Eiffel (aka Eiffel in Love) - Martin Bourboulon

 Eiffel op IMDb (6,3)

Eiffel op Moviemeter (3,2)

Zelden is een stad zo iconisch verbonden geraakt met een beeld als Parijs met haar Eiffeltoren. Er is geen stad ter wereld die door zo'n beperkt aantal lijnen kan worden gekenschetst als de Franse hoofdstad. Toch, toch staat die toren er nog niet eens zo heel lang lang. En nog erger: toch was die toren er bijna niet geweest. 

Gustave Eiffel is al een wereldvermaard architect (vanwege zijn bemoeienis met het ontwerp van het Amerikaanse Vrijheidsbeeld ) wanneer hij meedingt in de competitie voor het winnende ontwerp voor de Wereldtentoonstelling die in 1890 in Parijs zal worden gehouden. Hij dient een ontwerp in voor een stalen toren, waarvoor hij het basisidee gekocht heeft maar dat hij naar zijn eigen specialismen aangescherpt heeft. Zijn idee omvat niet alleen de constructie zelf: hij wil het mega-gevaarte op een cruciale plek midden in de stad construeren, waarmee hij het van alle burgers , van alle rangen en standen wil maken. Dát is het op dat moment revolutionaire idee, dat de kunst niet voor de elite wordt gemaakt maar voor en van iedereen is. 

Enkele jaren daarvoor heeft hij bij het ontwerp van een brug in Bordeaux de vlammende Adrienne Bourges ontmoet, een aristocratendochter die ver buiten zijn bereik ligt. Haar vader verbiedt hun relatie en ze gaan ongelukkig uit elkaar. Nu, bijna 20 jaar later ontmoet hij haar opeens weer: ze is getrouwd met Antoine de Restac, die voor Eiffel de publiciteit en de zakelijke kant van zijn project behartigt. Ongemakkelijk schuiven de twee langs elkaar heen , maar hartstocht laat zich niet temmen. 

Hun heimelijke relatie zet alles op het spel tijdens het megalomene project: de Restac kan hem maken en breken door zowel de media als de projectsponsors tegen hem op e zetten. Als dan ook nog eens zijn werknemers gaan staken voor hoger loon, komt het project op de tocht te staan. 

Hoewel het natuurlijk gerromantiseerd is, zat ik toch geboeid te kijken, het is ook een leerzame film over techniek, over projectaanpak. En uiteraard over romantiek en klassenstrijd. Voor mij een stevige voldoende, mede dankzij twee zeer gedreven hoofdrolspelers. 

Met: Romain Duris, Emma Mackey, 

FIN - song : Billie Mayers- Just Sex

The Tender Hook - Jonathan Ogilvie

 The Tender Hook op IMDb (5,3)

The Tender Hook op Moviemeter (2,25)

Zeer matige film met een mengvorm van spanning en geveinsde artisticiteit. Lang zat ik te wachten op een kanteling , een wenteling, maar het verhaal wilde niet los komen. 

Iris, een eenvoudig danseresje, eet van twee walletjes. Ze is het liefje van McHeath, een foute bokspromotor die in allerlei louche handeltjes zit en geweld niet schuwt. Alles aan deze man is ruw en onvriendelijk naar, maar hij heeft macht en geld. 

Wanneer McHeath voor een van zijn boksmatches de vriendelijke reus Art Walker boekt, ziet Iris opeens voor zich hoe mannen ook kunnen zijn. Ze valt voor de zachtheid en de eerlijkheid van Walker, maar is zeer op haar hoede vanwege de reputatie van haar relatie. In haar pogingen Walker tegen McHeath gaat ze een stap te ver, waarna de bokser in ongenade valt bij zijn werkgever. Iris moet nog omzichter opereren dan ze toch al doet: ze heeft immers ook nog eens een handeltje opgezet met twee van de naaste medewerkers van haar baas, waardoor ze stiekem bijverdienen op zijn illegale activiteiten. McHeath wordt met de dag wantrouwender (en terecht) en neemt rigoureuze stappen. 

Met : Rose Byrne, Hugo Weaving, Matthew Le Nevez

Richard Jewell - Clint Eastwood

 Richard Jewell op IMDb (7,5)

Richard Jewell op Moviemeter (3,62)

Het vreemde aan deze film is dat je zonder voorkennis zou zeggen dat ie wel erg karikaturaal is, maar het is gewoonweg een op waarheid gebaseerd verhaal. Een verhaal dat je hoofdschuddend aanhoort. Wat een verwrongen maatschappij kent Amerika toch, wat worden mensenlevens toch gemakkelijk vermorzelt. 

Richard Jewell is een enigszins beperkte man die het graag goed wil doen. Goed voor de maatschappij, goed voor zijn moeder, goed voor zijn werkgevers. Rechtschapen, met veel gevoel voor orde en regels. Hij wordt - op een enkele uitzondering na- schamper aangezien door de bazen en collega's waar hij voor werkt. 

Hij bemachtigt een beveiligingsbaantje bij de Olympische Spelen van Atlanta in 1996 en neemt zijn taak bloedserieus. Hij spreekt mensen aan op eventueel foutief gedrag, als het aan hem ligt gaat hij reclame maken voor de Amerikaanse waarden en zal de hele wereld de grootsheid daarvan ervaren. Maar dan moet wel iedereen meewerken. Zijn waakzaamheid zorgt ervoor dat hij een achtergelaten tas ziet staan en hij waarschuwt de politie. De tas bevat inderdaad een bom, er vallen twee doden en bijna 100 gewonden. Richard is van het ene op het andere moment een All American Hero.

Dat plezier duurt echter maar kort. De FBI start haar daderonderzoek en leunt wat al te gemakzuchtig op hun kaartenbakje met daderprofielen. Want die Jewell, wilde die niet een beetje al te graag gewaardeerd worden? Had ie niet al een paar baantjes gehad waarbij hij iets te strikt en te assertief had gehandeld? Het onderzoek spitst zich louter op hem toe, Jewell's leven staat al snel volledig op zijn kop. 

Uit pure wanhoop richt Jewell zich tot Watson Bryant, een advocaat voor wie hij eerder gewerkt heeft en een van de weinigen die hem niet kleineerde of in de zeik nam. Bryant (een prachtrol van Sam Rockwell) is al snel overtuigd van de onschuld van Jewell maar moet in zijn eentje opboksen tegen de machtige FBI én tegen de publieke opinie, die door de media (met name de lokale krant) aardig tegen Jewell op scherp is gezet. De FBI gaat bij het verkrijgen van bewijs hier en daar over grenzen heen. Grenzen die door Bryant moeten worden terug veroverd. 

Met : Paul Walter Hauser, Sam Rockwell. Jon Hamm. Olivia Wilde, Kathy Bates   

The Theory of Flight - Paul Greengrass

The Theory of Flight op IMDb (6,6)
 The Theory of Flight op Moviemeter (3,11)

Gemiste kans alsnog benut. Afgelopen keer kon ik niet bij de filmclub-avond zijn , de innemende gastheer vond dat zonde en gaf me deze herkansing. Gisteravond dus met vrouw en met bevriend stel alsnog richting huisbioscoop in de binnenstad getogen. En dat was fijn, want de film was bijzonder. 

Richard is een mislukte kunstenaar die het padje een beetje kwijt is geraakt. Hij verscheurt zijn schilderijen, raakt zijn vriendin kwijt. En zijn richting ook. Zijn wens om te kunnen vliegen culmineert op een gegeven moment in een sprong vanaf het dak van een bankgebouw - met een zelfgemaakte deltawing op zijn rug. Deze verstoring van de openbare orde is een stap te ver en hij wordt veroordeeld tot een maatschappelijke taakstraf. 

Die doet hem belanden in de zorg voor Jane, een lichamelijk gehandicapte vrouw die al vele hulpverleners versleten heeft. Ze is slim maar cynisch, ze is een lastpak. Toch kan Richard het wel met haar vinden, hij begrijpt haar beter dan zijn voorgangers: net als hijzelf is Jane een dropout, staat ze naast en niet ín de samenleving. Steeds intenser wordt hun contact, ze voorziet Richard volop van kritiek als hij haar zijn volgende vliegtuig-bouwproject laat zien. Ze zijn een welkome aanvulling voor elkaar, totdat Jane de kans grijpt om haar grootste heimelijke wens te uiten naar Richard.

Met : Kenneth Branagh, Helena Bonham Carter, Gemma Jones , Holly Aird

FIN - song : John Hiatt- Have a little faith in me

Go - Doug Liman

Go op IMDb (7,2)

Go op Moviemeter (3,38)

Enkele jaren na "Lola Rennt" gemaakt, maar ik vond wel enige verwantschap zitten tussen de twee films. Waar de ene film 3 x terug gaat naar een bepaald moment om drie verschillende scenario's naar voren te brengen, doet deze film het net iets anders: we gaan ook 3 x terug naar hetzelfde moment, maar beleven de nasleep vervolgens vanuit 3 verschillende hoofdpersonen. 

Het bewuste moment speelt zich af in de kantine van de supermarkt: de verveelde Ronna heeft net daar dienst afgerond als ze wordt benaderd door collega Simon. Die vraagt haar - tegen het advies van de ook aanwezige collega Claire in - of ze zijn dienst wil overnemen omdat hij met vrienden een weekend naar Las Vegas wil. Ronna zit in geldnood en pakt het geld met gretigheid aan. 

Terwijl ze op Simon's plek achter de kassa staat, wordt ze benaderd door 2 jonge mannen die heimelijk informeren of zij hen aan drugs kan helpen. Die halen ze normaliter bij Simon, maar misschien weet zij ook wel de weg. Ronna ziet dollartekens in haar ogen en zegt de jongens toe dit te verzorgen. Daarvoor moet ze eerst naar de woning van Simon's vaste leverancier. De daar aanwezige dealer Todd is een lastige en sinistere man die niet zomaar van plan is Ronna's wens in te willigen. 

Langzamerhand gaat Ronna het misdadige pad op als ze de pillen gaat proberen te verhandelen. Hoe dat kleine beslismoment op vele manieren uit de klauwen kan lopen, tonen de overige verhaallijnen met verve aan: je bepaalt zelf of je over de grens wilt gaan of niet. 

Met : Sarah Polley, Katie Holmes, Desmond Askew, Nathan Bexton, Scott Wolf

 FIN - song : No Doubt - New

 

Thunder Road - Jim Cummings

Thunder Road op IMDb (7,1)

Thunder Road op Moviemeter (3,11)

Het bulkt er van, van de types die juist in al hun goede bedoelingen zoveel verkeerd doen dat ze louter mensen afstoten en van zich vervreemden. Ergens tussen zelfoverschatting en miscommunicatie in bevindt zich de held van deze film. 

Jim Arnaud is een op het oog redelijk succesvol politieagent (enkele malen onderscheiden voor moedig optreden), maar wij zien al bij de eerste kennismaking hoe fragiel die waardering is. Bij de begrafenis van zijn moeder geeft Jim een dermate wereldvreemde speech en optreden dat het medelijden opwekt bij de bezoekers. Waaronder zijn ex en zijn dochtertje. 

In korte tijd raakt Jim, die voor iedereen het beste wil maar keer op de verkeerde opmerkingen maakt, alles kwijt: zijn moeder overlijdt, zijn vrouw stapt naar de rechter voor een dure scheidingsprocedure, de voogdij voor zijn dochter komt op de tocht en zijn baan binnen het politiekorps hangt aan een zijden draadje. De enige collega die hem uit vriendschap en sympathie komt bezoeken, weet hij ook tegen zich in het harnas te jagen. Net als je denkt dat het allemaal niet beroerder kan, krijgt Jim de kans zich te herpakken. 

Met: Jim Cummings , Kendal Farr, Nican Robinson, Jocelyn DeBoer

8, rue de l'Humanité (aka Stuck Together) - Dany Boon

8, Rue de l'Humanité op IMDb (5,7)
 8, Rue de l; Humanité op Moviemeter (-,-)

Er zijn inmiddels al een aantal corona-films verschenen, nu is er de eerste Franse corona-komedie. Uiteraard komt die van Dany Boon, die met "Bienvenue chez les Ch'tis" een van de succesvolste Franse films van de laatste jaren maakte. Vol ingezet op de humor, die niet in alle gevallen even geslaagd is maar die in deze actuele mozaïekvorm wel werkt. 

De regelgeving rond de pandemie was in Frankrijk een stuk strenger dan bij ons: verlaten straten tijdens de lockdown, kans op boetes voor diegenen die zich zonder geldige verantwoording op straat waagden. De bewoners van een Parijs' appartementencomplex hebben moeite zich er aan te houden, maar doen het wel. 

Twee gezinnen, een jong stel , een oude weduwe en een wetenschapper bevolken het trappenhuis en het binnenplein waar de conciërge vanuit zijn huis voor iedereen klaar staat. Zijn vrouw ligt al met corona in het ziekenhuis, maar dat weerhoudt enkele bewoners er niet van om van hem voortgang van de taken te verwachten. Schoonmaak, afvalverwerking en reparaties: ze vragen hem overal voor , de door gemis en verdriet verteerde man kan het amper bolwerken. 

De vader van het ene gezin is een hypochonder, doodsbenauwd dat hij het virus oploopt. Hij beperkt daarmee de bewegingsvrijheid van zijn gezin. De andere vader is tegenovergesteld: die gelooft dat het allemaal een verzinsel is en probeert zoveel mogelijk regels te ontduiken. 

De oude weduwe moet haar kleine cafeetje gesloten houden vanwege de regelgeving, alleen het zoontje van 1 van de gezinnen bezoekt haar en bouwt een fraaie band op. Sterker nog: ze verzinnen samen een handgel-productielijn, waardoor ze al meer succes oogsten dan de wetenschapper, die naarstig naar het verlossende corona-medicijn op zoek is. 

Alle ingrediënten voor een komedie met heel veel verwikkelingen. Het is niet per se een goede film, maar wel een uitermate sympathieke. 

Met : Dany Boon, Laurence Arné, Francois Damiens, Yvan Attal

Benedetta - Paul Verhoeven

Benedetta op IMDb (6,7)
 Benedetta op Moviemeter (3,55)

Natuurlijk smult ie van de ophef. Hij heeft er altijd een groot talent voor gehad: schokgolven veroorzaken is een drijfveer bij sommigen, Paul Verhoeven doet dat al jaren zo in zijn eigen filmwereld. Maar vergis je niet: Verhoeven jaagt weliswaar op het effect van commotie, maar hij doet dat niet zonder elke keer hoogwaardige producten af te leveren. Want film maken, dat kan ie. Als geen ander, zou ik bijna zeggen. "Turks Fruit" , "Elle", "Basic Instinct" : de reeks van net zo spraakmakende als onverwoestbaar sterke films is groot. En deze kan daar zo bij. Natuurlijk gebeuren er potsierlijke dingen, natuurlijk zitten er goedkope effecten in maar opnieuw lukt het Verhoeven om een groots verhaal weer te geven waar je vanuit de filmzaal diep ingezogen wordt. Het is een vak, Verhoeven is een vakman. 
De ruim 2 uur durende film is een boekverfilming, doch "gebaseerd op ware gebeurtenissen". De grote bedreigingen van die tijd (en eigenlijk van alle tijden) komen voorbij: pest, seks, religie, oorlogen, geld en macht. Daarin doet Verhoeven met regelmaat verwijzingen naar de moderne tijd, het is aan de kijker zelf om de associaties te maken. 

Seks, religie en geweld. Drie van de grote pijlers van Verhoevens werk komen in deze film samen. Benedetta wordt als jong meisje door haar ouders aan het klooster uitgeleverd, zij geloven dat dit haar bestemming is. Inderdaad is zij een devoot meisje, hetgeen door de abdis van het commerciële klooster uitstekend wordt benut. Haar ouders betalen niet alleen een stevige bruidsschat voor de roeping van hun dochter, ze zeggen zelfs toe om jaarlijks fondsen en eten te leveren voor de hele orde. 

Bijna twintig jaar later is Benedetta uitgegroeid tot een gedreven en rechtlijnig kloosterzuster. Ze heeft visioenen van ontmoetingen met Jezus, sterker nog: ze wordt wakker met lichamelijke tekenen van die ontmoeting. De priester van het klooster is overtuigd van de wonderlijke roeping van Benedetta en verwacht dit ook commercieel uit te kunnen nutten: hoe meer wonderlijke ontmoetingen met de Heer, hoe groter de toestroom van gelovigen zal zijn. En hoe groter daarmee de collecte van geld en goederen ten gunste van het klooster. 

De abdis vertrouwt het niet maar heeft geen keus: haar gehele team gaat mee in de gebeurtenissen rond Benedetta. Slechts enkelen stellen de vraag: is Benedetta echt zo godsvruchtig of is ze een charlatan? Is ze God of is ze Duivel? De steeds verder gaande contacten tussen Benedetta en haar volgelinge Bartolomea geven ons het antwoord. Een wonderlijk antwoord.

Met : Virginie Efira, Charlotte Rampling, Daphne Patakia, Lambert Wilson , Olivier Rabourdin 

 FIN - song : Hossein Bidgoli - Mystified / Maine - L'illusioniste

Mijn beste vriendin Anne Frank - Ben Sombogaart

Mijn beste vriendin Anne Frank op IMDb (6,6)
 Mijn beste vriendin Anne Frank op Moviemeter (2,49)

Een film die dit keer niet gaat over Anne Frank zelf, maar over mensen om haar heen. We kijken vanuit het perspectief van Hannah Goslar, iemand die je tegenwoordig Anne's BFF zou noemen. De meiden zweren elkaar eeuwige trouw en hulp toe, spelen dagelijks met elkaar maar - net als bij andere vriendenstellen- heulen af en toe ook met andere vriendschappen om elkaar op scherp te blijven zetten. 

Niets puberaals is dit meisjesduo vreemd: het gaat steeds minder over balspelen, het gaat over vriendjes en tongzoenen, het gaat over de film in de bioscoop, het gaat over het krijgen van borsten en "weet jij wel waar de baby's vandaan komen". Zo oud als de weg naar Rome, maar voor dit specifieke stel gebeurt het in de vreemdste en ongemakkelijkste tijd ooit: ze leven in oorlogstijd en ze behoren beiden tot de bevolkingsgroep die het mikpunt van die oorlog is. Hun bewegingsvrijheid is beperkt, maar dat geldt niet voor hun fantasie. Vooral Anne heeft flamboyante plannen voor haar toekomst: waar Hannah haar wensen beperkt tot het in de voetsporen treden van Florence Nightingale, droomt Anne van wereldreizen en van acteren en schrijven. Hannah kijkt duidelijk tegen haar vriendin op en accepteert schuchter de ondergeschikte rol. 

De razzia's nemen toe, de respectievelijke gezinnen kunnen hun beperkte leven in de stad niet langer handhaven en worden op transport gezet. Aanvankelijk weten ze dat niet van elkaar-  Hannah denkt dat Anne veilig in Zwitserland zit bij haar familie - maar ze belanden beiden in concentrattiekamp Bergen-Belsen. Omdat Hannah's familie van Duitse origine is , komt zij in een ander deel van het kamp terecht waar een milder regime heerst. En de overlevingskansen dus een miniem stukje groter. Toch is zij zich volledig bewust van de aanwezigheid van haar beste vriendin, ze probeert ontmoetingen te regelen aan weerszijden van de muren van hun deel van het kamp. Hannah is zich bewust van de grote problemen van Anne en probeert haar te helpen waar ze kan. Wij kennen de afloop.

De film kent helaas teveel amateurisme om goed gevonden te kunnen worden. De bedoelingen zijn echter goed, het verhaal blijft te allen tijde indrukwekkend.

Met : Josephine Arendsen, Aiko Beemsterboer, Roeland Fernhout, Stefan de Walle, Lottie Hellingman

 FIN - song : Palya Bea - Szol a kakas már

Agnus Dei - Agim Sopi

Agnus Dei op IMDb (5,2)

Agnus Dei op Moviemeter (2,00)
 

De Balkan-oorlog op celluloid. Nog maar 30 jaar geleden bestond Joegoslavië nog. Een smeltkroes van volken en culturen, weliswaar op spanning staand maar destijds nog vereend. De Kosovaarse film "Agnus Dei" geeft goed weer hoe onmogelijk die samenleving destijds is geweest, hoe zeer voormalige vrienden en familieleden plots waren veroordeeld tot eeuwigdurende haat. Alles wat vermengd en verbonden was, diende weer strikt te worden gescheiden. Zat je vorige week nog met je buurman te kaarten, deze week was hij je vijand omdat zijn bloedlijnen anders liepen. Gruwelijk, onoplosbaar, explosief. Kan zo weer gebeuren. 

De oorlog is net uitgebroken als wij kennismaken met Peter. Voormalig leraar, nu noodgedwongen varkensboer. Hij probeert buiten het conflict te blijven maar wordt gerekruteerd door passerende Servische soldaten. Probeert nog weg te komen maar wordt uit de bus geplukt en krijgt een soldatenpakkie aan. Hij wordt geacht te strijden tegen de Albanese minderheid in Kosovo, iets waar zijn Servische moeder hem niet goed op heeft voorbereid. 

Peter is namelijk bastaard en blijkt zelf half-Albanees. Als hij op een gegeven moment met zijn eenheid een inval doet bij een gezin en daarbij de ouders worden gedood, ontfermt hij zich over hun zich verschuilende dochter. Dit houdt echter in dat hij van positie moet wisselen: hij moet zijn eenheid verlaten, hij deserteert. Nobel qua gedachten, maar het betekent dat hij vanaf dat moment door werkelijk alle partijen gezocht wordt: voor niemand is hij veilig, hij is oorlogsmisdadiger en deserteur. Hij wil daarom iets goeds doen en in ieder geval één mensenleven redden: dat van de mooie Albanese vrouw Maria. Maar ook daar lopen de lijntjes niet kaarsrecht. 

Met : Astrit Alihajdaraj, Dafina Berisha, Zaklina Ostir

 FIN - song : Nicolas Croll- Hypermixolydian

Beau Monde - Hans Vannetelenbosch

Beau Monde op IMDb (7,5)

Beau Monde op Moviemeter (2,88)

Het was al middernacht geweest toen mijn vorige film eindigde. Maar voor mij was het nog net te vroeg om naar bed te gaan want vandaag ben ik vrij. Gelukkig had ik deze korte film nog op de schijf staan. Hou ik van: korte films zijn wel degelijk volwaardige films, alleen hebben ze veel minder tijd om hun zegje te doen. Het draait dus om duidelijke doelstellingen : een kenmerkende sfeer, een bepaalde diepgang en het op een juiste manier zetten van de toon. Vereist vakmanschap, lukt ook niet altijd, maar is wel vaak interessant om te volgen. 

We betreden een chique restaurant. Het is al snel duidelijk dat iedereen onder stress leeft. Het personeel heeft niet alles op orde, een van de hoofdserveersters komt te laat (want net terug van bezoek aan haar moeder in het ziekenhuis), de chef heeft duidelijk iets relationeels te verhapstukken met een van zijn medewerksters, de gerant kan zijn woede over de gang van zaken maar moeilijk inhouden doch weet zijn gezicht in de plooi te houden. 


Maar ook bij de bezoekers is niet alles koek en ei: het oudere stel dat te lang bij elkaar is, kijkt verveeld en afkeurend naar de andere bezoekers. Ondertussen stuurt de vrouw het ene na het andere gerecht terug naar de keuken omdat het niet is wat ze gevraagd heeft. Een tafel verderop zit een wat jonger stel, waarvan de vrouw duidelijk enigszins aangeschoten is. Daardoor overtreedt ze alle etiquette-regels die er in een sterrenrestaurant doorgaans gehandhaafd worden. Manlief zit zich op te vreten, vooral als zijn vrouw de confrontatie aangaat met de tafels om haar heen. 

De film is een mini-mozaïek, waarin het dunne laagje vernis van de gegoede burger een stukje wordt af gekrabd. 

Met : Maaike Cafmeyer, Koen de Graeve, Line Pillet

Ad Astra - James Gray

 Ad Astra op IMDb (6,5)

Ad Astra op Moviemeter (3,19)

Heus waar, ik probeer het echt. Af en toe duik ik in genres die me niet goed liggen, om te kijken of ik kan ontdekken waarom ze bij anderen toch zo populair zijn. Het was weer eens tijd om een science fiction-verhaal te ondergaan en over deze had ik toch iets andere input gehoord dan over de doorsnee scifi-titels. 
Ik kon deze inderdaad wel hebben, al verslapt mijn aandacht steeds zodra het over techniek en snufjes in de ruimtevaart gaat. Maar het menselijke deel van deze film, daar ging het voor mij om. 

Eerste wat we doen is de toekomst instappen. Er zijn dan al permanente stations op de maan en op Mars gerealiseerd, de mens maakt zijn uitstapjes al een stuk verder de huidige Virgin- of Amazon-reisjes. We maken kennis met Roy McBride, een astronaut. En een goeie ook: Roy beseft de zwaarte van zijn vak en is om die reden nauwelijks contacten en relaties aangegaan op aarde, omdat hij weet dat zijn vak vereist dat hij zelden hier maar vaak elders aanwezig is. 

Roy wordt gerekruteerd om een woeste stenenstorm in de buurt van Neptunus te bedwingen omdat dit de ruimtevaart aldaar belemmert. Roy hapt toe, maar we weten dan al dat hij nog een achterliggende reden heeft: ergens in het bovenaardse zwerft zijn vader nog rond. Die man, een begenadigd ruimtevaarder, heeft op een gegeven moment de kont tegen de krib gegooid en heeft zijn missie afgebroken om verder te kunnen gaan op de zoektocht naar buitenaards leven. Die tocht was hem belangrijker dan het zoveelste ruimteonderzoekje. 
Het gedrag van zijn vader heeft ertoe geleid dat Roy ook scherp in de gaten gehouden wordt, de leiding vertrouwt hem niet 100 procent. Roy zet door en doet uiterste inspanningen om zich op de volgende missie naar Neptunus geplaatst te krijgen. Het wordt een schaakspel met meer pionnen dan koningen. 

Met : Brad Pitt, Tommy Lee Jones, Donald Sutherland, Ruth Negga

 FIN - song : Max Richter - Tuesday

Don't say a word - Gary Fleder

Don't say a word op IMDb (6,3)
 Don't say a word op Moviemeter (3,14)

Inmiddels zo'n lange lijst van opgenomen films opgebouwd op mijn mediaplayer dat de oudste er alweer van af glijden. Deze nam ik dus ook bijna een jaar geleden op, nu toch maar aangeklikt omdat ik op een of andere manier altijd wel iets kan met het archetypische acteerwerk van Michael Douglas. Play! 

Douglas speelt de degelijke psychiater Nathan Conrad, die voor een moeilijke case bij zijn collega geroepen wordt. Een jong meisje met al 20 verschillende diagnoses lijkt onbehandelbaar, misschien dat Conrad iets met haar kan? 

Direct na het eerste - moeizame - gesprek rept Conrad zich naar huis voor het Thanksgiving-diner, maar hij treft daar wel zijn vrouw maar niet zijn dochter aan. Ze blijkt ontvoerd en al snel zet Conrad de puzzelstukjes in elkaar: de bende die zijn dochter ontvoerd heeft, blijkt een voormalig clubje bankrovers te zijn die informatie heeft van de nieuwe cliënt van Conrad. Dit meisje blijkt namelijk de dochter van een voormalig bendelid van ze, die ze verraden heeft en de luxueuze buit van een overval heeft weggemoffeld. 
Conrad zit klem: hij heeft slechts heel korte tijd om zijn dochter te redden. Hij moet de behandeling van het verwarde meisje opvoeren, hij moet zelfs een aantal stappen zetten ver buiten zijn vakgebied en competenties. De tijd tikt, maar heel langzaam lukt het hem om stukjes informatie uit het meisje los te krijgen. 
Met: Michael Douglas, Sean Bean, Famke Janssen, Brittany Murphy , Jennifer Esposito

 FIN - song : Mark Isham - Subway

Slalom - Charlène Favrier

Slalom op IMDb (6,7)

Slalom op Moviemeter (3,12)

Indringende film. Goede film. Over het heftige spanningsveld tussen topsporters en toptrainers. En over het machtsmisbruik waartoe trainers en begeleiders zich soms te makkelijk toe laten verleiden. 

Lyz Lopez laat haar moeder achter wanneer ze het trainingscomplex van voormalig skicoryfee Fred binnenloopt. Niet dat ze veel aan haar moeder had, die was toch al te veel met haar eigen sores van scheiding en baantjes bezig. Lyz is een toptalent en moet zich op deze school klaarstomen voor successen als internationale topwedstrijden en het uiteindelijke richting: Olympische Spelen. 

Fred herkent haar talent maar is desondanks bikkelhard voor het tienermeisje. Hij onderwerpt haar aan een zwaar regime, ze ondergaat het omdat ze ook ziet welke mogelijkheden er voor haar in het verschiet liggen. Naarmate moeder meer uit beeld raakt (ze neemt een baan aan in het verre Marseille en kan daardoor niet elk weekend haar dochter ophalen van het trainingscentrum), neemt Fred het schuchtere meisje steeds meer onder zijn hoede. Trainen en leren blijkt een steeds zwaardere opgave voor Lyz, maar het gaat pas echt mis wanneer Fred zijn bewondering voor zijn pupil iets te zeer laat blijken en haar dwingt tot seksuele handelingen. 

Hoewel zwaar in de war denkt Lyz hier ook haar voordelen uit te halen: ze is een prachtig 15-jarig meisje dat naast al die zware trainingen óók op seksuele ontdekkingstocht wil. Ze ziet veel te laat in dat ze dat niet in deze scheve machtsverhoudingen moet doen. Fred is zich bewust van zijn foute positie, maar de drang is sterker dan de rede. Zonder het door te hebben, werken ze beiden naar een moment dat de opleiding tot topsporter klem komt te zitten door zijn fysieke interesses, maar vooral door de letterlijk scheve verhouding. 

Pijnlijke scenes, uitstekend gespeeld door de ervaren Jérémie Renier maar vooral door debutante Noée Abita. Lastige film, goede film.

Met : Noée Abita , Jérémie Renier

 FIN - song : Low Entertainment - Lyz Freedom
 

De Veroordeling (aka The Judgement) - Sander Burger

De Veroordeling op IMDb (7,9)

De Veroordeling op Moviemeter (3,70)

Absolute meevaller. Vooraf sceptisch omdat een zo bekend en recent verhaal zich lastig onbevooroordeeld laat kijken, maar dat wordt hier uitstekend opgelost. De vorige week prijswinnende film (beste Nederlandse film op het NFF) richt zich op het spanningsveld tussen feiten, gevoelens en gepresenteerde waarheden. Het beste toont zich dat in de evolutie van journalist Bas Haan, die tijdens het gehele proces van mening verandert, maar dat doet omdat hij zich louter op feiten blijft baseren. Een blijk van zelfinzicht dat hij van eerdere stellingnames afstand durft te nemen omdat hij nieuwe feiten boven water krijgt. Het maakt de film tot een menselijk verhaal, waarbij zowel primaire gevoelens als de wat rationelere aan bod komen. Dikke plus! 

Eind vorige eeuw wordt in Deventer een rijke weduwe vermoord aangetroffen. Alle vingers wijzen in de richting van haar financieel adviseur Ernest Louwes, die dan ook na enig onderzoek voor de rechter komt. Het bewijs is niet ongenaakbaar, waardoor het verzet van de verdachte tegen zijn veroordeling door veel mensen geïnterpreteerd als terecht gezien wordt: "Deze man kan het niet gedaan hebben als hij zo reageert."

Journalist Bas Haan van Netwerk duikt diep in de zaak, hoopt mee te werken aan de vrijspraak van L. maar ziet zich tijdens de behandeling van het hoger beroep plots geconfronteerd met nieuwe feiten. Louwes wordt opgesloten en de publiciteit luwt enigszins. Totdat er plots vanuit een totaal onverwachte hoek nieuwe impulsen worden geleverd voor heropening: opiniepeiler Maurice de Hond beweert te beschikken over onweerlegbare feiten die aantonen dat niet Louwes maar "klusjesman" Michael de J. achter de moord zou zitten. De Hond start een publicitair offensief, daarbij vol inspelend op de gevoelens van het Nederlandse volk. Het wordt Haan allemaal te veel: hij vertrouwt de Hond niet en stort zich op het ontzenuwen van diens feitenrelaas. Stapje voor stapje worden hem veel dingen duidelijk. stukje bij beetje stelt hij zijn journalistieke (en juridische) feitenrelaas vast. 

