The Spy Who Loved Me - Lewis Gilbert

The Spy Who Loved me op IMDb (7,0)

The Spy who loved me op Moviemeter (3,35)

Nummer 10 alweer, men pakte voortvarend uit met het uitbrengen van James Bond-titels. De reeks was succesvol, spectaculair en - wat me gisteren vooral opviel - geldt soms ook als een vakantiebeurs. Een van de perks of being a special agent is blijkbaar dat je je werk over de gehele wereld moet doen. Dat maakt het voor filmkijkers aantrekkelijk om kennis te maken met exotische oorden. Zelf keek ik er nu eens op deze manier naar en concludeerde dat ik best veel van die exotische plekken ooit ook zelf heb bezocht (of ten minste het land waar het speelt). Thailand uit TMWTGG, bijvoorbeeld. In de nu te beschrijven film reizen we door Egypte: naast de pyramides komen we ook in fameuze Luxor waar de tempels van Karnak als decor dienen voor harde gevechten met de gemene vechtjas meneer Jaws. Bond reist graag, ik reis graag mee.

In deze film ontmoet James een evenknie, de Russische geheim agent XXX, Zij is een wonderschone vrouw, maar vooral ook een sterke en gevaarlijke vrouw. Na de nodige confrontaties  komen de supermachten erachter dat deze twee vaardige agenten beter de krachten kunnen bundelen om de dreiging te neutraliseren die op de wereld afkomt: ze moeten samen een microfilm bemachtigen die informatie bevat over het griezelige "world destruction" plan van Karl Stromberg. Deze wil de bovenwereld vernietigen om - met een veel kleinere wereldpopulatie- onder water verder te gaan. Daar is alles immers mooier en liever, dus weg met die bovengrondse ellende. 

007 en XXX hebben onderling ook nog een appeltje te schillen, maar wat James betreft wordt dat bijgelegd onder de lakens. We duimen voor je, James.

Met: Roger Moore, Barbara Bach, Curd Jurgens, Richard Kiel

FIN - song : Carly Simon - Nobody does it better 

The man with the golden gun- Guy Hamilton

The man with the golden gun op IMDb (6,7)
 The man with the golden gun op Moviemeter (3,24)

Allemaal, dat ga ik net niet redden: na een jaar vervallen de films van mijn harde schijf en er is ook steeds nog zoveel anders te doen. Maar gisteravond werkte ik er weer twee weg van de grote reeks James Bond-films die vorig jaar in korte tijd werden uitgezonden via Film1, het filmkanaal waarop ik al jaren ben geabonneerd. Deze zag ik destijds als tiener ('live', zeg maar, gewoon toen ie uitkwam). Vond het spectaculair destijds, maar ben nu natuurlijk wel anders gaan kijken. Daarover: bij deze valt op dat de Bond-formule wel is toegepast (world destruction, knappe vrouwen, snelle auto's en een onvervalste schurk als opponent) maar dat de schurk ditmaal minder extreem slecht is. Scaramanga is bij vlagen zelfs een heer met een voorliefde voor blingbling en omgangsvormen. Ook wel een keer leuk.

Alphonso Scaramanga heeft het desondanks niet goed voor met de wereld. Voor nu is hij nog een huurmoordenaar, een hele dure maar wel een huurmoordenaar. Voor een miljoen dollar helpt hij je vijand naar een andere wereld. Hij doet dat met een ingenieus in elkaar gezet gouden pistool (AHA!) waarmee hij gouden kogels afvuurt. Die kogels zijn schaars en al snel komt James de fabrikanten op het spoor die Scaramanga bevoorraden.

Maar James komt toch niet voor een huurmoordenaar opdraven? Nee klopt, Scaramanga heeft andere en veel gevaarlijker objectieven. Op zijn zonnige Thaise eiland (Noot van de schrijver: tegenwoordig toeristische trips daarheen te boeken onder de naam James Bond Island) heeft hij een installatie gebouwd die zonne-energie verzamelt. Nog niet ernstig, maar de boef heeft dus ook wapens gebouwd op zonne-energie. Deze kunnen met een allesvernietigende straal de grootste objecten (vliegtuigen, huizen en mogelijk zelfs steden) in de as leggen. Om te voorkomen dat de onderwereld dit wapen in productie krijgt, moet James - samen met de schone Goodnight, Bondgirl for a week- via omwegen op dat eiland terecht komen.

Met: Roger Moore, Christopher Lee, Britt Ekland, Hervé Villechaize, Maud Adams

FIN - song : Lulu - The man with the golden gun

De jacht op Meral Ö - Stijn Bouma

De jacht op Meral Ö op IMDb (7,4)
 De jacht op Meral Ö op Moviemeter (3,23)

Misschien was dat niet het beste idee om vandaag (vrijdag de 13e) deze film te gaan bekijken. Ik was al boos op de verwording van de maatschappij die we geworden zijn, maar zeker is dat deze film niet helpt om dat beeld positiever te kleuren. We zijn keihard op de mensen die toch al in de verdomhoek zitten, we zijn zacht op de grootverdieners en de geldmachines. Daar tussenin zit de overheid, zit een ambtelijk apparaat en zit de belastingdienst. Al deze radertjes draaien tegen elkaar in, mensen komen ertussen vast te zitten en kunnen geen kant meer op. Het kan niet anders dan dat dit ooit zijn weerslag zal hebben: teveel mensen rest weinig anders dan verzet of het kiezen van zijpaden en afslagen die je liever niet ziet. Maar goed, we waren er allemaal bij, we hebben zo gestemd: het toeslagenschandaal kwam echt niet uit de lucht vallen, het is een pad dat de politiek bewust uitgestippeld heeft.

Aanvankelijk is Meral, onze hoofdpersoon, nog fel op de bal: ze gaat dit rechtzetten. De belastingschuld die ze heeft opgelopen, kwam door die verplichte terugbetaling in eens. Dat er nu deurwaarders dreigen, dat er loonbeslag komt, ze kan het amper geloven maar ze verzet zich nog: ze belt zich een ongeluk maar loopt louter tegen muren op. Ambtenaren met te weinig bevoegdheid om haar te helpen, ambtenaren met ronduit kwade bedoelingen, ambtenaren met goede bedoelingen maar met verkeerde of of onvolledige informatie, jeugdzorgmedewerkers en onderwijspersoneel: allemaal werken ze stukje bij beetje mee om de hardwerkende maar weinig inkomen genererende Meral dieper in de stront te drukken. Haar voeten zuigen zich vast, ze kan niet meer bewegen: ze moet van te weinig geld haar kinderen in leven houden, uiteindelijk zelfs afgesloten van gas, water en licht. Ze wordt gevolgd, doorgelicht en kort gehouden.

Het is misselijkmakend om naar te kijken, het is gruwelijk: regisseur Stijn Bouma slaagt er enigszins een Ken Loach-gevoel op te wekken en de kijker in de zaal te ergeren. Nee, de kijker tot woede te wekken. In mijn bescheiden opinie: Nederland heeft zichzelf belachelijk gemaakt maar laat het onbeschaamd voortsudderen. Mensen die nooit van hun leven op de Zuidas zullen komen, zijn simpelweg niet interessant voor de economie. Daar willen we vanaf. Dus we pakken de bulldozer en nemen ze onder handen.

