Dikke mik

En dan zeggen ze nog dat al die reünie bandjes volgevreten zijn en dikker zijn geworden. Helemaal niet waar, althans niet allemaal.
Gisteravond was ik bij het nu al onvergetelijke concert van The Pixies en zanger Frank Black blijkt helemaal niet vetter geworden te zijn dan vroeger.
Wel vet waren zijn gitaarspel, zijn gegil en zijn onwaarschijnlijk mooie reeks greatest hits. Na anderhalf uur meebrullen, meegaan in het enthousiasme, bier zuipen als een bezetene en romantisch tongen met mijn lief op het nr. 1 liefdesliedje aller tijden "Gigantic" restte mij de onoverkomelijke vraag: WHERE IS MY MIND??
Ik ben weer voor een tijdje voldaan, hoef effe niet meer naar een concert. Deze was zijn bijna 40 euro volledig waard (ook nog een voor- [het gehypte Snow Patrol, wat in beginsel mooie muziek helaas veel te vlak uitvoerde] en een naprogramma [ jawel, zowaar weer een keer Bettie Serveert: jaren niet meer aanschouwd maar het was een rockend weerzien].
Kortom, de nacht was te kort, het werk komt te vroeg en ik wil eigenlijk alleen maar ruige Frank Black nummers draaien!!