Mutiny in Heaven: The Birthday Party op Moviemeter (3,50)
Mutiny in Heaven: The Birthday Party op Eye
Gisteren was de verjaardag van Nick Cave. 67 alweer, een leeftijd waarvane hij heel lang dacht die nooit te zullen halen. Want waar de man nu zelfs Top2000-fähig is (zijn lieflijke "Into my arms" wordt er met enige regelmaat in gestemd), werd hij in de jaren 80 gezien als een maatschappelijke bedreiging. Want voordat hij de huidige piano-bard werd (oa vereeuwigd in de docu's "Idiot Prayer" en "This much i know to be true"), zelfs nog vóór hij met zijn begeleidingsband the Bad Seeds ruige bluesrock maakte op een grote reeks albums, voor dat alles was er The Birthday Party. Zelf ben ik nét iets jonger dan Cave, dat was dus de uitgelezen leeftijd om te vallen voor deze Australische ..eh..ja..hoe noem je zoiets? Rockband misschien?
"Are those nazi's?"
"Worse, they're nihilists."
Deze quote uit de succesfilm "The Big Lebowski' leen ik even om de sfeer te schetsen rondom dit Australische fenomeen. Aan het einde van hun tienertijd, net voordat ze studies zouden aanvangen, kwam een vijftal Australische jongemannen elkaar tegen op liederlijke feestjes. Ze vonden elkaar in hun voorliefde voor literatuur, in hun afkeer van gezapigheid en in hun ontevredenheid over de manier waarop punkmuziek zich ontwikkelde. Het moest anders. Het moest ontregelend, ontheiligend en ongemakkelijk worden: hun muziek, vooral hun liveconcerten, moesten duivels zijn (én ze moesten net zo goed die duivels uitdrijven). Trage lome basritmes, harde drumklappen, fel krassende gitaren en bovenop dat alles de krijsende en/of grommende vocalen van Nick Cave. Naar The Birthday Party luisterde je niet voor je lol: je tartte jezelf, je legde jezelf op alles in twijfel te trekken wat er aan omgangsvormen als "geaccepteerd' werd gezien. Want dáár moest je overheen, dat moest doorbroken.
De schitterende docu behandelt uiteraard de rise en onverbiddelijke fall van de band: een wandeling langs meerdere continenten, langs kameraadschap en ruzies, langs drugs en seks, langs god en duivel. Fantastisch, ik ga "Jennifer's veil" en "Sonny's burning" weer snel eens draaien. Meer van zuks!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten