Kenau op IMDb
Natuurlijk sla ik er ook wel een paar wegens "niet te doen" over, maar doorgaans probeer ik de grotere vaderlandse producties wel te bekijken. Hoeft niet stante pede, mag ook in een later stadium. Zoals deze: historisch verantwoorde films wil ik altijd wel even proberen vanuit mijn geschiedenis-interesse.
1572, net na de beeldenstorm, aan het begin van de 80-jarige oorlog. Alva is door Filips II aangewezen als de man die de Nederlanden onder de knoet moet krijgen. Stadje voor stadje krijgt hij onder de duim, een schrikbewind van jewelste voert hij. De volgende stad op de nominatie van onderwerping is Haarlem.
Kenau Simonsz Hasselaar is een ondernemende weduwe die een scheepswerf runt. Ze is van hard werken en geen rare fratsen. Twee dochters, een ervan rebelleert en dweept lichtelijk met het nieuw opkomende protestantisme. Als ze daartoe een mini-beeldenstormpje uitvoert in de Bavo-kathedraal gaat het mis , wordt ze opgepakt en terechtgesteld door de katholieken, de "papen" in Utrecht.
Het verandert Kenau. Ze verhardt en ze raakt politiek en activistisch betrokken bij het verdedigen van haar eigen stad. De rest is geschiedenis: ze wordt een boegbeeld van feministische geschiedenis, ze weerstaat de spanjaarden en ze wordt een spreekwoordelijk lemma. Manwijf. Dat valt wel mee, het is moeilijk om Monic Hendrikx zo te zien, maar ze speelt inderdaad een stoere rol.
Niemendal-film hoor, alsof het een verplichting was om over deze dame iets te gaan maken. Ietwat geromantiseerd natuurlijk, zoals dat in Holland hoort. Dat maakt ons een dapper volk.
Met : Monic Hendrikx , Barry Atsma, Sally Harmsen
dinsdag, juli 28, 2015
maandag, juli 27, 2015
Valley of love - Guillaume Nicloux
Valley of love op IMDb
Hij acteur, zij actrice. Ooit waren ze getrouwd en leefden ze in Parijs. Nu komen ze - onafhankelijk van elkaar - samen in Death Valley, Californië. Ze hebben beiden een brief gekregen van hun zoon.
De jongen heeft een einde aan zijn leven gemaakt en wil blijkbaar zijn ouders nog eenmaal verenigd zien, liefst vlakbij de plek waar hij uiteindelijk gestorven is. In de brief meldt hij dat zich aan hen beiden zal openbaren als ze keurig de planning van de brief volgen en op de afgesproken plek op de afgesproken datum verschijnen.
Onmogelijk verhaal, zegt u? Onverfilmbaar? Dat lijkt zo, maar het pakt anders uit. Niet voor niets zijn dit twee meester-acteurs, niet voor niets maken ze zeer aannemelijk dat ze ooit wel samen hebben geleefd maar zich nu kapot ergeren aan de onhebbelijkheden die ze zich elk hebben eigen gemaakt.
Er gebeurt iets met ze in dat unheimische , maar o zo prachtige landschap. Scepsis maakt plaats voor samenwerking, ongeloof maakt plaats voor gevoel en ze laten zich beiden dermate ontregelen door de ambiance dat ze elkaar heel hard nodig blijken te hebben. En dat, dat is ongetwijfeld de hand van de zoon.
Acteursfilm, ik vond het heel prettig om naar te kijken en te luisteren.
Met : Gerard Depardieu en Isabelle Huppert
Hij acteur, zij actrice. Ooit waren ze getrouwd en leefden ze in Parijs. Nu komen ze - onafhankelijk van elkaar - samen in Death Valley, Californië. Ze hebben beiden een brief gekregen van hun zoon.
De jongen heeft een einde aan zijn leven gemaakt en wil blijkbaar zijn ouders nog eenmaal verenigd zien, liefst vlakbij de plek waar hij uiteindelijk gestorven is. In de brief meldt hij dat zich aan hen beiden zal openbaren als ze keurig de planning van de brief volgen en op de afgesproken plek op de afgesproken datum verschijnen.
Onmogelijk verhaal, zegt u? Onverfilmbaar? Dat lijkt zo, maar het pakt anders uit. Niet voor niets zijn dit twee meester-acteurs, niet voor niets maken ze zeer aannemelijk dat ze ooit wel samen hebben geleefd maar zich nu kapot ergeren aan de onhebbelijkheden die ze zich elk hebben eigen gemaakt.
Er gebeurt iets met ze in dat unheimische , maar o zo prachtige landschap. Scepsis maakt plaats voor samenwerking, ongeloof maakt plaats voor gevoel en ze laten zich beiden dermate ontregelen door de ambiance dat ze elkaar heel hard nodig blijken te hebben. En dat, dat is ongetwijfeld de hand van de zoon.
Acteursfilm, ik vond het heel prettig om naar te kijken en te luisteren.
Met : Gerard Depardieu en Isabelle Huppert
Devil's knot - Atom Egoyan
Devil's Knot op IMDb
Tweede waargebeurdje van de dag. En ook dit plot zou niet misstaan in een of andere Netflix-serie. Die zou dan over satanistische seriemoordenaars moeten gaan. Als het er nog niet is, dan komt het vast nog eens.
1993, Arkansas, USA. Drie jonge jochies gaan na schooltijd nog even fietsen met hun pas verkregen terrainbikes. Ze fietsen een stukkie het bos in en dat blijkt tegelijkertijd het laatste dat van ze wordt vernomen. Enkele dagen later worden hun lichamen - ontkleed- gevonden in een van de drabbige poeltjes in het bos.
Zo goed als direct gaat de verdenking in de richting van een tweetal jonge vrienden uit het dorp. Ze kleden zich in het zwart, zouden belangstelling hebben voor occulte zaken en satanische rituelen. Zonder enige vorm van bewijs ontwikkelt zich een volksgericht dat zijn weerga niet kent, de lokale bevolking kent de schuldige al.
Een in rechtspraak geïnteresseerde onderzoeker vertrouwt het zaakje niet en vreest voor de doodstraf van drie mogelijk onschuldige jongens. Dat wil hij voorkomen en dus biedt hij zijn diensten aan aan de toegewezen advocaten.
Het gaat moeizaam: ondanks aantoonbaar wankel bewijs, ondanks aangedragen andere invalshoeken, ondanks verwikkelingen van verder niet onderzochte vreemdelingen in het dorp, ondanks dit alles denderen de aanklagers en de rechter door richting een veroordeling. Is onze onderzoeker er nog wel op tijd bij?
Met: Colin Firth, Reese Witherspoon, Allessandro Nivola
Tweede waargebeurdje van de dag. En ook dit plot zou niet misstaan in een of andere Netflix-serie. Die zou dan over satanistische seriemoordenaars moeten gaan. Als het er nog niet is, dan komt het vast nog eens.
1993, Arkansas, USA. Drie jonge jochies gaan na schooltijd nog even fietsen met hun pas verkregen terrainbikes. Ze fietsen een stukkie het bos in en dat blijkt tegelijkertijd het laatste dat van ze wordt vernomen. Enkele dagen later worden hun lichamen - ontkleed- gevonden in een van de drabbige poeltjes in het bos.
Zo goed als direct gaat de verdenking in de richting van een tweetal jonge vrienden uit het dorp. Ze kleden zich in het zwart, zouden belangstelling hebben voor occulte zaken en satanische rituelen. Zonder enige vorm van bewijs ontwikkelt zich een volksgericht dat zijn weerga niet kent, de lokale bevolking kent de schuldige al.
Een in rechtspraak geïnteresseerde onderzoeker vertrouwt het zaakje niet en vreest voor de doodstraf van drie mogelijk onschuldige jongens. Dat wil hij voorkomen en dus biedt hij zijn diensten aan aan de toegewezen advocaten.
Het gaat moeizaam: ondanks aantoonbaar wankel bewijs, ondanks aangedragen andere invalshoeken, ondanks verwikkelingen van verder niet onderzochte vreemdelingen in het dorp, ondanks dit alles denderen de aanklagers en de rechter door richting een veroordeling. Is onze onderzoeker er nog wel op tijd bij?
Met: Colin Firth, Reese Witherspoon, Allessandro Nivola
Pioneer - Erik Skjoldbjaerg
Pioneer op IMDb
Intrigerend. Hoewel ik de film in delen - vanaf de harddisk- gekeken heb, bleek ie toch behoorlijk boeiend. Puur en alleen door een intrigerend script, dat niet zou hebben misstaan in een Scandinavische crimi.
Twee broers zijn zeer ervaren diepzeeduikers. Door hun recordjacht en hun goede prestaties worden ze gevraagd voor een bijzonder project: samen met een Amerikaans team de nog onbekendere krochten van de diepzee verkennen om kwartier te maken voor een oliepijplijn van de VS naar Amerika.
Dat dat laatste uiteindelijk lukt, mag bekend heten. Noorwegen is een van de rijkste landen ter wereld door haar olie-export en is daarmee een goede vriend van de VS. Die vriendschap komt hier bij de opzet (we spreken "jaren 70") nog niet geheel tot uiting.
Een van de twee broers komt om tijdens de pionierstochten. Is het opzet of ongeluk? Zitten de Amerikanen erachter, willen zij de eer? Of was de man gewoon te onvoorzichtig?
Hoe het ook zij, de overlevende broer bijt zich erin vast en stuit op bijzondere, zelfs levensbedreigende, ontwikkelingen en onthullingen.
Waargebeurd, dat maakt het wel een gekke ervaring als kijker.
Met: Aksel Hennie en Wes Bentley.
Intrigerend. Hoewel ik de film in delen - vanaf de harddisk- gekeken heb, bleek ie toch behoorlijk boeiend. Puur en alleen door een intrigerend script, dat niet zou hebben misstaan in een Scandinavische crimi.
Twee broers zijn zeer ervaren diepzeeduikers. Door hun recordjacht en hun goede prestaties worden ze gevraagd voor een bijzonder project: samen met een Amerikaans team de nog onbekendere krochten van de diepzee verkennen om kwartier te maken voor een oliepijplijn van de VS naar Amerika.
Dat dat laatste uiteindelijk lukt, mag bekend heten. Noorwegen is een van de rijkste landen ter wereld door haar olie-export en is daarmee een goede vriend van de VS. Die vriendschap komt hier bij de opzet (we spreken "jaren 70") nog niet geheel tot uiting.
Een van de twee broers komt om tijdens de pionierstochten. Is het opzet of ongeluk? Zitten de Amerikanen erachter, willen zij de eer? Of was de man gewoon te onvoorzichtig?
Hoe het ook zij, de overlevende broer bijt zich erin vast en stuit op bijzondere, zelfs levensbedreigende, ontwikkelingen en onthullingen.
Waargebeurd, dat maakt het wel een gekke ervaring als kijker.
Met: Aksel Hennie en Wes Bentley.
zondag, juli 26, 2015
Price Check - Michael Walker
Price Check op IMDb
Tweede titel van de avond was ook al een misgreep. Niemendalletje van voor tot achter. Zo een waarbij je hem nog voor de aftiteling al weer vergeten bent.
Man heeft na een niet geheel geslaagde carrière in de platenwereld een baantje gevonden als boekhouder op het hoofdkantoor van een supermarktketen. Er komt een nieuwe chef, een hyperirritante druktemaker die van zichzelf denkt dat ze briljant is.
Er moet worden gereorganiseerd, mannetje krijgt een betere baan in ruil voor steviger dienstverlening aan de dame. Uiteindelijk wordt die dienstverlening zelfs dermate vergaand dat de man problemen krijgt thuis.
En dat zit de reorganisatie natuurlijk in de weg.
Flut. Echt.
Met: Parker Posey , Eric Mabius
Tweede titel van de avond was ook al een misgreep. Niemendalletje van voor tot achter. Zo een waarbij je hem nog voor de aftiteling al weer vergeten bent.
Man heeft na een niet geheel geslaagde carrière in de platenwereld een baantje gevonden als boekhouder op het hoofdkantoor van een supermarktketen. Er komt een nieuwe chef, een hyperirritante druktemaker die van zichzelf denkt dat ze briljant is.
Er moet worden gereorganiseerd, mannetje krijgt een betere baan in ruil voor steviger dienstverlening aan de dame. Uiteindelijk wordt die dienstverlening zelfs dermate vergaand dat de man problemen krijgt thuis.
En dat zit de reorganisatie natuurlijk in de weg.
Flut. Echt.
Met: Parker Posey , Eric Mabius
Houston - Bastian Günther
Houston op IMDb
Erg veel goeds gezien uit de Duitse cinemawereld de afgelopen jaren, ik ging er dan ook enthousiast voor zitten. Helaas helaas, deze kwam niet binnen. Of ie nou te artistiek wilde zijn, te bewust arthouse of omdat ik m gewoon niet helemaal begreep.. Geen idee, maar het was uitzitten. En da's geen goed teken.
Headhunter van middelbare leeftijd. Drankprobleem, last van probleemkind en dwingende vrouw. Het gaat bovendien ook nog eens moeizaam op zijn werk. Er komt een kans op uitvlucht als hij een CEO van een grote oliefirma uit Amerika aan de haak moet zien te slaan. Dat is nog niet zo makkelijk, want deze tycoon wordt scherp afgeschermd van de buitenwereld.
Onze man doet verwoede pogingen via secretaresses, receptionistes en andere invalshoeken. Uiteindelijk krijgt hij hulp van een andere hotelgast (rare rol overigens ) die hem weet te vertellen dat de olieman er een maitresse op na houdt.
Tussen als drankgelagen door probeert Clemens (Ulrich Tukur) steeds dichterbij het vervullen van zijn opdracht te komen. Dat gaat echter - letterlijk - niet zonder slag of stoot.
Tja. Beetje te arty, denk ik.
Met: Ulrich Tukur , Wolfram Koch en Jenny Schilly.
Erg veel goeds gezien uit de Duitse cinemawereld de afgelopen jaren, ik ging er dan ook enthousiast voor zitten. Helaas helaas, deze kwam niet binnen. Of ie nou te artistiek wilde zijn, te bewust arthouse of omdat ik m gewoon niet helemaal begreep.. Geen idee, maar het was uitzitten. En da's geen goed teken.
Headhunter van middelbare leeftijd. Drankprobleem, last van probleemkind en dwingende vrouw. Het gaat bovendien ook nog eens moeizaam op zijn werk. Er komt een kans op uitvlucht als hij een CEO van een grote oliefirma uit Amerika aan de haak moet zien te slaan. Dat is nog niet zo makkelijk, want deze tycoon wordt scherp afgeschermd van de buitenwereld.
Onze man doet verwoede pogingen via secretaresses, receptionistes en andere invalshoeken. Uiteindelijk krijgt hij hulp van een andere hotelgast (rare rol overigens ) die hem weet te vertellen dat de olieman er een maitresse op na houdt.
Tussen als drankgelagen door probeert Clemens (Ulrich Tukur) steeds dichterbij het vervullen van zijn opdracht te komen. Dat gaat echter - letterlijk - niet zonder slag of stoot.
Tja. Beetje te arty, denk ik.
Met: Ulrich Tukur , Wolfram Koch en Jenny Schilly.
donderdag, juli 23, 2015
De overgave - Paul Ruven
De overgave op IMDb
Slap, eeeuhm, aftreksel van de 50 shades-hype. Sterker nog: het verhaal is gebaseerd op de massale aandacht voor s-emmertje spelen, zoals die enkele jaren geleden plots bij een grote groep jonge vrouwen opkwam.
De film verpakt dit effectbejag in een verhaal over een acteur die een boek wil verfilmen. Hij kiest een serveerster van het terras van de overkant uit om de rol te spelen maar ze wijst dat wegens gebrek aan ervaring af. Geen ervaring in acteren en al helemaal niet in die spelletjes met kaarsen, zijden sjaaltjes en hemelbedden. Hij dringt aan bij haar: lees dat boek nou en vertel me dan of je nog steeds niet wilt.
En ja hoor, ze raakt in de ban van de man. Vraag voor haar is alleen nog of ze in de ban is van de man in het boek of de man die haar tegenspeelt.
Er speelt verder nog een slecht zijdelings verhaaltje over vooropgezet plan, waarbij de zieke partner van de acteur steeds met toestemming voor dit script speelt. Wazig.
Ik zou niet weten welke van mijn vrienden ik dit zou kunnen aanbevelen.
Met oa : Rick Engelkes en Carly Wijs
Slap, eeeuhm, aftreksel van de 50 shades-hype. Sterker nog: het verhaal is gebaseerd op de massale aandacht voor s-emmertje spelen, zoals die enkele jaren geleden plots bij een grote groep jonge vrouwen opkwam.
De film verpakt dit effectbejag in een verhaal over een acteur die een boek wil verfilmen. Hij kiest een serveerster van het terras van de overkant uit om de rol te spelen maar ze wijst dat wegens gebrek aan ervaring af. Geen ervaring in acteren en al helemaal niet in die spelletjes met kaarsen, zijden sjaaltjes en hemelbedden. Hij dringt aan bij haar: lees dat boek nou en vertel me dan of je nog steeds niet wilt.
En ja hoor, ze raakt in de ban van de man. Vraag voor haar is alleen nog of ze in de ban is van de man in het boek of de man die haar tegenspeelt.
Er speelt verder nog een slecht zijdelings verhaaltje over vooropgezet plan, waarbij de zieke partner van de acteur steeds met toestemming voor dit script speelt. Wazig.
Ik zou niet weten welke van mijn vrienden ik dit zou kunnen aanbevelen.
Met oa : Rick Engelkes en Carly Wijs
woensdag, juli 22, 2015
Everything will be fine - Wim Wenders
Every thing will be fine op IMDb
Moeilijke film. Nu is dat niet verrassend als je een Wim Wenders-werk gaat kijken, het is toch een beetje eigen schuld. Het moeilijke zit hem niet in het plot. Het moeilijke zit hem meer in de slepende vertelling: je krijgt continu de neiging om een van de acteurs een zetje te geven en precies dat te doen wat ie niet doet. Of wat ie pas later in de film doet. Daarmee zijn het twee lange uren.
Edoch edoch, het maakt de film niet slecht maar het lijkt of Wenders bewust zijn kijker nog wat langer bij zich wil houden en liever eerst een afslagje neemt voordat ie richting einddoel gaat.
Tomas Eldan is schrijver in wording. Hij staat op het punt van publiceren van zijn tweede boek en gaat daarvoor in afzondering in een sneeuwrijke, stille omgeving, iets uit de buurt van huis en geliefde. Hij komt in een kleine sneeuwstorm terecht en tijdens die autorit overkomt hem iets vreselijks: hij rijdt een kinderslee aan en er valt een slachtoffer.
Ondanks het feit dat de schuldvraag al vrij gauw gesteld en beantwoordt is, knaagt het aan hem. Het kost hem zijn relatie, hij raakt losgeslagen. Aan de andere kant levert het hem nieuwe inzichten op en vooral inspiratie voor nieuw werk. Hij begint beter te schrijven en krijgt succes.
Toch knaagt het en zoekt hij de plek des onheils nog eens op. Daar ontmoet hij de moeder van het slachtoffer, deze ontmoeting zal voor een belangrijke verandering in zijn opstelling zorgen. Een verandering met haast dramatische gevolgen.
Goed geacteerd, trouwens. James Franco, Rachel McAdams en uiteraard de onvolprezen Charlotte Gainsbourg. De cast maakt de verwachtingen waar. Bij mij haalt de film net geen zeventje.
Moeilijke film. Nu is dat niet verrassend als je een Wim Wenders-werk gaat kijken, het is toch een beetje eigen schuld. Het moeilijke zit hem niet in het plot. Het moeilijke zit hem meer in de slepende vertelling: je krijgt continu de neiging om een van de acteurs een zetje te geven en precies dat te doen wat ie niet doet. Of wat ie pas later in de film doet. Daarmee zijn het twee lange uren.
Edoch edoch, het maakt de film niet slecht maar het lijkt of Wenders bewust zijn kijker nog wat langer bij zich wil houden en liever eerst een afslagje neemt voordat ie richting einddoel gaat.
Tomas Eldan is schrijver in wording. Hij staat op het punt van publiceren van zijn tweede boek en gaat daarvoor in afzondering in een sneeuwrijke, stille omgeving, iets uit de buurt van huis en geliefde. Hij komt in een kleine sneeuwstorm terecht en tijdens die autorit overkomt hem iets vreselijks: hij rijdt een kinderslee aan en er valt een slachtoffer.
Ondanks het feit dat de schuldvraag al vrij gauw gesteld en beantwoordt is, knaagt het aan hem. Het kost hem zijn relatie, hij raakt losgeslagen. Aan de andere kant levert het hem nieuwe inzichten op en vooral inspiratie voor nieuw werk. Hij begint beter te schrijven en krijgt succes.
Toch knaagt het en zoekt hij de plek des onheils nog eens op. Daar ontmoet hij de moeder van het slachtoffer, deze ontmoeting zal voor een belangrijke verandering in zijn opstelling zorgen. Een verandering met haast dramatische gevolgen.
Goed geacteerd, trouwens. James Franco, Rachel McAdams en uiteraard de onvolprezen Charlotte Gainsbourg. De cast maakt de verwachtingen waar. Bij mij haalt de film net geen zeventje.
zaterdag, juli 18, 2015
Shell - Scott Graham
Shell op IMDb
Fijn onthaastende, indie film uit Schotland. Zwijgzaam gespeeld, overrompelende natuurbeelden en een plot van 5 regels.
Shell (17) beheert met vader een eenzaam gesitueerd pompstation in de Schotse Highlands. Slechts enkele malen per dag komt er een auto voorbij, meestal de twee dezelfde vaste klanten, die beiden een oogje op haar hebben. Zij gaat echter volledig voor haar vader, die ruim 10 jaar geleden door zijn vrouw verlaten is. Op het enge af, de zorg voor vader leidt soms tot een obsessieve verhouding. Waar ze beiden moeite mee hebben maar ook profijt uit proberen te halen. De tijdbom wordt langzamerhand blootgelegd.
Alleen voor diehard filmfans. Voor anderen te traag of te simpel, maar ik vond het wel wat...
Fijn onthaastende, indie film uit Schotland. Zwijgzaam gespeeld, overrompelende natuurbeelden en een plot van 5 regels.
Shell (17) beheert met vader een eenzaam gesitueerd pompstation in de Schotse Highlands. Slechts enkele malen per dag komt er een auto voorbij, meestal de twee dezelfde vaste klanten, die beiden een oogje op haar hebben. Zij gaat echter volledig voor haar vader, die ruim 10 jaar geleden door zijn vrouw verlaten is. Op het enge af, de zorg voor vader leidt soms tot een obsessieve verhouding. Waar ze beiden moeite mee hebben maar ook profijt uit proberen te halen. De tijdbom wordt langzamerhand blootgelegd.
Alleen voor diehard filmfans. Voor anderen te traag of te simpel, maar ik vond het wel wat...
donderdag, juli 09, 2015
The loss of sexual innocence- Mike Figgis
The loss of sexual innocence
Een mozaïek van vaagheid. Een aantal door elkaar lopende verhaallijnen: een adam-en-eva-allegorie, een filmploeg in het buitenland, een moeizaam yuppenstel met een kind.
Stuk voor stuk hebben ze allemaal een of ander moeilijkheidje met verboden seksualiteit: de een wil iemand die al in een andere relatie zit, de andere wil een voor velen onmogelijke interraciale relatie en er zijn stellen waarbij de ene steeds wel seks wil en de ander niet. Of toch wel. En dan weer niet.
Vaagheid troef, vager dan de Terence Malick-films die ik de afgelopen jaren zag. Regisseur Mike Figgis maakte toch ook helderdere films als "Leaving Las Vegas" , maar dit is voor mij een beetje lauwe soep. Mistig.
Een mozaïek van vaagheid. Een aantal door elkaar lopende verhaallijnen: een adam-en-eva-allegorie, een filmploeg in het buitenland, een moeizaam yuppenstel met een kind.
Stuk voor stuk hebben ze allemaal een of ander moeilijkheidje met verboden seksualiteit: de een wil iemand die al in een andere relatie zit, de andere wil een voor velen onmogelijke interraciale relatie en er zijn stellen waarbij de ene steeds wel seks wil en de ander niet. Of toch wel. En dan weer niet.
Vaagheid troef, vager dan de Terence Malick-films die ik de afgelopen jaren zag. Regisseur Mike Figgis maakte toch ook helderdere films als "Leaving Las Vegas" , maar dit is voor mij een beetje lauwe soep. Mistig.
woensdag, juli 08, 2015
Behind the Candelabra - Steven Soderbergh
Behind the Candelabra op IMDb
Niemendallige, doch niet slechte film over het stormachtige leven van showbizzpianist Liberace.
Mega'er dan mega in de jaren 70 en 80, een man die een belangrijke aanzet heeft gegeven tot showbizzrevues zoals Las Vegas en Hollywood ze nu nog steeds kennen. Denk de gruwelijke glitterpakken van Elvis, denk shows met auto's op het podium, over het podium vliegende mensen en showballet: bij heel veel van die thans vaste items was Liberace een van de pioniers.
Geschoold als klassiek pianist ging hij steeds meer het showelement aan zijn werken toevoegen, hetgeen jarenlang leidde tot uitverkochte zalen over de hele wereld.
De film belicht dat leven slechts ten dele , het gaat hier meer om de man achter de showman. Denk jaren 60 en 70: homoseksualiteit was not done in het puriteinse Amerika, over homohuwelijken durfde werkelijk niemand te denken. Dus moest de mare rond dat Lee Liberace gewoon een vrouwelijke liefde in zijn leven had en dat hij voor de rest louter verliefd was op de bühne.
Aan de achterkant echter leidde hij een bestaan zoals we later slechts nog van de Prince de Lignac hebben gezien: kitscherig ingerichte huizen, poedeltjes, gouden ringen en toyboys, the whole shebang.
Scott Thorson (een behoorlijk knappe rol van Matt Damon) wordt in de film een van die toyboys. Sterker nog: hij wordt dé belangrijkste, hij wordt de vaste levensgezel van Liberace. Althans: binnenshuis. Want daarbuiten heerst het moralisme, het puritanisme.
De film toont de rise and fall van hun relatie. En vooruit: opnieuw nog een stukje rise. Want dat deze mannen elkaars "liefde van het leven" waren, dat toont de film aan alle kanten.
Niemendallige, doch niet slechte film over het stormachtige leven van showbizzpianist Liberace.
Mega'er dan mega in de jaren 70 en 80, een man die een belangrijke aanzet heeft gegeven tot showbizzrevues zoals Las Vegas en Hollywood ze nu nog steeds kennen. Denk de gruwelijke glitterpakken van Elvis, denk shows met auto's op het podium, over het podium vliegende mensen en showballet: bij heel veel van die thans vaste items was Liberace een van de pioniers.
Geschoold als klassiek pianist ging hij steeds meer het showelement aan zijn werken toevoegen, hetgeen jarenlang leidde tot uitverkochte zalen over de hele wereld.
De film belicht dat leven slechts ten dele , het gaat hier meer om de man achter de showman. Denk jaren 60 en 70: homoseksualiteit was not done in het puriteinse Amerika, over homohuwelijken durfde werkelijk niemand te denken. Dus moest de mare rond dat Lee Liberace gewoon een vrouwelijke liefde in zijn leven had en dat hij voor de rest louter verliefd was op de bühne.
Aan de achterkant echter leidde hij een bestaan zoals we later slechts nog van de Prince de Lignac hebben gezien: kitscherig ingerichte huizen, poedeltjes, gouden ringen en toyboys, the whole shebang.
Scott Thorson (een behoorlijk knappe rol van Matt Damon) wordt in de film een van die toyboys. Sterker nog: hij wordt dé belangrijkste, hij wordt de vaste levensgezel van Liberace. Althans: binnenshuis. Want daarbuiten heerst het moralisme, het puritanisme.
