Jayne Mansfield's Car op IMDb
Een film met vele gezichten. Letterlijk en figuurlijk. Een keur aan grote acteurs treedt op, een even grote keur aan sferen en stemmingen moet de kijker gaan bekruipen.
Dat biedt het enorme risico dat de film onsamenhangend wordt en stuurloos wordt, maar dat weet regisseur Thornton aardig te voorkomen. Algemene gevoel is toch dat op een knappe manier het onvermogen tot communicatie en het aankaarten van conventies aan de kaak worden gesteld.
Bijkomend voordeel voor de bezoeker is dan nog dat er heel erg goed wordt geacteerd, zélfs door Kevin Bacon.
Twee families delen dezelfde echtgenote/moeder. De ene familie is een welgesteld Amerikaans gezin, de andere is oerBrits. Als de echtgenote/moder komt te overlijden en bekend maakt in Amerika te willen worden begraven, reizen de Britten haar laatste reis met haar mee.
De verwachte clash tussen de verlaten eerste echtgenoot en de tweede man blijft uit, voorzichtigjes tasten de kinderen elkaar af. Aanvankelijk voorzichtig, moet ik zeggen, want gaandeweg wordt dat tasten toch wat fysieker.
Alle problematiek over het verschil in cultuur, de opvatting over mannelijkheid , over oorlog en vrede, over sexualiteit en moraal passeren de revue. Waardoor je het ene moment in een komedie zit, en even later naar een zwaar drama zit te kijken. Vele gezichten, zei ik.
dinsdag, juli 30, 2013
zaterdag, juli 27, 2013
Detachment - Tony Kaye
Detachment op IMDb
Bijzonder naargeestige, maar ongelooflijk boeiende film over de deplorabele staat van het middelbaar onderwijs. Of eigenlijk: over de deplorabele state of mind van de onderwijzers daarin.
Adrian Brody acteerde (en co-produceerde) een inval-onderwijzer. Overal waar hij komt , staat ie doorgaans slechts een maand. Toch is zijn doel niet om dan louter een periode de orde te handhaven, maar ook iets op te bouwen qua band met de leerlingen. En als het meezit ook nog met de collega's.
De desinteresse en het gebrek aan ambitie bij de tieners vormt de hoofdmoot van zijn werk. Hij moet proberen ze toch iets van taal en geschiedenis bij te brengen om op die manier ze nog een beetje startklaar te maken voor een harde toekomst in een maatschappij waar ze toch vooral zichzelf moeten leren redden.
Sideline verhaal is de zorg voor een zwervend hoertje dat hij tijdelijk toegang geeft tot zijn woning, om haar aldus te laten herstellen van een mishandeling door een klant. Hij kan haar niet de vastigheid bieden die ze nodig heefft, maar bed/bank en brood doen al heel veel aan het herstel.
Dat deel vormt een van de weinige zonnestraaltjes in een verder gitzwarte film. Het o zo sippe gezicht van de hoofdrolspeler staat continu op uitbarsten. Fraai gespeeld, fraai visueel vormgegeven ook . Het is zoeken naar lichtpuntjes, het is verre van vrolijk maar ik kan daar wel wat mee.
Bijzonder naargeestige, maar ongelooflijk boeiende film over de deplorabele staat van het middelbaar onderwijs. Of eigenlijk: over de deplorabele state of mind van de onderwijzers daarin.
Adrian Brody acteerde (en co-produceerde) een inval-onderwijzer. Overal waar hij komt , staat ie doorgaans slechts een maand. Toch is zijn doel niet om dan louter een periode de orde te handhaven, maar ook iets op te bouwen qua band met de leerlingen. En als het meezit ook nog met de collega's.
De desinteresse en het gebrek aan ambitie bij de tieners vormt de hoofdmoot van zijn werk. Hij moet proberen ze toch iets van taal en geschiedenis bij te brengen om op die manier ze nog een beetje startklaar te maken voor een harde toekomst in een maatschappij waar ze toch vooral zichzelf moeten leren redden.
Sideline verhaal is de zorg voor een zwervend hoertje dat hij tijdelijk toegang geeft tot zijn woning, om haar aldus te laten herstellen van een mishandeling door een klant. Hij kan haar niet de vastigheid bieden die ze nodig heefft, maar bed/bank en brood doen al heel veel aan het herstel.
Dat deel vormt een van de weinige zonnestraaltjes in een verder gitzwarte film. Het o zo sippe gezicht van de hoofdrolspeler staat continu op uitbarsten. Fraai gespeeld, fraai visueel vormgegeven ook . Het is zoeken naar lichtpuntjes, het is verre van vrolijk maar ik kan daar wel wat mee.
Volcano (Eldfjall) - Runar Runarsson
Volcano op IMDb
Stugge Nordics-film, die verrassend goed blijft hangen.
Hannes is een oude norse schoplconciërge. Op de dag van zijn pensionering houdt voor hem het leven op. Althans , in zijn ogen. Hij heeft geen zin in een leven achter de geraniums en poogt er nog op de terugweg van school een eind aan te maken.
Dat mislukt en hij beseft dat hij zich ertoe zal moeten zetten: elke dag met z'n vrouw aan de keukentafel, wekelijkse bezoekjes van de (klein)kinderen en af en toe een potje vissen op zee, in z'n ouwe gammele bootje.
De kinderen keren zich tegen hem als hij met zijn gemopper en tegendraadse gedrag zijn vrouw zo ongeveer dagelijks beledigt en het leven zuur maakt.
De film lijkt te gaan verglijden in een norse, zwartgallige ouderdomsfilm. Totdat het noodlot toeslaat en Hannes plots moet laten zien dat ie over menselijke gevoelens beschikt.
Boeiend geheel en een heerlijk nare rol van de oude hoofdrolspeler, je krijgt simpelweg sympathie voor hem.
zondag, juli 21, 2013
Die Wand - Rainer Julian Pölsler
Die Wand op IMDb
Onthaastende film. Gewoon in je comfortabele bioscoopstoel maak je een rustige reis door de seizoenen.
Op zo'n tophete dag, in een koel eeuwenoud gebouw : ik vond het wel wat hebben.
De vrouw reist voor een tijdelijk verblijf naar een jachthuis in de bergen. De heer des huizes gaat nog even een boodschap doen in het dorp. De volgende ochtend blijken hij en zn vrouw niet teruggekeerd. De hoofdpersoon-vrouw, die de hele film naamloos blijft, gaat op onderzoek uit. Midden tussen de bergen stuit ze op een blokkade (zie foto boven). Er blijkt na haar tocht hierheen een onzichtbare en vooral ondoordringbare wand opgetrokken te zijn tussen haar jachthuis en de buitenwereld beneden.
Geen kant kan ze op,
Te arren moede geeft ze zich over aan het verzorgen van de dieren die haar omringen, gaat ze aardappelen poten en jagen. Full time boerin, volledig autarkisch.
En toch, toch houdt ze steeds een sprankje hoop dat er ergens een uitweg is, weg van de wand.
Psychologisch drama, introspectief, mysterieus en po:etisch. Veel meer hoeft een film niet te zijn....
Enneh: Martina Gedeck speelt fan tas tisch. Zoals ze al eerder deed.
Onthaastende film. Gewoon in je comfortabele bioscoopstoel maak je een rustige reis door de seizoenen.
Op zo'n tophete dag, in een koel eeuwenoud gebouw : ik vond het wel wat hebben.
De vrouw reist voor een tijdelijk verblijf naar een jachthuis in de bergen. De heer des huizes gaat nog even een boodschap doen in het dorp. De volgende ochtend blijken hij en zn vrouw niet teruggekeerd. De hoofdpersoon-vrouw, die de hele film naamloos blijft, gaat op onderzoek uit. Midden tussen de bergen stuit ze op een blokkade (zie foto boven). Er blijkt na haar tocht hierheen een onzichtbare en vooral ondoordringbare wand opgetrokken te zijn tussen haar jachthuis en de buitenwereld beneden.
Geen kant kan ze op,
Te arren moede geeft ze zich over aan het verzorgen van de dieren die haar omringen, gaat ze aardappelen poten en jagen. Full time boerin, volledig autarkisch.
En toch, toch houdt ze steeds een sprankje hoop dat er ergens een uitweg is, weg van de wand.
Psychologisch drama, introspectief, mysterieus en po:etisch. Veel meer hoeft een film niet te zijn....
Enneh: Martina Gedeck speelt fan tas tisch. Zoals ze al eerder deed.
donderdag, juli 18, 2013
All Good Things- Andrew Jarecki
All Good Things op IMDb
David Marks (Ryan Gosling) is de wat zonderlinge zoon van een schimmige vastgoedondernemer in New York. Hij is niet van zins in het grotegeld-imperium van pa te stappen, als ie dan ook een hippie-achtige jongedame ontmoet en zich met haar buiten New York vestigt om een "alleenmaarmooiedingen"winkeltje te beginnen, lijkt zijn zelfstandigheid definitief gevestigd.
Maar pa rekt en trekt , onder druk wordt alles vloeibaar en David voelt zich gedwongen om het winkeltje op te doeken en voor pa geldkoerier te worden langs diens pandjes in 42nd street en Times Square.
Vanaf dat moment groeien hij en zijn bloemenmeisje uit elkaar, bovendien weigert hij toe te geven aan haar kinderwens omdat ie verafschuwt net zo te worden als zijn pa. Het gaat van kwaad tot erger, alles loopt spaak als Katherine besluit dat hun huwelijk dan maar beëindigd moet worden. De grote arm van schoonpa reikt ver, Katherine wordt financieel uitgehongerd en kan geen kant meer op. Als zure kers op de taart blijkt David zich ook nog eens tot een gruwelijke psychopaat te ontwikkelen. Vanaf dan gaat het snel..
Geen wereldschokkende film, wel een héél erg goed script, naar een waargebeurd verhaal. . Geboeid uitgekeken. Gosling blijkt een van de belangrijkere acteurs van zijn tijd, Kirsten Dunst komt maar niet van die kuiltjes in haar wangen af en Frank Langella is , as ever, een irritante basterd.
David Marks (Ryan Gosling) is de wat zonderlinge zoon van een schimmige vastgoedondernemer in New York. Hij is niet van zins in het grotegeld-imperium van pa te stappen, als ie dan ook een hippie-achtige jongedame ontmoet en zich met haar buiten New York vestigt om een "alleenmaarmooiedingen"winkeltje te beginnen, lijkt zijn zelfstandigheid definitief gevestigd.
Maar pa rekt en trekt , onder druk wordt alles vloeibaar en David voelt zich gedwongen om het winkeltje op te doeken en voor pa geldkoerier te worden langs diens pandjes in 42nd street en Times Square.
Vanaf dat moment groeien hij en zijn bloemenmeisje uit elkaar, bovendien weigert hij toe te geven aan haar kinderwens omdat ie verafschuwt net zo te worden als zijn pa. Het gaat van kwaad tot erger, alles loopt spaak als Katherine besluit dat hun huwelijk dan maar beëindigd moet worden. De grote arm van schoonpa reikt ver, Katherine wordt financieel uitgehongerd en kan geen kant meer op. Als zure kers op de taart blijkt David zich ook nog eens tot een gruwelijke psychopaat te ontwikkelen. Vanaf dan gaat het snel..
Geen wereldschokkende film, wel een héél erg goed script, naar een waargebeurd verhaal. . Geboeid uitgekeken. Gosling blijkt een van de belangrijkere acteurs van zijn tijd, Kirsten Dunst komt maar niet van die kuiltjes in haar wangen af en Frank Langella is , as ever, een irritante basterd.
woensdag, juli 17, 2013
Seven Psychopaths - Martin McDonagh
Seven Psychopaths op IMDb
Tuurlijk is dit geen goeie film. En wat de regisseur betrefft: tuurlijk kan deze niet tippen aan zijn onweerstaanbare "In Bruges".
Toch moet ik zeggen dat ik een aantal malen hardop gelachen heb, dat ik dapper door de splatter-scenes heen heb gekeken, dat (het spel van ) Christopher Walken wederom een lust voor het oog was en dat ik me dus achteraf best wel als "vermaakt" voelde. In die zin is deze nep-Tarantino komedie gewoon geslaagd.
Drankzuchtige schrijver in Hollywood worstelt met z'n nieuwe filmscript. Probleem: hij heeft alleen de titel. Seven Psychopaths gaat de film heten , hij moet er zeven karakters voor zoeken maar het gaat niet een bloederig verhaal worden. Hetgeen, in cinemataal, lastig is in het geval van psychopaten.
Zijn beste maatje doet de belofte hem te helpen met het aanleveren van materiaal voor zijn script. Appeltje-eitje voor deze man, want gaandeweg de film blijken zijn gedachten an sich al de psychopathische top te zijn. Daarnaast heeft ie een bijverdienste, het ontvoeren van hondjes van rijke Hollywooders, een job die hij doet in samenwerking met de mysterieus-keurige Christopher Walken. Het gaat hen goed af, totdat ze het verkeerde hondje gijzelen.
U snapt dat script en realiteit met elkaar in verwikkeling gaan en dat er nogal wat moet gebeuren om het alsnog tot comedy te maken. Wat mij betreft voldoende geslaagd.
Een leuke gastrol voor Tom Waits en een belangrijke bijrol voor Woody Harrelson, wellicht strekt het tot aanbeveling.
Tuurlijk is dit geen goeie film. En wat de regisseur betrefft: tuurlijk kan deze niet tippen aan zijn onweerstaanbare "In Bruges".
Toch moet ik zeggen dat ik een aantal malen hardop gelachen heb, dat ik dapper door de splatter-scenes heen heb gekeken, dat (het spel van ) Christopher Walken wederom een lust voor het oog was en dat ik me dus achteraf best wel als "vermaakt" voelde. In die zin is deze nep-Tarantino komedie gewoon geslaagd.
Drankzuchtige schrijver in Hollywood worstelt met z'n nieuwe filmscript. Probleem: hij heeft alleen de titel. Seven Psychopaths gaat de film heten , hij moet er zeven karakters voor zoeken maar het gaat niet een bloederig verhaal worden. Hetgeen, in cinemataal, lastig is in het geval van psychopaten.
Zijn beste maatje doet de belofte hem te helpen met het aanleveren van materiaal voor zijn script. Appeltje-eitje voor deze man, want gaandeweg de film blijken zijn gedachten an sich al de psychopathische top te zijn. Daarnaast heeft ie een bijverdienste, het ontvoeren van hondjes van rijke Hollywooders, een job die hij doet in samenwerking met de mysterieus-keurige Christopher Walken. Het gaat hen goed af, totdat ze het verkeerde hondje gijzelen.
U snapt dat script en realiteit met elkaar in verwikkeling gaan en dat er nogal wat moet gebeuren om het alsnog tot comedy te maken. Wat mij betreft voldoende geslaagd.
Een leuke gastrol voor Tom Waits en een belangrijke bijrol voor Woody Harrelson, wellicht strekt het tot aanbeveling.
dinsdag, juli 16, 2013
360 - Fernando Meirelles
360 op IMDb
Mega-mozaiekfilm, in die zin dat de 360 van de titel staat voor "helemaal in de rondte" , oftewel : over de gehele wereldbol.
Geen prettig mensbeeld dat Meirelles schetst, maar het verhaal moet verteld: overal in de wereld schuren de levens langs elkaar van mensen die hun eigen problematiek hebben : stellen met relatieproblemen, ouders met probleemkinderen, zakenlieden met lastige deals, expats op zoek naar geluk in het buitenland, callgirls en criminelen, zedendelinquenten die bij vrijlating hun best willen doen op het rechte pad te blijven. En soms spelen mensen in meerdere van deze gevallen een rol.
U ziet het al: niet echt een verhaal als vaste lijn in deze film, maar wel een rode draad. Het ongeluk (of het ongelukkig gevoel) zet mensen op een zoektocht die goed kan aflopen. Maar ook niet.
Erg boeiend.
Mega-mozaiekfilm, in die zin dat de 360 van de titel staat voor "helemaal in de rondte" , oftewel : over de gehele wereldbol.
Geen prettig mensbeeld dat Meirelles schetst, maar het verhaal moet verteld: overal in de wereld schuren de levens langs elkaar van mensen die hun eigen problematiek hebben : stellen met relatieproblemen, ouders met probleemkinderen, zakenlieden met lastige deals, expats op zoek naar geluk in het buitenland, callgirls en criminelen, zedendelinquenten die bij vrijlating hun best willen doen op het rechte pad te blijven. En soms spelen mensen in meerdere van deze gevallen een rol.
U ziet het al: niet echt een verhaal als vaste lijn in deze film, maar wel een rode draad. Het ongeluk (of het ongelukkig gevoel) zet mensen op een zoektocht die goed kan aflopen. Maar ook niet.
Erg boeiend.
maandag, juli 15, 2013
Aanrijding in Moscou - Christophe van Rompaey
Aanrijding in Moscou op IMDb
Onverwacht leuke film, met een fijn stel complexe verwikkelingen.
Het openingsshot zegt alles over de gemoedstoestand van de hoofdrolspeelster. Matty, begin 40, oververmoeid, verwikkeld in een moeizame scheiding en volop zorgend voor de kinderen, sleept zich door de supermarkt heen om het avondmaal toch maar weer rond te krijgen.
Ze zet de boodschappen in de auto , parkeert uit en BAM! Vrachtwagwagenchauffeur Johnny rijdt haar leven binnen. Enig gescheld en geruzie leidt tot een moeizame aangifte en ze vervolgt haar weg. Totdat Johnny opeens belt. "Hoe kom je aan mijn nummer?" "Dat stond op het aangifteformulier."
Dat werk.
Haar ex-man krijgt zijn nieuwe relatie maar niet op gang en mijmert hardop over terugkeren bij zijn vrouw, haar ontmoetingen met Johnny , een man die qua karakter én daden én leeftijd, mijlenver van haar af ligt, beginnen steeds meer tot iets ontluikends te leiden.
En dan zijn daar nog de kinderen. Enigszins bevooroordeeld door het gebeurde met papa, gunnen zij Johnny het voordeel van de twijfel. Matty stuitert heen en weer tussen realisme en romantiek en weet geen besluiten te nemen. Langzaam werkt het verhaal zich van climax naar climax.
Fijne film, zoals gezegd, met een wonderlijk mooi taalgebruik. Ik heb genoten.
Onverwacht leuke film, met een fijn stel complexe verwikkelingen.
Het openingsshot zegt alles over de gemoedstoestand van de hoofdrolspeelster. Matty, begin 40, oververmoeid, verwikkeld in een moeizame scheiding en volop zorgend voor de kinderen, sleept zich door de supermarkt heen om het avondmaal toch maar weer rond te krijgen.
Ze zet de boodschappen in de auto , parkeert uit en BAM! Vrachtwagwagenchauffeur Johnny rijdt haar leven binnen. Enig gescheld en geruzie leidt tot een moeizame aangifte en ze vervolgt haar weg. Totdat Johnny opeens belt. "Hoe kom je aan mijn nummer?" "Dat stond op het aangifteformulier."
Dat werk.
Haar ex-man krijgt zijn nieuwe relatie maar niet op gang en mijmert hardop over terugkeren bij zijn vrouw, haar ontmoetingen met Johnny , een man die qua karakter én daden én leeftijd, mijlenver van haar af ligt, beginnen steeds meer tot iets ontluikends te leiden.
En dan zijn daar nog de kinderen. Enigszins bevooroordeeld door het gebeurde met papa, gunnen zij Johnny het voordeel van de twijfel. Matty stuitert heen en weer tussen realisme en romantiek en weet geen besluiten te nemen. Langzaam werkt het verhaal zich van climax naar climax.
Fijne film, zoals gezegd, met een wonderlijk mooi taalgebruik. Ik heb genoten.
vrijdag, juli 12, 2013
Kapringen - Tobias Lindholm
Kapringen op IMDb
Zo zeg, wat was ik lang niet meer in een filmzaal geweest. Any movie would do, maar ik ben blij dat ik naar deze gegaan ben. Veelbelovende kritieken die wat mij betreft volop worden waargemaakt.
"van de regisseur van Borgen en Jachten" .en met de beide mannelijke hoofdrolspelers uit Borgen. En wat die laatste 2 betreft: die leveren een topprestatie met hun respectievelijke rol als spijkerharde onderhandelaar ( Soren Malling) en gegijzelde scheepskok (Pilou Asbaek).
Verhaal is bloedjesimpel: Deens schip wordt gekaapt op de zee ergens onder India. Somalische piraten eisen van de rederij een forse som geld. De directeur, die wel vaker spijkerhard heeft moeten onderhandelen , gaat ook nu een robbertje loven en bieden niet uit de weg.
Wat de film erg geloofwaardig maakt, is de toenemende verslonzing van de acteurs, de hitte zowel op het schip als in de onderhandelingskamer neemt steeds meer toe. En naarmate succes voor beide partijen uitblijft, neemt de gekte en de kans op totale ontsporing toe.
Uitermate goed neergezet, met een fijn gekozen eind. Lichtelijk bizar, maar zeer terecht toegepast.
Sterke film. Must see.
Zo zeg, wat was ik lang niet meer in een filmzaal geweest. Any movie would do, maar ik ben blij dat ik naar deze gegaan ben. Veelbelovende kritieken die wat mij betreft volop worden waargemaakt.
"van de regisseur van Borgen en Jachten" .en met de beide mannelijke hoofdrolspelers uit Borgen. En wat die laatste 2 betreft: die leveren een topprestatie met hun respectievelijke rol als spijkerharde onderhandelaar ( Soren Malling) en gegijzelde scheepskok (Pilou Asbaek).
Verhaal is bloedjesimpel: Deens schip wordt gekaapt op de zee ergens onder India. Somalische piraten eisen van de rederij een forse som geld. De directeur, die wel vaker spijkerhard heeft moeten onderhandelen , gaat ook nu een robbertje loven en bieden niet uit de weg.
Wat de film erg geloofwaardig maakt, is de toenemende verslonzing van de acteurs, de hitte zowel op het schip als in de onderhandelingskamer neemt steeds meer toe. En naarmate succes voor beide partijen uitblijft, neemt de gekte en de kans op totale ontsporing toe.
Uitermate goed neergezet, met een fijn gekozen eind. Lichtelijk bizar, maar zeer terecht toegepast.
Sterke film. Must see.
dinsdag, juli 02, 2013
Alleen maar nette mensen- Lodewijk Crijns
Alleen maar nette mensen op IMDb
Niet alleen maar slecht. Ook nog eens bij vlagen ranzig. Wanproduct.
Iets over een joodse jongen die eruit ziet als een Marokkaan maar woont in Oud-Zuid en geilt op Surinaamse stevige dames.
Vader vindt dat niet leuk, hij is natuurlijk te blank om Surinaams te voelen en te denken en het gaat van kwaad tot erger.
Tja..
Niet alleen maar slecht. Ook nog eens bij vlagen ranzig. Wanproduct.
Iets over een joodse jongen die eruit ziet als een Marokkaan maar woont in Oud-Zuid en geilt op Surinaamse stevige dames.
Vader vindt dat niet leuk, hij is natuurlijk te blank om Surinaams te voelen en te denken en het gaat van kwaad tot erger.
Tja..
Madagascar 3: Europe's Most Wanted - Eric Darnell/Tom McGrath/ Conrad Vernon
Madagascar 3 op IMDb
Deze zag ik al bijna 2 weken geleden maar ik durfde hem hier niet te beschrijven. Met de kinderen op de bank, omdat ik de eerdere 2 edities ook met ze gezien had.
Maar wat moet ik er over zeggen: formulefilm natuurlijk, met opnieuw een gezocht script en veel van de vaste rolverdelingen.
Ze reizen dit keer door Europa, met een circus en zo. Mijn kinderen zijn er in ieder geval al te oud voor..
Deze zag ik al bijna 2 weken geleden maar ik durfde hem hier niet te beschrijven. Met de kinderen op de bank, omdat ik de eerdere 2 edities ook met ze gezien had.
Maar wat moet ik er over zeggen: formulefilm natuurlijk, met opnieuw een gezocht script en veel van de vaste rolverdelingen.
Ze reizen dit keer door Europa, met een circus en zo. Mijn kinderen zijn er in ieder geval al te oud voor..
Abonneren op:
Posts (Atom)
Irina Palm - Sam Garbarski
Irina Palm op IMDb (7,2) Irina Palm op Moviemeter (3,62) Nog geen weekje geleden zag ik Marianne Faithfull opeens weer in beeld verschijn...
-
I am all girls op IMDb (5,6) I am all girls op Moviemeter (3,18) Mensenhandel. Een van de laagste manieren van misdaad die er bestaat, in ...
-
The Zone of Interest op IMDb (7,9) The Zone of Interest op Moviemeter (3,68) Deur in huis: wat Glazer hier neerzet, is fenomenaal. Nee, d...
-
Poor things op IMDb (8,4) Poor Things op Moviemeter (4,10) De eerste de beste kans na mijn vakantie aangegrepen om deze te gaan zien. Ben ...