Soms lijkt het leven bedrieglijk simpel. Beetje werken, potje koken, pitten, weer beetje werken. Het is allemaal schijn, mensen, onder die bovenlaag liggen vele (soms pijnlijke) verhalen.
Gummi is een schapenboer. Al heel zijn leven, hij weet niet beter. Dag in dag uit, weer en wind: altijd is hij met zijn beestjes bezig. Wanneer hij net over zijn erfafscheiding een ziek dier ontdekt en aarzelend over het hek stapt, weten we dat er iets aan de hand is. Bij terugkeer bij zijn huis wijst hij de buurman zonder woorden, slechts met zijn duim, de kant van het veld op: de man zal zijn beesten moeten checken.
De beide schapenboeren leven in onmin, al jaren, en gaandeweg komen we achter de oorzaak. Als Gummi bij de "ram van het jaar" verkiezing het nakijken heeft en de prijs naar zijn buurman Kiddi ziet gaan, knapt er iets. Hij wil de beslissing aanvechten, gaat op onderzoek uit en meent bij de succesram een ziekte te constateren. Als dat zo is, als het scrapie is, dan is dat desastreus voor Kiddi, maar ook voor Gummi en zelfs voor alle boeren in het hele dal. Dan zal de veestapel vernietigd moeten worden.
Het dorp verdenkt Gummi van rancune en reageert aanvankelijk sceptisch. Totdat inderdaad het hoge woord eruit is: er moeten radicale maatregelen genomen worden, het dal moet twee jaar "op slot".
Buurman komt uiteraard verhaal halen bij de veroorzaker. De twee blijken broers en praten al veertig jaar niet meer met elkaar. Nu komt langzamerhand het hoge woord eruit: elk van hen zoekt zijn eigen motivaties, elk zoekt zijn eigen manier voor het weer oppakken van zijn eigen bestaan. Rammen zijn koppig, u weet dat vast wel.
Een kleine film, bij vlagen heerlijk stoïcijns, mooi inkijkje.
Met : Sigurdur Sigurjonsson, Theodor Juliusson
Geen opmerkingen:
Een reactie posten