De film toont de rise and fall van hun relatie. En vooruit: opnieuw nog een stukje rise. Want dat deze mannen elkaars "liefde van het leven" waren, dat toont de film aan alle kanten.
dinsdag, juli 07, 2015
La tête haute - Emmanuelle Bercot
Niet populair, de jeugdzorg. Niet bij de jongeren die er in zitten, niet bij de politiek en de media en ook niet zo in de arbeidsmarkt. Ik ken iemand van zeer nabij die wel eens een flard van de gebeurtenissen durft te vertellen. Het is zwaar, het is voor niemand leuk maar het is kneiterharde noodzaak.
Malony is ook zo'n jongen die meer tehuizen en hulpverleners heeft gezien dan goed voor hem is. Al op zijn zesde wordt hij door zijn moeder achtergelaten bij de kinderrechter omdat mammie nu eenmaal gek wordt van dat ellendige jochie met z'n borstelkoppie en zijn vragende ogen. Maar ook met een - naar later blijkt- joekel van een onaangepast opvliegend karakter.
Slechts enkelen weten door de jaren heen door zijn pantser heen te prikken: jeugdwerker Yann , die zelf met een verleden in de jeugdzorg kampt en het sindsdien voor iedereen beter wil maken. Maar vooral de jeugdrechter Florence Blaque (een moederzoete rol van Catherine Deneuve) probeert sturing aan zijn leven te geven: gaandeweg straft ze hem steeds radicaler, heel lang probeert ze hem uit de wind te houden bij het zoveelste vergrijp maar op een gegeven moment is er geen houden aan: Malony zal de bak in moeten, terwijl iedereen weet dat het geen goede uitwerking op hem zal hebben.
Toch komt er gaandeweg verandering bij het jochie: hij krijgt continu de verkeerde keuzes van zijn moeder voorgespiegeld en is vastberaden het anders te doen. Maar makkelijk is dat niet.
Hoewel de film an sich naargeestig en bij vlagen aggressief is, word je toch meegezogen in het lot van dit speelbal-ventje. Het is een ettertje, maar ergens diep diep zit iets liefs en iets zorgzaams. Boeiende film.
Malony is ook zo'n jongen die meer tehuizen en hulpverleners heeft gezien dan goed voor hem is. Al op zijn zesde wordt hij door zijn moeder achtergelaten bij de kinderrechter omdat mammie nu eenmaal gek wordt van dat ellendige jochie met z'n borstelkoppie en zijn vragende ogen. Maar ook met een - naar later blijkt- joekel van een onaangepast opvliegend karakter.
Slechts enkelen weten door de jaren heen door zijn pantser heen te prikken: jeugdwerker Yann , die zelf met een verleden in de jeugdzorg kampt en het sindsdien voor iedereen beter wil maken. Maar vooral de jeugdrechter Florence Blaque (een moederzoete rol van Catherine Deneuve) probeert sturing aan zijn leven te geven: gaandeweg straft ze hem steeds radicaler, heel lang probeert ze hem uit de wind te houden bij het zoveelste vergrijp maar op een gegeven moment is er geen houden aan: Malony zal de bak in moeten, terwijl iedereen weet dat het geen goede uitwerking op hem zal hebben.
Toch komt er gaandeweg verandering bij het jochie: hij krijgt continu de verkeerde keuzes van zijn moeder voorgespiegeld en is vastberaden het anders te doen. Maar makkelijk is dat niet.
Hoewel de film an sich naargeestig en bij vlagen aggressief is, word je toch meegezogen in het lot van dit speelbal-ventje. Het is een ettertje, maar ergens diep diep zit iets liefs en iets zorgzaams. Boeiende film.
Abonneren op:
Posts (Atom)
Irina Palm - Sam Garbarski
Irina Palm op IMDb (7,2) Irina Palm op Moviemeter (3,62) Nog geen weekje geleden zag ik Marianne Faithfull opeens weer in beeld verschijn...
-
I am all girls op IMDb (5,6) I am all girls op Moviemeter (3,18) Mensenhandel. Een van de laagste manieren van misdaad die er bestaat, in ...
-
The Zone of Interest op IMDb (7,9) The Zone of Interest op Moviemeter (3,68) Deur in huis: wat Glazer hier neerzet, is fenomenaal. Nee, d...
-
Poor things op IMDb (8,4) Poor Things op Moviemeter (4,10) De eerste de beste kans na mijn vakantie aangegrepen om deze te gaan zien. Ben ...