om 'Jaws" daadwerkelijk tot een afgerond geheel te krijgen.
De docu licht ons in over de locatie, over de figuranten (allemaal dorpelingen uit Martha's Vineyard), over de componist van de uit duizenden herkenbare filmmuziek, over de spanningen én de ontspanningen tussen de acteurs. Allemaal ups & downs, maar het leeuwendeel van de docu draait om de gebrekkige techniek: een zelfgebouwde mechanische haai, die levensecht die mega Carcharodon Carcharias moest weergeven die soms daadwerkelijk langs die gebieden zwemt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten