Héérlijke roadmovie die thematisch sterk doet denken aan David Lynch's "Straight Story" maar daar in ieder geval qua humor ver overheen gaat.. Van onderkoelde tot cynische, van sullige tot botte opmerkingen: het zit er allemaal in. Ik heb me zwaar vermaakt bij dit niemendal-verhaaltje met majestueuze impact.
Het script is namelijk oersimpel: bejaarde man, beginnend Alzheimer, ontvangt een brief van een loterijbedrijf. U kent ze wel: meneer Begt, u heeft 1 miljoen gewonnen. Speciaal voor u hebben wij de prijs klaar liggen als u blablablabalbla.
Een normaal mens stopt dan al met lezen, maar niet Woody Grant. Hij is vastbesloten die prijs op te gaan halen , al moet hij er 3 Amerikaanse staten voor doorreizen. Hij gaat op pad, te voet. Langs de snelweg.
Uiteraard wordt hij meerdere malen opgepakt en thuisgebracht. Zijn mopperende vrouw is wanhopig, hij is haar slechts tot last. De ietwat sullige zoon kan het niet langer aanzien: hij gaat zn vader brengen.
Tijdens de autorit groeien ze naar elkaar toe, er ontstaat begrip. Zeker als hij in z'n oude dorpje terechtkomt en daar al snel uitgroeit tot held. Want miljonair.
Aasgieren, hebberds en leugenaars dienen zich aan, maar woody blijft stoïcijns. Heerlijk stoïcijns.
De beeldvoering is prachtig, ontroerend mooi zijn de scenes met de broers van Woody. Zwijgzame oude, elkaar steeds net niet begrijpende mannen.
Prachtfilm. Echt. Een prachtfilm. Maar echt niet alleen maar grappig..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten