Het leven is vurrukkulluk op IMDb (5,6)
Ergens in de jaren 80 moet ik het boek(je) gelezen hebben, sindsdien veel en vaak genoten van de pennenvruchten van Remco Campert. De oude baas doet het nog steeds, ademen dan he. Met publiekelijk schrijven is hij onlangs gestopt, na een vruchtbaar en productief leven. U snapt dat ik deze film dan ook ooit een keer moest gaan zien, dus toen hij op Film1 in roulatie kwam, klikte ik op REC.
Dus. Laat ik het er op houden dat ik betere films gezien heb in mijn leven, dat ik niet altijd goed overweg kan met de bewust klunzige manier zoals Nederland in de jaren 50 en 60 wordt neergezet, alsof de hele wereld wijzer was dan wat we bij ons allemaal lieten gebeuren. Maar goed, dat zetten we opzij, we proberen een film op waarde te schatten.
Boeli is een aankomend dichter die bij zijn alcoholische moeder woont en heel langzaam aan het ware leven snuffelt. Zijn vriend Mees is vele malen flamboyanter, speelt muziek voor geld en loopt daarbij tegen de ene na de andere dame aan. Boeli bereidt zich langzaam voor op zijn ontmaagding, maar maat Mees zet de sokken erin. Hij zal wel wat regelen voor zijn poëtisch aangelegde vriend.
Klinkt nobel allemaal, maar het gaat helemaal mis als ze de weelderige Vlaamse schoonheid Panda tegen het lijf lopen. In eerste instantie lijken de drie een hecht trio te worden, maar stukje bij beetje dringt Mees zich op aan de gewillige jonkvrouw. Daarmee Boelie opnieuw buitenspel zettend.
Die komt later echter volledig aan zijn trekken wanneer hij een vriend uit de brand probeert te helpen bij diens relatieproblemen maar uiteindelijk in de armen van diens dame beland. "Eind goed, al goed" zou je zeggen maar het loopt toch allemaal even anders.
Met : Geza Weisz, Reinout Scholten van Aschat, Romy Lauwers
vrijdag, september 28, 2018
Gek van Geluk - Johan Nijenhuis
Gek van Geluk op IMDb (5,1)
Van het komisch talent van Plien van Bennekom ben ik altijd wel gecharmeerd. In reeksen als "Dit waren de Romeinen" en uiteraard met haar (ook al acterende) collega Bianca Krijgsman weet ze regelmatig de juiste grappige snaar te raken. Dat vonden anderen blijkbaar ook dus men vond het tijd een hele film aan haar verschijning op te hangen.
Op zijn mildst zeg ik dat films als deze niet voor mij gemaakt zijn. Gericht op de grap, terwijl de voorspelbaarheid van het verloop verhindert dat je ergens echt om moet lachen. Glimlachjes, dat dan weer wel, maar hardop wordt het nooit. Geeft niet, er is een markt voor de Johan Nijenhuis-komedies.
Lena is zowel hartstikke succesvol als behoorlijk mislukt. Als tekstschrijfster van liedjes in het Borsato- en Nick&Simon-genre hoest ze de ene na de andere hit op, die door vertolkster Valerie de hitlijsten in en de bühne op gezongen worden. Jaloersmakend, zegt u. Maar dan weet u niets van Lena's privé-leven. Ooit was er een man in haar leven, die ook nog eens een prachtige dochter bij haar achterliet, maar sinds "de man" 17 jaar geleden vertrok, stond Lena droog. En dat schuurt. (sorry voor de beeldspraak).
Vriendin Valerie vindt dat het lang genoeg geduurd heeft en bedenkt een plan. Ze huurt een nog niet zo succesvol acteur in om in een glansrol als opduikende Valentijn te kruipen. Lena is in eerste instantie nog niet zo happig, ze heeft het al moeilijk genoeg om de klunzige avances van de dorpsnotaris te plaatsen.
Vanaf hier wordt het een volledige Nijenhuis-show: een festival der fouten waardoor de verkeerde mensen met elkaar in contact komen, toenaderingspogingen doen en het spel van aantrekken en afstoten spelen. U mag zelf raden of het aan het eind nog een beetje goed komt.
Met ; Plien van Bennekom, Carly Wijs, Henry van Loon, Matteo van der Grijn
Van het komisch talent van Plien van Bennekom ben ik altijd wel gecharmeerd. In reeksen als "Dit waren de Romeinen" en uiteraard met haar (ook al acterende) collega Bianca Krijgsman weet ze regelmatig de juiste grappige snaar te raken. Dat vonden anderen blijkbaar ook dus men vond het tijd een hele film aan haar verschijning op te hangen.
Op zijn mildst zeg ik dat films als deze niet voor mij gemaakt zijn. Gericht op de grap, terwijl de voorspelbaarheid van het verloop verhindert dat je ergens echt om moet lachen. Glimlachjes, dat dan weer wel, maar hardop wordt het nooit. Geeft niet, er is een markt voor de Johan Nijenhuis-komedies.
Lena is zowel hartstikke succesvol als behoorlijk mislukt. Als tekstschrijfster van liedjes in het Borsato- en Nick&Simon-genre hoest ze de ene na de andere hit op, die door vertolkster Valerie de hitlijsten in en de bühne op gezongen worden. Jaloersmakend, zegt u. Maar dan weet u niets van Lena's privé-leven. Ooit was er een man in haar leven, die ook nog eens een prachtige dochter bij haar achterliet, maar sinds "de man" 17 jaar geleden vertrok, stond Lena droog. En dat schuurt. (sorry voor de beeldspraak).
Vriendin Valerie vindt dat het lang genoeg geduurd heeft en bedenkt een plan. Ze huurt een nog niet zo succesvol acteur in om in een glansrol als opduikende Valentijn te kruipen. Lena is in eerste instantie nog niet zo happig, ze heeft het al moeilijk genoeg om de klunzige avances van de dorpsnotaris te plaatsen.
Vanaf hier wordt het een volledige Nijenhuis-show: een festival der fouten waardoor de verkeerde mensen met elkaar in contact komen, toenaderingspogingen doen en het spel van aantrekken en afstoten spelen. U mag zelf raden of het aan het eind nog een beetje goed komt.
Met ; Plien van Bennekom, Carly Wijs, Henry van Loon, Matteo van der Grijn
dinsdag, september 25, 2018
The Children Act- Richard Eyre
The Children Act op IMDb (6,6)
De film gaat alle kanten op, maar beklijft uiteindelijk goed. Er waren momenten dat ik in de zaal zat te kijken naar een potsierlijk verhaal, er waren momenten dat ik de hooggerechtshof-rechter een bitch vond en er waren momenten dat ik medelijden met haar had. Emoties schieten heen en weer bij het kijken naar dit verhaal, dat desondanks wel een bepaalde vorm van herkenbare inzichten geeft. Je kunt je voorstellen onder welke immense druk de rechtspraak staat wanneer ze uitspraak moet doen in medisch-ethische kwesties. Daar zijn altijd evenveel voors als tegens bij te verzinnen, en jij moet dan de hamer slaan zodat het besluit één kant op valt.
"Mrs. Justice" Fiona May is zo'n opperrechter en ze is steengoed. De belangrijkste zaken van het land vallen bijna automatisch naar haar toe, maar ze weet vooringenomenheid te voorkomen en is voor alle partijen even streng. Maar, komt ie, rechtvaardig.
Ogenschijnlijk lijkt die stressvolle situatie haar in de rechtbank beter af te gaan dan thuis. Ze verloor het contact met haar man, sluit zich 's avonds op in haar werk door alle komende zaken voor te bereiden. Voor het recht natuurlijk goed, maar echtgenoot Jack zit er maar mee. Die heeft feitelijk geen partner meer, een goed gesprek is er al tijden niet meer geweest, laat staan een fijn potje seks.
Hij geeft alle signalen af dat dit hem teveel wordt, maar Mrs Justice doet er niets mee. Ze eist begrip voor haar werkdruk, er moeten serieuze dingen worden gedaan. Accident waiting to happen, nietwaar?
Pas als rechter May in een zaak moet beslissen over leven en dood van een nog net niet volwassen jehovah-jongen kantelt er bij haar iets. Ze gaat op zoek naar haar menselijke kanten , hetgeen goed is voor de zaak, maar niet voor de verdere ontwikkelingen. Ineens zit ze middenin een spinnenweb van belangen en gevoelens.
Sterk gespeeld door het echtpaar, daarentegen was voor mij de rol van de jongeman af en toe te hinderlijk. Al met al wel een film waarin je je kunt verliezen, want het gaat veel over "de moraal".
Met : Emma Thompson, Stanley Tucci, Fionn Whitehead
De film gaat alle kanten op, maar beklijft uiteindelijk goed. Er waren momenten dat ik in de zaal zat te kijken naar een potsierlijk verhaal, er waren momenten dat ik de hooggerechtshof-rechter een bitch vond en er waren momenten dat ik medelijden met haar had. Emoties schieten heen en weer bij het kijken naar dit verhaal, dat desondanks wel een bepaalde vorm van herkenbare inzichten geeft. Je kunt je voorstellen onder welke immense druk de rechtspraak staat wanneer ze uitspraak moet doen in medisch-ethische kwesties. Daar zijn altijd evenveel voors als tegens bij te verzinnen, en jij moet dan de hamer slaan zodat het besluit één kant op valt.
"Mrs. Justice" Fiona May is zo'n opperrechter en ze is steengoed. De belangrijkste zaken van het land vallen bijna automatisch naar haar toe, maar ze weet vooringenomenheid te voorkomen en is voor alle partijen even streng. Maar, komt ie, rechtvaardig.
