The Wrecking Crew op Moviemeter (3,38)
The Wrecking Crew op Wikipedia
Door de eenvormigheid een tamelijk saaie documentaire over een rá-zend interessante groep mensen. Het is begrijpelijk dat de regisseur een prima poging doet om zijn fenomenale vader achteraf wat eer toe te werpen, omdat dit blijkbaar tijdens zijn actieve loopbaan te zeer is uitgebleven. Maar de gekozen vorm (een reünie van de hoofdpersonen die om tafel zitten en verhalen over hun roemruchte verleden opdissen) maakt dat de opsomming te langdradig is. En dat is best jammer. Hoe dan ook: als je muziekliefhebber bent, haal je echt nog wel voldoende aha-momentjes uit deze docu om hem toch in het geheel af te kijken.
Eind jaren 50, begin jaren 60, Californië: de rock n roll-hype groeit naar een climax, de vinylindustrie groeit net zo hard mee. Dit betekent dat de vraag naar hits alleen maar toeneemt, de studio's rennen een ratrace in een poging elkaar af te troeven. Studiotijd is duur, niet alle muzikanten zijn even vaardig om in korte tijd een nieuwe single op de plaat te zetten. Enter The Wrecking Crew: een set onnavolgbaar kundige studiomuzikanten die voor elk gewenst project te porren zijn: surf? rock? latin? Country? Ze pakken alles aan en omdat ze allen gezegend zijn met een absoluut muzikaal (ritme) gevoel pakken ze de draad dermate snel op dat ze aan de lopende band hun medewerking aan hits kunnen verlenen. Die beeldspraak van een lopende band is gelijk het grote nadeel dat je nu - 50 tot 60 jaar later- aan deze groep ophangt: het haalt de magie van grote hits weg. Liedjes die we allemaal kennen (The Monkees, The Beach Boys, Frank & Nancy Sinatra, Sonny and Cher) worden allemaal tijdens de eerste of de tweede shift van de hitfabriek van instrumentale ondersteuning voorzien. Het is bijna jammer om te zien hoe bedrieglijk simpel het voor deze heren (en één dame) is: het is werk, het is "men vraagt, wij draaien". Ze leveren. Broodtrommeltje, 's avonds thuis aan de eettafel. Op toernee hoefden ze nooit, dat lieten ze over aan de nepmuzikanten die door de platenmaatschappijen over hun liedjes werden geplakt. Het leverde ze prachtig materiaal op, maar nooit roem of erkenning.
Maar goed: er zitten dan toch echt wel prachtige liedjes bij hoor, ik ga eens kijken of ik er een playlist van kan vinden.
Update : PLAYLIST GEVONDEN!
Met Brian Wilson, Cher, Glen Campbell, Nancy Sinatra
Geen opmerkingen:
Een reactie posten