My first Panda

Zomer 2003: de ommekeer. Na een half jaar heen en weer verkeren was het mooi geweest voor mijn lief! ze pakte de kattenkoffers en verhuisde alvast haar huisdieren richting mijn woning (t duurde nog even voordat ze zelf volledig zou volgen....).
mijn leven is daarna niet meer hetzelfde geweest.
krantlezen ging niet meer, koffie pakken in de keuken ging niet meer, even de koelkast openen ging niet meer: altijd werd ik daarbij lastig gevallen door Tjitske van de Velden, een ondermaatse panda (of een bovenmaatse kater , zo u wilt).
Schootkat, voetenkat, vreetkat, knuffelkat: Tjits werd mijn eerste kattenvriend. Geen moment week ie van mijn en nog minder van mijn lief's zijde, of dat nou was omdat ie dacht dan sneller eten te krijgen of omdat ie gewoon aangehaald wilde worden.

Gisteravond overleed Tjitske, na een hartstilstand in de kamer van de dierenarts. We gingen heen voor het hechten van een wonde, moesten hem achterlaten onder de belofte van goede zorgen door de arts en werden een half uur later gebeld dat onze grote zwart-witte vriend er in gebleven was: de verdovingsinjectie was m fataal geworden.

Vaarwel, fijne huisgenoot en dank voor vele hilarische, voor sommige irritante maar voor altijd aanwezige momenten. De koning van de kattenbuurt is niet meer!