Ogenschijnlijk lijkt die stressvolle situatie haar in de rechtbank beter af te gaan dan thuis. Ze verloor het contact met haar man, sluit zich 's avonds op in haar werk door alle komende zaken voor te bereiden. Voor het recht natuurlijk goed, maar echtgenoot Jack zit er maar mee. Die heeft feitelijk geen partner meer, een goed gesprek is er al tijden niet meer geweest, laat staan een fijn potje seks.
Hij geeft alle signalen af dat dit hem teveel wordt, maar Mrs Justice doet er niets mee. Ze eist begrip voor haar werkdruk, er moeten serieuze dingen worden gedaan. Accident waiting to happen, nietwaar?
Pas als rechter May in een zaak moet beslissen over leven en dood van een nog net niet volwassen jehovah-jongen kantelt er bij haar iets. Ze gaat op zoek naar haar menselijke kanten , hetgeen goed is voor de zaak, maar niet voor de verdere ontwikkelingen. Ineens zit ze middenin een spinnenweb van belangen en gevoelens.
Sterk gespeeld door het echtpaar, daarentegen was voor mij de rol van de jongeman af en toe te hinderlijk. Al met al wel een film waarin je je kunt verliezen, want het gaat veel over "de moraal".
Met : Emma Thompson, Stanley Tucci, Fionn Whitehead
maandag, september 24, 2018
Molly's game - Aaron Sorkin
Molly's game op IMDb (7,5)
Een 7,5 op IMDb , dat is best hoog. En ik moet zeggen dat ik het er niet helemaal aan af zag. Wellicht was ik te moe, wellicht was het onderwerp te weinig boeiend voor me, wellicht ergerde ik me een beetje aan de overdreven snelle montage. Hoe dan ook, ik eindigde met een "tja..".
Molly is een net niet geslaagde sporter. Precies op het moment dat haar finest hour moet worden (kwalificatie voor de Olympische Spelen) krijgt ze een sportongeluk en dondert haar carrière in duigen. Dit tot groot verdriet van haar autoritaire vader, die haar jarenlang gedrild heeft om zo ver te komen.
We hebben deze informatie nodig om de drijfveren van Molly te begrijpen: ze zal laten zien dat ze ergens in kan slagen, dat er met jaloezie en ontzag naar haar gekeken wordt. Zulks zien we nog niet terug in haar serveerstersbaantje, maar als ze daarin gevraagd wordt om haar diensten aan te bieden tijdens schimmige pokeravonden ruikt ze haar kans. Haar broodheer laat ze zien dat ze eigenhandig de administratie naar een hoger peil brengt, dat daarmee de winsten inzichtelijker worden en dat de business begint aan te slaan in het wereldje. Het duurt niet lang of haar baas vindt haar een bedreiging. Maar u snapt, Molly heeft dermate indruk gemaakt bij de pokeraars (decolleteetje hier, begrijpend gesprekje daar) dat de belangrijkste gokkers al snel overstappen als ze aankondigt voor zichzelf te beginnen.
Er gaan miljoenen om op de avondjes die ze organiseert, maar het trekt ook dubieuze lieden en dito praktijken. Hoe zuiver Molly het ook allemaal probeert te doen, ze zeilt toch somtijds over de grens van het betamelijke. En komt in beeld bij de FBI.
Gelukkig is er hulp van een sociaal bewogen advocaat, die haar drijfveren snapt. En die besluit om met haar de strijd tegen de instanties aan te gaan. Aantrekken, afstoten en weer aantrekken. En gaan.
Met : Jessica Chastain, Idris Elba , Kevin Costner
Een 7,5 op IMDb , dat is best hoog. En ik moet zeggen dat ik het er niet helemaal aan af zag. Wellicht was ik te moe, wellicht was het onderwerp te weinig boeiend voor me, wellicht ergerde ik me een beetje aan de overdreven snelle montage. Hoe dan ook, ik eindigde met een "tja..".
Molly is een net niet geslaagde sporter. Precies op het moment dat haar finest hour moet worden (kwalificatie voor de Olympische Spelen) krijgt ze een sportongeluk en dondert haar carrière in duigen. Dit tot groot verdriet van haar autoritaire vader, die haar jarenlang gedrild heeft om zo ver te komen.
We hebben deze informatie nodig om de drijfveren van Molly te begrijpen: ze zal laten zien dat ze ergens in kan slagen, dat er met jaloezie en ontzag naar haar gekeken wordt. Zulks zien we nog niet terug in haar serveerstersbaantje, maar als ze daarin gevraagd wordt om haar diensten aan te bieden tijdens schimmige pokeravonden ruikt ze haar kans. Haar broodheer laat ze zien dat ze eigenhandig de administratie naar een hoger peil brengt, dat daarmee de winsten inzichtelijker worden en dat de business begint aan te slaan in het wereldje. Het duurt niet lang of haar baas vindt haar een bedreiging. Maar u snapt, Molly heeft dermate indruk gemaakt bij de pokeraars (decolleteetje hier, begrijpend gesprekje daar) dat de belangrijkste gokkers al snel overstappen als ze aankondigt voor zichzelf te beginnen.
Er gaan miljoenen om op de avondjes die ze organiseert, maar het trekt ook dubieuze lieden en dito praktijken. Hoe zuiver Molly het ook allemaal probeert te doen, ze zeilt toch somtijds over de grens van het betamelijke. En komt in beeld bij de FBI.
Gelukkig is er hulp van een sociaal bewogen advocaat, die haar drijfveren snapt. En die besluit om met haar de strijd tegen de instanties aan te gaan. Aantrekken, afstoten en weer aantrekken. En gaan.
Met : Jessica Chastain, Idris Elba , Kevin Costner
zaterdag, september 22, 2018
The Mountain Between Us - Hany Abu-Assad
The Mountain Between Us op IMDb (6,4)
Goed, erg verrassend is het allemaal niet. Maar misschien is het de sympathie die ik heb voor de beide hoofdrolspelers die maakt dat ik deze film best goed kon verdragen. Mevrouw Winslet kan bij mij sowieso weinig kwaad doen: zelfs in de meest voorspelbare film trekt ze nog de aandacht naar zich toe. Die kan echt wat. En wie houdt er nu niet van Idris Elba? Karakteristieke man, prachtig om te zien maar zeker ook naar te luisteren (vergeet niet dat voor een acteur de stem ook best belangrijk is). En beiden zijn Brits genoeg om in al hun trubbels iets humoristisch uit te stralen, hou ik van.
Vliegveld in Amerika, stevige storm doet alle vluchten uitvallen. We ontmoeten in de chaos twee totaal verschillende types: zij is een drukke sociaal bewogen fotografe die wel weg móét omdat ze de volgende dag gaat trouwen. Hij is een ingetogen neurochirurg die wel weg móét omdat hij de volgende dag een levensreddende operatie moet verrichten. De urgentie is groot, they won't take no for an answer. Ze zoeken elkaar op, verklaren hun nood en bedenken een oplossing: ze huren een Piper-vliegtuigje voor twee personen. De piloot beweert dat - als ze NU vertrekken - ze keurig voor de storm uitvliegen en zo het volgende vliegveld kunnen halen om door te reizen. Dan halen ze beiden alsnog hun afspraak.
In het gammele toestel gaat aanvankelijk alles naar wens, totdat de oude piloot onwel wordt achter het stuur en het toestel crasht. BAM, bovenop een berg landden ze in een metershoge lading sneeuw. Piloot overleeft de klap niet, zij heeft forse verwondingen aan haar been, hij lijkt redelijk ongeschonden. Een overlevingssituatie dus: hoe redden ze dit, wie zal ze hier vinden, wat kunnen ze doen? Op beperkte voorraad weten ze enkele dagen te overleven, ze schieten nog een dier dat ze daarmee enige verlichting geeft , maar dan..
Verwijten vliegen over en weer, wiens schuld is het nu helemaal dat ze hier zitten en hoe komen ze hier in vredesnaam uit? Opposites attract, u kent het wel. Het gaat van kibbel naar vriendelijkheid, van afstoten tot stukje bij beetje meer aantrekken. U moet zelf maar gaan zien hoe ze dat doen, ik ga het niet verklappen.
Met : Idris Elba, Kate Winslet, Beau Bridges
Goed, erg verrassend is het allemaal niet. Maar misschien is het de sympathie die ik heb voor de beide hoofdrolspelers die maakt dat ik deze film best goed kon verdragen. Mevrouw Winslet kan bij mij sowieso weinig kwaad doen: zelfs in de meest voorspelbare film trekt ze nog de aandacht naar zich toe. Die kan echt wat. En wie houdt er nu niet van Idris Elba? Karakteristieke man, prachtig om te zien maar zeker ook naar te luisteren (vergeet niet dat voor een acteur de stem ook best belangrijk is). En beiden zijn Brits genoeg om in al hun trubbels iets humoristisch uit te stralen, hou ik van.
Vliegveld in Amerika, stevige storm doet alle vluchten uitvallen. We ontmoeten in de chaos twee totaal verschillende types: zij is een drukke sociaal bewogen fotografe die wel weg móét omdat ze de volgende dag gaat trouwen. Hij is een ingetogen neurochirurg die wel weg móét omdat hij de volgende dag een levensreddende operatie moet verrichten. De urgentie is groot, they won't take no for an answer. Ze zoeken elkaar op, verklaren hun nood en bedenken een oplossing: ze huren een Piper-vliegtuigje voor twee personen. De piloot beweert dat - als ze NU vertrekken - ze keurig voor de storm uitvliegen en zo het volgende vliegveld kunnen halen om door te reizen. Dan halen ze beiden alsnog hun afspraak.
In het gammele toestel gaat aanvankelijk alles naar wens, totdat de oude piloot onwel wordt achter het stuur en het toestel crasht. BAM, bovenop een berg landden ze in een metershoge lading sneeuw. Piloot overleeft de klap niet, zij heeft forse verwondingen aan haar been, hij lijkt redelijk ongeschonden. Een overlevingssituatie dus: hoe redden ze dit, wie zal ze hier vinden, wat kunnen ze doen? Op beperkte voorraad weten ze enkele dagen te overleven, ze schieten nog een dier dat ze daarmee enige verlichting geeft , maar dan..
Verwijten vliegen over en weer, wiens schuld is het nu helemaal dat ze hier zitten en hoe komen ze hier in vredesnaam uit? Opposites attract, u kent het wel. Het gaat van kibbel naar vriendelijkheid, van afstoten tot stukje bij beetje meer aantrekken. U moet zelf maar gaan zien hoe ze dat doen, ik ga het niet verklappen.
Met : Idris Elba, Kate Winslet, Beau Bridges
vrijdag, september 21, 2018
Sulla mia pelle (aka On my skin) - Alessio Cremonini
Sulla mia pelle op IMDb (7,5)
Heb gisteravond lang gezocht naar het juiste woord om deze film te beschrijven. Want "heftig" past niet omdat het ingetogen verfilmd (en gespeeld) is, terwijl het onderwerp er alle reden toe zou geven. Ik ga voor "sinister", desnoods "ongemakkelijk'.
Stefano Cucchi is een randfiguur, een drugsdealer die zelf net iets te regelmatig in zijn eigen winkel shopt. Het gaat nu best al een tijdje goed, hij werkt dagelijks en heeft daarmee zijn ouders gerustgesteld. Toch wordt hij opnieuw opgepakt en dit keer loopt alles echt de soep in.
Hij ontmoet nét de foute rechercheurs die helemaal niet gediend zijn van zijn gemakzuchtige houding. Hij wordt vastgezet, verhoord en daarbij gruwelijk mishandeld. Niemand voorziet dat men daarmee Stefano net over de afgrond duwt.
Waar je aanvankelijk als kijker nog een "eigen schuld, dikke bult" gevoel hebt bij de opgepakte cokehandelaar, verschuift je sympathie al snel naar de kleine man die een heel agressief apparaat aan foute politie-ambtenaren tegenover zich krijgt. Zijn ouders doen pogingen hem te spreken te krijgen maar worden tegengewerkt. De hem aangeboden hulp weigert Stefano omdat hij niemand meer vertrouwt binnen de muren van politiebureaus en gevangenissen. Zijn toestand verslechtert in een - ahum - moordend tempo.
Het is allemaal echt gebeurd. En dat maakt het wrang. Het maakt je wantrouwend.
Uitstekend gespeeld door Alessandro Borghi , die enkelen wellicht kennen uit de al net zo ongemakkelijke serie Suburra.
Met : Alessandro Borghi , Massimiliano Tortora , Milvia Marigliano
Heb gisteravond lang gezocht naar het juiste woord om deze film te beschrijven. Want "heftig" past niet omdat het ingetogen verfilmd (en gespeeld) is, terwijl het onderwerp er alle reden toe zou geven. Ik ga voor "sinister", desnoods "ongemakkelijk'.
Stefano Cucchi is een randfiguur, een drugsdealer die zelf net iets te regelmatig in zijn eigen winkel shopt. Het gaat nu best al een tijdje goed, hij werkt dagelijks en heeft daarmee zijn ouders gerustgesteld. Toch wordt hij opnieuw opgepakt en dit keer loopt alles echt de soep in.
Hij ontmoet nét de foute rechercheurs die helemaal niet gediend zijn van zijn gemakzuchtige houding. Hij wordt vastgezet, verhoord en daarbij gruwelijk mishandeld. Niemand voorziet dat men daarmee Stefano net over de afgrond duwt.
Waar je aanvankelijk als kijker nog een "eigen schuld, dikke bult" gevoel hebt bij de opgepakte cokehandelaar, verschuift je sympathie al snel naar de kleine man die een heel agressief apparaat aan foute politie-ambtenaren tegenover zich krijgt. Zijn ouders doen pogingen hem te spreken te krijgen maar worden tegengewerkt. De hem aangeboden hulp weigert Stefano omdat hij niemand meer vertrouwt binnen de muren van politiebureaus en gevangenissen. Zijn toestand verslechtert in een - ahum - moordend tempo.
Het is allemaal echt gebeurd. En dat maakt het wrang. Het maakt je wantrouwend.
Uitstekend gespeeld door Alessandro Borghi , die enkelen wellicht kennen uit de al net zo ongemakkelijke serie Suburra.
Met : Alessandro Borghi , Massimiliano Tortora , Milvia Marigliano
donderdag, september 20, 2018
Dog Eat Dog - Paul Schrader
Criminelen zijn slecht. En als je dan ook nog eens een slechte crimineel bent, dan kan het met de film ook moeilijk wat worden. Klopt!
Van Nicholas Cage weten we dat ie vaak foute keuzes maakt, maar bij Willem Dafoe heb ik toch nog steeds een ander beeld. Hoe dronken moet hij geweest zijn toen hij tekende voor deelname aan deze titel.
Drie ex-gevangenen besluiten het gezamenlijk nog een keer te proberen. Ze zijn onhandig maar schietgraag en denken dat er toch een keer een grote slag kan worden geslagen. Overvallen, dat is te tricky, ze gaan voor ontvoering. Maar ik zei het al: ze zijn slecht in hun vak, dus er gaat van alles mis.
woensdag, september 19, 2018
BlackkKlansman - Spike Lee
BlackkKlansman op IMDb (7,9)
Zeer sterke film. Spike Lee doet weer eens moeilijk. En dat doet ie uitstekend. In tijden niet een film gezien waar zoveel zeggingskracht van af straalde. waarin op zo'n krachtige wijze gerammeld wordt aan je morele kompas. Zeer recente geschiedenis wordt gekoppeld aan net iets minder recente geschiedenis, het is aan jou als kijker om de verbindingen te leggen, om de overeenkomsten te zien. En dat dan ook nog eens middels een echt gebeurd verhaal. Hoedje af, zeg ik.
Ergens in de jaren 70, Verenigde Staten. Ron Stallworth is een rechtschapen man die heel graag politieman wil worden. Hij gelooft in rechtvaardigheid en denkt echt kans te maken. Probleem is dat het nog de periode is dat "zwarten een inferieur ras vormen" , dat men nog sterk in de rassenscheiding gelooft en dat er staten zijn waar men vindt dat MLK alleen maar voor problemen heeft gezorgd.
Het sollicitatiegesprek is de eerste sleutelscene van de film: ondanks de nare opmerkingen en kenschetsen die Ron te horen krijgt, blijft hij ijzig kalm en keurig. Het helpt. Hij krijgt zijn baan maar moet onderaan beginnen.
Ambitieus als hij is, draagt Ron al snel zaken aan waarin hij meer zou willen betekenen. Dat heeft succes, hij wordt toegewezen aan de intelligence-kant en weet zich uiteindelijk op een undercover-zaak te storten. En hoe; via lange telefoongesprekken dringt hij diep door tot de krachten van "The Organisation" , de lievige schuilnaam waaronder de Ku Kluk Klan opereert. Er is een probleem. Ron is te donker om onopvallend te kunnen rondneuzen bij de puntmutsen, dus moet er een tweede Ron worden opgetuigd. Enter Flip, de joodse collega die na enig pruttelen toch aan dezelfde kant van het verhaal blijkt te staan. Beurtelings hebben de beide Ronnen contact met de racistische witmannen, ze werken toe naar de ontmanteling van deze lokale cel.
Ondanks bovenstaande heftigheid is de film ook gewoon prettig om te ondergaan. Fijne muziek, onderkoelde humor en precies de juiste overdosis aan stereotyperingen. Het werkt.
Met: John David Washington, Adam Driver , Laura Harrier
Zeer sterke film. Spike Lee doet weer eens moeilijk. En dat doet ie uitstekend. In tijden niet een film gezien waar zoveel zeggingskracht van af straalde. waarin op zo'n krachtige wijze gerammeld wordt aan je morele kompas. Zeer recente geschiedenis wordt gekoppeld aan net iets minder recente geschiedenis, het is aan jou als kijker om de verbindingen te leggen, om de overeenkomsten te zien. En dat dan ook nog eens middels een echt gebeurd verhaal. Hoedje af, zeg ik.
Ergens in de jaren 70, Verenigde Staten. Ron Stallworth is een rechtschapen man die heel graag politieman wil worden. Hij gelooft in rechtvaardigheid en denkt echt kans te maken. Probleem is dat het nog de periode is dat "zwarten een inferieur ras vormen" , dat men nog sterk in de rassenscheiding gelooft en dat er staten zijn waar men vindt dat MLK alleen maar voor problemen heeft gezorgd.
Het sollicitatiegesprek is de eerste sleutelscene van de film: ondanks de nare opmerkingen en kenschetsen die Ron te horen krijgt, blijft hij ijzig kalm en keurig. Het helpt. Hij krijgt zijn baan maar moet onderaan beginnen.
Ambitieus als hij is, draagt Ron al snel zaken aan waarin hij meer zou willen betekenen. Dat heeft succes, hij wordt toegewezen aan de intelligence-kant en weet zich uiteindelijk op een undercover-zaak te storten. En hoe; via lange telefoongesprekken dringt hij diep door tot de krachten van "The Organisation" , de lievige schuilnaam waaronder de Ku Kluk Klan opereert. Er is een probleem. Ron is te donker om onopvallend te kunnen rondneuzen bij de puntmutsen, dus moet er een tweede Ron worden opgetuigd. Enter Flip, de joodse collega die na enig pruttelen toch aan dezelfde kant van het verhaal blijkt te staan. Beurtelings hebben de beide Ronnen contact met de racistische witmannen, ze werken toe naar de ontmanteling van deze lokale cel.
Ondanks bovenstaande heftigheid is de film ook gewoon prettig om te ondergaan. Fijne muziek, onderkoelde humor en precies de juiste overdosis aan stereotyperingen. Het werkt.
Met: John David Washington, Adam Driver , Laura Harrier
dinsdag, september 18, 2018
The Hitman's Bodyguard - Patrick Hughes
The Hitman's Bodyguard op IMDb (6,9)
Meestal gaan ze aan mij voorbij, films van het piefpafpoef-genre. Zeker als er dan ook nog eens een opgelegd sausje van "humoristische dialogen" overheen wordt gelegd.
Deze kon ik echter niet aan me voorbij laten gaan omdat ie voor een enorm deel speelt in de stad waar ik al bijna mijn hele leven werk. Dan wil ik zien wat ze ervan gemaakt hebben. En dan slik ik mijn verbazing in als iemand rechtsaf slaat bij de Leliegracht en dan op de Kromboomsloot terecht komt. Bij wijze van spreken.
Mooie plaatjes van een prachtige stad, daar ging het om. En , toegegeven, de heren hoofdrolspelers hebben er duidelijk zin in. Of anders: ze hebben er zèlf in ieder geval plezier in.
Michael Bryce werkt in de persoonsbeveiliging. Ooit deed ie dat "Triple A", maar na een incident is zijn organisatie die status kwijtgeraakt en zakte hij af tot het verplaatsen van cokeverslaafde advocaten en meer aan-de-randfiguren. Zijn ex werkt bij interpol en komt in een crisissituatie terecht: zij moet een gevangene naar het Internationaal Strafhof brengen om hem te laten getuigen tegen een Oosteuropese dictator.
Lang verhaal kort: zij vraagt Bryce om die gruwelijke crimineel van Manchester over te brengen naar Den Haag. Dat gaan ze dus doen, via de Amsterdamse omweg. Omdat hij daar toevallig een appartement heeft en zijn vrouw daar gevangen zit. Nou, vult u zelf maar in. Zal het Bryce lukken om de Oosteuropese criminelen te omzeilen en de gevangene af te leveren in Den Haag. Op tijd af te leveren, dat ook nog.
Met : Ryan Reynolds, Samuel L. Jackson, Gary Oldman
Meestal gaan ze aan mij voorbij, films van het piefpafpoef-genre. Zeker als er dan ook nog eens een opgelegd sausje van "humoristische dialogen" overheen wordt gelegd.
Deze kon ik echter niet aan me voorbij laten gaan omdat ie voor een enorm deel speelt in de stad waar ik al bijna mijn hele leven werk. Dan wil ik zien wat ze ervan gemaakt hebben. En dan slik ik mijn verbazing in als iemand rechtsaf slaat bij de Leliegracht en dan op de Kromboomsloot terecht komt. Bij wijze van spreken.
Mooie plaatjes van een prachtige stad, daar ging het om. En , toegegeven, de heren hoofdrolspelers hebben er duidelijk zin in. Of anders: ze hebben er zèlf in ieder geval plezier in.
Michael Bryce werkt in de persoonsbeveiliging. Ooit deed ie dat "Triple A", maar na een incident is zijn organisatie die status kwijtgeraakt en zakte hij af tot het verplaatsen van cokeverslaafde advocaten en meer aan-de-randfiguren. Zijn ex werkt bij interpol en komt in een crisissituatie terecht: zij moet een gevangene naar het Internationaal Strafhof brengen om hem te laten getuigen tegen een Oosteuropese dictator.
Lang verhaal kort: zij vraagt Bryce om die gruwelijke crimineel van Manchester over te brengen naar Den Haag. Dat gaan ze dus doen, via de Amsterdamse omweg. Omdat hij daar toevallig een appartement heeft en zijn vrouw daar gevangen zit. Nou, vult u zelf maar in. Zal het Bryce lukken om de Oosteuropese criminelen te omzeilen en de gevangene af te leveren in Den Haag. Op tijd af te leveren, dat ook nog.
Met : Ryan Reynolds, Samuel L. Jackson, Gary Oldman
zondag, september 16, 2018
The Lost City of Z - James Gray
The Lost City Of Z op IMDb (6,6)
Mosquito Coast- achtig verhaal, maar dan gebaseerd op ware gebeurtenissen. En het kan geen kwaad het genre "avonturenfilm" weer eens aan een kijkbeurt te onderwerpen, nietwaar?
Begin vorige eeuw, Ierland. De ambitieuze luitenant Percy Fawcett is door de Engelse overheid gestationeerd in Cork en doet zijn dingetje. Hij wil echter verder , hij ruikt zijn kansen om toch nog eenmaal een grote stap te maken. Wanneer hij naar Engeland teruggeroepen wordt, krijgt hij een bijzonder aanbod: vanwege zijn opleiding als cartograaf wordt hem een reis naar de binnenlanden van Zuid-Amerika aangeboden om aldaar de loop van een rivier vast te leggen. De Britten vermoeden dat daar in Bolivia veel handel ligt, de grondstoffen en mineralen liggen voor het oprapen.
Percy hapt toe, laat vrouw en kind achter in Engeland en gaat met een kleine club naar Bolivia. Hij raakt al snel in de ban van het fascinerende "Amazonia" en leert al snel contact maken met de inlanders. Niet alle inheemsen zijn de vreemdelingen gunstig gezind, Fawcett krijgt dan ook niet de hele groep heelhuids thuis. Maar hij vindt de bron van de rivier , missie geslaagd en hij wordt als een held onthaald bij thuiskomst.
Echter: tijdens die periode in het woud troffen hem enkele dingen die hem sterken in de gedachte dat er veel méér moet zijn daar: er is sprake van onontdekte steden en volken. De gedachten krijgen voor hem iets magisch, hij is vastbesloten om die stad ( die hij voor het gemak maar even "Z" noemt) te ontdekken. Een tweede expeditie brengt hem een stuk verder, maar door tegenwerking van een van zijn medereizigers komt hij niet tot de kern. Het mislukken van die expeditie wordt hem aangerekend en Fawcett raakt gefrustreerd. Als de eerste wereldoorlog aanbreekt, raken alle gedachten aan de ontdekkingsreizen op de achtergrond. Hij raakt gewond, maar overleeft. En ontdekt iets veel belangrijkers: zijn zoon, die hem altijd verweten heeft teveel weg te zijn van het gezin, ziet nu in dat zijn vader steeds het goede heeft willen doen. Hij sterkt zijn vader in de gedachte dat hij zijn dromen moet najagen. Fawcett zal er nog een keer heen moeten en zijn zoon - inmiddels opgegroeid tot krachtige jongeman- wil met hem mee. Hij wil helpen zijn vader's droom te realiseren. Een hachelijk, doch noodzakelijk avontuur.
Met : Charlie Hunnam, Robert Pattinson, Sienna Miller
Mosquito Coast- achtig verhaal, maar dan gebaseerd op ware gebeurtenissen. En het kan geen kwaad het genre "avonturenfilm" weer eens aan een kijkbeurt te onderwerpen, nietwaar?
Begin vorige eeuw, Ierland. De ambitieuze luitenant Percy Fawcett is door de Engelse overheid gestationeerd in Cork en doet zijn dingetje. Hij wil echter verder , hij ruikt zijn kansen om toch nog eenmaal een grote stap te maken. Wanneer hij naar Engeland teruggeroepen wordt, krijgt hij een bijzonder aanbod: vanwege zijn opleiding als cartograaf wordt hem een reis naar de binnenlanden van Zuid-Amerika aangeboden om aldaar de loop van een rivier vast te leggen. De Britten vermoeden dat daar in Bolivia veel handel ligt, de grondstoffen en mineralen liggen voor het oprapen.
Percy hapt toe, laat vrouw en kind achter in Engeland en gaat met een kleine club naar Bolivia. Hij raakt al snel in de ban van het fascinerende "Amazonia" en leert al snel contact maken met de inlanders. Niet alle inheemsen zijn de vreemdelingen gunstig gezind, Fawcett krijgt dan ook niet de hele groep heelhuids thuis. Maar hij vindt de bron van de rivier , missie geslaagd en hij wordt als een held onthaald bij thuiskomst.
Echter: tijdens die periode in het woud troffen hem enkele dingen die hem sterken in de gedachte dat er veel méér moet zijn daar: er is sprake van onontdekte steden en volken. De gedachten krijgen voor hem iets magisch, hij is vastbesloten om die stad ( die hij voor het gemak maar even "Z" noemt) te ontdekken. Een tweede expeditie brengt hem een stuk verder, maar door tegenwerking van een van zijn medereizigers komt hij niet tot de kern. Het mislukken van die expeditie wordt hem aangerekend en Fawcett raakt gefrustreerd. Als de eerste wereldoorlog aanbreekt, raken alle gedachten aan de ontdekkingsreizen op de achtergrond. Hij raakt gewond, maar overleeft. En ontdekt iets veel belangrijkers: zijn zoon, die hem altijd verweten heeft teveel weg te zijn van het gezin, ziet nu in dat zijn vader steeds het goede heeft willen doen. Hij sterkt zijn vader in de gedachte dat hij zijn dromen moet najagen. Fawcett zal er nog een keer heen moeten en zijn zoon - inmiddels opgegroeid tot krachtige jongeman- wil met hem mee. Hij wil helpen zijn vader's droom te realiseren. Een hachelijk, doch noodzakelijk avontuur.
Met : Charlie Hunnam, Robert Pattinson, Sienna Miller
zaterdag, september 15, 2018
La Prière - Cedric Kahn
La Prière op IMDb (7,0)
Lastige film, het wordt de kijker niet makkelijk gemaakt. Er wordt uithoudingsvermogen gevraagd, langgerekte scenes met complete gebedsteksten en psalmeninhoud. Het heeft een doel , maar dat moet je wel willen zien.
Thomas is stevig drugsverslaafd. Ondanks zijn jeugdige leeftijd en zijn sterke gestel begrijpt hij bij een volgende bijna-overdosis dat het zo niet langer kan. Hij wordt verbannen, vanuit Bretagne wordt hij overgebracht naar de andere kant van Frankrijk. In de buurt van Grenoble komt hij, middenin het ruige gebergte, terecht bij een klooster. Hij mag er afkicken van zijn verslavingen, hij is niet de enige daar. Maar er staat wel wat tegenover : naast zware fysieke arbeid moet er ook iets anders geleverd worden. De jongens krijgen een drillcursus "katholiek knulletje'. Dagelijks vele gebeden, dagelijks groepsgewijs zingen, eer en dank betuigen aan de lieve heer die het ze mogelijk maakt om het leven weer van zonniger zijden te zien.
U snapt: Thomas is weerbarstig. Loopt na een paar dagen weg maar beseft dat daarmee ook gelijk de veiligheid om hem heen wegvalt. Met hangende pootjes terug dus en dan toch maar dat indoctrinerende programma volgen. En maar hopen op een moment van inkeer.
Het lastige voor de kijker zit hem erin dat je natuurlijk begrijpt dat het goed is dat die jochies van het spul af moeten, dat ze verleidingen moeten leren weerstaan. Groepsdruk doet daarbij heel veel, het grenst bij vlagen aan marteling om te zien hoe zeer er gebedeld wordt om getuigenissen, dankzeggingen en vele vele sorry's. Dat is de ene kant van het verhaal, de andere is dat deze jongeren natuurlijk van de ene verslaving aan de andere geholpen worden. Weliswaar is deze minder desastreus voor lichaam, gezondheid en maatschappij, maar het is maar de vraag of het gezond is om zo verplicht nederig en volgzaam te moeten zijn. Mij lukte dat als kijker moeilijk en ik ben blij dat getoond wordt hoezeer Thomas daar ook mee worstelt. Het leven kent vele verleidingen.
Met : Anthony Bajon , Damien Chapelle , Louise Grinberg., Hanna Schygulla
Lastige film, het wordt de kijker niet makkelijk gemaakt. Er wordt uithoudingsvermogen gevraagd, langgerekte scenes met complete gebedsteksten en psalmeninhoud. Het heeft een doel , maar dat moet je wel willen zien.
Thomas is stevig drugsverslaafd. Ondanks zijn jeugdige leeftijd en zijn sterke gestel begrijpt hij bij een volgende bijna-overdosis dat het zo niet langer kan. Hij wordt verbannen, vanuit Bretagne wordt hij overgebracht naar de andere kant van Frankrijk. In de buurt van Grenoble komt hij, middenin het ruige gebergte, terecht bij een klooster. Hij mag er afkicken van zijn verslavingen, hij is niet de enige daar. Maar er staat wel wat tegenover : naast zware fysieke arbeid moet er ook iets anders geleverd worden. De jongens krijgen een drillcursus "katholiek knulletje'. Dagelijks vele gebeden, dagelijks groepsgewijs zingen, eer en dank betuigen aan de lieve heer die het ze mogelijk maakt om het leven weer van zonniger zijden te zien.
U snapt: Thomas is weerbarstig. Loopt na een paar dagen weg maar beseft dat daarmee ook gelijk de veiligheid om hem heen wegvalt. Met hangende pootjes terug dus en dan toch maar dat indoctrinerende programma volgen. En maar hopen op een moment van inkeer.
Het lastige voor de kijker zit hem erin dat je natuurlijk begrijpt dat het goed is dat die jochies van het spul af moeten, dat ze verleidingen moeten leren weerstaan. Groepsdruk doet daarbij heel veel, het grenst bij vlagen aan marteling om te zien hoe zeer er gebedeld wordt om getuigenissen, dankzeggingen en vele vele sorry's. Dat is de ene kant van het verhaal, de andere is dat deze jongeren natuurlijk van de ene verslaving aan de andere geholpen worden. Weliswaar is deze minder desastreus voor lichaam, gezondheid en maatschappij, maar het is maar de vraag of het gezond is om zo verplicht nederig en volgzaam te moeten zijn. Mij lukte dat als kijker moeilijk en ik ben blij dat getoond wordt hoezeer Thomas daar ook mee worstelt. Het leven kent vele verleidingen.
Met : Anthony Bajon , Damien Chapelle , Louise Grinberg., Hanna Schygulla
Couple in a hole - Tom Geens
Couple in a hole op IMDb (5,6)
Er moet iets heel bijzonders gebeurd zijn met dit stel, anders doe je zoiets niet. We leren al snel waarom zij doen wat ze doen. John en Karen, een Schots stel, woont ergens in de Franse wildernis in een gat in de grond. Echt wonen, ja. Ze slapen er, zij durft het hol niet uit en hij scharrelt in het bos met plantjes, insecten en hier en daar een verdwaald konijn steeds hun eten bij elkaar.
Zij is volledig getroebleerd en we weten nu hoe dat komt. Ze woonden al in deze regio toen bij een rampzalige brand hun huis in vlammen opging. En dat blijkt nog niet het ergste: hun enige zoon kwam daarbij om. Zij kan niet ver weg van de rampplek gaan leven omdat ze de aanwezigheid van het jongetje nog steeds voelt.
Hij doet zijn best om zijn vrouw ook buitenlucht te geven en net als dat een beetje lijkt te lukken, gaat het mis. Ze loopt een spinnenbeet op, en een gevaarlijke bovendien. Hij móét wel naar de buitenwereld , hij moet naar het dorp. Niet langer kan hij ongezien door het leven, niet langer leeft hij off the grid. Een boer die om de hoek van het bos boert , ontdekt hem en helpt hem aan medicatie.
De vrouw redt het , maar de man is van zijn stuk. De boer houdt hem in de gaten, voorziet hem zelfs van eten terwijl hij geen hulp wil. Langzamerhand ontstaat er toch zoiets als contact , langzaam "ontdooit" de kluizenaar. Maar langzamerhand komt hij ook achter de gruwelijke waarheid van de ramp.
Met : Paul Higgins, Kate Dickie , Jerome Kircher
Er moet iets heel bijzonders gebeurd zijn met dit stel, anders doe je zoiets niet. We leren al snel waarom zij doen wat ze doen. John en Karen, een Schots stel, woont ergens in de Franse wildernis in een gat in de grond. Echt wonen, ja. Ze slapen er, zij durft het hol niet uit en hij scharrelt in het bos met plantjes, insecten en hier en daar een verdwaald konijn steeds hun eten bij elkaar.
Zij is volledig getroebleerd en we weten nu hoe dat komt. Ze woonden al in deze regio toen bij een rampzalige brand hun huis in vlammen opging. En dat blijkt nog niet het ergste: hun enige zoon kwam daarbij om. Zij kan niet ver weg van de rampplek gaan leven omdat ze de aanwezigheid van het jongetje nog steeds voelt.
Hij doet zijn best om zijn vrouw ook buitenlucht te geven en net als dat een beetje lijkt te lukken, gaat het mis. Ze loopt een spinnenbeet op, en een gevaarlijke bovendien. Hij móét wel naar de buitenwereld , hij moet naar het dorp. Niet langer kan hij ongezien door het leven, niet langer leeft hij off the grid. Een boer die om de hoek van het bos boert , ontdekt hem en helpt hem aan medicatie.
De vrouw redt het , maar de man is van zijn stuk. De boer houdt hem in de gaten, voorziet hem zelfs van eten terwijl hij geen hulp wil. Langzamerhand ontstaat er toch zoiets als contact , langzaam "ontdooit" de kluizenaar. Maar langzamerhand komt hij ook achter de gruwelijke waarheid van de ramp.
Met : Paul Higgins, Kate Dickie , Jerome Kircher
woensdag, september 12, 2018
An Inconvenient Sequel : Truth to Power- Bonni Cohen, Jon Shenk
An Inconvenient Sequel op IMDb (6,3)
Deel 2 van de verontrustende reeks vertellingen van de gedreven milieuman Al Gore. Het is allemaal niet verrassend wat hier wordt verteld, maar schokkend is het zeker.
In de update van zijn waarschuwingen zit vooral veel actualiteit verwerkt: veel , heel veel overstromingen die duiden op een onomkeerbare global warming. Wij wisten het wel, nu die anderen nog. We volgen Gore in de aanloop naar het roemruchte klimaatakkoord van Parijs. En krijgen nog een klein bonusje in een kort "nagekomen bericht": de paljas in het Witte Huis die als eerste van zijn daden alle afspraken over klimaat en milieu doorstreept, want dat is allemaal onzin van wetenschappers. Onze wereld is verneukt.
Met : Al Gore
Deel 2 van de verontrustende reeks vertellingen van de gedreven milieuman Al Gore. Het is allemaal niet verrassend wat hier wordt verteld, maar schokkend is het zeker.
In de update van zijn waarschuwingen zit vooral veel actualiteit verwerkt: veel , heel veel overstromingen die duiden op een onomkeerbare global warming. Wij wisten het wel, nu die anderen nog. We volgen Gore in de aanloop naar het roemruchte klimaatakkoord van Parijs. En krijgen nog een klein bonusje in een kort "nagekomen bericht": de paljas in het Witte Huis die als eerste van zijn daden alle afspraken over klimaat en milieu doorstreept, want dat is allemaal onzin van wetenschappers. Onze wereld is verneukt.
Met : Al Gore
dinsdag, september 11, 2018
The Reports On Sarah And Saleem - Muayad Alayan
The reports on Sarah and Saleem op IMDb (7,6)
Indrukwekkend. Ingenieus gevlochten script waardoor een ogenschijnlijk liefdesverhaaltje plots een politieke thriller wordt. Erg knap gemaakt, je wordt als kijker vanzelf het verhaal ingezogen.
Saleem is een Palestijnse koerier, die met zijn bedrijfsautootje bestellingen levert. Overdag voor de bakkerij waar hij werkt, 's avonds voor zijn zwager diverse losse spullen. Het ene is aan de Israëlische kant van de stad , het andere deel is "achter de muur".
Sarah is de ongelukkige vrouw van een fanatieke Israëlische legerkapitein. Al meerdere malen hebben ze voor zijn werk moeten verhuizen, afhankelijk vanwaar de harde Israëlische acties en invasies worden gepland.
Saleem levert ook aan het café dat Sarah runt. En in de loop van de tijd is daar een dermate band uit ontstaan dat ze inmiddels een heftige seksuele verhouding hebben. En is dat op zichzelf al explosief, het feit dat de een Palestijn is en de ander Israelisch maakt dit tot een gruwelijk gevaarlijk potje vrijen op de achterbank.
Er komt natuurlijk een moment dat er iets aan de oppervlakte komt en de problemen escaleren snel. Er wordt een politiek verhaal omheen verzonnen, zodat Saleem in feite voor de goede zaak aan het recruteren was geslagen. Valse verklaringen getekend, "klaar" zou je zeggen. Nee dus.
De man van Sarah leidt een invasieve actie, een inval, op het kantoor in Bethlehem waar nou net die verklaringen worden bewaard. En daarmee denken ze een spionage-undercover actie te ontdekken.
Waarna het balletje snel gaat rollen: Saleem in de bak en het ziet er niet naar uit dat welke advocaat, welk familielid dan ook hem hier nog uit krijgt. De twee vrouwen in zijn leven moeten alle zeilen bijzetten.
Met : Maisa Abd Elhadi , Mohammed Eid, Abeed Safadi , Sivane Kretchner
Indrukwekkend. Ingenieus gevlochten script waardoor een ogenschijnlijk liefdesverhaaltje plots een politieke thriller wordt. Erg knap gemaakt, je wordt als kijker vanzelf het verhaal ingezogen.
Saleem is een Palestijnse koerier, die met zijn bedrijfsautootje bestellingen levert. Overdag voor de bakkerij waar hij werkt, 's avonds voor zijn zwager diverse losse spullen. Het ene is aan de Israëlische kant van de stad , het andere deel is "achter de muur".
Sarah is de ongelukkige vrouw van een fanatieke Israëlische legerkapitein. Al meerdere malen hebben ze voor zijn werk moeten verhuizen, afhankelijk vanwaar de harde Israëlische acties en invasies worden gepland.
Saleem levert ook aan het café dat Sarah runt. En in de loop van de tijd is daar een dermate band uit ontstaan dat ze inmiddels een heftige seksuele verhouding hebben. En is dat op zichzelf al explosief, het feit dat de een Palestijn is en de ander Israelisch maakt dit tot een gruwelijk gevaarlijk potje vrijen op de achterbank.
Er komt natuurlijk een moment dat er iets aan de oppervlakte komt en de problemen escaleren snel. Er wordt een politiek verhaal omheen verzonnen, zodat Saleem in feite voor de goede zaak aan het recruteren was geslagen. Valse verklaringen getekend, "klaar" zou je zeggen. Nee dus.
De man van Sarah leidt een invasieve actie, een inval, op het kantoor in Bethlehem waar nou net die verklaringen worden bewaard. En daarmee denken ze een spionage-undercover actie te ontdekken.
Waarna het balletje snel gaat rollen: Saleem in de bak en het ziet er niet naar uit dat welke advocaat, welk familielid dan ook hem hier nog uit krijgt. De twee vrouwen in zijn leven moeten alle zeilen bijzetten.
Met : Maisa Abd Elhadi , Mohammed Eid, Abeed Safadi , Sivane Kretchner
maandag, september 10, 2018
A Family Man - Mark Williams
A Family Man op IMDb (6,5)
Faam slecht. Dat was vroeger de regionale uitdrukking voor films als deze, tegenwoordig zou ik het eerder "bedroevend" moeten noemen. Houterig geacteerd, obligaat verhaal , geen enkel moment van spanning of verrassende plotwendingen.
Dane Hansen is een succesvolle headhunter en in de race voor een directeursbaantje. Om zo succesvol te zijn, moet hij wel 70 uur in de week werken, u kent de types wel. Hij verwaarloost uiteraard zijn gezin, zelfs thuis aan de eettafel is hij niet van plan om telefoontjes te laten lopen, hij staat altijd "aan".
Dat gaat natuurlijk niet lang goed: vrouw begint op hem te vitten, kinderen zien hem te weinig. Als dan het zoontje de diagnose leukemie krijgt en in het ziekenhuis belandt, dan moet er toch eindelijk enige zelfreflectie komen bij de poenige papa. Gaat hij voor zijn targets of gaat hij voor zijn zoontje en gezin?
Ik heb er nog wat spanning in proberen te brengen, in de recensie.
Met : Gerard Butler, Gretchen Mol, Willem Dafoe
Faam slecht. Dat was vroeger de regionale uitdrukking voor films als deze, tegenwoordig zou ik het eerder "bedroevend" moeten noemen. Houterig geacteerd, obligaat verhaal , geen enkel moment van spanning of verrassende plotwendingen.
Dane Hansen is een succesvolle headhunter en in de race voor een directeursbaantje. Om zo succesvol te zijn, moet hij wel 70 uur in de week werken, u kent de types wel. Hij verwaarloost uiteraard zijn gezin, zelfs thuis aan de eettafel is hij niet van plan om telefoontjes te laten lopen, hij staat altijd "aan".
Dat gaat natuurlijk niet lang goed: vrouw begint op hem te vitten, kinderen zien hem te weinig. Als dan het zoontje de diagnose leukemie krijgt en in het ziekenhuis belandt, dan moet er toch eindelijk enige zelfreflectie komen bij de poenige papa. Gaat hij voor zijn targets of gaat hij voor zijn zoontje en gezin?
Ik heb er nog wat spanning in proberen te brengen, in de recensie.
Met : Gerard Butler, Gretchen Mol, Willem Dafoe
zaterdag, september 08, 2018
Dogman - Matteo Garrone
Dogman op IMDb (7,6)
Matteo Garrone verfilmde eerder het roemruchte boek "Gomorra". Hij hoefde niet, zoals de schrijver Roberto Saviani, onder te duiken voor de Napolitaanse maffia maar hij weet dat een en ander hem niet in dank wordt afgenomen. Zijn nieuwe film heeft dan ook een iets andere insteek, al komen we het kringetje van de criminaliteit niet helemaal uit. Maar dat is tegen wil en dank, zoals zal blijken.
Marcello is een zacht ei. Prachtige kerel hoor, hij is lief voor zijn dochter , probeert zijn ex te begrijpen en luistert aandachtig naar de stoere-mannen-gesprekken die zijn vrienden en buren bezigen. Zelf bezit hij niets van dat stoere, hij is een meeloper en gauw te beïnvloeden.
Het is dan ook een wonder dat hij naast zijn hoofdinkomsten uit de honden-trimsalon -echt hoor, ik heb niets met huisdieren maar zoals hij hier met de beestjes omgaat is een pracht om naar te kijken- ook nog een handeltje in cocaïne heeft. Het verbaast ons, je kunt er als kijker niet bij dat hij die twee dingen verenigt, maar je snapt al snel hoe hij er in is gerold.
Simone is klant bij Marcello , bij het drugshandeltje wel te verstaan. Simone is een blok mens van twee bij twee, oersimpel en liederlijk agressief. Nauwelijks tot communiceren in staat, hij praat met zijn vuisten. De complete wijk wordt door hem geterroriseerd, ook Marcello durft hem geen weerwoord te geven, ondanks grote schulden aan beide zijden. De "wijkraad" zint op een plan om van Simone af te komen maar niemand is bereid vuile handen te maken.