Met: Dilan Yurdakul, Gijs Naber, Quiah Shilue, Raymond Thiry, Olga Zuiderhoek

FIN - song : Fixate- Ruminate

Gezien in : Cinema Oostereiland

A beautiful imperfection (aka Een schitterend gebrek) - Michiel van Erp

Een schitterend gebrek op IMDb (7,2)
 Een schitterend gebrek op Moviemeter (2,33)

Pokkenfilm. Nee, dat bedoel ik niet zo. Omdat de film deels over de gevolgen van de ziekte handelt, wil het nog niet zeggen dat de film slecht is. Bekijk het vanuit de cinematografische hoek en onderga de werkelijk prachtige beelden (dank, dank, jij prachtige Erwin Olaf). Verteltechnisch heb ik er wel wat op aan te merken: ondanks de zwierige kostuums en de schitterende belichting kwam de film niet echt uit de verf. Niet dynamisch genoeg, mijns inziens. Ik heb het boek van Arthur Japin destijds niet gelezen maar ik weet dat hij prachtige verhalen vertelt met ook nog eens een beeldend woordgebruik (ik las wel andere titels van hem). Japin schreef mee aan het filmscript, hopelijk vindt hij voldoende terug van zijn bekroonde werk want ik heb de man hoog zitten.

We gaan naar het Italiaanse platteland, het jaar 1742. Lucia is de prachtige dochter van een dienstmeid op een chique landgoed, ze weigert genoegen te nemen met haar achtergestelde positie. Ze is een vrijgevochten denker die de hele bibliotheek van de baas van haar moeder stukleest. Daarmee valt ze óók op, het is niet alleen haar schoonheid die de hoofden van de bezoekers doet omdraaien. Een van die bezoekers is Giacomo Casanova, een jonge priesterstudent die valt voor de charmes van de fantasierijke jonge vrouw. Hij doet haar een aanzoek en vraagt haar te wachten op zijn terugkeer uit Venetië: zodra hij klaar is met zijn studie, zal hij haar komen halen. Het loopt anders.

Terwijl hij in Venetië zijn fameuze eponiem aan het verdienen is, breekt op het platteland de besmettelijke pokkenziekte uit. Het wonderschone gezicht van Lucia wordt zwaar gehavend, waardoor ze uitgestoten raakt uit de maatschappij. Ze trekt eerst naar Bologna en later naar Amsterdam, waar ze slechts weet te overleven door gemaskerd de courtisane uit te hangen. Ze verandert haar naam in het chiquer klinkende Galatée en zolang ze dat masker ophoudt, bouwt ze een aardige cliëntele op en weet ze haar eigen bestaan te financieren. Plots duikt daar een Franse aristocraat op die zich als groot charmeur ontpopt en vastberaden is het hart van Galatée te veroveren. Vanachter haar masker heeft zij echter allang door wie deze man werkelijk is.

Met : Dar Zukovsky, Jonah Hauer-King, Sam Hazeldine, Ruth Bequart, Maarten Heijmans

Gezien in : Cinema Oostereiland

Thunderball - Terence Young

Thunderball op IMDb (6,9)
 Thunderball op Moviemeter (3,20)

Misschien wel de eerste uit de immense James Bond-reeks waarvan ik me kan herinneren dat ik die als tiener keek. Dat was dan nog altijd een jaar of tien na verschijning, maar toch: de imposante reeks onderwaterscenes zijn me goed bijgebleven. Qua genre is het allemaal verder van me af gaan staan, maar als tiener stel je nog gewoon andere prioriteiten, nietwaar? En dat de film zestig jaar later nog steeds bijna een 7 scoort op IMDb zegt ook wel iets. 

Onze vriend James krijgt opnieuw de opdracht om de foute organisatie Spectre tegen te houden. In de persoon van de gevaarlijke slechterik Emilio Largo hebben die de hand weten te leggen op een jachtvliegtuig met aan boord twee nucleaire wapens van de NAVO. Als deze organisatie niet snel een dikke losgeld-som betaalt, zullen ze de raketten richten op een grote stad in de VS of Europa. James moet zorgen dat ze dit niet lukt. 

Hij komt hiervoor op het idyllische eiland Nassau terecht waar hij - precies ten tijde van het lokale carnaval- ten strijde trekt. Daarbij wordt hij, zoals zo vaak, begeleid door FBI-man Felix Leiter die de Amerikaanse belangen benadrukt. James heeft het - duh - aangelegd met de bevallige Domino, die dan wel het liefje van Largo is, maar dat nie tgeheel vrijwillig blijkt te doen en die toch ook wel ontvankelijk is - ja duh- voor de charmes van 007. James speurt het onder water geparkeerde vliegtuig op en trekt maar eens zijn duikerspak aan. Imponerende onderwaterscenes volgen, de wereld staat immers op knappen.

Met : Sean Connery, Claudine Auger, Adolfo Celi, Luciana Paluzzi

Wil - Tim Wielants

Wil op IMDb (6,9)
 Wil op Moviemeter (3,57)

Was lang niet meer op Netflix wezen kijken, in ieder geval niet voor films. Wist dus niet meer wat er speelde daar, gisteravond was er weer eens de tijd voor. Deze stond in de aanbevelingen, ik ging er blanco in. Niet in alles succesvol, maar de hoofdrolspeler weet in ieder geval goed de weerbarstige spanning tussen angst, twijfel en moed weer te geven. 

Antwerpen, 1942. Wilfried Wils (voor vrienden: Wil) rondt zijn opleiding bij de politie af en beseft dat hij in een moeilijke en gevaarlijke periode zijn stad gaat dienen. Dat blijkt al vlot, wanneer hij buiten de politiepost op straat staat en wordt aangesproken door een Duitse militair: die heeft politiebegeleiding nodig voor een inval bij een joods gezin. Wil wordt direct met het grote kwaad geconfronteerd: hij staat officieel voor het gezag, maar zijn gevoel zegt hem dat hij het gezin moet helpen voordat het op transport gezet. Dat doet hij: in een vlaag van woede weet hij de nazi te overmeesteren waardoor deze zelfs noodlottig verongelukt. 

Vanaf dat moment is Wil's lot bezegeld: als de Duitsers doorkrijgen dat hij of een van zijn collega's de soldaat hebben laten verdwijnen, zal zijn korps de straf niet ontlopen. Net zoals hij weet dat het joodse gezin nú geholpen moet worden omdat ze anders alsnog opgepakt worden. Wil kan niet anders dan zich voorzichtig in het verzet begeven, dit terwijl hij weet dat hij eigenlijk veel te veel in de spotlights staat om dat te kunnen doen. Hij papt aan met heulende notabelen en verschaft zich daarmee ingangen die de zich aankondigende razzia's van de Duitsers zo veel mogelijk moeten voorkomen. Met gevaar voor eigen leven. Plus dat van een heleboel anderen.

Met: Stef Aerts, Matteo Simoni, Annelore Crollet, Dirk Roothooft, Dimitrij Schaad, Pierre Bokma

FIN - song : Geert Hellings - Ge kunt niet anders

Rocks - Sarah Gavron

Rocks op IMDb (7,4)
 Rocks op Moviemeter (3,47)

Je zou de film "schrijnend" kunnen noemen, maar ik acht het meer "op een fijne manier indringend". Immers, ondanks het onderwerp spreekt er continu een soort hoop uit de film, een verwachting dat  de gelukkige wending straks nog komt. 

Er lijkt volop liefde te zijn in het kleine gezinnetje van Rocks, een 15-jqrige onzekere puber die woont in een armoedige Londonse flat. Haar jonge broertje Emmanuel zit nog in de dino-fase, maar weet wel dat ie moet meehelpen in de huishouding, zodat zijn moeder kan blijven werken en hij en zijn grote zus naar school kunnen blijven gaan. 

Er komt zand in de machine wanneer moeder plots niet thuiskomt van haar werk. Rocks vindt een briefje, waarin moeder schrijft dat ze er een tijdje tussenuit is omdat ze het allemaal niet meer kan dragen. Ze weet dat Rocks een zelfstandige en doortastende dame is, die vast goed voor haar broertje zal zorgen. 
Aanvankelijk lukt dat haar ook, moeder had wat geld achtergelaten maar steeds meer en steeds vaker gaat blijken dat ze veel te jong is om deze verantwoordelijkheid te dragen. Voor de buitenwereld houdt ze de schijn op, vooral om jeugdzorg buiten de deur te houden, maar steeds vaker moet ze het chillen met vriendinnen laten schieten omdat er een verantwoordelijkheid op haar rust. Een verantwoordelijkheid die haar rare dingen laat doen, die haar zelfs dusdanig de fout in laat gaan dat ze vriendinnen moet belazeren voor het goede doel. Dat kan niet heel lang goed gaan, dat weet ze ook, maar ze ziet geen andere manier om, samen met haar broertje, de druk te weerstaan.

Ontwapenend acteerwerk van de jonge Bukky Bakray, maar ook enkele van haar vriendinnen etaleren zich volop.

Met: Bukky Bakray, Kosar Ali, D'Angelo Osei Kissidu

FIN - song : Ray BLK - Warrior

Sterben (aka Dying) - Matthias Glasner

Sterben op IMDb (7,6)
 Sterben op Moviemeter (3,00)

Dat ik tijdens de film meermaals moest denken aan misschien wel de beste film uit ons tijdsgewricht (in mijn bescheiden mening dan he, niet iedereen hoeft onder de indruk te zijn van "Magnolia"), dat zegt wel iets. Niet dat "Sterben" nu al zo goed is, dat kan nog groeien. Maar goed is ie zeker, erg goed zelfs. Net als genoemde PT Anderson-film kent "Sterben" een mozaïsche aanpak, met dat verschil dat ditmaal alle bedrijven over leden uit een en hetzelfde gezin gaan. Niet gemakkelijk, vaak zelfs ronduit ongemakkelijk, maar razend knap. Vandaag gaat ie in roulatie, wij zagen hem dinsdag in de voorpremière. Ik mag en wil niet pushen (GA DAT ZIEN!) maar ben wel heel benieuwd of anderen de film net zo overdonderend ervaren.

Het is eigenlijk niet meer verantwoord, zoals de twee oude mensen Lissie en Gerd samenleven. Gerd is het contact met de dagelijkse werkelijkheid al enige tijd kwijt en loopt regelmatig in onderbroek naar buiten. Lissie doet wat ze kan maar blijkt zelf ook ziek. De kinderen wonen te ver (zoon in Berlijn, dochter in Hamburg), gelukkig dat een buurvrouw schiet regelmatig te hulp schiet. Uiteindelijk gaat het echt niet meer en moet pappie naar het verzorgingstehuis. Pas dan vindt zoon Tom de tijd om langs te komen. 

Tom is dirigent bij een ambitieus orkest en staat op het punt een loodzwaar stuk, geschreven door zijn manisch-depressieve vriend Bernard, in première te laten gaan. Dat lijkt vooralsnog te hoog gegrepen, want de repetities gaan voor geen meter waardoor de componist met de minuut ontevredener raakt over zijn eigen geleverde werk. Tom probeert de aandacht erbij te houden, terwijl hij ondertussen moet balanceren tussen dit werk, de ziekte van zijn vader en het plots op de wereld verschijnen van een surrogaat-kind dat zijn ex op de wereld zet en waarvoor hij zich verantwoordelijk voelt. 

Als vader overlijdt, komt Tom door deze beslommeringen te laat en blijkt zijn zus Ellen zelfs helemaal afwezig. Ellen lijdt een liederlijk bestaan  aan de zelfkant van het leven, is het alcoholisme nabij. Om die reden heeft ze dan ook helemaal geen behoefte aan contact met haar familie. Uiteindelijk gebeurt dat toch wanneer het ook met moeder Lissie de verkeerde kant op gaat. Het disfunctionele gezin valt verder uiteen, broer en zus moeten de puinresten aanvegen en zich afvragen of ze nog wel iets voor elkaar willen betekenen. Het muziekstuk waar Tom aan werkt, draagt de veelzeggende titel "Sterben". Er is al veel dood in het leven van Tom en Ellen, maar zitten er misschien ergens nog sprankjes leven? 

