dinsdag, mei 01, 2018

The Guernsey Literature and Potato Peel Pie Society- Mike Newell

The Guernsey Literature and Potato Peel Pie Society op IMDb (6,9)
Boven verwachting. Ik ging heen met een "feelgood"jes gevoel, een beetje niemendalletje op maandagavond. Zoiets. En hoewel de film daar ontegenzeggelijk elementen van bevat, zat er toch wat meer verdieping in dan vooraf gedacht. En dat is een pré, nietwaar?

1946, de rookwolken van de oorlog zijn opgetrokken maar er is nog heel veel te herstellen. Juliet Ashton is schrijfster van niets-aan-de-hand boeken, ze doet haar lezinkjes en bibliotheekbezoeken. Niets aan de hand. Plots stuit ze op een diepgravender verhaal, al ziet ze de diepte niet direct.
Ze krijgt een brief vanaf het eiland Guernsey, daar is een meneer in het bezit gekomen van een boek waarin haar naam geschreven staat. Hij is lid van een leesclub en wil zeggen dat hij veel waarde heeft gehecht aan het boek. Er volgt correspondentie en Juliet stuurt hem twee boeken op: een waar hij om heeft verzocht en een boek van haar eigen hand. Van het een komt het ander: ze stelt voor om een lezing te geven bij de leesclub op het eiland.
Eenmaal daar aangekomen merkt ze dat ze op eieren moet lopen, er is een beerput aan oorlogsgeheimen dichtgegooid en zij zit nu aan het deksel te morrelen. Stuk voor stuk hebben de leden van de leesclub een verscholen verhaal, waarbij steeds de naam van één persoon opduikt. En laat nou juist die persoon niet meer op het eiland aanwezig zijn: ze is opgepakt door de Duitsers die het eiland bezet hielden gedurende enkele oorlogsjaren.
Juliet speurt en vraagt, ze schakelt het vasteland in om meer informatie te vinden over de verdwenen Elizabeth. Het ligt gevoelig, dat is duidelijk, maar nu ze eenmaal beet heeft laat Juliet niet meer los.
Haar vriendje is in London achtergebleven en wil haar eigenlijk terug. Maar zij begint steeds beter haar draai te vinden, steeds dieper raakt ze verweven in de eilandgemeenschap.

Beetje romantiek, beetje oorlog, veel drama en mooie plaatjes maar gelukkig ook de nodige humor. Ik heb me - ondanks de niet al te verrassende verhaallijn - goed vermaakt. 


Met : Lily James, Michiel Huisman , Matthew Goode

Geen opmerkingen:

Back to Black - Sam Taylor-Johnson

Back to Black op IMDb (6,7)   Back to Black op Moviemeter (2,80) Ik houd erg van biopics (vooral omdat ze doorgaans zijn gebaseerd op een kr...