Als Simone Marcello op een gegeven moment dwingt om de sleutels van zijn winkel af te geven zodat hij 's avonds via die plek bij de goudhandel van de buurman kan komen, begint alles en iedereen af te glijden. Het is volstrekt duidelijk wie de inbraak heeft gedaan, maar Marcello durft Simone niet te verraden, uiteraard uit angst voor represailles. Daarmee begeeft hij zich op een hellend vlak, het wordt onmogelijk voor hem om van de criminaliteit weg te blijven.
Prachtig verfilmd, hoe naargeestig ook. Een topacteerprestatie van de timide hondenkapper Marcello, je kunt niet anders dan in sympathie en begrip met hem meebewegen. Goeie film.
Met : Marcello Fonte, Eduardo Pesce, Adamo Dionisi
Matteo Garrone verfilmde eerder het roemruchte boek "Gomorra". Hij hoefde niet, zoals de schrijver Roberto Saviani, onder te duiken voor de Napolitaanse maffia maar hij weet dat een en ander hem niet in dank wordt afgenomen. Zijn nieuwe film heeft dan ook een iets andere insteek, al komen we het kringetje van de criminaliteit niet helemaal uit. Maar dat is tegen wil en dank, zoals zal blijken.
Marcello is een zacht ei. Prachtige kerel hoor, hij is lief voor zijn dochter , probeert zijn ex te begrijpen en luistert aandachtig naar de stoere-mannen-gesprekken die zijn vrienden en buren bezigen. Zelf bezit hij niets van dat stoere, hij is een meeloper en gauw te beïnvloeden.
Het is dan ook een wonder dat hij naast zijn hoofdinkomsten uit de honden-trimsalon -echt hoor, ik heb niets met huisdieren maar zoals hij hier met de beestjes omgaat is een pracht om naar te kijken- ook nog een handeltje in cocaïne heeft. Het verbaast ons, je kunt er als kijker niet bij dat hij die twee dingen verenigt, maar je snapt al snel hoe hij er in is gerold.
Simone is klant bij Marcello , bij het drugshandeltje wel te verstaan. Simone is een blok mens van twee bij twee, oersimpel en liederlijk agressief. Nauwelijks tot communiceren in staat, hij praat met zijn vuisten. De complete wijk wordt door hem geterroriseerd, ook Marcello durft hem geen weerwoord te geven, ondanks grote schulden aan beide zijden. De "wijkraad" zint op een plan om van Simone af te komen maar niemand is bereid vuile handen te maken.
Als Simone Marcello op een gegeven moment dwingt om de sleutels van zijn winkel af te geven zodat hij 's avonds via die plek bij de goudhandel van de buurman kan komen, begint alles en iedereen af te glijden. Het is volstrekt duidelijk wie de inbraak heeft gedaan, maar Marcello durft Simone niet te verraden, uiteraard uit angst voor represailles. Daarmee begeeft hij zich op een hellend vlak, het wordt onmogelijk voor hem om van de criminaliteit weg te blijven.
Prachtig verfilmd, hoe naargeestig ook. Een topacteerprestatie van de timide hondenkapper Marcello, je kunt niet anders dan in sympathie en begrip met hem meebewegen. Goeie film.
Met : Marcello Fonte, Eduardo Pesce, Adamo Dionisi
The Layover - William H. Macy
The Layover op IMDb (4,7)
William H. Macy speelt vaak loser-types. En dat doet ie prachtig. Voor mij de reden om deze film te gaan kijken, omdat zijn naam er als regisseur bij staat. Welnu: het label past hem nog steeds perfect, wat een dramatisch slechte film dit. Ver buiten mijn league, type Amerikaanse humor. Jammer, ik zie hem graag volgende keer weer vóór de camera.
Twee hartsvriendinnen staan op een breekpunt in hun leven. Beiden net een slechte ervaring achter de rug (de een ontslag, de andere een mislukte verkoopdeal) en ook tijdens het samenwonen merken ze dat ze tegen elkaars grenzen oplopen. Ze nemen een besluit: we gaan eerst op vakantie en veranderen daarna radicaal ons leven. Hoe, dat zien we dan wel.
Welnu: die verandering ontstaat al tijdens de vakantie want als ze in het vliegtuig naast een charmante jongeman komen te zitten, willen ze hem allebei. Hebben! Mijn!
Dat leidt uiteraard tot situaties en fricties en daar draait de verdere film over. Of zouden ze elkaar toch nog weer vinden?
Met : Kate Upton , Alexandra Daddario , Matt Barr , Matt Jones
William H. Macy speelt vaak loser-types. En dat doet ie prachtig. Voor mij de reden om deze film te gaan kijken, omdat zijn naam er als regisseur bij staat. Welnu: het label past hem nog steeds perfect, wat een dramatisch slechte film dit. Ver buiten mijn league, type Amerikaanse humor. Jammer, ik zie hem graag volgende keer weer vóór de camera.
Twee hartsvriendinnen staan op een breekpunt in hun leven. Beiden net een slechte ervaring achter de rug (de een ontslag, de andere een mislukte verkoopdeal) en ook tijdens het samenwonen merken ze dat ze tegen elkaars grenzen oplopen. Ze nemen een besluit: we gaan eerst op vakantie en veranderen daarna radicaal ons leven. Hoe, dat zien we dan wel.
Welnu: die verandering ontstaat al tijdens de vakantie want als ze in het vliegtuig naast een charmante jongeman komen te zitten, willen ze hem allebei. Hebben! Mijn!
Dat leidt uiteraard tot situaties en fricties en daar draait de verdere film over. Of zouden ze elkaar toch nog weer vinden?
Met : Kate Upton , Alexandra Daddario , Matt Barr , Matt Jones
donderdag, september 06, 2018
Stronger - David Gordon Green
Stronger op IMDb (7,0)
Jeff is tamelijk geslaagd in nietsnutten. Zelfs in zijn simpele baantje als kippenslachter loopt ie de kantjes eraf, afspraken komt hij niet na, pittig drankgebruik (nog maar net iets minder dan zijn alcoholische moeder) en nul ambitie. We kennen het type wel.
Zijn gedrag werkt ook door in zijn relatie, die een fors knipperlicht-verloop kent.
Als die weer eens op rood staat en hij zijn ex Erin tegenkomt wanneer zij sponsorgeld inzamelt voor haar deelname aan de Boston Marathon, besluit Jeff zijn best te doen haar terug te winnen. Hij zal morgen langs de lijn staan bij de finish en haar middels een spandoek aanmoedigen. Wij zien hem dat ook daadwerkelijk uitvoeren. Hij staat er, bord omhoog, juichend als op dat moment naast hem een bom ontploft. En even later nog een. We kennen het verhaal, we weten dat het gebeurde.
Jeff overleeft de aanslag nauwelijks, zijn beide benen moeten vanaf de knie worden afgezet. Als hij weer bij kennis komt en een ruwe beschrijving geeft van de dader van de aanslag, groeit hij uit tot een lokale (en bijna nationale) held. Terwijl hij van binnen nog steeds dezelfde sukkel is.
Zijn familie is in alle staten en daardoor van weinig hulp, de beste bijstand krijgt hij van zijn ex. Ze neemt ontslag, neemt de zorg voor Jeff op zich en rijdt hem naar zijn revalidatie-afspraken. Dat terwijl de familie er voor kiest om Jeff als bezienswaardigheid langs de juichende stadions en langs Oprah te rijden. Zij zien een verdienmodel, waar Erin juist eindelijk de kans ziet om Jeff zijn verantwoordelijkheden te laten nemen. Dat gaat niet vanzelf, het kost Jeff veel moeite om door te zetten en aan de verwachtingen te voldoen. Hij knakt.
Uitstekend spel, dat is vooral wat deze film de moeite maakt. Jake Gyllenhaal ontwikkelt zich tot karakter-acteur en dat is fijn voor ons.
Met : Jake Gyllenhaal, Tatiana Maslani, Miranda Richardson
Jeff is tamelijk geslaagd in nietsnutten. Zelfs in zijn simpele baantje als kippenslachter loopt ie de kantjes eraf, afspraken komt hij niet na, pittig drankgebruik (nog maar net iets minder dan zijn alcoholische moeder) en nul ambitie. We kennen het type wel.
Zijn gedrag werkt ook door in zijn relatie, die een fors knipperlicht-verloop kent.
Als die weer eens op rood staat en hij zijn ex Erin tegenkomt wanneer zij sponsorgeld inzamelt voor haar deelname aan de Boston Marathon, besluit Jeff zijn best te doen haar terug te winnen. Hij zal morgen langs de lijn staan bij de finish en haar middels een spandoek aanmoedigen. Wij zien hem dat ook daadwerkelijk uitvoeren. Hij staat er, bord omhoog, juichend als op dat moment naast hem een bom ontploft. En even later nog een. We kennen het verhaal, we weten dat het gebeurde.
Jeff overleeft de aanslag nauwelijks, zijn beide benen moeten vanaf de knie worden afgezet. Als hij weer bij kennis komt en een ruwe beschrijving geeft van de dader van de aanslag, groeit hij uit tot een lokale (en bijna nationale) held. Terwijl hij van binnen nog steeds dezelfde sukkel is.
Zijn familie is in alle staten en daardoor van weinig hulp, de beste bijstand krijgt hij van zijn ex. Ze neemt ontslag, neemt de zorg voor Jeff op zich en rijdt hem naar zijn revalidatie-afspraken. Dat terwijl de familie er voor kiest om Jeff als bezienswaardigheid langs de juichende stadions en langs Oprah te rijden. Zij zien een verdienmodel, waar Erin juist eindelijk de kans ziet om Jeff zijn verantwoordelijkheden te laten nemen. Dat gaat niet vanzelf, het kost Jeff veel moeite om door te zetten en aan de verwachtingen te voldoen. Hij knakt.
Uitstekend spel, dat is vooral wat deze film de moeite maakt. Jake Gyllenhaal ontwikkelt zich tot karakter-acteur en dat is fijn voor ons.
Met : Jake Gyllenhaal, Tatiana Maslani, Miranda Richardson
zaterdag, september 01, 2018
The East - Zal Batmanglij
The East op IMDb (6,8)
Film naar mijn hart. Omdat ie laat zien hoe moeilijk het is om te strijden voor een rechtvaardige zaak. Hoe ver ga je in je actiebereidheid, waar ligt je grens?
The East is een anarchistische beweging die acties tegen multinationals en grote vervuilende industrieën opzet. Volledig op het oog om oog-principe gebouwd en dat geeft al de eerste schifting. Wat van bedrijven en industrie wordt getolereerd, wordt niet geaccepteerd van mensen. The East heeft daar maling aan. Men accepteert de consequentie, weet wat men riskeert en weet ook welke hoon en achtervolging hen ten deel zal vallen.
Jane werkt gestaag aan haar carrière en het lukt haar een baan te krijgen bij een machtig maar zeer dubieus PR-bureau. Dit bureau werkt, u snapt het na mijn inleiding natuurlijk al, voor een paar van die grote multinationals. Jane krijgt de opdracht om undercover te gaan bij The East. Dat lukt: als de wat warrige maar gemotiveerde Sarah krijgt ze - na een harde ontgroening - langzamerhand toegang tot de groep. En krijgt ze een intens contact met zowel de hypergemotiveerde Izzy als met de charismatische leider Benji. Sarah wordt schoorvoetend meegenomen in de acties van the East en wint aan vertrouwen en aan geloofwaardigheid.
Het verslag aan haar PR-bazin leidt tot nieuwe opdrachten, waarbij langzamerhand het dualisme zich meester maakt van Jane/Sarah's gedachten: hoe brandschoon is haar bazin? Hoeveel is er eigenlijk mis met de beweegredenen van de actiegroep. Ze komt in de knel. Zowel geestelijk als fysiek.
Met : Brit Marling, Alexander Skarsgaard, Ellen Page, Patricia Clarkson
Film naar mijn hart. Omdat ie laat zien hoe moeilijk het is om te strijden voor een rechtvaardige zaak. Hoe ver ga je in je actiebereidheid, waar ligt je grens?
The East is een anarchistische beweging die acties tegen multinationals en grote vervuilende industrieën opzet. Volledig op het oog om oog-principe gebouwd en dat geeft al de eerste schifting. Wat van bedrijven en industrie wordt getolereerd, wordt niet geaccepteerd van mensen. The East heeft daar maling aan. Men accepteert de consequentie, weet wat men riskeert en weet ook welke hoon en achtervolging hen ten deel zal vallen.
Jane werkt gestaag aan haar carrière en het lukt haar een baan te krijgen bij een machtig maar zeer dubieus PR-bureau. Dit bureau werkt, u snapt het na mijn inleiding natuurlijk al, voor een paar van die grote multinationals. Jane krijgt de opdracht om undercover te gaan bij The East. Dat lukt: als de wat warrige maar gemotiveerde Sarah krijgt ze - na een harde ontgroening - langzamerhand toegang tot de groep. En krijgt ze een intens contact met zowel de hypergemotiveerde Izzy als met de charismatische leider Benji. Sarah wordt schoorvoetend meegenomen in de acties van the East en wint aan vertrouwen en aan geloofwaardigheid.
Het verslag aan haar PR-bazin leidt tot nieuwe opdrachten, waarbij langzamerhand het dualisme zich meester maakt van Jane/Sarah's gedachten: hoe brandschoon is haar bazin? Hoeveel is er eigenlijk mis met de beweegredenen van de actiegroep. Ze komt in de knel. Zowel geestelijk als fysiek.
Met : Brit Marling, Alexander Skarsgaard, Ellen Page, Patricia Clarkson
Billy Lynn's Long Halftime Walk - Ang Lee
Billy Lynn's Long Halftime Walk op IMDb
En dan ben je terug uit Irak (heelhuids). En dan word je vereerd en toegejuicht, je krijgt een heldenontvangst. Vooral jij. Omdat jij uitzonderlijke moed hebt getoond en het rechtstreekse gevecht met de vijand bent aangegaan om het leven van je commandant te kunnen redden. En je krijgt ontvangsten in stadions, op tv-zenders. Iedereen weet wie je bent en wat je gedaan hebt. En dan?
Bily Lynn worstelt. Hij was al niet het prototype fanatieke soldaat, hij is meer van het overzicht. Precies dat hield hem daar overeind, precies dat gaf hem de scherpte om zijn levensgevaarlijke actie uit te voeren aan de frontlinie.
Billy is verscheurd. Zijn familie koestert hem aan de borst, zijn kritische zus vraagt hem of het nu eens klaar is met die oorlog. Zij heeft een heel andere kijk op de nationalistische daden van de VS in Irak. "Waar zijn die chemische wapens dan? Voel je jezelf nou echt een held? ". Het andere deel van het land wil dat Billy trots is op wat ie gedaan heeft, sterker nog: ze willen dat ie teruggaat en zijn karwei afmaakt. Alles voor de eer van die onnavolgbaar grote natie die USA heet. Voor de army, voor de vlag, dat werk.
Billy weet het niet. Gelaten ondergaat hij de feestelijkheden, met schampere blik kijkt hij naar de ronkende verhalen van managers die zijn verhaal en dat van zijn compagnie willen laten verfilmen. Billy weet het niet. Hij gaat net zo lief een keer achter een meisje aan, sterven als een maagd lijkt hem zonde. Hij is net zo lief bij zijn geweldige zus, die achteraf de grote reden blijkt waarom hij voor het leger koos. Maar ook ziet hij dat hij niet zijn groep in de steek kan laten, ook als dat wat simpeler jongens zijn dan hij. Juist omdat het wat simpeler jongens zijn dan hij.
Als kijker maak je Billy's duels mee. Zowel die in zijn hoofd als die aan het front. Zegt u het maar: wat moet je zo'n jongen nou adviseren?
Het maakt dit een andere oorlogsfilm dan menig oorlogsfilm die ik zag. Niet heel verkeerd.
Met : Joe Alwyn, Vin Diesel, Kristen Stewart , Steve Martin
En dan ben je terug uit Irak (heelhuids). En dan word je vereerd en toegejuicht, je krijgt een heldenontvangst. Vooral jij. Omdat jij uitzonderlijke moed hebt getoond en het rechtstreekse gevecht met de vijand bent aangegaan om het leven van je commandant te kunnen redden. En je krijgt ontvangsten in stadions, op tv-zenders. Iedereen weet wie je bent en wat je gedaan hebt. En dan?
Bily Lynn worstelt. Hij was al niet het prototype fanatieke soldaat, hij is meer van het overzicht. Precies dat hield hem daar overeind, precies dat gaf hem de scherpte om zijn levensgevaarlijke actie uit te voeren aan de frontlinie.
Billy is verscheurd. Zijn familie koestert hem aan de borst, zijn kritische zus vraagt hem of het nu eens klaar is met die oorlog. Zij heeft een heel andere kijk op de nationalistische daden van de VS in Irak. "Waar zijn die chemische wapens dan? Voel je jezelf nou echt een held? ". Het andere deel van het land wil dat Billy trots is op wat ie gedaan heeft, sterker nog: ze willen dat ie teruggaat en zijn karwei afmaakt. Alles voor de eer van die onnavolgbaar grote natie die USA heet. Voor de army, voor de vlag, dat werk.
Billy weet het niet. Gelaten ondergaat hij de feestelijkheden, met schampere blik kijkt hij naar de ronkende verhalen van managers die zijn verhaal en dat van zijn compagnie willen laten verfilmen. Billy weet het niet. Hij gaat net zo lief een keer achter een meisje aan, sterven als een maagd lijkt hem zonde. Hij is net zo lief bij zijn geweldige zus, die achteraf de grote reden blijkt waarom hij voor het leger koos. Maar ook ziet hij dat hij niet zijn groep in de steek kan laten, ook als dat wat simpeler jongens zijn dan hij. Juist omdat het wat simpeler jongens zijn dan hij.
Als kijker maak je Billy's duels mee. Zowel die in zijn hoofd als die aan het front. Zegt u het maar: wat moet je zo'n jongen nou adviseren?
Het maakt dit een andere oorlogsfilm dan menig oorlogsfilm die ik zag. Niet heel verkeerd.
Met : Joe Alwyn, Vin Diesel, Kristen Stewart , Steve Martin
Abonneren op:
Posts (Atom)
Un Monde (aka Playground) - Laura Wandel
Un Monde op IMDb (7,3) Un Monde op Moviemeter (3,57) Oef, wat komt dat toch altijd keihard binnen; films over pestgedrag zijn eigenlijk ve...
-
Un Monde op IMDb (7,3) Un Monde op Moviemeter (3,57) Oef, wat komt dat toch altijd keihard binnen; films over pestgedrag zijn eigenlijk ve...
-
Polder op IMDb (6,2) Polder op Moviemeter (2,63) Als je achteraf zegt dat je er minder van verwacht had dan je uiteindelijk beleefde, kun ...
-
Megalopolis op IMDb (4,8) Megalopolis op Moviemeter (2,18) Een film die in zijn verschijningsjaar al een cijfer onder de 5 scoort, gaat z...