Met : Fedja van Huet , Yorick van Wageningen, Lies Visschedijk, Mark Kraan, 

 FIN - song : Herbie Hancock - Tears

 FIN - song : Typhoon - Oordeel

 

Bac Nord (aka The Stronghold) - Cédric Jimenez

Bac Nord op IMDb (6,9)

Bac Bord op Moviemeter (3,43)

Spijkerharde politiethriller, die je eerlijk gezegd een beetje de moed doet verliezen dat het allemaal nog wel goed komt met de mensheid. Drugscriminaliteit vernielt de leefbaarheid in grote steden, bestrijders ervan lopen altijd een paar passen achter met hun beperkte juridische mogelijkheden. Het grensgebied van rechten en plichten van zowel overheidsdienaren als van (opstandige) burgers vormt geen prettige leefomgeving. Ik werd er in ieder geval enigszins ongelukkig van, de film gaf een nare inkijk. 

Marseille is dus zo'n stad waar de drugscriminaliteit complete wijken heeft overgenomen. De politie wordt er ternauwernood gedoogd, maar moet niet het idee hebben dat ze er iets te zeggen hebben. We volgen drie vrienden van de heftige recherche-unit Bac Nord , die de wijken in het noordelijke deel van de stad leefbaar moeten proberen te houden. 

Ze infiltreren waar ze kunnen, ze gedragen zich als pseudo-kopers en ze gebruiken informanten. En toch worden ze steeds weer ontmaskerd en daarmee opgewacht door een woedende menigte, die niet schroomt om de agenten in levensbedreigende situaties te brengen. De drie bevriende agenten die wij volgen (type vastberaden, type gezinsman en type losbol die zelf ook beperkt gebruiker is) vullen elkaar steeds goed aan en zijn gemotiveerd om de echte raddraaiers en de leidinggevende handelaren aan te pakken. Daartoe gaan ze af en toe hun boekje te buiten: in ruil voor gegevens leveren ze hun informanten een deel van hun eerder in beslag genomen drugs. Waardoor ze dus zelf chantabel en ten dele corrupt worden (geacht). 

Het gaat helemaal mis als ze na een mega-aanhoudingsoperatie verlinkt worden , waarna ook direct blijkt welke opportunistische Pinokkio's de boven hen gestelden zijn. Ze zitten in de val, klem tussen idealen en handelingen. 

Met : Gilles Lelouche, Karim Leklou, Francous Civil, Adele Exarchopoulos  
 

 FIN - song : The Animals - House of the rising sun

Nr. 10 - Alex van Warmerdam

 Nr. 10 op IMDb (7,1)

Nr. 10 op Moviemeter (3,46)

Als kijker is het al lastig om over deze film te oordelen, maar als recensent helemaal: hoe beschrijf je nou de plotverwikkelingen zonder weg te geven wat de finale twist is van deze film? Ik ben er nog niet helemaal uit, ben zelf ook benieuwd waarheen mijn toetsenbord mij laat vloeien. 

Eén ding is glashelder aan deze film: het draait om Günther, een toneelacteur van middelbare leeftijd. Tijdens de repetities van zijn nieuwe stuk laat hij zich kennen als een besliste man die zich de kaas niet van het brood laat eten. Hij oogt gemakzuchtig, maar beschikt over een sterke controle van zijn handelingen. Hij heeft een dochter die veel losser in het leven staat dan hij, maar doorziet maar moeizaam haar goede bedoelingen. Dat gebrek aan aandacht wordt veroorzaakt door de affaire die Gunther heeft met een van zijn medespelers, toevallig de vrouw van de toneelregisseur. 

Het lukt Gunther lang om de verhouding geheim te houden maar stukje bij beetje laat hij steken vallen. Wij weten dan al dat dit niet toevallig gebeurt, want Günther wordt in de gaten gehouden , veel toevalligheden in zijn leven blijken gemanipuleerd te worden. De organisatie daarachter, een Duitse katholieke club priesters, blijkt Günther in zijn jeugd te hebben opgevangen. Zelf heeft Günther zijn achtergrond verdrongen, hij leidt zijn leven op zijn eigen lastige manier. Totdat hij een kortstondige ontmoeting heeft met een man die hem op een brug iets in zijn oor fluistert. 

Met : Tom DeWispelaere, Anniek Pheifer, Pierre Bokma, Frieda Barnhard, Dirk Böhling