Het is ontzettend jammer als een goedbedoelende en op papier interessante film verloren gaat aan houterig acteerwerk. Zeker als de hoofdacteurs ervaren rotten zijn (Brendan Gleeson, Emma Thompson, Daniel Brühl). Zelf vermoed ik dan altijd dat de vorm een keuze is van de regisseur, ik weet namelijk zeker dat de acteurs het echt wel kunnen. Hoe dan ook, "Alone in Berlin" is interessant om naar te kijken. Helaas dus geen goede film, maar als je je op het script richt, blijft er voldoende over.
Otto en Anna Quangel krijgen het verschrikkelijke bericht dat hun enige zoon is gestorven op het slagveld van WO2. Het keurige burgerstel raakt verlamd van verdriet en verstrikt in menselijke gevoelens. Het kan de enige verklaring zijn waarom twee van deze modelburgers gaandeweg een steeds opzichtiger vorm van verzet organiseren.
Het enige wat Otto feitelijk doet in briefkaarten schrijven. Hij roept daarin mensen op in verzet tegen de oorlogsmachine, tegen Hitler en tegen het nazisme. Dit omdat het zijn eigen kinderen doodt, omdat het niet alleen maar goeds oplevert voor de Duitse burger. De kaarten legt hij neer op volstrekt willekeurige plaatsen in de stad: in trappenhuizen, in kantoren, op straathoeken. Altijd anoniem en nimmer voorspelbaar.
De nazi's die de stad beheersen, vinden dit uiteraard verschrikkelijk. Welke ongrijpbare macht keert zich tegen zich, hoe wijd verbreid is het? Er wordt een team op gezet en Otto komt een aantal keren net op tijd weg. Uiteindelijk is het apparaat te groot om uit handen te blijven van de macht, maar Otto merkt dat er veel van zijn lijdzaam verzet is blijven hangen. Hij heeft geen enkel slachtoffer gemaakt en feitelijk toch één hele grote.
Met : Brendan Gleeson, Emma Thompson, Daniel Brühl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten