Dat ik de film een voldoende geef en niet een ruime voldoende geef, komt meer door de manier waarop de regisseur enkele keuzes maakt dan door het onderwerp en door de film zelf.
Het verhaal is boeiend, de ontwikkeling van de personages is oke en de manier waarop de filmmaker enkele dubbelhartigheden aan de kaak stelt, zijn zeer oke. Maar voor mij maakt ie af en toe net even te korte bochtjes om de veranderingen duidelijk te maken. Dat is het verschil tussen een 6 en een 8 , zeg maar.
Twee broertjes in de sloppenwijken van Casablanca. Aan alles valt te zien dat zoals zij leven er miljoenen over de hele wereld leven. Geen cent te maken, kruimeltjes van de welvaart vallen ternauwernood ook voor een deel op hun bord. Het harde bestaan en de strenge gezinsregels maken dat men óf opgroeit voor galg en rad óf een keuze maakt die als ontsnapping uit deze wurgende omstandigheden moet gelden.
De oudere broer gaat losser met de regels om dan de jongere en belandt in de gevangenis. Als hij enkele jaren later terugkeert, is hij bekeerd. En probeert zijn broer en diens vrienden ook te bekeren. Daar moet het een en ander voor gebeuren (homoseksuele handelingen, verliefdheid op het mooie meisje om de hoek , dat soort ervaringen staan een stap in de richting van geloofsfanatisme in de weg.
Maar het gebeurt toch. Hetgeen vervolgens weer voor een verwijdering tussen de broers zorgt, zij het in omgekeerde richting.
Iets te veel uitgesponnen, paar rare snelle stappen in het plot maar verder is de film oke.En ook nog eens gebaseerd op ware gebeurtenissen, zo blijkt aan het eind.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten