woensdag, februari 27, 2019

Marshall - Reginald Hudlin

Marshall op IMDb (7,2)
Interessante film. Niet per se hoogstaand , maar geheel opgebouwd volgens de wetten van de rechtbankfilm. En ook nog eens op waarheid gebaseerd, hetgeen de materie belangwekkender maakt.

Jaren 50/60, VS. Zwarte man wordt beschuldigd van verkrachting van een blanke vrouw. Bij voorbaat kansloos in de rechtbank, ware het niet dat een zware advocaat hem te hulp schiet. Althans: wil schieten. Omdat hij niet uit de bewuste deelstaat komt, mag hij van de stugge rechter zelf niet het woord voeren. Gelukkig heeft hij daarvoor een briljante (letselschade) advocaat gevonden, die hij weet te overtuigen van de noodzaak van het voeren van deze zaak. Deze advocaat is joods en ervaart in iets mindere mate de discriminatie die de beide zwarte heren dagelijks moeten ondergaan, maar gaandeweg het proces valt bij hem ook het kwartje. Het onrecht dient bestreden, justice will be done.

Met : Chadwick Boseman, Josh Gad, Kate Hudson, James Cromwell

The World's End - Edgar Wright

The World's End op IMDb (7,0)
Tamelijk bizarre film, door de combinatie van "vriendenreünie'film en zombieverhaaltje. Ik vond het van een nogal hoog "belachelijk" gehalte, al moet ik toegeven dat ik de aanpak van het einde dan wel weer redelijk kon waarderen.

Het begint allemaal als de onbenoemde leider van een vriendengroep na twintig jaar weer eens opduikt. Hij probeert zijn voormalige matties op te trommelen om af te maken wat twintig jaar geleden niet lukte (en wat ook direct het einde van hun vriendschap betekende). Gary zelf is twintig jaar verslaving en afkicken verder, de rest is op een vooral veilige manier verburgerlijkt: makelaar, advocaat, autohandelaar: dat werk.
De vier zitten dus niet zo op de komst van Gary te wachten maar hij is vasthoudend en krijgt de maten zover om nu eindelijk eens "The Golden Mile" te doen: een kroegentocht van anderhalve kilometer waarbij ze in alle cafés van hun hometown een pint moeten drinken.
Het eerste deel van de film is komisch doch voorspelbaar: in een reeks plagerijen en grappen vinden ze elkaar stukje bij beetje weer, ondanks de overduidelijke wrijving die er onderling heerst. Gaandeweg verandert hun stapavond: niet alleen door hun eigen ontbolstering, maar ook door al die rare dorpsbewoners die de teruggekeerden vreemd aankijken. En dito behandelen. Daar blijkt een reden voor te zijn.

Met : Simon Pegg, Nick Frost, Eddie Marsan, Paddy Considine, Martin Freeman, Rosamund Pike

dinsdag, februari 26, 2019

Spirited Away (aka De Reis van Chihiro) - Hayao Miyazaki/Kirk Wise

Spirited Away op IMDb (8,6)
Fijne avonden zijn het altijd, de filmavonden bij gastheer Butch. Met een klein clubje liefhebbers ondergaan we een avondje filmhistorie. Altijd uit de brede collectie van de gastheer gekozen.
Gisteren was de beurt aan deze en dat was opnieuw een prettige. Niet zo zeer voor mij- ik heb zelf weinig binding met animatie- maar onder het adagium "you win some, you lose some' had ik toch een hele prettige avond.
"Spirited away" was destijds een veelbesproken en net zo veel bekroonde film. Meisje Chihiro reist met haar ouders naar een dorpje, waarbij ze middels een foute afslag plots in de tegentijd terecht komen. Het aanvankelijk vriendelijke landschap verandert al snel in een ongemakkelijk en unheimisch geheel.
Deze wereld wordt beheerst door een boze heks, die alles en iedereen manipuleert. Uiteraard is het meisje degene die de oplossingen moet bieden. Samen met haar vriendje Haku gaat ze de strijd met het boze mens aan. Zal het haar lukken om haar ouders te bevrijden en ze weer als normale mensen terug te zien?

donderdag, februari 21, 2019

At Eternity's Gate- Julian Schnabel

At Eternity's Gate op IMDb (6,9)
Fraaie film. of beter: Fraai verfilmd. Het is een "zo zou het gegaan kunnen zijn" verhaal, dat zich ent op de Franse periode van een van de twee bekendste Nederlandse schilders. Van Gogh had zijn donkere Brabantse periode gehad en ging op zoek naar licht. Licht en kleur , dat moest zijn schilderijen voortaan veel meer gaan overheersen.
Via Parijs (onder de hoede van zijn zorgzame broer Theo) trekt hij door naar het zuiden waar hij in Arles een zeer creatieve , maar tamelijk ongelukkige periode kent. Als we de regisseur volgen, is Van Goh's gekte getriggerd door de pesterijen van de dorpelingen: schooljeugd die zijn ezel omtrekt, stenengooiers en vervolgens zelfs heuse afranselingen door boze vaders. Hij blijkt niet te handhaven, hij draait langzaam doch gestaag door.
Dankzij de steun van broer Theo en vriend Paul Gauguin weet Vincent zich weer aan de instellingen te ontworstelen en start een tweede productieve Franse periode. Aanvankelijk opnieuw in Arles, maar als de bevolking zich in een petitie tegen hem keert (en we zien dat dat niet geheel onterecht is), voelt hij zich gedwongen te verhuizen naar Auvers. Nog steeds maakt hij die prachtig kleurige natuurschilderingen, maar ze worden gestaag donkerder van sfeer. Het gaat niet goed met de man.

Dafoe speelt het sterk en geloofwaardig, hij neemt ons mee op een introspectieve tocht. Dat beklijft, de film boeit. Vooral door hem, maar ook door een keur aan bekende gezichten die we voorbij zien trekken (Mads Mikkelsen, Emmanuelle Seigner, Matthieu Amalric).

Met : Willem Dafoe, Oscar Isaac, Rupert Friend

woensdag, februari 20, 2019

Continuer- Joachim Lafosse

Continuer op IMDb (5,9)
Indringend verhaal. Tegelijkertijd is dit ook een genoegzaam kabbelende film. Hoe dat kan?
Welnu, het rustgevende van de beelden staat in schril contrast met de woedende stormen in de hoofden van onze beide acteurs. De trektocht door de woestijnen en bergen van Kirgizië is voor hen veel minder kalmerend dan hij voor ons als kijker is.
Moeder Sybille heeft de reis geboekt, zoveel is duidelijk. Zoonlief Samuel gaat tegen zijn zin mee. Moeder blijkt de reis gefinancierd te hebben door het huis van opa te verkopen: "dat is geen erfenis maar een gevangenis" , zo meldt zij. Zoonlief blijkt de time-out nodig te hebben omdat hij van zijn opleiding getrapt is wegens agressie tegen zijn leraren. Hij mokt zich de dag door, terwijl zijn paard langzaam achter dat van zijn moeder aansjokt.
Moeder blijkt hoge verwachtingen te hebben van de reis: het is haar ultieme poging om nader te komen tot haar zoon, die zich na de scheiding van zijn ouders behoorlijk ver van haar verwijderd heeft. Hij verwijt haar dat alles in haar leven mislukt is, zij bestrijdt dat door te zeggen dat juist hij wel gelukt is.
Felle discussies zijn het gevolg, maar je ziet toch gaandeweg dat de twee naar elkaar toegroeien. Dat komt ten dele ook door de afhankelijkheid: ze moeten elkaar steunen in het bestrijden van de gevaren die de helse tocht met zich meebrengt. Een innemend portret van aantrekken en afstoten volgt.

Schitterende rol opnieuw van Virginie Efira, ik kijk daar met plezier naar. En die natuurbeelden, oi oi oi.

Met : Virginie Efira, Kacey Mottet Klein, twee paarden.

maandag, februari 18, 2019

Beast of Burden - Jesper Ganslandt

Beast of Burden op IMDb (3,6)

"Locke", maar dan in een vliegtuig. En ook een stuk minder goed, als ik eerlijk ben.
Maar goed, meneer Radcliffe doet zijn best om er wat van te maken. Waar kijken we naar?
Het leeuwendeel van de film speelt zich af in de cockpit van een gammel vliegtuigje, dat wordt bestuurd door een nerveuze man. Gaandeweg leren wij de reden van zijn zenuwen.
Zo is daar de zorg om zijn vrouw, die aan een ernstige ziekte lijdt en die smacht naar de thuiskomst van haar pilotenmannetje. Regelmatig belt hij haar vanuit de cockpit.
Daarnaast is er de man die de oorzaak is van zijn vlucht: een stevige crimineel die hem dwingt om een forse lading drugs over de grens te vliegen (en daarbij uit handen van de grenspolitie te blijven).
Tenslotte is er nog de oud-collega van de legereenheid waar de vliegenier bij diende. Die collega heeft hem een opdracht meegegeven: hij moet een laptop met ontlastende informatie bij hem afleveren. Alleen met die informatie blijven beiden uit handen van de krijgsraad.
Het is een sneeuwbal aan telefoontjes daar in de cockpit. Piloot Sean wordt met de minuut zenuwachtiger, zeker wanneer hij hoog in de lucht ontdekt dat de drugscrimineel zijn vrouw te pakken heeft en haar inzet als drukmiddel om deze klus goed af te ronden.
Sean kan bij niemand iets goeds doen, hij heeft eigenlijk louter dingen te verliezen. Maar ik zeg u: hij doet zijn best.

Met : Daniel Radcliffe, Grace Gummer

Free Fire - Ben Wheatley

Free Fire op IMDb (6,4)
Een keur aan acteurs die ik tamelijk hoog heb zitten. En dan zo'n waarlijk belachelijke film maken. Het kán.
Free Fire is een anderhalf uur durende schietpartij over een mislukte wapendeal tussen twee criminele partijen. Niemand vertrouwt elkaar en daarom besluit men maar op elkaar te gaan schieten. Totdat de film afgelopen is.

Met : Cillian Murphy , Brie Larson, Armie Hammer , Sam Riley

zaterdag, februari 16, 2019

Velvet Buzzsaw- Dan Gilroy

Velvet Buzzsaw op IMDb (5,8)
Vervelende film. Althans: zo heb ik het ervaren, ik heb ook al andere berichten gehoord over deze Netflix-productie. Ondanks de aanwezigheid van mij doorgaans goed bevallende acteurs als Jake Gyllenhaal en Toni Colette kon ik weinig met dit overdreven verhaal. Het ontwikkelt zich van een kritische blik op de betweters van de kunstwereld naar een horrorverhaaltje over gekwelde kunstenaars. Een poging:

Morf Vandewalt is een vermaard en gevreesd kunstcriticus die met zijn kritieken carrières kan maken en breken. Pseudo-intellectueel beschrijft hij wat de aanschouwde kunstwerken allemaal met hem doen, het volk vreet het en de galerie-houders slijmen voortdurend om zijn aandacht en invloed.
Josephina werkt voor een van die galeries en wil het heel graag maken in het wereldje. Wanneer in appartementencomplex een oude buurman overlijdt, ontdekt ze in diens flat een schat aan schilderijen. En echte goede, dingen met zeggingskracht. Hoewel de man nadrukkelijk heeft gezegd dat na zijn dood al het werk vernietigd moet worden, ziet Josephina er brood in. En een kans om naam te maken. Ze gaat de kunstwerken vermarkten maar bij alle kopers en exposanten gebeuren vervolgens rare bloederige dingen. De kunst was blijkbaar echt niet bedoeld voor vertoning, wie dat toch doet moet het met zijn leven bekopen.

Of zoiets.

Met : Jake Gyllenhaal, Rene Russo, Toni Colette, Zawe Ashton

7 days in Entebbe- José Padilha

7 Days In Entebbe op IMDb (5,8)
1976: Israël blijft op grove wijze huishouden in de Midden-Oosten regio. Dat wekt weerstand op.
1976: De links-activistische terreurgroep RAF ziet zijn invloed tanen als de kopstukken in de gevangenis zitten. Ze zoeken naar nieuwe actiedoelen.

Voeg deze twee gegevens samen en je komt op het waargebeurde verhaal van deze vliegtuigkaping. Een Air France-toestel dat van Tel Aviv naar Parijs reist, wordt tijdens de tussenlanding in Athene gekaapt door een kleine activistische cel. Die cel is grotendeels opgebouwd uit Palestijnen, maar er zitten ook twee Duitse goeddoeners in, die weten dat het de Palestijnen na de Jom Kippoer-oorlog en de Olympische Spelen in München alleen maar slechter gegaan is. Voor het goede doel zijn deze groepen dus verenigd. Na het kapen van het vliegtuig zet men via Libië koers naar Oeganda, alwaar de dictator Amin bereid is om de heersende internationale naties even een staaltje van zijn eigengereidheid te laten zien. Amin biedt de kapers een plek op het vliegveld van Entebbe.

Israël is altijd een militaristische natie geweest en als kijker weten we al snel dat men - ondanks zware discussie in de kabinetsvergaderingen - dit niet op zich zal laten zitten. Een squadron mariniers wordt in enkele dagen klaargestoomd voor een bevrijdingsoperatie.

Het is waargebeurd, ik weet het nieuwsfeit nog wel te herinneren. De film maakt er een heroïsch verhaaltje van, met als sidelines de gewetenswroeging van de Duitse kapers en de onderlinge strijd tussen de Israëlische staatsmannen Rabin en Peres.

Met: Daniel Brühl , Rosamund Pike, Eddie Marsan, Lior Ashkenazy

dinsdag, februari 12, 2019

Un Amour Impossible - Catherine Corsini

Un Amour Impossible op IMDb (6,6)
Kleine verhalende film die ik gaarne "klein maar fijn" zou willen noemen, ware het niet dat het verhaal een wrange nasmaak achterlaat. Dat ligt niet aan de acteurs , dat ligt niet aan het beeld, nee , dat ligt aan het naargeestige onderwerp dat langzaam maar zeker de overhand neemt in de film. Dat is een bewuste keuze van de regisseur, zo lijkt het. Eigenlijk kabbelen we tamelijk kalm door het verhaal van Rachel en Philippe en hun "bastaard"dochter heen, totdat er in die driehoek iets vreselijkt blijkt te zijn gebeurd. Vanaf dan zijn alle drie de hoofdpersonen even van slag. Het maakt de film sterker, maar dat maakt het nog niet prettig.

Rachel is een mooie jonge vrouw die gek genoeg blijkt "over te schieten". Ze is al 25 en heeft nog steeds niet de ware liefde ontdekt. We zitten halverwege de jaren 50 van de vorige eeuw, daten was nog niet hip en geaccepteerd dus het moet toch van de schoorvoetende avances van de man aan de andere kant van de kantine komen. Maar als het dan eenmaal gebeurt, gaat Rachel er ook vol voor: Philip is interessant, Philip is slim en ondernemend. Máár: Philip is ook afhoudend.
Al vrij snel meldt hij Rachel dat hij nooit met haar zal kunnen trouwen. Uitleg geeft hij niet, maar het lijkt de verliefde Rachel niet te deren. Ze houdt zich aan hem vast en wanneer hij voor zijn werk overgeplaatst wordt, stemt ze zelfs toe in onbeschermde seks.
Via sprongen in de tijd leren we dat het meisje (Chantal) nooit door haar vader is erkend , dat ze liefdevol door haar - zichzelf wegcijferende- moeder wordt opgevoed en dat het lijkt of deze gezinssamenstelling zo bedoeld was. Na een knallende ruzie die ontstaat als Philippe bekent dat hij getrouwd is met een andere vrouw, zien de voormalig geliefden elkaar jarenlang niet meer en verdwijnt "papa" uit de keukentafelgesprekken. Totdat..
Totdat hij weer contact opneemt met de dan 14jarige Chantal. Deze leeftijd maakt dat het meisje beïnvloedbaar is en langzaam maar zeker drijft er een wig tussen de vader en de moeder. En het meisje staat er tussenin. Deze status quo is dreigend , zo blijkt: een van de drie begaat een vreselijke fout.

Mooi geacteerd, Virginie Efira is onwaarschijnlijk innemend als de ingetogen maar ijzersterke moeder.

Met: Virginie Efira, Niels Schneider, Jenny Beth, Estelle Lescure

maandag, februari 11, 2019

Bent - Bobby Moresco

Bent op IMDb (5,4)
Saai. Dermate zelfs dat mijn vrouw al na 20 minuten afhaakte en verderop in de kamer ging zitten. Ik heb het afgekeken, maar dat heeft meer met filmprincipes te maken dan met de kwaliteit van deze.

Bij een poging een drugsdealer te arresteren, verliest agent Gallagher zijn compagnon in een schietfestijn. De dealer weet de verdenking van corruptie op de beide agenten te leggen, waardoor Gallagher de bak in draait.
Wanneer hij vrijkomt, zoekt hij naar rehabilatie en naar de oplossing. Uiteraard ondervindt hij tegenwerking van het ganse politiekorps maar hij doet zijn best. En komt ergens.

Met : Karl Urban, Sofia Vergara, Andy Garcia 

zaterdag, februari 09, 2019

Trance - Danny Boyle

Trance op IMDb (6,9)
Een oudje al, maar deze Danny Boyle had ik nog niet gezien. Via de Film1-kanalen alsnog opgepakt.

Warrige film, althans voor mij. Het is het type verhaal waar ik altijd enigszins fronsend naar luister: door te spelen met droom- en werkelijkheidssituaties vraagt de regisseur van je of je het nog wel volgt. Of het nog wel is wat het is, daar waar je naar zit te kijken. Het geeft de regisseur legio mogelijkheden, maar de kijker moet ploeteren om de lijn van het verhaal vast te houden. Ik vind daar wat van.

In dit verhaal draait het allemaal om een hypnotherapeut. Zij krijgt een klant binnen die - wat zij niet weet - door een criminele bende bij haar is binnengebracht. Hij was namelijk hun "man inside" tijdens een kunstroof bij een veilinghuis, maar hij heeft daarbij een dermate forse klap opgelopen dat geheugenverlies hem hindert zijn medeplichtigheid goed uit te voeren. Daar moet deze slimme dame dus verandering in brengen.
Al snel leren we dat zij een verleden met een gewelddadige man achter zich probeert te laten, al snel zien we dat zij feilloos doorheeft wat voor type er tegenover haar zit. Er zit voor haar ook wat in het vat , denkt ze, en ze gooit het op een akkoordje met de criminelen.
Ze onderwerpt niet alleen haar klant, maar de hele groep aan hypnose en krijgt daardoor steeds meer vat op dit clubje geldbeluste mannen. "Waar is het schilderij? " is de grote vraag, maar langzamerhand vragen wij ons af wie welke rol heeft gespeeld.


Met : James McAvoy, Rosario Dawson, Vincent Cassel

vrijdag, februari 08, 2019

Blaze - Ethan Hawke

Blaze op IMDb (6,8)
Er zijn avonden dat mijn twee grootste hobby's samenkomen. Er bestaat muziek over film, er is filmmuziek, er zijn films over muziek en gisteren beleefde ik zelfs film én muziek. Deze film hadden we oorspronkelijk niet eens in onze lokale planning staan (het aanbod is simpelweg te groot op dit moment én we zitten in de aanloop naar de oscars) maar toen we hoorden van de mogelijkheid om de avond muzikaal te laten inleiden door Tim Knol en Djurre de Haan grepen we onze kans.
Voorafgaand aan de  film brachten deze innemende muzikanten een 3 kwartier-set met liedjes van en over Blaze Foley en diens grote vriend Townes van Zandt. Op ontspannen wijze aan elkaar gepraat, veel humor en oioioi wat een mooie liedjes. Die hadden we alvast in tha pocket en dan moest de film nog beginnen.

Die film zal geen prijzen pakken maar geeft wel een indringend beeld van het tragische leven van een enorm muzikaal talent. Blaze Foley reeg de teksten en de liedjes aaneen en haalde werkelijk overal zijn inspiratie uit. Echter: zijn gebrek aan ruggengraat bracht hem steeds in troebel water, een situatie waar hij uiteindelijk niet meer uit kwam. Drank en drugs kostten hem de relatie met zijn muze, maar kostte hem ook diverse contracten met platenmaatschappijen die echt wel de briljant herkenden die voor hen stond. De film is grotendeels gebouwd rondom 's mans allerlaatste concert, wat hij - ondanks forse ruzies met publiek en uitbater -nog wel tot een einde weet te brengen maar waarvan hij de afterparty niet weet te overleven.

De gehele film is zwanger van dit onheil en dat bepaalt grotendeels de perceptie. Niet iedereen zal ertegen kunnen en het misschien zelfs een naargeestige en langdradige film vinden. Zelf probeer ik daar doorheen te kijken en iets te herkennen van het beeld van de gekwelde kunstenaar. Een romantische kunstenaar die tegelijkertijd een ongevoelige klootzak is. Of zo.


Met : Ben Dickey, Alia Shawkat , Charlie Sexton
    

dinsdag, februari 05, 2019

Capharnaüm (aka Capernaum) - Nadine Labaki

Capharnaüm op IMDb (8,2)
Het is de hel. Capharnaüm is de hel. Dat het een letterlijke betekenis is, leerde ik van de collega die de inleiding van de film deed. Dat die titel goed gekozen is, leerde ik in de twee uren daarna.
Wat een ontstellende bak ellende wordt er uitgestort over Zain, een jong doch ferm knulletje dat in bittere armoe opgroeit in de buitenwijken van Beirut. De ingestorte stad zou zijn speelterrein moeten zijn, maar Zain is al aan het werk. Werk om te overleven, werk om geld en voedsel te vergaren voor broertjes en zusjes. Zijn labiele ouders zijn daar niet toe in staat, iets dat later bij Zain nog behoorlijk gaat opspelen.
Zain is handig, Zain is mondig. En stapelgek op zijn iets oudere zusje Sahar. Als een echte man probeert hij haar te beschermen als ze -tijdens hun straatverkopen - wordt lastig gevallen door volwassenen. Het siert hem. Hij schrikt enorm wanneer hij merkt dat zijn zusje gaat menstrueren. Hij weet wat dat inhoudt: zeer binnenkort zal hij zijn 11-jarige favoriete persoon op aarde kwijtraken. Die zal een uithuwelijking opgelegd krijgen, waarschijnlijk aan die nare eikel van de levensmiddelenwinkel. Hij weet dat zijn ouders dat louter economisch bekijken: het is hun kans op overleven.
Zain gaat in verzet en vertrekt met ruzie uit het ouderlijk huis. Na een korte zwerftocht belandt hij bij de Ethiopische vluchtelinge Rahil, die met haar baby in een onooglijk krot probeert te duiken voor de uitzet-politie die haar wil terugsturen naar haar geboorteland. En dat is blijkbaar nog erger dan de situatie in Beirut. Zain en Rahil zijn tot elkaar veroordeeld en helpen elkaar waar mogelijk: hij is de oppas wanneer Rahil haar losse baantjes doet. Wanneer zij op een dag niet terugkomt (wij weten dat ze is opgepakt), rest Zain niets anders dan maar zo goed en zo kwaad de baby op te voeden. Een lange tocht naar eten en inkomen volgt.
Wanneer Zain plots nare berichten hoort uit de familiekring, gaat het definitief mis met het jongetje. In blinde woede attaqueert hij de kruidenier die verantwoordelijk is voor de teloorgang van zijn zusje. In de rechtbank heeft Zain nog maar één ding tegen de rechter te vertellen: hij wil zijn ouders aanklagen, zij zijn degenen die hem op deze ellendige wereld hebben gezet.

Ondanks deze aaneenschakeling van naargeestige ervaringen is de film niet onmogelijk zwaar. Je leert houden van de inventiviteit van het jongetje, van zijn overlevingskunsten en zijn simpele blik op grote aardse zaken. Het overrompelende einde van de film maakt heel veel goed: dit shot zegt alles

Met : Zain Al Rafeea, Yordanos Shiferaw,

zondag, februari 03, 2019

Home - Fien Troch

Home op IMDb (7,3)
Ik denk dat ik dit een goede film had gevonden als ik het wat beter had kunnen verstaan. Opgenomen van Canvas en om die reden niet ondertiteld. Vlaams en dan ook nog eens met een overhand aan tieners die allemaal tamelijk binnensmonds mompelen.
Wat ik ervan begreep, is dat tieners alom worstelen met dezelfde zoektocht naar identiteit en dat ze het daarvoor vaak niet van hun ouders moeten hebben. De spreekwoordelijke generatiekloof belemmert vaak het broodnodige begrip.
Kevin heeft net in jeugddetentie gezeten en wordt opgevangen bij zijn oom en tante. Die doen hun best maar hebben al genoeg probleem met hun eigen zoon. Kevin en zijn neef gaan wel oké samen en met nog een derde vriend in de kring. Deze heeft thuis dermate veel problemen dat het genadeloos uit de hand loopt.

Met : Sebastiaan van Dun, Loic Bellemans, Mistral Guidotti, Karlijn Sileghem

Revenge- Coralie Fargeat

Revenge op IMDb (6,3)
En het kan blijkbaar nog beroerder. Deze film heb je eigenlijk al gezien als je de titel leest.

Knap meisje denkt een leuk weekendje seksen met een randcrimineel in te gaan in een ver afgezonderde bungalow maar wordt de volgende dag verrast als ook twee van zijn vrienden daar staan, leden van hetzelfde syndicaat.
Een van de twee kan de verleiding niet weerstaan en vergrijpt zich op brute wijze aan het meisje.
Het meisje weet te ontsnappen en zweert wraak. De drie mannen maken jacht op haar maar zij beheerst uitstekend het tien-kleine-negertjes-spel.
Veel bloed, weinig verrassing.

Met : Matilda Lutz, Kevin Janssens , Vincent Colombe

Gemini - Aaron Katz

Gemini op IMDb (5,5)
Teleurstellende thriller over de persoonlijk assistente van een jonge maar fameuze filmster. De actrice raakt langzamerhand van het padje en zegt projecten af tegen de zin van de PA. Wanneer die in haar bezorgdheid bij haar baas langs gaat, treft ze haar lijk aan in de hal: de actrice is met vijf pistoolschoten om het leven gebracht. En uitgerekend met het pistool dat haar assistente haar geleend had.
Logischerwijze is de PA de grootste verdachte, maar die is vast van plan haar onschuld te bewijzen. Daarvoor moet ze wel de politie en allerlei verdachten ontwijken.

Met : Lola Kirke, Zoë Kravitz, John Cho

Green Book - Peter Farrelly

Green Book op IMDb (8,3)
Natuurlijk zitten er aardig wat gladde momenten in deze film, natuurlijk is het een beetje "racism light". Maar het is wél een echte film, eentje van vlees en bloed. Vaardig gemaakt, vermakelijk, een goed lopend en ook nog eens op waarheid gebaseerd verhaal. En daar overheen dan nog eens het uitmuntende acteerwerk van de heren Mortensen en Ali. Er is weinig mis met deze film, ik begrijp de Oscar-gevoeligheid en ik wil hem bij iedereen aanbevelen.

Tony is een jongen van de gestampte pot. Italiaanse pot dan weliswaar, want hij groeit op in een "klassieke' Little Italy-omgeving. Vele losse baantjes, op een of andere manier sprokkelt hij het eten voor zijn gezin bij elkaar. Het gaat maar net, af en toe moet hij spullen verpanden om de huur te kunnen betalen. Maar dan knocks er opeens een opportunity.
 Het is 1962, het is nog te vroeg voor Selma en MLK. Meesterpianist Don Shirley is vastberaden om een tournee door de zuidelijke staten van de VS te doen. Dat is tamelijk ambitieus. Niet vanwege zijn artistieke gaven, nee: Shirley is ongeëvenaard in zijn melodieën. Het probleem is zijn huidskleur. Don "Doc" Shirley is de eerste zwarte pianist die zoveel successen boekt dat hij recitals mag geven bij de rijke upper class van Amerika. Dat klinkt allemaal leuk, maar de zuidelijke staten zijn nog lang niet zo ver.
De pianoman heeft gehoord van de vaardigheden van Tony en wil hem als zijn chauffeur, roadmanager en troubleshooter mee hebben op zijn reis. Dat begint natuurlijk stroef, want de verschillen tussen de volkse alleseter en de gedistingeerde toetsenmeneer lijken onoverbrugbaar. Spoiler alert: de twee gaan aan elkaar wennen. Maar daarvoor gaat er heel wat water naar de zee.

Er valt wat te lachen in deze film, men gaat op een prettig ludieke manier om met een aantal zware maatschappelijke onderwerpen. Ontroerend bij vlagen, grappig soms maar hartelijk en warm door de gehele film heen. Prima.

Met : Viggo Mortensen, Mahershala Ali, Linda Cardellini





Sun Children (aka Khorshid/The Sun) - Majid Majidi

Sun Children op IMDb (7,1)   Sun Children op Moviemeter (3,71) Deprimerende film, ondanks dat ie voortdurend naar het licht toe werkt. Natuu...