C'e ancora domani op Moviemeter (3,67)
Een schoonheid van een film. Verhaal is sterk. Beelden zijn prachtig. Muziek is verrassend. Afwisseling tussen ernst en humor is goed. Echt een lijstjes-film dit.
Alles in deze film draait om Delia. En dat kan geen kwaad, want zelf houdt Delia zich het liefst op de achtergrond, hetgeen zelden goed uitpakt voor haar.
We stappen in het naoorlogse Rome. In 1946 heerst nog steeds de armoede, de samenleving is nog verdeeld in hen die heulden en hen die daaronder leden. De maatschappij is nog sterk masculien: vader praat, vader slaat. Moeder en de kinderen leggen verantwoording af, waarbij er ook nog eens een sterke bevoordeling zit in de zoontjes ten opzichte van hun oudere zus. Kortom: er is van alles mis, er hangt veel scheef in dit gezin dat echter aan de buitenkant nog redelijk normaal oogt.
Naast het huishouden verricht Delia nog diverse hand- en spandiensten voor winkeliers in de buurt, zodat ze het karige huishoudgeld nog met een klein bedragje kan verhogen. Maar wat zien we daar? Delia blijkt sinds enige tijd die inkomsten af te romen: ze legt steeds enkele biljetten voor zichzelf apart, waarmee wij mogen concluderen dat ze zich beraamt op een nieuwe toekomst. En we snappen dat: de klappen, de vernedering, de ronduit hondse behandeling van haar man (en van diens inwonende vader) kunnen en mogen niet eeuwig duren.
Is Delia klaar voor grote stappen, is de maatschappij er klaar voor dat vrouwen een betere behandeling eisen?Als het niet vandaag lukt, dan is er altijd nog een morgen.
Met: Paola Cortellesi, Valerio Mastandrea, Romana Maggiora Vergano
FIN - song : Big Gigantic ft Angela McCluskey - The Little Things
Geen opmerkingen:
Een reactie posten