Naargeestige gewelddadige film waarbij ik continu zat te hopen op "The End". Wat mij betreft sloeg deze qua opgeroepen sfeer volledig de plank mis. En het begon zo goed.
Punkbandje op toer probeert optredens te ritselen. Dat gaat niet vanzelf. De muziekstijl zelf zit al in de marginale sfeer en als je dan ook nog eens niet de beste bent in dit gebied , dan moet je knokken voor optredens. Welnu, dat knokken, dat komt goed.
Een vage radio-punk weet voor hen een optreden te regelen in een schimmige bar waarvan ze bij betreding al voelen dat het niet goed zit. Waar zij een vorm van sociaal-betrokken punk spelen, zien ze hier hakenkruizen, agressie en foute figuren. Ze besluiten toch te gaan optreden, want de poen is nodig. Bij wijze van commentaar openen ze met "Nazi punks fuck off" van The Dead Kennedies, waarmee de sfeer direct al gezet lijkt te zijn. Ternauwernood halen ze het einde van het optreden, omdat hun hardcore redelijk lijkt te vallen. Maar dan.
Terug in de kleedkamer zien ze de restanten van een gewelddadige scene: er ligt iemand op de vloer, mes steekt nog uit het lichaam. Ze willen direct hun spullen pakken en hier niets mee van doen hebben, maar ze worden gedwongen te blijven. Sterker nog; ze worden opgesloten in hun kleedkamer en uit alles blijkt dat de criminele nazi's hen dit in de schoenen gaan schuiven. Een overlevingsstrijd volgt, waarbij ik alleen nog maar aan het grove geweld van "Strawdogs" kon denken. Maar dan zonder de subtiliteit die daar nog enigszins in zat. Ik zeg : Bah!
Met : Anton Yelchin, Imogen Poots, Alia Shawkat, Patrick Stewart , Joe Cole
Geen opmerkingen:
Een reactie posten