Zo zwaar als ik het opschrijf, zo is het ook. Maar dat maakt de film nog geen ondraaglijke film, oh nee: sterk geacteerd, prachtige psychologische spanningen die tot heldere levenslessen leiden. Heel sterk.

Met : Lars Eidinger, Corinna Harfouch, Lilith Stangenberg, Ronald Zehrfeld, Robert Gwisdek

FIN - song : Johann Sebastian Bach- Fantasia in Fugue in C Minor

Gezien in : Cinema Oostereiland

Helen Mirren, a royal actress (aka Helen Mirren, Queen of Actresses) - Nicolas Maupied

Helen Mirren a royal actress op IMDb (6,8)
 Helen Mirren, a royal actress op Moviemeter (3,17)

Kijk, dat ze een prachtige vrouw was (en is), dat hielp natuurlijk enorm. Maar feit blijft dat Mirren het allemaal zélf verdiend heeft, die imposante groei van bescheiden toneelactrice tot flamboyant Shakespeare-vertolker en draagster van sterke vrouwenrollen. Een carrière met ups and downs, wat ze voor een deel ook aan haar eigen karakter te danken heeft. Maar steeds keerde ze weer terug.

In deze documentaire volgen we die rise & fall op de voet, met veel oud beeldmateriaal ook. Gelukkig eindigen we niet in mineur want we weten allemaal dat La Mirren tegenwoordig een uitgebreide keuze heeft aan sterke rollen die ze aangeboden krijgt. 

Dat was niet altijd zo: het acteren was haar niet van huis uit meegegeven, ze trok zelfstandig naar London om audities te regelen. Haar verschijning hielp haar door die zenuwachtige eerste stappen heen: al snel stond ze op toneel, al snel kwam Shakespeare op de proppen, al snel speelde ze rollen van mensen uit diverse koningshuizen uit de (cultuur)geschiedenis. Die ervaring kwam haar later zeer van pas toen ze koningin Elizabeth II vertolkte in "The Queen" en vooral voor haar titelrol in "Catherina the great"(wat ze zelf haar belangrijkste rol vond, wellicht mede omdat ze zelf van Russische afkomst is). 
Voor ze zover kwam, legde ze een lange weg af: van seksobject tot radicaal-feminist, van bewuste kinderloosheid en van een alleenstaand artiestenleven tot een langdurige relatie met een haar volledig steunende man. Mirren is interessant, Mirren is welbespraakt, Mirren is grappig. En Mirren is goed, dat vooral.

Druk (aka Another Round) - Thomas Vinterberg

Druk op IMDb (7,7)
 Druk op Moviemeter (3,63)

Bij de tv-release gelijk op opnemen gezet, deze veelgeprezen en dito bekroonde film. Dat bleek ik gisteren alweer een jaar geleden gedaan te hebben, waardoor ie uit mijn archief zou vallen. Gisteren dus maar opnieuw bekeken, kijken of ik er nog steeds wat van vind. Wat blijkt: nog steeds redelijk tevreden met mijn beschrijving van destijds.

Filmrecensie Druk, 2020 : Druk recensie BEGT

Tatami - Zar Amir Ebrahimi & Guy Nattiv

Tatami op IMDb (7,6)
 Tatami op Moviemeter (3,26)

Schitterend, schitterend. Thrillers kijk ik vaak, politieke thrillers ook maar nog nooit zag ik een politieke sportthriller (fris me op als u denkt dat ik dat wel gedaan zou hebben) die bovendien nog eens de eerste regie-samenwerking tussen Israël en Iran ooit is. Onwaarschijnlijk knap gescript, deze "Tatami" : ik zat op het puntje van mijn stoel, de halfvolle zaal (zondagmiddag he) dito. Als je verontwaardigd in de stoel zit om wat er op het doek gebeurt, dan doet de regisseur iets goed. Deze gaat hoog mijn lijstjes in. 

Jaren heeft ze ervoor getraind. Leila Husseini is al enige tijd veelbelovend, maar op het nu aanvangende WK judo in Georgië moet ze de hooggespannen verwachtingen gaan inlossen. Ze is niet de torenhoge favoriet- zo gaat ze o.a. de regerend wereldkampioene tegenkomen- maar niets is onmogelijk: als Leila een goede dag heeft, kan ze met haar geweldige techniek ver komen. Heel ver komen zelfs.

Voordat ze afreisden naar Georgië, kreeg de judoploeg een statige ontvangst bij de judobond, die hen vertelde dat de hele natie trots op ze was en ze met spanning en enthousiasme zouden volgen. Nou, dat volgen, dat gebeurt dus echt. Maar niet zoals je zou willen: zodra blijkt dat Leila haar eerste twee wedstrijden moeiteloos wint en al snel verder doordringt in het toernooi grijpt Teheran in: op geen enkele wijze is het denkbaar dat Leila straks tegen haar Israëlische rivale op de tatami stapt. Ze wordt onder druk gezet een blessure te veinzen en daarmee de natie niet te schande te maken: als ze daar geen gehoor aan geeft, heeft dat gevolgen voor haar gezin en haar familie. Leila (en ook haar ervaren coach Ghanbari) zitten op een kantelpunt: ze willen uiteraard hun gezin en familie veilig houden, maar ze willen ook sportief succes behalen nu het bijna voor het grijpen ligt. 
Oef, wat een film. Helaas: op waarheid gebaseerd.

Met: Arienne Mandi, Zar Emir Ibrahimi, Jaimy Ray Newman

Gezien in : Cinema Oostereiland

Goldfinger (aka Gold Finger) Guy Hamilton

Goldfinger op IMDb (7,7)
 Goldfinger op Moviemeter (3,58)

Zestig jaar oud inmiddels, deze iconische derde film uit de James Bond-reeks. Nog steeds hoge waarderingen op de filmdatabase-sites, verrassend hoe zeer deze dus de tand des tijds heeft doorstaan. Het moest destijds voor spektakel doorgaan, maar in vergelijking met andere Bond-titels is deze opvallend eenvoudig van opzet. Natuurlijk gaat het nog wel om iemand die wil heersen over de wereld, maar dit keer wil ie dat doen met een ordinaire bankroof. Nou ja, ordinair: hij gebruikt er wel een nucleair wapen bij (en daarmee komen we toch al meer in de 007-tradities. 

Bond komt, na eerst de broodnodige damescontacten en kaartspelletjes te hebben doorstaan, in aanraking met Auric Goldfinger, op het oog de normaalste Bondschurk uit de geschiedenis. Iemand die slecht tegen zijn verlies kan en daarom sjoemelt met kaartspelletjes met hoge inzetten. Iemand die valsspeelt bij het edele golfspel, maar dan buiten de gewiekstheid van onze geheime held heeft gerekend. 

Maar natuurlijk heeft de boef meer noten op zijn zang, zijn valse karakter zorgt ervoor dat hij opvalt bij MI6. Oorspronkelijk is meneer Goudvinger namelijk een goudhandelaar, eentje die gulzig op zoek is naar de alleenheerschappij op de goudmarkt. Daarvoor heeft hij een eenvoudig doch verreikend plan bedacht: hij wil binnendringen in Fort Knox, waar de grootste goudvoorraad van de wereld ligt opgeslagen. Dat goud wil hij radioactief besmetten, zodat het onbruikbaar wordt als betaalmiddel of onderpand. Daarmee zou zijn eigen goud natuurlijk fors in waarde stijgen. Nou, dat plan ligt ten uitvoer: het is aan James om Goldfinger en zijn slecht gehumeurde assistente Pussy Galore (beste naam van een Bondgirl ooit) tegen te houden. 

Met: Sean Connery, Gert Fröbe, Honor Blackman


FIN - song : Shirley Bassey - Goldfinger