Black Bag op Moviemeter (2,90)
Black Bag op Wikipedia
Met spionagethrillers kan het bij mij altijd twee kanten op: Als het script te nodeloos moeilijk is geschreven, raak ik hopeloos de draad kwijt en daarmee ook de interesse in de ontknoping. Maar als de film dermate goed in elkaar steekt dat tot enkele minuten voor het einde eigenlijk iedereen nog dader kan zijn, dan zit ik geboeid op de rand van de bioscoopstoel. Dan blijkt namelijk vaak dat de thriller misschien wel draait om iets anders dan de haast perfecte misdaad zelf, dan gaan er andere krachten belangrijker worden. Je moet als kijker dan vooral letten op de interactie tussen de spelers omdat dáár de oplossingen liggen. "Black Bag" is daar volledig in geslaagd, wat mij betreft: het draait niet om de actie en de gevaren, nee, het draait om menselijke verhoudingen. In deze film ging voor mij de waardering vooral naar een uitstekende Michael Fassbender, die op zijn beurt tot grote hoogten werd opgezweept door het tegenspel van de binnenkort aftredende Cate Blanchett.
Hoewel ze elkaar soms dagen niet zien, zijn ze verslingerd aan elkaar. Hoewel ze collega's zijn, weten ze soms niet van elkaar met welk project of welke dienst ze op dat moment bezig zijn. Maar altijd, altijd is hun liefde onvoorwaardelijk, ze zullen voor elkaar door het vuur gaan: "wie aan jou komt, krijgt met mij te maken."
Dit basale uitgangspunt wordt aan het wankelen gebracht wanneer topspion George Woodhouse door zijn baas op de hoogte wordt gebracht van een lek in de MI6-organisatie. Er blijkt een collega te zijn die informatie over het levensgevaarlijke Severus-project aan "de Russen" aan het verkopen is. Er blijken vier a vijf verdachten te zijn, waaronder- shocking fact- ook George z'n ravissante vrouw Kathryn. George start zijn onderzoek op een eenvoudige doch doeltreffende wijze: hij nodigt alle verdachten - collega's immers- uit voor een etentje bij hem thuis. George is meester in ondervragingen dus weet - onder het genot van heerlijke doch gemanipuleerde gerechten - het spel op de wagen te zetten. De soms onthutsende eerlijkheid aan tafel ("I hate liars") zet een onderlinge machine in werking waarbij George -die uiteindelijk ook zijn eigen vrouw moet schaduwen - zich eigenlijk geen fout kan permitteren om niet zelf verdacht te worden. Maar ja..
En wat die "Black Bag" uit de filmtitel dan is? Binnen hun wereldje is dat de spreekwoordelijke tas waarin geheimen gaan waarover je je niet naar de ander hoeft uit te spreken. Hoe hard en direct de vraag ook is, je mag altijd het codewoord "Black Bag" zeggen waarna er niet doorgevraagd mag worden. (En dat is best lastig als "waarheidsvinding" je opdracht is).
Met : Michael Fassbender, Cate Blanchett, Gustaf Skarsgard, Tom Burke, Marisa Abela, Regé-Jean Page, Naomie Harris, Pierce Brosnan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten